Μουσική ψυχεδέλεια για λίγους
Με τον ερχομό της έβδομης γενιάς οικιακών συστημάτων, η οποία έγινε με την κυκλοφορία του Xbox 360 στις 22 Νοεμβρίου 2005, μπήκε για τα καλά στη ζωή μας η ψηφιακή διανομή τίτλων μέσω των εκάστοτε διαδικτυακών υπηρεσιών. Σε γενικές γραμμές αυτό ήταν κάτι πολύ θετικό, μιας και έδωσε τη δυνατότητα σε μικρότερα στούντιο να δημιουργήσουν πρωτότυπα παιχνίδια με πολύ χαμηλότερο κόστος. Παιχνίδια που σε αντίθετη περίπτωση θα ήταν πολύ δύσκολο να βρουν το δρόμο τους προς τους καταναλωτές, προπάντων λόγω του μεγάλου ρίσκου που θα χρειαζόταν να πάρει η εταιρία έκδοσης. Μερικά από αυτά τα διαμάντια είναι τα Limbo, Cut the Robe, Bastion, The Binding of Isaac, SpaceChem και, φυσικά, η σειρά PixelJunk. Με ένα νέο μέλος της σειράς αυτής, με τίτλο “PixelJunk 4am”, θα ασχοληθούμε σε αυτό το κείμενο.
Ο νέος τίτλος της Q-Games κάνει αποτελεσματική χρήση του -ξεχασμένου από τα περισσότερα στούντιο ανάπτυξης- PlayStation Move, ενθαρρύνοντας έτσι τους παίκτες να είναι δημιουργικοί. Επί της ουσίας, σε αυτό το παιχνίδι μπορούμε να εφαρμόσουμε διάφορα εφέ μουσικής στα ήδη υπάρχοντα τραγούδια ή να δημιουργήσουμε δικά μας, κάνοντας τις κατάλληλες κινήσεις και πατώντας τα σωστά πλήκτρα του χειριστηρίου. Το όλο σκεπτικό αρχικά φαντάζει αρκετά δύσκολο και μπερδεμένο, αλλά ευτυχώς το tutorial είναι πολύ καλοφτιαγμένο, βοηθώντας έτσι τους παίκτες να μάθουν καλά το gameplay πριν αρχίσουν τις δικές τους δημιουργίες. Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι θα πρέπει να κάνετε πολύ καλή βαθμονόμηση (calibration) στο PlayStation Move, αλλιώς θα αντιμετωπίσετε πολλές δυσκολίες. Για αυτό, καλό θα είναι να αφιερώσετε όσο χρόνο χρειάζεται πριν ξεκινήσετε το παιχνίδι, κάτι που βέβαια συμβαίνει στους περισσότερους τίτλους του εν λόγω περιφερειακού.
Κατά τη γνώμη μας, ο καλύτερος τρόπος να παίξει κάποιος το PixelJunk 4am είναι με ένα μοναχά PlayStation Move. Το πόνημα της Q Games προσφέρει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε δύο χειριστήρια -με έναν δεύτερο παίκτη ή μόνοι μας- έτσι ώστε να πραγματοποιήσουμε πιο περίπλοκες δημιουργίες, ωστόσο, εμείς -την περισσότερη ώρα που ασχοληθήκαμε μαζί του- κάναμε χρήση μόνο ενός χειριστηρίου, μιας η χρήση δύο ήταν τόσο προβληματική που καταντούσε την όλη διαδικασία άκρως εκνευριστική. Ένα από τα ενδιαφέροντα σημεία του 4am είναι η δυνατότητα, εφόσον είμαστε συνδεμένοι στο PlayStation Network, να μοιραστούμε τις δημιουργίες με τους άλλους χρήστες του δικτύου ζωντανά και, φυσικά, να απολαύσουμε τις δικές τους. Ασχοληθήκαμε με αυτό το χαρακτηριστικό αρκετά και μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα από τα δυνατά σημεία του τίτλου.
Φανταστείτε ότι μπορούμε να περιηγηθούμε στα τραγούδια των άλλων παικτών με βάση το PlayStation ID τους, σαν να ψάχνουμε κάποιο διαδικτυακό σταθμό μουσικής. Επίσης, το εν λόγω σύστημα επιτρέπει στον καθένα, ο οποίος ακούει ζωντανά ένα τραγούδι, να δώσει τα εύσημα στο δημιουργό, απλά κουνώντας το PlayStation Move, ενώ. μπορούμε να ελέγχουμε τις επευφημίες ανά τακτά διαστήματα, έτσι ώστε να ξέρουμε κατά πόσο αρέσουν στον κόσμο οι συνθέσεις μας. Τέλος, αρκετά ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μας παρέχεται η δυνατότητα να στείλουμε μηνύματα στους φίλους μας, μεσώ των διαδικτυακών υπηρεσιών Twitter και Facebook, ενημερώνοντάς τους για το πότε θα μεταδόσουμε την επόμενη σύνθεσή μας.
Όσο αφορά τον οπτικό τομέα, θα πρέπει να τονίσουμε ότι όσοι αναζητούν έναν τίτλο που προσφέρει καταπληκτικά γραφικά με τεράστιους κόσμους και ρεαλιστικούς χαρακτήρες, θα απογοητευθούν. Αυτό συμβαίνει διότι -λογικά- το νέο παιχνίδι της Q-Games δεν προσφέρει τίποτα από τα προαναφερθέντα. Με απλά λόγια, η απεικόνιση του τίτλου μοιάζει πολύ με τα διάφορα προγράμματα απεικόνισης που χρησιμοποιούμε για να αναπαράγουμε τα αγαπημένα μας τραγούδια στους υπολογιστές. Βέβαια, εκεί που ξεχωρίζει το 4am είναι στη μουσική του. Τα διάφορα εφέ ενσωματώνονται τέλεια στα τραγούδια, δίνοντας έτσι μια πραγματικά εξαιρετική μουσική εμπειρία. Το δυσάρεστο είναι ότι, λόγω του επαναλαμβανόμενου gameplay, το 4am δεν πρόκειται να σας κρατήσει για πολύ, ειδικά εάν δεν είστε μουσικόφιλοι.
Εν κατακλείδι, το ταλαντούχο, ιαπωνικό στούντιο ανάπτυξης κατάφερε να προσφέρει έναν μοναδικό στο είδος του τίτλο (μόνο το Child of Eden για το Kinect βρίσκεται κοντά στη φιλοσοφία του). Ωστόσο, το PixelJunk 4am θυμίζει περισσότερο εφαρμογή μουσικής παρά βιντεοπαιχνίδι. Το gameplay, αν και αρκετά διασκεδαστικό στην αρχή, είναι επαναλαμβανόμενο, για αυτό μπορεί πολύ εύκολα να καταλήξει βαρετό. Το προτείνουμε μόνο σε εκείνους που αγαπούν τη μουσική και τους αρέσει να πειραματίζονται.
Σάββας Πριπάκης
