Ο ορισμός του πώς ένα ήδη καλό παιχνίδι μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερο.
Κάτι περισσότερο από ένα χρόνο πριν γράψαμε για το Dragon Quest XI: Echoes of an Elusive Age εκτενώς, ενώ αναφερθήκαμε σε αυτό ως το “κλασικό JRPG”, που ενώ ξέρει κανείς τι μπορεί να του προσφέρει, εν τέλει καταφέρνει να διαψεύδεται με τον πλέον όμορφο και έξυπνο τρόπο. Το Dragon Quest XI είναι ένα JRPG που ακολουθεί πιστά τη συνταγή τόσο των προηγούμενων τίτλων της σειράς, όσο και αντίστοιχων τίτλων που δεν ξεφεύγουν από την κλειστή έννοια του όρου. Το Dragon Quest XI δεν ακολουθεί την πεπατημένη αλλά και τις νόρμες που άλλα, δυτικόφερνα RPGs τείνουν να εφαρμόσουν στη βιομηχανία. Από τη μια κάποιοι παίκτες ενδεχομένως να το απορρίψουν, αλλά κάποιοι άλλοι θα μείνουν μαζί του μέχρι το μακρινό τέλος. Και αν το αρχικό Dragon Quest XI ήταν από μόνο του ένα μεγάλο παιχνίδι, η Definitive Edition του παιχνιδιού για το Switch μπορεί να μεγαλώσει την αρχική του διάρκεια ακόμα περισσότερο εάν ο παίκτης δείξει το ανάλογο ενδιαφέρον και προσεγγίσει τις νέες προσθήκες με τη ζέση και την περιέργεια της πρώτης φοράς.
Όσοι πέρασαν ώρες παίζοντας το αρχικό Dragon Quest XI ξέρουν τι ακριβώς μπορούν να περιμένουν από την πλοκή –και λόγω της σχετικά κοντινής χρονικά κυκλοφορίας, δεν αναμένεται να πέσουν σε μεγάλες εκπλήξεις. Η παράγραφος αυτή αφορά αποκλειστικά στους νέους παίκτες, οι οποίοι παίζουν για πρώτη φορά το παιχνίδι στο Switch και δεν έχουν την παραμικρή ιδέα από spoilers. Το Dragon Quest XI εκτυλίσσεται στον κόσμο της Erdrea, έναν κόσμο ο οποίος ετοιμάζεται να χτυπηθεί από τις δυνάμεις του Κακού για μια ακόμα φορά. Στο παρελθόν, όμως, ένας θρυλικός ήρωας τον προστάτευσε με επιτυχία. Ο ήρωας αυτός επιστρέφει ως ενσάρκωση του πρωταγωνιστή του Dragon Quest XI, ο οποίος όμως πέφτει θύμα των σκοτεινών δυνάμεων που κατάφεραν να δράσουν έγκαιρα, και από επίδοξος προστάτης του κόσμου γίνεται ο υπ’ αριθμόν ένα καταζητούμενος. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με τους τίτλους της σειράς, αλλά και με βάση τη γραφή του δημιουργού Yuji Horii, ο πρωταγωνιστής θα καταφέρει πολύ σύντομα να βρει συμμάχους που θα πιστέψουν σε αυτόν και θα τον στηρίξουν μέχρι τέλους.
Δεν θα προχωρήσουμε σε περισσότερες αποκαλύψεις για την πλοκή του παιχνιδιού, και αυτό γίνεται για δύο λόγους: Αφενός γιατί η διάρκειά της είναι αρκετά μεγάλη – και είναι σίγουρο πως οι παίκτες που θα θελήσουν να ασχοληθούν με την κεντρική ιστορία, με το post-ending περιεχόμενο που ολοκληρώνει και κανονικά την πλοκή, όπως επίσης και με τα νέα story segments που έχουν προστεθεί στην definitive edition του παιχνιδιού, πρόκειται να δαπανήσουν με ευκολία τριψήφιο αριθμό ωρών. Αφετέρου, όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να παίξουν το παιχνίδι εντός της περασμένης χρονιάς, έχουν σίγουρα πολλά πράγματα να ανακαλύψουν. Μια πολύ πλούσια ιστορία, με ικανοποιητικό (τις περισσότερες φορές) υπόβαθρο για κάθε έναν από τους χαρακτήρες που απαρτίζουν την ομάδα του πρωταγωνιστή, όπως επίσης και για τις ίδιες τις τοποθεσίες που σχηματίζουν τον κόσμο της Erdrea.
