Ένας λαβύρινθος γεμάτος προκλήσεις.
Το The Witch and the Hundred Knight, σύμφωνα με τις σκέψεις που αναπτύξαμε μέσα από το review του τίτλου, σίγουρα δεν μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Η αναφορά στο συγκεκριμένο τίτλο δεν είναι τυχαία, αφού το Labyrinth of Refrain: Coven of Dusk τοποθετείται στο σύμπαν του The Witch and the Hundred Knight. Αυτό σημαίνει πως αυτή τη φορά καλούμαστε να εξετάσουμε αν ο νέος αυτός τίτλος θα διασώσει λίγο την κατάσταση και την μέχρι στιγμής εικόνα αυτής της σειράς. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, λοιπόν. Η ιστορία του Labyrinth μάς βρίσκει να ακολουθούμε τα βήματα της μάγισσας Dronya, η οποία επισκέπτεται μια πόλη συνοδευόμενη από τη βοηθό της, τη Luca.
Στην πόλη αυτή βρίσκεται ένας καταραμένος από ξόρκια λαβύρινθος, στον οποίο όποιος εισέλθει δεν μπορεί να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι, η μάγισσα εκμεταλλεύεται αυτή την κατάσταση και προθυμοποιείται να βοηθήσει στην εξερεύνηση και επίλυση αυτού του περίεργου φαινομένου. Για ακόμη μια φορά, στα θετικά χαρακτηριστικά του τίτλου έχουμε τη γενικότερη παρουσίαση, κάτι που έχει αποδείξει πολλές φορές ότι φέρνει εις πέρας στα παιχνίδια που υλοποιεί το στούντιο της Nippon Ichi Software. Αυτό οφείλεται στη γνώριμη συνταγή του μη ηρωικού πρωταγωνιστή, ο οποίος αποδίδεται με το δικό του σκοτεινό χιούμορ, μοτίβο από το οποίο δεν παρεκλίνουν οι Dronya και Luca.
Δεν απουσιάζει και η συνοδεία του πανέμορφου art direction και του ευχάριστου μουσικού τομέα, όπως επίσης και τα ιαπωνικά και αγγλικά voice overs, τα οποία κυμαίνονται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για τίτλο που ανήκει στο σύμπαν του The Witch and the Hundred Knight, γεγονός που σημαίνει ότι για ακόμη μια φορά αναλαμβάνουμε το ρόλο του minion της μάγισσας. Αυτό, με τη σειρά του, έχει ως αποτέλεσμα την “αγγαρεία” και εξερεύνηση του “Dungeon Crawler” τμήματος, μέσω του οποίου αποδίδεται ο λαβύρινθος. Το dungeon crawling τμήμα, λοιπόν, αποδίδεται με κάμερα πρώτου προσώπου, όπου έχουμε τη δυνατότητα να προχωράμε βήμα-βήμα, ώστε να εμφανίζουμε το χάρτη, ο οποίος δημιουργείται μόνος του όπως συμβαίνει σε άλλους, παραπλήσιους τίτλους (Persona Q, Etrian Odyssey κ.λπ.) του είδους.
Καλό είναι να σημειωθεί πως τα dungeons στο Labyrinth of Refrain δεν είναι random generated. Δηλαδή, τα dungeons είναι συγκεκριμένα και ο χάρτης προβάλλει, μέσω της κάτοψης, τους ορόφους τους. Στην κάτοψη αποτυπώνονται οι παγίδες, οι οποίες πληγώνουν την ομάδα μας, πόρτες οι οποίες μπορεί να είναι κλειστές και να ανοίγουν με τη χρήση ενός αντικειμένου ή διακόπτη, ενώ δεν απουσιάζουν οι σκάλες, οι οποίες οδηγούν στο βάθος ή στην έξοδο του εκάστοτε dungeon. Σε αυτό το τμήμα αυτονόητη είναι και η εμφάνιση των εχθρικών μονάδων, οι οποίες επιτίθενται είτε επειδή απλώς βρίσκονται στο περιβάλλον και πέσουμε επάνω τους είτε υπό τη μορφή της τυχαίας μάχης.
