Slimed.
Μπορεί να έχουν περάσει σχεδόν 25 χρόνια από την κυκλοφορία του Super Mario Kart και την έναρξη του “πυρετού των kart racers” που προκάλεσε ο Shigeru Miyamoto και η ομάδα του, όμως ο πυρετός αυτός συνεχίζει να υφίσταται. Φαίνεται ότι υπάρχει κάτι σε αυτά τα arcade racers, που δεν παίρνουν ποτέ στα σοβαρά τον εαυτό τους (και τους νόμους της φυσικής), που τα καθιστούν άκρως θελκτικά και εθιστικά προς μεγάλη μερίδα του κοινού. Από το Super Mario Kart του SNES και έπειτα είδαμε δεκάδες τέτοια παιχνίδια και μασκώτ εταιρειών να δοκιμάζουν την τύχη τους, άλλοτε με μεγάλη επιτυχία (Crash Team Racing, Diddy King Racing) και άλλοτε με όχι και τόσο επιτυχημένο τρόπο (Woody Woodpecker Racing). Και τη στιγμή που τα τελευταία χρόνια η κατηγορία γνωρίζει μια σχετική αναβίωση -μετά τα εξαιρετικά Mario Kart 8 και Sonic All Stars Racing– έρχεται μια σχετικά φθηνή παραγωγή από την Bamtang Games, που θα λέγαμε πως, σε ό,τι αφορά την ποιότητά της, τοποθετείται κάπου στη μέση των δύο άκρων.
Όπως προδίδει το όνομά του, το Nickelodeon Kart Racers είναι ένα “licensed” προϊόν, που κάνει χρήση χαρακτήρων και γενικότερου εικαστικού από τηλεοπτικές σειρές του εν λόγω δικτύου. Μιλάμε δηλαδή για ορισμένα “ΑΑΑ” ονόματα, όπως ο Spongebob και τα Teenage Mutant Ninja Turtles, μέχρι προσθήκες με μικρότερη mainstream αναγνώριση (τουλάχιστον, στην Ελλάδα), όπως τα Rugrats και η σειρά Hey Arnold. Όπως ίσως έχετε αντιληφθεί ήδη, έχουμε να κάνουμε με έναν τίτλο που εστιάζει σε μικρές ηλικίες gamers, με κατάλληλα σχεδιασμένο για αυτούς εικαστικό, μοντέλο χειρισμού και gameplay.
Το δυσάρεστο είναι πως, αν και μιλάμε για ένα προϊόν με πασίγνωστους χαρακτήρες ενός τιτάνιου οργανισμού, η παραγωγή στο εν λόγω παιχνίδι είναι φθηνή. Φθηνή επιπέδου mobile game θα λέγαμε, με απουσία voice overs (γεγονός απαράδεκτο για ένα τέτοιο παιχνίδι) και γενικότερων production values που περιμέναμε ότι θα υπήρχαν σε μια τέτοια κυκλοφορία. Ως εκ τούτου, έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι που θυμίζει εποχές PS One και PS2. Ξέρετε, εκείνα τα παιχνίδια με στατικά μενού, απλοϊκά γραφικά και λίγα modes, που για εκείνη την εποχή ήταν αρκούντως ικανοποιητικά, αλλά που εν έτει 2018 δείχνουν φτωχά.
Το Nickelodeon Kart Racers ακολουθεί τη λογική κάθε άλλου τίτλου της κατηγορίας που προηγήθηκε, περιλαμβάνοντας τρία βασικά modes (grand prix, single race, multiplayer), τοποθετώντας τις φιγούρες των κινουμένων σχεδίων εντός ενός ικανοποιητικού αριθμού διαδρομών εμπνευσμένων από τα εν λόγω franchises. Οι διαδρομές είναι, ως επί το πλείστον, καλοσχεδιασμένες, με τη λογική του “transformation” των οχημάτων που είδαμε στα Mario Kart 8 και Sonic All Stars Racing Transformed, πράγμα που σημαίνει ότι σε συγκεκριμένα σημεία της πίστας το “αυτοκίνητο” μετατρέπεται αυτόματα σε βάρκα ή αεροσκάφος ούτως ώστε να μπορέσει να κινηθεί σε αντίστοιχο πεδίο. Σε γενικές γραμμές η χάραξη των γραμμών είναι καλή, με σωστό μέγεθος, ποικιλία και μονοπάτια που κόβουν δρόμο, αλλά δεν είναι εύκολο να ανακαλύψεις με την πρώτη ματιά, ενώ τα κλασικά power ups, που μεταφράζονται σε εργαλεία επίθεσης ή άμυνας του παίκτη, είναι παρόντα και στις περισσότερες των περιπτώσεων καλοσχεδιασμένα, πάντα με δάνεια από τις σειρές στις οποίες βασίζονται.
Το σημαντικότερο κομμάτι ενός τέτοιου racer, όμως, είναι το racing, δηλαδή ο χειρισμός και η αίσθηση που αφήνει στον παίκτη. Εδώ, ευτυχώς, το Nickelodeon Kart Racers τα πηγαίνει καλά. Τα οχήματα έχουν ικανοποιητική αίσθηση στην πίστα, καλή απόκριση και ελαφρώς διακριτές διαφορές όταν προχωρήσουμε σε αναβαθμίσεις τους (σε ελαστικά, κινητήρα κ.λπ.) που αποκτούμε από το in-game κατάστημα (χωρίς microtransactions, αλλά με “νόμισμα” που συλλέγουμε εντός των διαδρομών). Θα λέγαμε ότι το μοντέλο χειρισμού -που αντιγράφει το powerslide των Mario Kart, και που ενεργοποιείται σε στροφές πατώντας φρένο και γκάζι ταυτόχρονα- σχεδιάστηκε για μικρά παιδιά, συγχωρεί τα λάθη και λειτουργεί καλά. Στον αντίποδα, η A.I. Είναι ανύπαρκτη, με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι σε έναν αγώνα να πηγαίνουν “τραίνο”, να βρίσκονται μονίμως πίσω μας όσο καλά και γρήγορα και αν τρέχουμε, και με το παραμικρό λάθος να μας προσπερνούν με άνεση.
Αλλά υπάρχει και το τοπικό multiplayer, για μέχρι και τέσσερις παίκτες σε split-screen, που βελτιώνει σημαντικά την εμπειρία είτε μιλάμε για απλούς αγώνες, είτε για την “arena” του παιχνιδιού, όπου στόχος δεν είναι η πρωτιά, αλλά απλά να καταφέρεις χτυπήματα στον αντίπαλο συλλέγοντας power ups. Σε “family mode” το παιχνίδι δείχνει τις όποιες αρετές έχει, προσφέροντας γέλιο και διασκέδαση, ειδικά αν έχετε στην οικογένεια μέλη κάτω των 8-9 ετών.
Εν κατακλείδι, αυτό είναι, συνοπτικά, το Nickelodeon Kart Racers, ένα μέτριο παιχνίδι, που θα μπορούσε -με την κατάλληλη προσοχή και το ανάλογο budget- να πάει πολύ πιο ψηλά και να προσφέρει κάτι πιο πλήρες και ουσιαστικό, αλλά που υπό την παρούσα μορφή του -και με το χαμηλότερο του συνηθισμένου κόστος του- είναι σε θέση να προσφέρει ορισμένες ευχάριστες ώρες arcade racing σε οικογενειακό περιβάλλον.
Το review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το PS4.
