To “τέκνο” του Marcus Fenix και της Bayonetta;
Το Vanquish είναι το πρώτο παιχνίδι της Platinum Games που αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου ο Shinji Mikami, γνωστός κυρίως για τη δημιουργία της σειράς Resident Evil, αλλά και για τη συμμετοχή του σε γνωστά franchises της Capcom, όπως τα Devil May Cry και Viewtiful Joe. Το Vanquish είναι ένα shooter τρίτου προσώπου, που διεξάγεται στο μέλλον, και το χαρακτηριστικό του είναι η έντονη και γρήγορη δράση. Είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τις οκτώ πρώτες αποστολές του παιχνιδιού, από τις οποίες θα σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
Η.Π.Α. εναντίων Ρωσίας και στο μέλλον
Το Vanquish διεξάγεται στο μέλλον, όπου οι Η.Π.Α. και η Ρωσία μάχονται για τα λιγοστά αποθέματα ενέργειας που έχουν απομείνει. Οι Η.Π.Α. κατασκευάζουν έναν διαστημικό σταθμό που μπορεί να αντλήσει ενέργεια από τον ήλιο, αλλά οι Ρώσοι επιτίθενται και καταλαμβάνουν το διαστημικό σταθμό.
Εδώ ερχόμαστε εμείς, και παίρνουμε το ρόλο του Sam, ενός πράκτορα του αμερικάνικου στρατού. Στόχος μας, φυσικά, είναι να πάρουμε πίσω το διαστημικό σταθμό. Αν και το κομμάτι του παιχνιδιού που είδαμε είναι πολύ μικρό για κρίνουμε την υπόθεση, μας δόθηκε η εντύπωση ότι αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που απασχόλησε την ομάδα ανάπτυξης. Εντελώς αδιάφοροι χαρακτήρες προβαίνουν σε βαρετούς και ανούσιους διαλόγους, μέσα από όχι ιδιαίτερα προσεγμένα cut scenes με μέτριο animation. Το κυρίως πιάτο είναι ξεκάθαρα το gameplay, τομέας στον οποίο, όπως θα δούμε αργότερα, το Vanquish δεν απογοητεύει.
Ιαπωνική τεχνοτροπία και ένας πανικός στην οθόνη μας
Το art direction του παιχνιδιού είναι επηρεασμένο από την ιαπωνική κουλτούρα και τα manga/ anime που διεξάγονται στο μακρινό μέλλον, ενώ ο Mikami έχει δηλώσει ότι το Vanquish είναι μερικώς επηρεασμένο από το σχεδιασμό του Casshern, ενός παλαιότερου anime της Tatsunoko.
Η τεχνολογία της μηχανής γραφικών μπορεί με μία πρώτη ματιά να μην εντυπωσιάζει, αλλά μπορεί να διαχειριστεί χωρίς προβλήματα ένα μεγάλο αριθμό μονάδων διαφορετικού μεγέθους μέσα στα επίπεδα. Επίσης, το framerate του παιχνιδιού παράμενε σταθερό, παρά την καταιγιστική δράση, τις πολλές μονάδες και τις πολλές εκρήξεις που λαμβάνουν χώρα στο πεδίο της μάχης. Η δράση συνοδεύεται από καλοφτιαγμένα ηχητικά εφέ και μουσική που ταιριάζει στο ύφος του τίτλου, αλλά το voice over δεν είναι το ίδιο καλό.
Ταχύτητα, κίνηση και στυλ : Χειρισμός και gameplay
Ο Sam μπορεί να μετακινείται πολύ γρήγορα χρησιμοποιώντας τις τουρμπίνες της στολής υψηλής τεχνολογίας που διαθέτει, ενώ έχει και την ικανότητα -για ένα μικρό χρονικό διάστημα- να κινείται τόσο γρήγορα που φαίνεται πως όλοι οι άλλοι χαρακτήρες κινούνται σε slow motion. Η τελευταία κίνηση ενεργοποιείται αυτόματα όταν βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού λίγο πριν χάσουμε, αρκεί βέβαια να υπάρχει διαθέσιμη ενέργεια στην ανάλογη μπάρα.
