Όταν ο πόλεμος χτυπά την πόρτα μας…
“Τι θα γινόταν αν;”. Επάνω σε αυτή τη βασική, αλλά μάλλον χαοτική, αρχή στηρίζει όλο το οικοδόμημα του Homefront η Kaos Studios. Τι θα γινόταν αν σε λίγα χρόνια οι Η.Π.Α. έπαυαν να είναι η υπερδύναμη που εδώ και ένα σχεδόν αιώνα γνωρίζουμε; Τι θα γινόταν αν ο σημαντικότερος σύγχρονος εχθρός της Αστερόεσσας -η Βόρειος Κορέα δηλαδή- ενωνόταν με το “έτερο ήμισύ” του, τη νότια πλευρά της κορεατικής χερσονήσου, και σταδιακά έπαιρνε υπό τη σφαίρα της επιρροής του την Ιαπωνία, την Κίνα και, γενικότερα, όλη τη νοτιοανατολική Ασία; “Πόλεμος και εισβολή” είναι η απάντηση.
Είναι προφανές ότι το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση/ στρατιωτικός τομέας των Η.Π.Α. αναζητά ένα νέο αντίπαλο. Η Ρωσία μας τελείωσε, το ίδιο και το Ιράκ, η Κίνα είναι «εμπορικός εταίρος», με το Ιράν δεν παίζεις εύκολα, οπότε; Η Βόρεια Κορέα αποτελεί τον ιδανικό αποδιοπομπαίο τράγο για μια πρώτης τάξεως επίθεση προπαγάνδας. Για να είμαστε δίκαιοι, όμως, εξίσου έντονη προπαγάνδα εφαρμόζει και η χώρα της Ασίας προς τη “διεφθαρμένη καπιταλιστική Δύση”.
Ως συνέπεια τούτου, έχουμε ένα νέο “Ψυχρό Πόλεμο” που, αναμενόμενα, το entertainment κομμάτι της Αμερικής (κινηματογράφος/ videogames) θα εκμεταλλευθεί στο έπακρο. Όμως, δική μας αρμοδιότητα δεν είναι να σχολιάσουμε ή να κριτικάρουμε τα παγκόσμια γεωπολιτικά παιχνίδια των ισχυρών, αλλά να σας μεταφέρουμε τις πρώτες μας εντυπώσεις από το Homefront, ένα παιχνίδι που έρχεται από τα Kaos Studios (τους δημιουργούς των Desert Combat mod, και Frontlines) και που φέρει την υπογραφή του αγαπημένου John Millius -σεναριογράφο των Αποκάλυψη Τώρα και Red Dawn- στο σενάριό του.
Από την εισαγωγή θα έχετε ήδη αντιληφθεί ότι το Homefront είναι ένα παιχνίδι που περιγράφει την άνοδο της Βορείου Κορέας στη θέση της απόλυτης οικονομικής/ στρατιωτικής υπερδύναμης του πλανήτη, την κάθετη πτώση και κρίση της Αμερικής και, στη συνέχεια, την εισβολή των Κορεατών στις δυτικές ακτές των Η.Π.Α.
Το σενάριο φαντάζει τραβηγμένο από τα μαλλιά και οι υπεύθυνοι των Kaos Studios το γνωρίζουν καλά αυτό. Για αυτόν το λόγο “στρατολόγησαν” τον “Tae”, έναν πραγματικό πρώην πράκτορα της CIA, κορεατικής καταγωγής, ο οποίος γνωρίζει καλά τις σχέσεις των δύο χωρών και το παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι, ώστε να βοηθήσει στο να στηθεί ρεαλιστικά το όλο σκηνικό. Περίπου μία ώρα μας μιλούσε ο Tae από τη σκηνή του Directors Guild Theater στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης και, με τη βοήθεια του γενικού διευθυντή των Kaos Studios, Dave Vortycka, προσπαθούσε να εξηγήσει πως είναι πιθανό μια μικρή, αλλά ισχυρή, Βόρειος Κορέα, να εξελιχθεί σε υπερδύναμη μέσα σε διάστημα 15 περίπου ετών.
