Τίτλοι τέλους… μετά από 15 χρόνια.
H πιθανότητα να γνωρίζετε ή να έχετε παίξει τον πρώτο τίτλο της σειράς Utawarerumono είναι μάλλον μηδαμινή. Αυτό είναι λογικό, διότι αν και ο τίτλος κυκλοφόρησε το 2002 στην Ιαπωνία, δεν μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε ποτέ επίσημα στη δύση. Οπότε, μονόδρομος για κάποιον που ήθελε να γνωρίσει τη σειρά ήταν η ομώνυμη anime τηλεοπτική σειρά, που -όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις- δεν καλύπτει πλήρως το υλικό της αρχικής νουβέλας του παιχνιδιού. Και εδώ μπορεί να δημιουργηθεί το εύλογο ερώτημα: “Γιατί μιλάμε για την αρχή του franchise και σε τι σκοπό ωφελεί αυτό;”. Η απάντηση είναι η εξής: Το Utawarerumono είναι μια νουβέλα που αποτυπώνει την ιστορία της μέσω τριών ενοτήτων. Αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει πως κάποιος που δεν έχει παίξει ή δεν έχει δει κάποια ενότητα, δεν πρόκειται να αντιληφθεί τα γεγονότα του τίτλου που θα εξετάσουμε εδώ.
Οπότε, έχουμε να κάνουμε με την πρώτη ενότητα, η οποία είναι μη επίσημα μεταφρασμένη -όπως αναφέραμε- μετά έχουμε τη δεύτερη ενότητα, η οποία είναι το Mask of Deception, που κυκλοφόρησε και μεταφράστηκε κανονικά στη δύση, ενώ προβλήθηκε και η anime τηλεοπτική μεταφορά της, και τώρα έχουμε να αξιολογήσουμε την τρίτη και τελευταία ενότητα, η οποία είναι το Mask of Truth. Για αυτό το λόγο ξεκαθαρίζουμε ότι, εφόσον κάποιος δεν έχει ασχοληθεί με τον πρώτο τίτλο ή δεν έχει παρακολουθήσει το ομώνυμο τηλεοπτικό anime, ενδεχομένως να αποθαρρυνθεί από την ενασχόληση με τη σειρά.
Εκτός αυτού, όσοι μυηθήκατε στο είδος προσφατα και ίσως περιμένετε εναλλακτικές επιλογές, που καταλήγουν σε διαφορετικά endings, είτε περιμένετε ύπαρξη lip syncing με τα voice overs, σας ενημερώνουμε πως δεν πρόκειται να βρείτε τέτοια στοιχεία στους συγκεκριμένους τίτλους. Επίσης, η μονή αλληλεπίδραση -εκτός της ανάγνωσης- είναι το στοιχείο της μάχης, το οποίο ακολουθεί το γνώριμο, turn-based tactical ύφος που ταιριάζει στο στυλ της συγκεκριμένης νουβέλας εφόσον αφηγείται μια ιστορία που αποτυπώνει πόλεμους. Αντιθέτως, για όσους γνωρίζουν τη σειρά, πρέπει να πούμε ότι το art direction, τα ιαπωνικά voice overs και η γραφή του Mask of Truth παραμένουν στα γνώριμα, ικανοποιητικά επίπεδα του προηγούμενου τίτλου.
Από εκεί και περά, επειδή εμείς αξιολογούμε τον επίλογο της σειράς, γεγονός που σημαίνει αναπόφευκτα πως όποια αναφορά κάνουμε παρακάτω για το σενάριο από τις πρώτες ώρες του τίτλου θα είναι spoiler, προειδοποιούμε πως αν δεν έχετε παρακολουθήσει τη σειρά, προτείνουμε να συνεχίσετε την ανάγνωση του κειμένου μετά τη σημείωση λήξεως των οποιονδήποτε spoilers.
[Ακολουθούν spoilers που αφορούν στην ιστορία του τίτλου]
Όπως προείπαμε, ο συγκεκριμένος τίτλος αποτελεί τον επίλογο της σειράς, που έχει ως αποτέλεσμα η συγκεκριμένη ενότητα να συνεχίζει μετά τα γεγονότα του Mask of Deception. Συγκεκριμένα, το Mask of Truth μάς βρίσκει δέκα ήμερες μετά τα γεγονότα του προκάτοχου του, με το να βλέπουμε τον πρωταγωνιστή μας να υποδύεται το ρολό του Oshtor, ώστε αφενός να συνεχίσει τον πόλεμο που ήταν η επιθυμία του φίλου του και αφετέρου ο ίδιος να πρέπει να θυσιάσει την πραγματική του ταυτότητα, που έχει ως αποτέλεσμα το να ψεύδεται μπροστά στους φίλους του και να τους ενημερώνει πως ο Haku απεβίωσε στη μάχη.
Όσοι προέρχεστε από το Mask of Deception θα αντιληφθείτε πως ο επίλογος δεν έχει πλέον το χαλαρό, κοινωνικό ύφος του Mask of Deception, όπου απλά γνωρίζαμε τους χαρακτήρες και τα γεγονότα που πλαισίωναν τον κόσμο κατά τις ημέρες της ειρήνης. Πλέον, ο πρωταγωνιστής μας έχει κάνει στροφή 180 μοιρών στην προσωπικότητά του εφόσον ο κοντινός του φίλος, του παρέδωσε την ευθύνη να φέρει την ειρήνη στη χώρα του.
