Μία φρέσκια rhythm εμπειρία που σκοντάφτει στη μουσική…
Αν και έχει περάσει αρκετός καιρός από την κυκλοφορία του Thumper, η συμπάθεια που έχει ο γράφων στο είδος των rhythm games ήταν αρκετή ώστε να του δώσει μία ευκαιρία, έστω και καθυστερημένα. Είναι υπέρ του παιχνιδιού, βέβαια, που μία γρήγορη ματιά σε βίντεο ή εικόνες ήταν αρκετή για να μας πείσει πως το Thumper επιχειρεί να προσφέρει μία διαφορετική εμπειρία από τα συνηθισμένα παιχνίδια του είδους. Με λίγα λόγια, δηλαδή, ξεχάστε τα ταλαιπωρημένα franchises των Rock Band, Guitar Hero ή παιχνίδια τύπου Amplitude. Το Thumper αξίζει τα εύσημα επειδή πραγματικά προσφέρει κάτι ουσιαστικά διαφορετικό στο είδος.
Το gameplay του είναι τόσο ιδιόμορφο, που πραγματικά μας προκαλεί πονοκέφαλο η προσπάθεια να το περιγράψουμε με τρόπο που να βγάζει νόημα. Είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις παιχνιδιών που ακόμα κι αν δείτε βίντεο, και πάλι δεν θα πολυκαταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει, καθώς το μόνο που θα δείτε, θα είναι ένα ασημένιο και γυαλιστερό σκαθάρι που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε ένα στενό διάδρομο. Ως είθισται για το είδος, δεν χρειάζεται να βγαίνει το οποιοδήποτε νόημα για τη φύση του σκάφους (οντότητας ίσως;) που πιλοτάρουμε ή για τον προορισμό του. Αρκεί να ανοίξουμε την ένταση, να μπούμε στο ρυθμό της μουσικής και να ακονίσουμε στο έπακρο τα αντανακλαστικά μας.
Αρχικά η κατάσταση φαντάζει ιδιαίτερα απλοϊκή καθώς στο μεγαλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού το σκαθάρι μας προχωράει με ταχύτητα πάνω σε ένα διάδρομο. Εάν θέλαμε να παρομοιάσουμε το ύφος του gameplay με κάτι, αυτό θα ήταν το χειμερινό ολυμπιακό άθλημα με τα έλκηθρα, όπου οι αθλητές ακολουθούν μία σωληνοειδή διαδρομή, ρίχνοντας κατάλληλα το βάρος τους σε κάθε στροφή. Οι ομοιότητες μεταξύ αυτού του αθλήματος και του Thumper είναι φυσικά πέρα για πέρα επιδερμικές. Γι’ αυτό ας αφήσουμε εδώ τους παραλληλισμούς με χειμερινά σπορ κι ας επιστρέψουμε στο παιχνίδι. Η φαινομενική απλότητα του παιχνιδιού εμφανίζεται και στο χειρισμό, όπου τα μοναδικά κουμπιά που θα χρειαστείτε είναι το Χ και ο αναλογικός μοχλός (η δοκιμή έγινε στο PS4. Υπάρχει έκδοση και για PC, ενώ υποστηρίζονται και VR modes)).
Προκειμένου να πάρετε ομαλά μία στροφή, θα πρέπει να κρατήσετε πατημένο το Χ και να στρίψετε αναλόγως το μοχλό. Επίσης, θα πρέπει να κρατάτε πατημένο το Χ προκειμένου να διαλύετε διάφορες κόκκινες μπάρες ή να το πατάτε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή όταν περνάτε πάνω από το πολυάριθμα λευκά κουμπιά. Σταδιακά εμφανίζονται νέοι κίνδυνοι, που πάντοτε απαιτούν την κατάλληλη χρήση του μοχλού και του Χ, δίχως να περιπλέκουν ποτέ το σύστημα του χειρισμού. Αργότερα, σε ορισμένα σημεία θα εμφανίζονται παραπάνω διάδρομοι, αλλά γενικότερα η φιλοσοφία του παιχνιδιού αφορά την κίνηση του σκαθαριού σε ένα “σωλήνα”.