Πριν αναπτυχθούμε περαιτέρω στο τμήμα της μάχης, πρέπει να αναφέρουμε τις δυνατότητες του χαρακτήρα μας, ο οποίος είναι ένα βιβλίο που…. μιλάει. Όπως γίνεται κατανοητό, δεν μπορει να συμμετέχει στη μάχη για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ωστόσο, κατέχει δυνάμεις, οι οποίες με τα κατάλληλα υλικά που έχουμε στη διάθεση μας, του επιτρέπουν να δημιουργήσει κούκλες (dolls), τις οποίες ελέγχει ώστε να εξερευνήσει το dungeon. Η δημιουργία των dolls δεν απέχει καθόλου από τη δημιουργία χαρακτήρα που γνωρίζουμε στη δημοφιλή, tactical-JRPG σειρά Disgaea. Δηλαδή, το παιχνίδι μάς καλεί να δημιουργήσουμε χαρακτήρες, οι οποίοι έχουν τους δικούς τους ρόλους στη μάχη.
Για παράδειγμα, υπάρχει ο warrior, που κραδαίνει ξίφος και ειδικεύεται στην επίθεση ενώ οι Cleric και Mage ειδικεύονται σε -ξεχωριστό ο καθένας- ρεπερτόριο μαγείας. Υπάρχουν πολλές επιλογές και ρόλοι διαθέσιμοι από την αρχή, ενώ με την πρόοδό μας στο παιχνίδι γίνονται διαθέσιμες και επιπρόσθετες δυνατότητες. Στο τμήμα της μάχης συμμετέχουν μέχρι τέσσερις χαρακτήρες εντός ενός turn-based περιβάλλοντος. Η εκάστοτε σύγκρουση αποδίδεται με προοπτική πρώτου προσώπου, όπου επιλέγουμε τον τρόπο που θα επιτεθεί ο κάθε χαρακτήρας. Το τμήμα της μάχης στο Labyrinth of Refrain αποδίδεται εξαιρετικά, με χρήση καλοσχεδιασμένων μοντέλων χαρακτήρων και εικαστικού που προβάλλει άριστα εχθρούς και ικανότητες.
Ως τίτλος της Nippon Ichi Software, το Labyrinth of Refrain χαρακτηρίζεται από υψηλή πρόκληση, όμως σε καμία περίπτωση άδικη, αφού το παιχνίδι παρέχει σημαντικές βοήθειες μέσω των μηχανισμών του. Για παράδειγμα, με την πρόοδό μας στο παιχνίδι ανεβαίνει αρκετά το πλήθος των φίλιων μονάδων που μπορούμε να ελέγξουμε και να δημιουργήσουμε -αν έχουμε στην κατοχή μας τις κατάλληλες ύλες. Αυτό σημαίνει πως η πρόκληση από τις εχθρικές μονάδες θα είναι αντιστοίχως ανάλογη ώστε να διατηρηθεί η ισορροπία στο τμήμα αυτό. Επίσης, επειδή αναφέραμε ότι στη μάχη συμμετέχουν κούκλες, αυτό σημαίνει πως δέχονται φθορές.
Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της μάχης, ένας μαχητής μας μπορεί να χάσει το χέρι ή το πόδι του. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να επιτεθεί αν χρησιμοποιεί ξίφος ή να μην μπορεί να αποδράσει. Όμως, υπάρχει η λύση της επιδιόρθωσης, η οποία πραγματοποιείται είτε με τη χρήση αντικειμένου είτε με την επιστροφή μας στην πόλη, όπου θα βρούμε το εργαστήριο επιδιόρθωσης. Πρέπει να σημειώσουμε πως ο τίτλος επιτρέπει να αυξομειώσουμε τη δυσκολία, ωστόσο αυτό δεν πραγματοποιείται χωρίς το αντίστοιχο κόστος. Δηλαδή, σε περίπτωση που επιλέξουμε να μειώσουμε τη δυσκολία, θα έχουμε ευκολότερο ταξίδι, αλλά ταυτόχρονα λιγότερες ανταμοιβές σε αντικείμενα και εμπειρία. Αντιθέτως, αν επιλέξουμε τη μέγιστη δυσκολία, θα έχουμε (πιθανότατα) ταχύτερο ταξίδι αφού θα αποκτούμε τις βέλτιστες ανταμοιβές.