“Ο Μέγας Αλέξανδρος κατέκτησε τον κόσμο σε 15 χρόνια, ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία και κυρίευσε σχεδόν το σύνολο της Ευρώπης σε 12 χρόνια. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες, όλα μπορούν να συμβούν. Και στην ιστορία που εμείς θέλουμε να αφηγηθούμε, αυτές οι συνθήκες όντως επικράτησαν, και η Κορέα, το 2025 εισβάλει στην Αμερική, την καταστρέφει ολοσχερώς και την κατακτά”, αναφέρει ο πράκτορας της CIA.
Ενώ αρχικά ήμασταν ιδιαίτερα σκεπτικοί για το τι προσπαθούν να πετύχουν οι άνθρωποι της Kaos, σταδιακά αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι εδώ μάλλον έχουμε να κάνουμε με κάτι διαφορετικό. Σε αντίθεση με τα “USA all the way!” παιχνίδια, όπου οι υπεράνθρωποι Αμερικάνοι είναι αήττητοι και δεν “μασάνε” τίποτα, το Homefront δείχνει μια Αμερική ευάλωτη, κατακερματισμένη και σχεδόν στο χείλος της καταστροφής. Οι Κορεάτες εξαπέλυσαν μια ξαφνική, επίθεση με ηλεκτρομαγνητικά κύματα μέσω δορυφόρου, θέτοντας εκτός λειτουργίας κάθε άμυνα της χώρας. Λίγο αργότερα, μέσα από ένα πονηρό σχέδιο, έστειλαν χιλιάδες στρατιώτες μέσα σε φορτηγά πλοία, κατακτώντας αρχικά τη Χαβάη και στη συνέχεια το San Fransisco.
O “blitzkrieg” της Κορέας ολοκληρώθηκε με τη ρίψη ραδιενεργού υλικού στον ποταμό Μισισιπή, κόβοντας έτσι τη χώρα στα δύο και μην αφήνοντας περιθώρια στα απομεινάρια του στρατού και της κυβέρνησης των Η.Π.Α. να εξαπολύσει οποιαδήποτε αντεπίθεση.
{PAGE_BREAK}
Κάπως έτσι, λοιπόν, στήνεται το σκηνικό και το φανταστικό θέατρο του πολέμου που προσπαθεί να περιγράψει μέσα από το παιχνίδι της η Kaos. Αλλά τι ακριβώς είναι το Homefront και γιατί η THQ μπήκε στον κόπο να καλέσει 30 περίπου μέσα από κάθε γωνιά του κόσμου στη Νέα Υόρκη για να το παρουσιάσει, βρισκόμενοι μάλιστα μόλις μια ανάσα από την έκθεση Ε3; Αφενός, αυτή η πρόσκληση αποτελεί «εγγύηση» κάλυψης του τίτλου, ο οποίος, όντας άγνωστος, ίσως δεν έπεφτε στα ραντάρ των δημοσιογράφων κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης –και ιδιαίτερα χαοτικής- έκθεσης βιντεοπαιχνιδιών του πλανήτη, και αφετέρου, το Homefront φαντάζει τόσο διαφορετικό από την πλειονότητα των FPS που βρίσκονται εκεί έξω ή που θα έρθουν σύντομα, ώστε έχριζε μιας ιδιαίτερης παρουσίασης.
Και μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι αυτή η «ισοπέδωση» και η ταύτιση του Homefront με τη σωρεία των shooters που θα δούμε σύντομα στην αγορά, είναι και η μεγαλύτερη αγωνία των δημιουργών του. Ανεβαίνοντας στη σκηνή του Directors Guild Theater, o Dave Vortycka αναφέρει συνεχώς ότι το στούντιο από τη Νέα Υόρκη –που, παρεπιμπτόντως, είναι το μοναδικό στούντιο ανάπτυξης παιχνιδιών στη μητρόπολη των Η.Π.Α.!- ετοιμάζει κάτι διαφορετικό, κάτι που δεν βλέπουμε συχνά.