Ειδικά στο τελευταίο κομμάτι, η ομάδα ανάπτυξης έχει κάνει πολύ φιλότιμες προσπάθειες να προσφέρει ένα lore το οποίο εξιστορεί με λεπτομέρεια το παρελθόν αλλά και το παρόν του κόσμου. Αν ο παίκτης αποφασίσει να αφιερώσει χρόνο διαβάζοντας τα βιβλία που βρίσκονται σκονισμένα στις βιβλιοθήκες σπιτιών και λοιπών κτιρίων, ή να συγκεντρώσει τους κωδικούς των Πνευμάτων του Χαμένου Χρόνου που τριγυρνούν στον κόσμο, και να βιώσει, έτσι, τα γεγονότα του παρελθόντος σε μια νέα περιοχή του παιχνιδιού, θα μπορέσει να σχηματίσει μια πολύ σφαιρική εικόνα για τον κόσμο, τους κατοίκους και τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν και υφίστανται (ή χάθηκαν). Την ίδια στιγμή, κάθε πόλη ή βασίλειο του παιχνιδιού περιλαμβάνει έναν μοναδικό σχεδιασμό και ένα backstory που δεν απαντούμε πουθενά αλλού στον κόσμο.
H έκδοση του DQXI για το Switch έρχεται και με ένα 2D mode, φτιαγμένο στα πρότυπα των 16-bit κονσολών και προερχόμενο απευθείας από την έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo 3DS.
Ένα τρωτό σημείο της σειράς, κάτι που υφίσταται και στο Dragon Quest XI, είναι το χτίσιμο των χαρακτήρων που συνοδεύουν τον πρωταγωνιστή. Ανέκαθεν, κάποιοι χαρακτήρες παρουσιάζονταν και χτίζονταν σταδιακά με εξαιρετικά αποτελέσματα, ενώ κάποιοι άλλοι κατέληγαν στο να γίνουν καρικατούρες ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, απλά αδιάφοροι. Το ίδιο συμβαίνει και εδώ. Κατά τη διάρκεια της περιπέτειας θα συναντήσουμε πρόσωπα που έχουν το δικό τους χαρακτήρα, αλλά και το προσωπικό τους υπόβαθρο, το οποίο βοηθάει στο να αναπτυχθούν και να αποδοθούν γεγονότα της ιστορίας τους, ώστε να εξελιχθούν μαζί με τον πρωταγωνιστή. Ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι, το Dragon Quest XI φαίνεται πως πέφτει για μια ακόμα φορά στην ίδια λούπα.