Eκτός από τους πόντους εμπειρίας, που συμπεριλαμβάνονται στις ανταμοιβές, υπάρχουν και τα mana points, τα οποία αποκτούμε είτε μέσω της διαδικασίας της μάχης είτε μέσα από τα ίδια τα dungeons. Τα mana points μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε οι φίλιες μονάδες να μαθαίνουν ικανότητες και ξόρκια που θα χρησιμοποιήσουν στη μάχη. Δεν απουσιάζει και η επιλογή του Reincarnation, η οποία επιτρέπει να αναδημιουργήσουμε τους χαρακτήρες μας με στόχο την ενδυνάμωση αλλά και την αλλαγή του ρόλου τους στη μάχη. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το grinding είναι ένας βασικός πυλώνας του τίτλου. Ο λαβύρινθος, αν και είναι το μοναδικό dungeon, έχει διαφορετικές θεματικές ενότητες, οι οποίες συνοδεύονται από διαφορετικές εκπλήξεις-παγίδες που εμφανίζονται ανάλογα με την πρόοδό μας.
Η πρόοδος σε τέτοιου είδους παιχνίδια συνοδεύεται και από αρκετό backtracking. Και το Labyrinth of Refrain δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα αυτό. Δηλαδή, με την εξερεύνηση του κάθε ορόφου καλούμαστε να επιστρέψουμε πίσω, ώστε να δώσουμε αναφορά στη μάγισσα, για να συνεχιστεί η πρόοδός μας. Σε αυτό το σημείο παρατηρήσαμε μια αδυναμία στον τίτλο, η οποία έχει να κάνει με τη συνοχή της ιστορίας. Δηλαδή, όταν έχουμε ανακαλύψει τα αντικείμενα που χρειαζόμαστε και επιστρέφουμε στην επιφάνεια, ώστε να παραδώσουμε την αναφορά της προόδου μας, το παιχνίδι παρουσιάζει την ιστορία μόνο των χαρακτήρων Dronya και Luca, οι οποίες βρίσκονται στην πόλη. Αυτό σημαίνει πως δεν γίνεται καμία αναφορά στα ευρήματα της τελευταίας εξόρμησής μας, οπότε δεν αποκτούμε συνολική εικόνα για την πρόοδο αλλά και το τι συμβαίνει στο λαβύρινθο. Αυτό, με τη σειρά του, έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια να νιώθει ο θεατής πως η ιστορία και το dungeon crawling είναι δύο τμήματα αποκομμένα μεταξύ τους.
Από εκεί και πέρα, το παιχνίδι προσφέρει πλούσιο περιεχόμενο, αφού αρκετός χρόνος θα δαπανηθεί στην τροποποίηση μονάδων, στην εξερεύνηση του λαβύρινθου, στο grinding, αλλά και στο post game περιεχόμενό του. Ωστόσο, αυτό το ογκώδες περιεχόμενο, μαζί με τους πολλούς μηχανισμούς του τίτλου, συνοδεύεται από υπερβολικό tutorial, το οποίο διακόπτει τη ροή του παιχνιδιού ανά σημεία και διαρκεί δύο με τρία λεπτά κάθε φορά. Αυτό είναι κάτι που οι δημιουργοί έχουν αναγνωρίσει ως πρόβλημα, για αυτό εξάλλου -μέσω του παιχνιδιού- προτείνουν να διαβάσουμε αναλυτικότερα τους μηχανισμούς του παιχνιδιού μέσω του ψηφιακού εγχειριδίου. Βέβαια, αυτό δεν αναιρεί το πρόβλημα, αφού το υπερβολικό tutorial δεν μπορεί να παρακαμφθεί.
Συνολικά, από τα παραπάνω, προκύπτει πως το Labyrinth of Refrain: Coven of Dusk είναι μια αξιοπρεπής επιλογή για όσους αρέσκονται στα παιχνίδια της κατηγορίας “dungeon crawler”, αφού προσφέρει όλα τα χαρακτηριστικά τους σε ικανοποιητικό βαθμό και πολλές φορές με πολύ καλό τρόπο. Θα πρέπει να τονίσουμε, ωστόσο, ότι αυτά τα “hardcore” χαρακτηριστικά ενδεχομένως να αποθαρρύνουν ένα τμήμα του κοινού που δεν έχει ιδιαίτερη τριβή με το genre και θα πρέπει να προσεγγίσει το παιχνίδι της Nippon Ichi με προσοχή.
Το review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το PS4.