Από την άλλη μεριά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ανάπτυξη της ηρωίδας του τίτλου. Η Kuon, αφού αποχώρησε από την ομάδα μας στο Mask of Deception επειδή θεωρούσε πως ο Haku απεβίωσε στη μάχη, και μη γνωρίζοντας την αλήθεια, επιστρέφει στη χώρα της, την Tuskur, όπου εκεί αποκαλύπτεται ο πραγματικός της ρόλος, αλλά και αρκετά πράγματα που δεν γνωρίζαμε για αυτή. Παρομοίως ικανοποιητικά αναπτύσσονται και όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες που γνωρίσαμε από τον προηγούμενο τίτλο, οι οποίοι προσπαθούν και αυτοί με τη σειρά τους να διαχειριστούν τη θλίψη που νιώθουν από το χαμό του φίλου τους.
[Τέλος των spoilers]
Ολοκληρώνοντας το τμήμα του σεναρίου, μπορούμε να πούμε πως η ιστορία του Mask of Truth αναπτύσσεται και κλείνει ικανοποιητικά, διατηρεί σε εγρήγορση τον αναγνώστη με τα γεγονότα και plot twists που προβάλλει ενώ, παράλληλα, καλύπτει όλα τα αναπάντητα ερωτήματα που είχαμε από τους προηγούμενους τίτλους. Όσοι προέρχεστε από το Mask of Deception, θα παρατηρήσετε πως το σύστημα μάχης στο νέο τίτλο δεν έχει αλλάξει και πολύ. Σε κάθε μάχη πάλι καλούμαστε να τοποθετήσουμε τις φιλικές μας μονάδες/χαρακτήρες στο χάρτη, ενώ η κάθε μάχη έχει ένα συγκεκριμένο στόχο (objective) που θα χρειαστεί να πετύχουμε.
Για παράδειγμα, μερικές φόρες καλούμαστε να νικήσουμε όλες τις εχθρικές μονάδες ή να εξοντώσουμε ένα συγκεκριμένο εχθρό. Η μάχη εξελίσσεται με τον παραδοσιακό τρόπο του turn-based συστήματος, όπου η μονάδα που διαθέτει την υψηλότερη ταχύτητα προηγείται των άλλων. Η κάθε φιλική μονάδα κάνει χρήση ενός στοιχείου της φύσης (γη, φωτιάς, νερό και άλλα), μηχανισμός που σημαίνει ότι όταν αντιμετωπίζει την εχθρική μονάδα μπορούμε να αποκτήσουμε το αντίστοιχο πλεονέκτημα -ή μειονέκτημα- (το νερό υπερτερεί της φωτιάς κ.ο.κ). Εκτός αυτού, ο κάθε χαρακτήρας έρχεται με τις δίκες του ικανότητες ενώ μαθαίνει και καινούργιες με την απόκτηση επίπεδων. Οι ικανότητες συνδέονται και πάλι με τη χρήση των αλυσίδων (chains) -όταν πατάμε το πλήκτρο επίθεσης πραγματοποιείται η επόμενη ικανότητα- όπως στο Mask of Deception.
Η ροή της μάχης έχει τη δυνατότητα ρύθμισης της ταχύτητας από κανονική ως πολύ γρήγορη, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι επιλογές rewind, μέσω των οποίων μπορούμε να γυρίσουμε σε μια προηγούμενη φάση για να διορθώσουμε το αποτέλεσμα μιας λανθασμένης επιλογής και της κακής έκβασης της μάχης. Το πρόβλημα που υπάρχει στον τομέα της μάχης είναι πως σε ορισμένες εξ αυτών οι εχθρικές μονάδες έχουν τη δυνατότητα να καλέσουν άπειρες ενισχύσεις, ενώ κάποιες άλλες εχθρικές μονάδες, αν ηττηθούν, έχουν τη δυνατότητα να επανέρχονται/ αναβιώνουν στον ίδιο γύρο, με αποτέλεσμα αυτές οι μάχες να κουράζουν τον παίκτη και να δοκιμάζουν την υπομονή του.
Εν κατακλείδι, το Utawarerumono Mask of Truth λειτουργεί εξαιρετικά ως επίλογος και κλείνει ιδανικά όσα είδαμε στους δύο προηγούμενους τίτλους, αφού 15 χρόνια μετά την έναρξη της ιστορίας καταφέρνει και επαναφέρει όλα τα θετικά χαρακτηριστικά που διαθέτει η σειρά και απαντάει στα ερωτήματα που είχαν δημιουργηθεί. Ωστόσο, πρέπει να τονίσουμε πως ο πρώτος τίτλος παραμένει ακόμη επίσημα αμετάφραστος, και σε συνδυασμό με την ηλικία του, που σημαίνει ότι μάλλον δεν υπάρχει περίπτωση να τον δούμε στα μέρη μας, λογικό είναι να αποθαρρύνει ένα τμήμα του κοινού που ενδεχομένως θα ήθελε να ασχοληθεί συνολικά με τη συγκεκριμένη τριλογία.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