Κάποιοι από τους χαρακτήρες εξελίσσονται άσχημα και είτε πέφτουν σε αναμενόμενα κλισέ, είτε προκαλούν ειρωνικό γέλωτα όσο χρήσιμοι και αν είναι στο παιχνίδι ή όχι. Αντιθέτως, κάποιοι άλλοι χαρακτήρες ακολουθούν ένα εξαιρετικό μονοπάτι αφήγησης της προσωπικής τους ιστορίας, με αποτέλεσμα να αποδοθούν και να αναπτυχθούν εξαιρετικά. Σε αυτό συντελεί και η άκρως ικανοποιητική μεταγλώττιση στα ιαπωνικά. Αν και δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα με την αγγλική μεταγλώττιση του παιχνιδιού, η ηχογράφηση των διαλόγων στα ιαπωνικά και η προσθήκη τους στην έκδοση αυτή, μας ικανοποιεί όσο τίποτα άλλο, καθώς ταιριάζει γάντι με το anime feeling αλλά και με το σχεδιασμό των χαρακτήρων από τον θρυλικό mangaka Akira Toriyama. Και φυσικά, οι Ιάπωνες seiyu δίνουν ρέστα στους διαλόγους και στα cutscenes του παιχνιδιού, κάτι που καθιστά την προσθήκη του ιαπωνικού dub μια απολύτως θετικότατη προσθήκη. Από εκεί και πέρα, το DQXI ακολουθεί τα μοτίβα που υιοθετούν τα περισσότερα παιχνίδια της σειράς, τουλάχιστον τα πιο πρόσφατα. Ο κόσμος του Dragon Quest XI, αν και επ’ ουδενί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ανοικτός, περιλαμβάνει μεγάλες σε έκταση περιοχές, οι οποίες χωρίζονται μεταξύ τους με οθόνες φόρτωσης εξαιρετικά μικρών loading times, ακόμα και αν παίζουμε σε portable mode.
Σε κάθε περιοχή υπάρχουν διαφορές πόλεις, σπηλιές και μπουντρούμια, τα οποία θα επισκεφθούμε με τον παραδοσιακό, γνώριμο τρόπο των τίτλων της σειράς. Εισερχόμενοι σε μια νέα περιοχή, ανακαλύπτουμε πως κάθε μία από αυτές αντιμετωπίζει το δικό της πρόβλημα, η επίλυση του οποίου εν τέλει σχετίζεται, σχεδόν θαυματουργικά, με την κεντρική αποστολή του χαρακτήρα που ελέγχουμε. Έτσι, σχεδόν σε κάθε περιοχή καλούμαστε να εντοπίσουμε πληροφορίες για το πρόβλημα που την απασχολεί, να κατευθυνθούμε σε ένα συγκεκριμένο σημείο στο χάρτη της περιοχής αυτής, να αντιμετωπίσουμε ένα μεγάλο boss monster και να επιστρέψουμε για την ανταμοιβή μας, η οποία παράλληλα ξεκλειδώνει και το επόμενο σημείο για την αναζήτησή μας.
Το ταξίδι στις τέσσερις γωνιές του χάρτη, είτε γίνεται για λόγους grinding είτε λόγω του backtracking σε ορισμένα σημεία (ναι, δεν μπορούμε να μιλάμε για μια ολοκληρωμένη συνταγή Dragon Quest χωρίς αυτά τα δυο συστατικά!) μπορεί να καταλήξει μια άκρως επίπονη διαδικασία. Ευτυχώς, οι developers προνόησαν για την (σχεδόν έγκαιρη) προσθήκη της δυνατότητας χρήσης του Zoom, ενός ξορκιού που επιτρέπει το fast travel σε μια περιοχή του χάρτη ανά πάσα στιγμή. Παράλληλα, έχουν προστεθεί διάφορα σημεία όπου μπορούμε να καλέσουμε το πιστό μας άτι. Ιππεύοντάς το μπορούμε να ταξιδέψουμε στον κόσμο του παιχνιδιού πολύ πιο γρήγορα, ενώ κανένα από τα τέρατα που περιπλανώνται ελεύθερα στον κόσμο δεν μπορεί να σταματήσει την ορμή του, προσφέροντας έτσι και την απαραίτητη ασφάλεια κατά την περιπλάνηση. Τις περισσότερες φορές χρειάζεται να καλέσουμε το πιστό μας άλογο σε κάποιο ειδικό σημείο με κουδούνι, αλλά ανάμεσα στις βελτιώσεις της Definitive Edition έχει προστεθεί και η απόκτηση ενός αντικειμένου, το οποίο μπορεί να καλέσει το άλογό μας ανά πάσα στιγμή και ενώ βρισκόμαστε στον έξω κόσμο, μακριά από κάποια πόλη ή χωριό.