Ενέργεια, εκτός από το "slow motion", χρησιμοποιεί και η γρήγορη κίνηση με τις τουρμπίνες της στολής, αλλά και η melee επίθεση, κάτι που μας εμποδίζει να τη χρησιμοποιούμε συχνά και, γενικότερα, μας προτρέπει να κρατάμε σχετικά μακριά τους εχθρούς. Σε ό,τι αφορά το loadout, έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε στην κατοχή μας τρία όπλα ταυτόχρονα και δύο είδη χειροβομβίδων, τα οποία εναλλάσσουμε με τη βοήθεια του ψηφιακού σταυρού. Η αίσθηση των όπλων θα μπορούσε να είναι πιο στιβαρή, αλλά η χρήση των περισσότερων από αυτά διαφέρει και έχει σημασία τί όπλα θα επιλέξουμε να κουβαλάμε, τουλάχιστον στο βαθμό δυσκολίας "hard", όπου το παιχνίδι ξεδιπλώνει τις αρετές του.
Το όπλο sniper είναι χρήσιμο για απομακρυσμένους αντιπάλους, που χειρίζονται σταθερά πυροβόλα, τα αυτόματα όπλα είναι γρήγορα και έχουν μεγάλο αριθμό πυρομαχικών, ενώ και η καραμπίνα είναι αργή αλλά δυνατή. Εκτός των παραπάνω, υπάρχουν βαριά όπλα, όπως εκτοξευτές ρουκετών και σχετικά αργά όπλα, που δεν επιφέρουν σημαντικά ποσσοστά ζημιάς, αλλά μπορούν να πετάξουν κάτω κάποιον αντίπαλο από μακριά, κάτι που είναι πολύ χρήσιμο απέναντι στους μεγαλόσωμους αντιπάλους, οι οποίοι αν τους δώσουμε χρόνο, μπορούν να ετοιμάσουν καταστροφικές επιθέσεις.
{PAGE_BREAK}
Στο Vanquish υπάρχει η δυνατότητα να καλυφθούμε πίσω από εμπόδια, αλλά η χρήση αυτού του μηχανισμού δεν είναι παρόμοια με αυτόν που έχουμε δει στο Gears of War ή σε αντίστοιχα shooters. Στο νέο τίτλο της Platinum Games τα εμπόδια αποτελούν απλά μία στάση όταν θέλουμε να μεταβούμε από το ένα σημείο στο άλλο. Πολλά από αυτά καταστρέφονται από τα εχθρικά πυρά των δυνατότερων εχθρών, ενώ ακόμα και πίσω από τα εμπόδια, είμαστε εκτεθειμένοι όταν πυροβολούμε, στοιχεία που αποτρέπουν από την εκτεταμένη παραμονή πίσω από αυτά. Η κίνηση κατά τη διάρκεια των αποστολών είναι συνεχής και το gameplay έχει μία σαφή arcade αίσθηση. Η αλήθεια είναι ότι στο επίπεδο δυσκολίας normal, ίσως και επειδή παίξαμε την πρώτη 1,5 ώρα του παιχνιδιού –καθαρό gameplay χωρίς video και restarts όπως την καταμέτρησε το παιχνίδι- δεν χρειάστηκε να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο για να προχωρήσουμε παρακάτω.
Όμως, στο hard τα πράγματα έγιναν πιο απαιτητικά και ενδιαφέροντα. Εκτός από τη σωστή χρήση των όπλων όπως την περιγράψαμε παραπάνω, ρόλο παίζει η σωστή θέση και η σωστή κίνηση του παίκτη μέσα τις πίστες, οι οποίες έχουν πολύ καλό σχεδιασμό.
Η δράση στο Vanquish είναι καταιγιστική και οι εχθροί σχηματίζουν ακόμα και τείχη πυρός, που μας εμποδίζουν να κινηθούμε προς κάποιες κατευθύνσεις. Επίσης, υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι δράσης και προσέγγισης των αντιπάλων. Οι εχθροί, ευτυχώς, δεν κυνηγούν μόνο εμάς, αλλά απασχολούνται και με τους συμμάχους μας, τους οποίους ελέγχει η ΑΙ. Ένα παράπονό μας έχει να κάνει με το γεγονός ότι, λίγες φορές, ιδιαίτερα σε συγκεκριμένα σημεία, οι σύμμαχοι απασχολούσαν υπερβολικά τους εχθρούς, με αποτέλεσμα εμείς να μπορούμε να κάνουμε σχεδόν ό,τι θέλουμε, κάτι που ελπίζουμε να διορθωθεί στην τελική έκδοση του τίτλου
Στην προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε τους εχθρούς, πολλές φορές θα κληθούμε να αλλάξουμε θέση για να βρούμε ποιος τελικά είναι ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης μίας κατάστασης. Στις αποφάσεις μας θα παίξουν ρόλο τα όπλα που βρίσκουμε διάσπαρτα στις πίστες, τα σταθερά πυροβόλα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και, στη συνέχεια, να εκμεταλλευτούμε και τα βαρέλια με εκρηκτικά που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να εξοντώσουμε τους εχθρούς.