Και ενώ αρχικά στριφογύριζε συνεχώς στο μυαλό μας ο τίτλος «Modern Warfare 2», λίγο μετά το τέλος του demo που μας παρουσιάστηκε, τα λεγόμενα του Vortycka επαληθεύτηκαν. Το Homefront, λοιπόν, δεν είναι αντίγραφο του πονήματος της Infinity Ward, αλλά ένα παιχνίδι που βασίζεται εντόνως στην ιστορία του, φέρνει το δράμα και τη συγκινησιακή φόρτιση στην πρώτη γραμμή και έχει ως στόχο να προσφέρει στον παίκτη όχι 4-5 ώρες έντονης δράσης και αμέτρητων ριπών, αλλά έναν αγώνα απελευθέρωσης από το ζυγό του εισβολέα, μια ματιά στον πόνο και το χάος που προκαλεί ο πόλεμος και η κατοχή, και μια περιπέτεια όπου οι αδύναμοι μάχονται τους ισχυρούς.
«Πατριωτικό παιχνίδι» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το Homefront και ενώ στον έντονο πατριωτισμό του –χωρίς, όμως, φανφάρες και εθνικιστικές κορώνες- ελλοχεύει ο κίνδυνος της μη ταύτισης με όσους δεν είναι Αμερικάνοι, ο Vortycka αναφέρει σε συνέντευξη που μας έδωσε, ότι η δημιουργία της ομάδας του απλά χρησιμοποιεί ως «όχημα» την Αμερική για να περιγράψει τον αγώνα για την ελευθερία και σκοπεύει να «γαργαλήσει» το πατριωτικό αίσθημα οποιουδήποτε ελεύθερου ανθρώπου στον πλανήτη. Άλλωστε, εκείνος είναι Καναδός και δεν μπορεί να κατηγορηθεί για «εθνικισμό» υπέρ της Αμερικής.
{VIDEO_1}
Αφιερώσαμε αρκετό χώρο στο σκηνικό που έχει στηθεί από τα Kaos studios γύρω από την ιστορία και τις συνθήκες που επικρατούν στο Homefront, ακριβώς διότι οι δημιουργοί ανέφεραν σε κάθε ευκαιρία ότι το παιχνίδι τους είναι ένα «δράμα», μια σκληρή πολεμική ταινία που ζεις και όχι που βλέπεις, ένα σύγχρονο Red Dawn και όχι ένα ακόμα «άμυαλο shooter». Από τα προαναφερθέντα προκύπτει ότι η μαγική πινελιά του Millius είναι προφανής και ελπίζουμε το τελικό αποτέλεσμα να μην προδώσει ούτε τις προσδοκίες που μας δημιούργησαν τα στελέχη της Kaos, αλλά ούτε και το όραμά τους.
{PAGE_BREAK}
Τι γίνεται όμως με την ουσία; Τι γίνεται με το gameplay, και πως αυτό που έχει ήδη στηθεί και εμείς είδαμε στη Νέα Υόρκη, μεταφέρει στον παίκτη εκείνο το περιβόητο «δράμα» που τόσο έντονα ευαγγελίζεται ο Vortycka και η παρέα του; Βλέποντας ένα demo από τη δεύτερη και την τρίτη αποστολή του παιχνιδιού στις 250 ίντσες της οθόνης του Directors Guild Theater και ακούγοντας τις μάχες από το πολυκάναλο σύστημα της αίθουσας, αυτομάτως μεταφερθήκαμε σε μια ιδιόμορφη εμπόλεμη ζώνη. Σε ό,τι αφορά το σχεδιασμό του, το Homefront φαντάζει ως ένα κλασικό παιχνίδι βολών πρώτου προσώπου, που ακολουθεί πιστά τους μηχανισμού της εν λόγω κατηγορίας.