Το επόμενο, γνώριμο μοτίβο του παιχνιδιού αφορά στο ίδιο το σύστημα μάχης. Όπως συμβαίνει σε όλα τα JRPG, η μάχη είναι το στοιχείο-κλειδί ισχυροποίησης της ομάδας μας και της ευκολότερης προσπέλασης του κόσμου –και με τα τέρατα να λυμαίνονται τα υπόγεια μπουντρούμια, τις ανήλιαγες σπηλιές αλλά και τον έξω κόσμο, η πιθανότητα εμπλοκής μας σε μια αναμέτρηση φαντάζει το λιγότερο αναπόφευκτη. Η μάχη στο Dragon Quest XI είναι σχεδιασμένη επάνω στο παραδοσιακό, turn-based σύστημα, όπου συμμετέχουν μέχρι τέσσερις χαρακτήρες, ενώ δίνεται και η επιλογή να αλλάξουμε χαρακτήρα όποια στιγμή επιθυμούμε, όπως γίνεται στα πιο σύγχρονα παιχνίδια του είδους.
Το Dragon Quest XI προσφέρει επίσης τη δυνατότητα ρύθμισης της αυτόματης μάχης, όπου, αν το επιθυμούμε, μπορούμε να ρυθμίσουμε τους χαρακτήρες μας για να αντιμετωπίσουν τα τέρατα μόνοι τους, ακολουθώντας κάποια από τις διαθέσιμες επιλογές τακτικής, αν και φυσικά ο παίκτης θα διαπιστώσει και μόνος του ότι ο προσωπικός έλεγχος των κινήσεων κάθε χαρακτήρα αποτελεί και το κλειδί για μια επιτυχή ολοκλήρωση της μάχης, ειδικά αν έχουμε να κάνουμε με κάποιο ισχυρό boss fight. Στις περιπτώσεις που η ρύθμιση της μάχης έχει τοποθετηθεί στο αυτόματο και έχουμε τον έλεγχο τουλάχιστον ενός από τους τέσσερις χαρακτήρες, μπορούμε να περιδιαβούμε ελεύθερα το σημείο της συμπλοκής, αν και η προσθήκη αυτού του χαρακτηριστικού εξυπηρετεί πιο πολύ κοσμητικούς λόγους, παρά κάποιο όφελος ή στρατηγική προσέγγιση της μάχης. Ωστόσο, για όσους νιώθουν πως αναπόφευκτα θα δαπανήσουν ώρες στο grinding για την αύξηση των επιπέδων, η αύξηση της ταχύτητας της μάχης μέσω των ρυθμίσεων, σε συνδυασμό με την αυτόματη εκτέλεση των κινήσεων, μειώνει την αίσθηση της αναμονής και θα κάνει την εμπειρία πολύ καλύτερη.
Για όσους νιώθουν πως θα δαπανήσουν ώρες στο grinding για την αύξηση των επιπέδων, η αύξηση της ταχύτητας της μάχης μέσω των ρυθμίσεων, μειώνει την αίσθηση της αναμονής.
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό που δίνει ένα κάποιο ενδιαφέρον στη μάχη είναι αυτό του pep up, δηλαδή ενός προσωρινού power up, το οποίο προκύπτει ανάλογα με τον αριθμό χτυπημάτων που έχουμε λάβει ή έχουμε δεχτεί, όπως και με το πόσο πολύ διαρκεί η μάχη. Κατά τη διάρκεια του pep up τα χτυπήματα που καταφέρνουμε στους εχθρούς είναι δυνατότερα, η πιθανότητα για σημαντική ζημιά (critical hit) αυξάνεται, ενώ με το level-up των χαρακτήρων και τη διαθεσιμότητα συγκεκριμένων από αυτών, ξεκλειδώνονται ισχυρές επιθέσεις που μπορούν να καταφέρουν ένα καίριο και σημαντικό χτύπημα, να θεραπεύσουν την ομάδα, να προκαλέσουν παράπλευρες ζημιές στην αντίπαλη, ή ακόμα και να καλέσουν πλάσματα που δεν εμφανίζονται υπό κανονικές συνθήκες στην περιοχή αυτή του κόσμου και μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα με διάφορους τρόπους, όπως το γρήγορο ανέβασμα επιπέδων. Η σωστή χρήση του pep up μπορεί να ωφελήσει την ομάδα εκεί που πρέπει, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τους ίδιους τους αντιπάλους που αντιμετωπίζουμε, σε μια προσπάθεια των δημιουργών να δώσουν την απαραίτητη ισορροπία στο gameplay.
