Παγωμένες αναμνήσεις μιας άλλης εποχής…
13 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από την αρχική κυκλοφορία του Syberia στους προσωπικούς υπολογιστές, και παρόλο που το χρονικό αυτό διάστημα θεωρείται μεγάλο, το αριστούργημα του Benoit Sokal φαίνεται πως ακόμα αντέχει. Ή μήπως τελικά η Microids τραβάει ολοένα και περισσότερο το σχοινί, και στο τέλος θα της μείνει στα χέρια; Κρίνοντας με βάση τη λογική, θα λέγαμε πως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, γιατί αφενός έχουμε μπροστά μας το πρώτο επεισόδιο μιας ιδιαίτερα προσεγμένης και αγαπημένης adventure σειράς, που αξίζει πραγματικα να δουν οι νεότεροι παίκτες, αλλά από την άλλη η καραμέλα των επανακυκλοφοριών ίσως θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Τουλάχιστον με τη μορφή που παραδίδεται η παρούσα δημιουργία.
Ο χρόνος φαίνεται ότι έχει φερθεί με στοργή και επιείκια στο Syberia, και τελικά τα λάθη και η τεμπελιά της ομάδας ανάπτυξης είναι αυτά που θέτουν τον τίτλο με την πλάτη στον τοίχο. Η μοναδική ατμόσφαιρα που προσφέρει ο τίτλος συνεχίζει να είναι παρούσα, το ίδιο και το όμορφο και καλογραμμένο σενάριο, αλλά δυστυχώς έχουν παρθεί ορισμένες αποφάσεις που θα οδηγήσουν τους φίλους της Kate Walker να ξεθάψουν από τη βιβλιοθήκη τους την πρωτότυπη έκδοση αν θελήσουν να ασχοληθούν ξανά μαζί της. Ο λόγος είναι μάλλον προφανής και θα τον δούμε παρακάτω.
Η σειρά Syberia αποτελεί, πρακτικά, ένα προνόμιο των κατόχων PC, μιας και ουσιαστικά μόνο το πρώτο μέρος κυκλοφόρησε σε σχεδόν όλες τις κονσόλες. Το δεύτερο προσπάθησε και ευτυχώς πέτυχε να προσφέρει όλα όσα υπόσχεται ένα sequel, ενώ πλέον φαίνεται πως έχει έρθει η ώρα για το Syberia 3, το οποίο και αναμένεται εντός του έτους, αν τελικά όλα πάνε καλά –που προσωπικά το ευχόμαστε. Όμως αρκετά με τα “μαθήματα gaming ιστορίας”. Το ζητούμενο εδώ είναι το αρχικό Syberia όπως το είδαμε στην έκδοσή του για το PlayStation 3 (φυσικά, το παιχνίδι διατίθεται και για το Xbox 360).
Το Syberia καταπιάνεται με την περιπέτεια της νεαρής δικηγόρου Kate Walker, η οποία καταφθάνει στη μουντή και βροχερή Valadilene της Γαλλίας, με απώτερο σκοπό την εξαγορά ενός εργοστασίου παιχνιδιών. Ο ερχομός της συμπίπτει με το θάνατο της ιδιοκτήτριας του εργοστασίου, και έτσι η -φαινομενικά- απλή νομικά υπόθεση αρχίζει να γίνεται ολοένα και πιο περίπλοκη. Η ύπαρξη ενός μυστηριώδους κληρονόμου αρχίζει να κάνει την όλη κατάσταση ακόμα πιο μπερδεμένη και έτσι η ιστορία αρχίζει να παίρνει μία τροπή που αποτυπώνει όσο τίποτα άλλο την κουλτούρα του PC gaming που υπήρχε δέκα και πλέον έτη πριν.