{VIDEO_1}
Μία ιδέα που μας άρεσε έχει να κάνει με την αναβάθμιση των όπλων μας με τη χρήση power-ups ή παίρνοντας ένα όπλο τη στιγμή που έχουμε πλήρη πυρομαχικά για αυτό. Στη δεύτερη περίπτωση, η αναβάθμιση δεν γίνεται άμεσα, αλλά πρέπει να επαναλάβουμε αρκετές φορές, γεγονός που μας ώθησε να ψάχνουμε εξονυχιστικά τις πίστες για κρυμμένα όπλα.
Όταν πέσει κάποιος σύμμαχος μας, μπορούμε -συνήθως- να τον αναστήσουμε και σαν κίνητρο έχουμε ένα επιπλέον όπλο. Στις οκτώ αποστολές του Vanquish που δοκιμάσαμε, σε μία μόνο κληθήκαμε να προστατέψουμε ένα φιλικό όχημα από τις εχθρικές επιθέσεις. Όμως, παρά το γεγονός ότι στις υπόλοιπες αποστολές βρισκόμασταν συνεχώς στην επίθεση, υπήρχε μία σχετική ποικιλία που οφείλεται στο διαφορετικό και, κυρίως, πολύ καλό σχεδιασμό των επιπέδων. Καλώς ή κακώς, ένα παιχνίδι δράσης σαν το Vanquish, που δεν διαθέτει multiplayer modes και budget για θεαματικά cut scenes, αλλά και για προώθηση -ειδικά αν οι πρώτες ενδείξεις που προδίδουν την ύπαρξη υποτυπώδους υπόθεσης βγουν αληθινές- χρειάζεται τουλάχιστον replayability για να κινηθεί αξιοπρεπώς εμπορικά. Αυτό φαίνεται να το γνωρίζει η Platinum, και έτσι σε κάθε αποστολή βαθμολογούμαστε ανάλογα με τις επιδόσεις μας, ενώ υπάρχουν και collectibles, πράγματα που, τουλάχιστον, δίνουν υποσχέσεις.
Πρώτα συμπεράσματα
Από το κομμάτι του Vanquish που έχουμε στα χέρια μας, τα περισσότερα από αυτά που είδαμε μας άρεσαν. Η ιστορία μπορεί να μην μας άφησε την καλύτερη δυνατή γεύση -ακριβώς το αντίθετο- αλλά το gameplay αν και αρχικά φαινόταν κάπως ρηχό, όταν ανεβάσαμε το βαθμό δυσκολίας, οι αρετές του έλαμψαν.
Αυτό που ξεχωρίζουμε είναι το level design στις αποστολές που είδαμε, και ο σχεδιασμός του gameplay γενικότερα, ο οποίος βέβαια είναι νωρίς για να κριθεί στο σύνολό του, αλλά σίγουρα δίνει υποσχέσεις, που αν τηρηθούν ίσως να έχουμε σαν αποτέλεσμα μία ωραιότατη έκπληξη. Από την άλλη πλευρά, πολλά πράγματα θα μπορούσαν να πάνε στραβά. Αν δεν συνεχιστεί ο καλός σχεδιασμός των αποστολών, είναι πολύ εύκολο να εμφανιστεί ο κίνδυνος της επανάληψης. Ένα ακόμα στοίχημα που θα πρέπει να κερδίσει η Platinum Games, είναι το ζήτημα της αντοχής στο χρόνο. Χωρίς multiplayer το Vanquish χάνει έδαφος σε σχέση με τον ανταγωνισμό, το οποίο όμως ίσως καταφέρει να το καλύψει με το replayability.
Οι απαντήσεις θα δοθούν περίπου σε ένα μήνα από σήμερα, με την κυκλοφορία του παιχνιδιού, και εμείς δηλώνουμε αισιόδοξοι.
Νίκος Καβακλής
{nomultithumb}