Το Dragon Quest XI τείνει να διατηρεί μεγάλο μέρος της γραμμικότητας που χαρακτηρίζει τη σειρά, με αποτέλεσμα να δέχεται κριτική από παίκτες που έχουν συνηθίσει σε (J)RPGs διαφορετικού είδους, πιο εύπεπτα και πιο ελεύθερα στην εξέλιξή τους. Ωστόσο, οι παλιοί φίλοι της σειράς σχεδόν περιμένουν να εντοπίσουν τα προαναφερθέντα μοτίβα που αφορούν στο αφηγηματικό κομμάτι αλλά και στη μάχη, μοτίβα τα οποία δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει σημαντικά από το τελευταίο παιχνίδι της σειράς. Ακόμα και τα διάφορα mini-games που εμφανίζονται στο DQXI S, όπως αυτό στο καζίνο, ή η συλλογή μικρών μεταλλίων, έρχονται κατευθείαν από παλαιότερα παιχνίδια. Αυτός είναι και ο λόγος που οι άνθρωποι της Square Enix έχουν καταβάλει σημαντικές προσπάθειες έτσι ώστε το DQXI να παρουσιαστεί όσο το δυνατόν πιο φρεσκαρισμένο. Για αρχή, η προσθήκη του Draconian Quest αποτελεί μια περαιτέρω επιλογή πρόκλησης, καθώς αναιρεί πολλά χαρακτηριστικά που θεωρούνται δεδομένα από τον παίκτη (λιγότερη εμπειρία, έλλειψη συνεργασίας από μέλη της ομάδας, μη δυνατότητα αγοράς αντικειμένων κ.α.), τοποθετώντας τον πολλές φορές σε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις. Το Draconian Quest mode εμπλουτίζεται σημαντικά στην definitive έκδοση του παιχνιδιού: σαν παράδειγμα θέλουμε να δώσουμε τους NPCs, οι οποίοι παραπλανούν συχνά τον πρωταγωνιστή με λανθασμένες πληροφορίες, κάτι που βρήκαμε αρκετά ενδιαφέρον σαν ιδέα, αλλά σαφέστατα ενοχλητικό όσον αφορά στην ταχύτερη εξέλιξη της ιστορίας. Για όσους, όμως, επιζητούν πρόκληση μέχρι τέλους, είναι μια παραπάνω από ευπρόσδεκτη προσθήκη και επιλογή.
Κάποιοι χαρακτήρες ακολουθούν ένα εξαιρετικό μονοπάτι αφήγησης της προσωπικής τους ιστορίας, με αποτέλεσμα να αποδοθούν και να αναπτυχθούν εξαιρετικά.