Το όλο σκηνικό είναι απίστευτα προσεγμένο, ίσως και “αθώο”, και το μόνο που ζητάει είναι το ενδιαφέρον των παικτών, με αντάλλαγμα ένα υπέροχο ταξίδι εικόνων και συναισθημάτων. Σε αυτούς τους τομείς η έκδοση που εξετάζουμε εδώ δεν αποτυγχάνει γιατί, πολύ απλά, μιμείται –ευτυχώς- το πρωτότυπο. Όμως, από εδώ και πέρα αρχίζουν οι απανωτές τρικλοποδιές. Το Syberia ήταν ένα adventure που ακολουθούσε point and click μονοπάτια. Με λίγα λόγια, ο παίκτης κουνούσε τον κέρσορα επί της οθόνης και με το πάτημα του αντίστοιχου πλήκτρου η Kate έσπευδε στο εκάστοτε σημείο. Δυστυχώς για τις νεότερες εκδόσεις, η Microids καταργεί τα παραπάνω και επιχειρεί κάτι που παραπέμπει σε κίνηση σε πραγματικό χρόνο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο παίκτης θα αναλάβει τον πλήρη έλεγχο ενός πολυγωνικού χαρακτήρα, που κινείται σε pre-rendered περιβάλλον, όπως για παράδειγμα συνέβαινε στα πρώτα επεισόδια της σειράς Resident Evil.
Το φυσικό επακόλουθο της παραπάνω επιλογής είναι η απίστευτα προβληματική κίνηση του κεντρικού χαρακτήρα, με το animation να χαρακτηρίζεται από αναρίθμητες διακοπές στη ροή του, χαλώντας πραγματικά την όλη εικόνα. Όμως, τα pre-rendered περιβάλλοντα δημιουργούν -όπως φαίνεται- πολλούς περιορισμούς, και έτσι δεν είναι λίγες οι φορές που η Kate θα σκοντάφτει επάνω σε αόρατους τοίχους, γιατί η απουσία βάθους στο περιβάλλον θα αποτελεί εμπόδιο στο σωστό υπολογισμό της θέσης του χαρακτήρα ως προς τα αντικειμένα τριγύρω του. Και είναι απορίας άξιο γιατί πάρθηκε η απόφαση για χρήση τέτοιου μοντέλου χειρισμού, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως οι εκδόσεις για τα PlayStation 2 και Xbox ακολούθησαν τη λογική του point and click.
Δυστυχώς, τα τεχνικά προβλήματα είναι ακόμα περισσότερα και έτσι τα περιβάλλοντα στις σύγχρονες οθόνες δείχνουν θαμπά, ξεθωριασμένα και με πολλές ασάφειες, μη μπορώντας να κρύψουν την ηλικία τους. Και μέσα σε όλα αυτά, να κινείται η Kate Walker, από το μοντέλο της οποίας απουσιάζει κάθε είδους φίλτρο βελτίωσης ή εξομάλυνσης των πολυγώνων, με αποτέλεσμα το σύνολο πρωταγωνίστρια-περιβάλλον να μην μπορεί να “δέσει” ποτέ. Βέβαια η Microids δεν έκανε ποτέ λόγο για μία “HD remastered” κυκλοφορία, αλλά η εικόνα του Syberia στο PS3 είναι πραγματικά αποκαρδιωτική.
Είναι πραγματικό λυπηρό ένα κείμενο που βασίζεται στο πολυαγαπημένο Syberia να αναλώνεται σε τεχνικά θέματα, αλλά δυστυχώς αυτά είναι που ενοχλούν περισσότερο από όλα, αφού κάνουν πραγματική ζημιά στην εμπειρία. Δεν νοείται μία σύγχρονη σχετικά κονσόλα να αδυνατεί να φορτώσει αυτόματα τη μία σκηνή μετά την άλλη, αλλά κάθε φορά να παρατηρείται ένα πάγωμα 1-2 δευτερολέπτων ή να έχουμε περιβάλλον χαμηλής ανάλυσης και τόσα προβλήματα στην κίνηση του χαρακτήρα στο χώρο. Σαφέστατα και δεν φταίει το hardware, αλλά κάποιες διορθώσεις θα έπρεπε να είχαν γίνει από την Anuman Interactive πριν παραδοθεί το παιχνίδι, ορισμένες πινελιές δεξιά και αριστερά, που να δικαιολογούσαν τουλάχιστον την εκ νέου αγορά του τίτλου, που κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε με άνεση να διεκδικήσει ακόμα περισσότερα, να προσφέρει κάτι παραπάνω από αναμνήσεις στους παλιότερους και να αναδείξει μια άλλη εποχή του gaming στη νέα γενιά gamers. Ως έχει, αυτή η έκδοση δεν καταφέρνει σχεδόν τίποτα από τα παραπάνω.
Το review βασίστηκε στην PS3 έκδοση του παιχνιδιού.