Απολαύστε ανέμελα!
Αν πιάσουμε να μετρήσουμε πόσα χρόνια περιμένουμε “το Gran Turismo των μηχανών”, πιθανόν να μας τελειώσουν τα δάχτυλα. Οι προσπάθειες που έγιναν δεν είναι λίγες και σχεδόν καμία από αυτές δεν κατάφερε να αγγίξει το μεγάλο όνομα των racing παιχνιδιών σε ποιότητα και απήχηση. Ίσως γιατί οι κατά καιρούς δημιουργοί δεν μπορούσαν να αποτυπώσουν τη συνολική εμπειρία των χαρακτηριστικών του Gran Turismo σε ένα παιχνίδι μοτοσυκλετών, ίσως όμως και για τον λόγο ότι η εν λόγω κατηγορία έχει διαφορετικό κοινό και απαιτήσεις.
Βλέπετε, οι περισσότεροι racing gamers έχουν χολυγουντιανά πρότυπα στο θέμα των αγώνων αυτοκινήτου, με ελάχιστους από αυτούς να έχουν τρέξει σε πραγματικές πίστες ή – ακόμα, ακόμα – να έχουν οδηγήσει αυτοκίνητο. Ο κόσμος της μοτοσυκλέτας όμως είναι διαφορετικός. Δεν υπάρχουν πολλές ταινίες ώστε να δημιουργηθεί συμπαγής συνειδησιακή εικόνα για το είδος από τον gamer που γνώρισε τη μοτοσυκλέτα από τον καναπέ. Κάτι τέτοιο, βέβαια, απέχει μακράν από το να χαρακτηριστεί αρνητικά, μιας και όλοι έχουν το δικαίωμα να διασκεδάζουν και να απολαμβάνουν τίτλους αγώνων ταχύτητας.
Έτσι, ένα παιχνίδι τύπου Gran Turismo φαντάζει άδειο, αμυδρά συναρπαστικό. Δίνει την αίσθηση ότι καταπιάνεται μονίμως με διαφορετικές track days, όπου ο καθένας τρέχει για την πάρτη του σε μια μισθωμένη πίστα – κι αν βγει πρώτος, βγήκε. Ουδόλως πλησιάζει τις σκηνές αγώνων που κόβουν την ανάσα, με ιλιγγιώδη πλάνα και λήψεις, ριψοκίνδυνες μανούβρες και εντυπωσιακές ανταμοιβές. Κάτι όμως υπάρχει μέσα σ’αυτήν τη “βαρεμάρα” του ρεαλιστικού sim, για να το προτιμούν τόσοι και τόσοι gamers για τόσα και τόσα χρόνια και να αναγκάσει τους devs να αναζητήσουν τρόπο να δημιουργήσουν κάτι αντίστοιχο και για τους λάτρεις της μοτοσυκλέτας.
Γνωρίζοντας φανερά τα παραπάνω, οι άνθρωποι της Milestone πήραν την GT εμπειρία, την κοπάνησαν σε ένα μεταφορικό “γουδί” μέχρι να γίνει σκόνη, τη κοσκίνισαν με το πιο λεπτό δίχτυ, μέχρι που κατέληξαν σε μερικά βασικά συστατικά… Πρώτο λοιπόν στοιχείο που έπρεπε να επιτευχθει ήταν ένας μεγάλος αριθμός οχημάτων, γεμάτος με πασίγνωστες μάρκες και μοντέλα από τις πιο δημοφιλείς κατηγορίες – και το πέτυχαν. Στο παιχνίδι, λοιπόν, εκπρωσοπούνται 14 μάρκες μεταξύ των οποίων Suzuki, Honda, Ducati, Triumph, Yamaha και πολλές άλλες με ένα σύνολο 114 μοτοσυκλετών για χρήση. Σίγουρα όχι τα νούμερα που θα περίμενε κανείς, αλλά αρκετά για να καλύψουν κάθε αγωνιστική ονείρωξη.
Δεύτερον, θα πρέπει να έχει έναν ικανό αριθμό επίσημων – και μάλιστα πιστών στην πραγματικότητα tracks – έτσι ώστε να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των fan του είδους με τη μεγαλύτερη δυνατή ποικιλία. Ο στόχος επετεύχθη κι εδώ, με τον ενθουσιώδη φίλο του είδους να βρίσκει πλειάδα διαδρομών στο παιχνίδι, με ποικιλία που κυμαίνεται από κλασικές GP διαδρομές, μέχρι αστικά περιβάλλοντα και επαρχιακούς δρόμους μέσα στη φύση. Υπάρχουν, δε και ειδικές πίστες, όπου η πρόκληση είναι υψηλή και η ηθική επιβράβευση μεγάλη. Αξίζει να αναφερθεί ότι το παραπάνω ισχύει σε μεγάλο βαθμό για όλες τις διαδρομές του παιχνιδιού.
Το τρίτο στοιχείο έχει να κάνει με το customization του οχήματος, τόσο μηχανολογικό, όσο και εμφανισιακό. Τα standards των πιο απαιτητικών έχουν καλυφθεί και κάθε ξεχωριστό μοντέλο μπορεί να βελτιωθεί, να tune-αριστεί και να δοκιμασθεί πριν μπει στην “αρένα” του ανταγωνισμού. Οι δε οπτικές αναβαθμίσεις περιλαμβάνουν μεγάλη γκάμα παραμετροποίησης σε εξατμίσεις, αλυσίδες, ζάντες, χειρολαβές, καθρεφτάκια, χρωματισμούς, αλλά και πολλά άλλα. Το μόνο που λείπει πλέον, είναι ένα photo mode/ σαλόνι, όπου ο μηχανολογικός ναρκισσισμός και βαυκαλισμός θα πιάσει ταβάνι. Έτσι, όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία ενώνονται και πάλι μαζί για να ξαναδημιουργήσουν το αρχικό πρότυπο παιχνιδιού, αυτό που πολλοί έχουν αναγνωρίσει ως “αντικείμενο έκφρασης της ερωτικής σχέσης μεταξύ gamer και οχήματος”.
Αρκούν όλα τα παραπάνω; Αν κρίναμε βιαστικά, τότε ναι. Όμως θα είχαμε ξεχάσει το σημαντικότερο όλων: τη ρεαλιστικότερη – κατά το δύνασθαι – racing εμπειρία. Όμως ακόμα και σε αυτό, το δυσκολότερο όλων χαρακτηριστικό, το παιχνίδι αποδίδει άριστα – κι επειδή θα μπούμε σε πιο… “τεχνικά” νερά, καλό θα είναι να ξεκαθαρίσουμε πρώτα ένα δυο πράγματα, απαραίτητα για να καταλάβουμε την αίσθηση οδήγησης που προσφέρει ο τίτλος.
Αρχικά θυμηθείτε ότι έχουμε να κάνουμε με simulation που παίζεται σχεδόν αποκλειστικά με το παραδοσιακό χειρηστήριο. Εϊναι αρκετά μεγάλη πρόκληση για τους δημιουργούς να καταφέρουν να προσδώσουν φυσικότητα, αμεσότητα και πιστότητα μέσα από ένα συμβατό σύστημα χειρισμού. Δεν σκόνταψαν ούτε εδώ όμως κι έτσι εισήγαγαν ένα συμπαγές κι αποτελεσματικό μοντέλο φυσικής που προσεγγίζει την πραγματικότητα με ανεπανάληπτο τρόπο.