Μια ακόμα σημαντική προσθήκη του παιχνιδιού έχει να κάνει με το σύστημα crafting, το οποίο επιστρέφει ελαφρώς βελτιωμένο στην Definitive Edition. Από ένα σημείο και μετά ο παίκτης μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση σε ένα μικρό σιδηρουργείο, το οποίο μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε και να βελτιώνουμε εξοπλισμό. Το σιδηρουργείο στην έκδοση για το Switch μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανά πάσα στιγμή στον κόσμο, μειώνοντας την ανάγκη να γίνει υποχρεωτική επίσκεψη σε κάποια κατασκήνωση. Για να πραγματοποιηθεί η δημιουργία εξοπλισμού, θα χρειαστούμε τα κατάλληλα υλικά (όπως είναι λογικό), και, εφόσον τα έχουμε στην κατοχή μας και ξεκινάμε τη δημιουργία του αντικειμένου που επιθυμούμε, θα συναντήσουμε ένα mini-game, στο οποίο παρουσιάζεται ένα σφυρί και διάφορες μπάρες, που αποτυπώνουν τον αριθμό χτυπημάτων σφυρηλάτησης που απαιτούνται. Σε εκείνο το σημείο καλούμαστε να προσέξουμε την κίνηση του σφυριού, ώστε να σφυρηλατήσουμε σωστά στις διάφορες μεριές του υλικού για να επιτευχθεί το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Πρέπει να σημειωθεί πως και τα όπλα που αγοράζουμε ή βρίσκουμε ως θησαυρούς επιδέχονται βελτιώσεων μέσω αυτού του μηχανισμού. Παράλληλα, ανάλογα με το σετ που δημιουργούμε, αγοράζουμε ή βρίσκουμε, αλλάζουν εμφάνιση οι περισσότεροι από τους χαρακτήρες του παιχνιδιού. Σε κάθε περίπτωση, η λειτουργία του crafting είναι μια ευχάριστη νέα προσθήκη, που παρέχει ουσία και ταυτόχρονα αποτελεί ένα ευχάριστο mini-game που απαιτεί την προσοχή μας. Στην έκδοση του παιχνιδιού για το Switch το σύστημα παρουσιάζει και μερικές quality life βελτιώσεις, όπως η απόκτηση υλικών σμίλευσης ανταλλάσσοντας χρυσό κάθε φορά που επιδιώκουμε τη σύνθεση ή την αναβάθμιση νέου εξοπλισμού, κάνοντας τη διαδικασία περισσότερο εύκολη και μειώνοντας σημαντικά το χρόνο αναζήτησης των απαραίτητων υλικών.
Συνεχίζοντας τη λίστα προσθηκών, να σημειώσουμε πως τα side quests μπορούν να γίνουν πιο απαιτητικά, αλλά και περισσότερο ωφέλιμα για τον παίκτη καθώς τα ολοκληρώνει, γιατί έτσι του δίνεται η δυνατότητα να αποκτήσει καλύτερη γνώση επάνω στους μηχανισμούς του παιχνιδιού, αλλά και να ανταμειφθεί με πολύτιμα υλικά και αντικείμενα που είναι πιο δύσκολο να εντοπίσει υπό κανονικές συνθήκες στον κόσμο. Την ίδια στιγμή, η έκδοση του DQXI για το Switch έρχεται και με ένα 2D mode, φτιαγμένο στα πρότυπα των 16-bit κονσολών και προερχόμενο απευθείας από την έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo 3DS. Στην ουσία, το 2D mode δίνει τη δυνατότητα επισκόπησης του κόσμου και της περιπέτειας από την top-down 2D οπτική που προσέφεραν τα -αρκετά παλαιότερα- παιχνίδια της σειράς, ενώ ακόμα και το σύστημα μάχης έχει φυσικά τροποποιηθεί έτσι ώστε να μας ταξιδεύει σε εκείνες τις παλιές εποχές. Η περιπέτεια και στις δύο οπτικές είναι η ίδια, αλλά με σημαντικές τροποποιήσεις – για παράδειγμα, το 3D mode δίνει έμφαση στη συλλογή αντικειμένων για crafting, ενώ το 2D mode δίνει περισσότερη έμφαση στην απόκτηση εμπειρίας και χρυσού.