Όσο απλή και αν ακούγεται η κατάσταση σε πρώτη ανάγνωση, να είστε σίγουροι ότι το Thumper αφήνει αρκετά νωρίς τα εύκολα μονοπάτια για να μπει στην πραγματικά σαδιστική βαθμίδα δυσκολίας του. Αν και αρχικά μπορεί να θέλετε να πετύχετε υψηλά σκορ, σύντομα θα διαπιστώσετε ότι βασικό σας μέλημα θα είναι η επιβίωση. Το σκαθάρι γενικά είναι ιδιαίτερα ευάλωτο και αρκούν δύο λάθη για να μεταφερθείτε στο πλησιέστερο checkpoint. Συνολικά υπάρχουν εννιά επίπεδα, ο αριθμός των οποίων μπορεί να φαίνεται μικρός για rhythm παιχνίδι, όμως τελικά το μέγεθός τους και η δυσκολία τους καταφέρνουν να επιμηκύνουν σημαντικά τη διάρκεια σε αρκετές ώρες, πολύ περισσότερες δε αν είστε αρκετά θαρραλέοι και –κυρίως- υπομονετικοί ώστε να κερδίσετε υψηλότερες θέσεις στα leaderboards.
Γενικά, πάντως, θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για ένα εξαιρετικά γρήγορο παιχνίδι υψηλής πρόκλησης, που απαιτεί τεράστια εγρήγορση στα αντανακλαστικά. Ο οπτικός του τομέας βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων, χαρίζοντας απόλυτα ομαλή κίνηση μέσα σε όμορφα, ψυχεδελικά και αφηρημένα περιβάλλοντα, μία τεχνοτροπία που είναι η πλέον ιδανική για το ύφος του Thumper, επιτρέποντάς μας να συγκεντρωθούμε πλήρως στη δράση. Για τον νευραλγικό τομέα της μουσικής η κατάσταση είναι μάλλον πιο υποκειμενική. Να ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, ότι για τα δικά μας γούστα τα ηλεκτρονικά ακούσματα του Thumper δεν παρουσίασαν κανένα ακουστικό ενδιαφέρον, ενώ δεν βοηθούσε και το γεγονός πως στα εννιά επίπεδα επαναλαμβάνονταν πολύ συχνά τα ίδια θέματα. Επίσης, αν και ο ρυθμός των κομματιών βοηθάει αρκετά στο κατάλληλο πάτημα του X, γενικά οι σωστές ή λάθος αντιδράσεις μας επηρεάζουν σε μικρό βαθμό το άκουσμα του κομματιού, κάτι που κατά την άποψή μας αποτελεί σημαντικό μειονέκτημα, ιδίως όταν κάποιος έχει ασχοληθεί με παιχνίδια τύπου Rez και Child of Eden.
Είναι τέτοια η απλότητα του Thumper, που δεν νομίζουμε πως χρειάζεται να επεκταθούμε άλλο. Το gameplay του είναι απόλυτα απαιτητικό και ικανό να κρατήσει την ένταση σε υψηλά επίπεδα. Η απλότητα του και η ταχύτητά του οδηγούν στη χορταστική ενασχόληση ακόμα και αν το πιάσετε στα χέρια σας για μερικά λεπτά. Μπορούμε να πούμε ότι απολαύσαμε την ένταση και την πρωτοτυπία του χειρισμού του, τουλάχιστον στα πρώτα επίπεδα. Αυτή η απόλαυση όμως άρχισε να φθίνει σταδιακά όταν διαπιστώσαμε ότι τα μουσικά θέματα από τη μία δεν είχαν να μας πούνε κάτι, και από την άλλη επαναλαμβάνονταν μέσα σε εννιά μόλις επίπεδα. Εν ολίγοις, το gameplay του έχει να προσφέρει κάτι ξεχωριστό, η μουσική του όμως δεν λειτουργεί υπέρ του.
Ως εκ τούτου, θα σας προτείναμε μία βόλτα από το YouTube ώστε να ακούσετε οι ίδιοι αν η συγκεκριμένη μουσική είναι του γούστου σας. Αν ναι, πλησιάστε άφοβα. Αν όχι, τότε αμφιβάλλουμε πως το Thumper θα καταφέρει να σας πείσει να σφίξετε τα δόντια σας ώστε να επιβιώσετε από τα πιο δύσκολα επίπεδά του.