Επιπλέον, η διάρκεια του παιχνιδιού σε 3D mode είναι σαφώς μεγαλύτερη από το 2D mode. Μπορείτε να φανταστείτε το 2D mode ως ένα πιο συμπτυγμένο τμήμα του παιχνιδιού, όπου τα monster encounters γίνονται αυτόματα και η γενικότερη προσπέλαση πολύ πιο σύντομη. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι developers δεν έχουν επιτρέψει την ταυτόχρονη εναλλαγή από το ένα mode στο άλλο, όπως επίσης και την απόκτηση μιας συνέχειας (continuum) όσον αφορά στην εξέλιξη της ιστορίας. Ως αποτέλεσμα, μεγάλη μερίδα παικτών αναμένεται να αγνοήσει ένα από τα δύο διαθέσιμα modes, με όσους έχουν παίξει την αρχική έκδοση να ενδιαφέρονται, ενδεχομένως, για το 2D mode, το οποίο αποτελεί, ουσιαστικά, μια νέα θεώρηση του παιχνιδιού που έχουν ήδη ολοκληρώσει. Ωστόσο, όσοι αποφασίσουν ότι θέλουν να ασχοληθούν με την 3D οπτική του παιχνιδιού, θα έχουν την ευκαιρία να βιώσουν το έτερο mode σε μια νέα προσθήκη στο χάρτη, η οποία επιτρέπει το ταξίδι στο παρελθόν της Erdrea και την ανακάλυψη μυστικών γεγονότων που έρχονται για πρώτη φορά στο φως. Με αυτόν τον έξυπνο τρόπο το παιχνίδι καταφέρνει να συνδυάσει με επιτυχία και τις δύο προοπτικές θέασης, δίνοντας την ευκαιρία στον παίκτη να αποφασίσει αν ένα ακόμα playthrough σε ένα τόσο διαφορετικό mode θα ήταν σοφή ιδέα. Εμείς, πάντως, προτείνουμε στους παίκτες -και ειδικά στους φίλους των JRPGs- να μην το απορρίψουν, καθώς γιγαντώνεται η αίσθηση του ότι ασχολούμαστε με ένα core JRPG, έστω και αν τυπικά είναι ένα remake της αυθεντικής εμπειρίας.
Το Dragon Quest XI εκτυλίσσεται στον κόσμο της Erdrea, έναν κόσμο ο οποίος ετοιμάζεται να χτυπηθεί από τις δυνάμεις του Κακού για μια ακόμα φορά.
Και αν όλα όσα ειπώθηκαν μέχρι στιγμής δεν είναι αρκετά, μετά τα credits η κεντρική ιστορία συνεχίζεται, με το πραγματικό τέλος, βλέποντας την ομάδα να ξανασμίγει και το ταξίδι να ολοκληρώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το post-ending περιεχόμενο του DQXI αναμένεται να βάλει τον πρωταγωνιστή και την ομάδα του να αντιμετωπίσει την καταστρεπτική δύναμη μιας οντότητας που έχει εμφανή παρουσία στο κανονικό παιχνίδι, αλλά τίποτα δεν μπορεί να προϊδεάσει τον παίκτη για το ρόλο που καλείται να διαδραματίσει. Με την εξαίρεση, όμως, μιας τοποθεσίας, ακόμα και η definitive έκδοση του παιχνιδιού δεν προσθέτει τίποτα καινούριο εκτός από τα νέα cutscenes, τα super bosses και τις διαφορές δοκιμασίες για τον κάθε χαρακτήρα που θα τους επιτρέψουν να αποκτήσουν τα καλύτερα όπλα τους, να συλλέξουν εμπειρία και επίπεδα, και να προσφέρουν το πραγματικό τέλος. Μπορούμε, βέβαια, να αναφέρουμε και τις νέες επιλογές αλληλεπίδρασης, ή γάμων, που δεν υπήρχαν στο αρχικό παιχνίδι, αλλά δεν θεωρούμε πως πρόκειται για κάτι τόσο ρηξικέλευθο. Είναι, ωστόσο, καλό να έχουμε περισσότερες επιλογές για το πώς ολοκληρώνεται η ζωή χαρακτήρων που μεγάλωσαν στις 100+ ώρες που μπορεί να διαρκέσει η περιπέτειά μας στην Erdrea και να νιώσουμε μια σχετική ικανοποίηση για την εξέλιξή τους.
Tο μεγαλύτερο ατού του Dragon Quest XI S: Definitive Edition έχει να κάνει με το γεγονός ότι η Square Enix αφουγκράστηκε τους οπαδούς και δεν έδωσε στην κυκλοφορία την έκδοση που θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει και την προηγούμενη χρονιά. Οι περισσότερες quality of life προσθήκες, όπως η αμεσότερη πρόσβαση σε κάποιες καίριες επιλογές του gameplay, η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε το σιδηρουργείο όποτε επιθυμούμε, η βελτίωση του gameplay όταν χρησιμοποιούμε το άλογο και πολλά άλλα, μας βγάζουν από τη διαδικασία να εκτελούμε κινήσεις που είναι χρονοβόρες. Σε όλα αυτά έχουμε να προσθέσουμε και την όμορφη απεικόνιση στο Switch, τόσο σε docked mode όσο και φορητά. Φυσικά, η ανάλυση είναι σαφώς βελτιωμένη όταν παίζουμε στην τηλεόραση, αλλά η εμπειρία μας μέχρι και αυτή τη στιγμή, μας επιτρέπει να παραδεχτούμε πως φορητά το παιχνίδι είναι εξαιρετικό. Παρατηρήσαμε κάποια glitches στον οπτικό τομέα παίζοντας συνδεδεμένοι στην τηλεόραση, κάτι που δεν ισχύει στην φορητή έκδοση του παιχνιδιού.
Το μόνο αρνητικό που εντοπίσαμε είναι η πτώση των frames σε ορισμένα σημεία (π.χ. στη Gallipolis), αλλά λόγω της κλειδωμένης επιλογής του ρυθμού ανανέωσης στα 30 καρέ, η πτώση πολλές φορές είναι ανεπαίσθητη. Το καλύτερο σημείο, ωστόσο, είναι ο ηχητικός τομέας του παιχνιδιού. Η απαράδεκτη MIDI απόδοση του soundtrack αποτελεί, πλέον, επιλογή, καθώς έχει προστεθεί και πλήρης ορχηστρική απόδοση του OST από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Τόκιο, κάτι που απολαύσαμε δεόντως σε όλη μας την ενασχόληση με το παιχνίδι. Αυτό, σε συνδυασμό με τις αυθεντικές ιαπωνικές φωνές, αποτέλεσε για εμάς βασικότατο κριτήριο ενασχόλησης με το DQXI S μέχρι τέλους. Από εκεί και πέρα, ο κάθε παίκτης έχει το δικαίωμα της επιλογής συνδυασμών…ναι, ακόμα και να ακούσει το MIDI soundtrack!
Εν κατακλείδι, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η Square Enix το έκανε το θαύμα της, παραδίνοντάς μας την πληρέστερη και ομορφότερη έκδοση ενός εκ των καλυτέρων JRPGs των τελευταίων χρόνων. Το αν προτείνεται σε όλους τους παίκτες είναι ένα άλλο ζήτημα. Και αυτό διότι το Dragon Quest XI εξακολουθεί να διατηρεί σχεδόν ακέραιο τον παραδοσιακό πυρήνα του, κάτι που μπορεί να ενθουσιάζει τους θιασώτες των JRPGs άλλων εποχών, αλλά μπορεί να αποτελεί μια παγερά αδιάφορη πρόταση προς μια νέα γενιά παικτών, η οποία έχει συνηθίσει σε άλλα πρότυπα. Εμείς, πάλι, απολαύσαμε αυτήν την έκδοση στον μέγιστο βαθμό. Σε κάθε περίπτωση, για όσους δεν ασχολήθηκαν προηγουμένως με το παιχνίδι, δεν υπάρχει καλύτερος τόπος, χρόνος και τρόπος από το Dragon Quest XI S: Definitive Edition για να ξεκινήσουν το ταξίδι τους στην Erdrea.