Ας ξεκαθαρίσουμε γρήγορα-γρήγορα αυτήν την παράμετρο για να μεταβούμε στα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία που μας παρουσιάστηκαν. Το τμήμα της πρώτης αποστολής που είδαμε ήταν εντελώς ήπιο και έδειχνε τον πρωταγωνιστή μας να ξυπνά μετά από ένα ατύχημα και να βρίσκεται σε ένα παράξενο στρατόπεδο. Οι Η.Π.Α. έχουν σχεδόν καταστραφεί και ο τρόπος ζωής των Αμερικάνων θυμίζει κάτι από «μετά την Αποκάλυψη» εποχή.
Μικρές κοινότητες έχουν δημιουργηθεί, και εκεί η πολιτοφυλακή έχει δημιουργήσει θύλακες αντίστασης κατά των Κορεατών. Η επιλογή αυτού του επιπέδου από την Kaos σίγουρα δεν ήταν τυχαία. Εδώ είδαμε αλληλεπίδραση και συνομιλίες του πρωταγωνιστή –δηλαδή του παίκτη- με άλλα σημαντικά πρόσωπα της περιπέτειας. Είδαμε περιήγηση στο χώρο, όπου η ανέχεια, η καταστροφή και τα ταλαιπωρημένα μικρά παιδιά ήταν τα εντονότερα στοιχεία του τοπίου. Είδαμε τα όμορφα προάστια της Αμερικής να έχουν καταστραφεί και οι άνθρωποι να προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους.
Στον αντίποδα αυτής της αποστολής ήρθε μια από το τρίτο επίπεδο. Αυτή λάμβανε χώρα στον ανοικτό χώρο στάθμευσης ενός πολυκαταστήματος (μιας κλασικής αμερικανικής εικόνας), όπου οι Κορεάτες είχαν στήσει τη βάση τους. Η Αντίσταση, της οποίας μέλος είχε γίνει πια ο πρωταγωνιστής, ετοίμαζε μια επίθεση προς αυτή τη βάση και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η κόλαση ήρθε στη Γη.
{VIDEO_3}
Εδώ είδαμε μια διαφορετική πλευρά του «δράματος» που αναφέρει η Kaos καθώς τα πάντα καταστρέφονταν γύρω μας, λυσσαλέες μάχες ξεσπούσαν παντού και ο ήχος της μάχης σκέπαζε ακόμα και τις σκέψεις. Μια ρουκέτα φωσφόρου από το μπαζούκα ενός αντιστασιακού σκόρπισε το θάνατο στους Κορεάτες, ενώ οι λιγότερο άτυχοι καίγονταν ζωντανοί και εμείς, με φρίκη, τους παρακολουθούσαμε να υποφέρουν. Το στέλεχος της Kaos που έπαιζε το παιχνίδι σήκωσε το όπλο για να τους λυτρώσει από το βασανιστήριό τους, όταν η σύντροφος του πρωταγωνιστή φώναξε: «μην τους κάνει τη χάρη, άσε τους να καούν ζωντανοί!».
Αν μη τι άλλο, το Homefront προβλέπεται ότι όντως θα είναι σκληρό και δραματικό…
{PAGE_BREAK}
Όλο αυτό το σκηνικό περιγραφόταν μέσα από μια μηχανή γραφικών που μάλλον δεν μας εντυπωσίασε. Για την ακρίβεια, στην παρούσα φάση ανάπτυξής του, το Homefront δείχνει ελαφρώς καλύτερο από το Frontlines της ίδιας εταιρείας, που κυκλοφόρησε δύο χρόνια πριν –αν και μιλάμε για τίτλους με εντελώς διαφορετική δομή και φιλοσοφία. Αυτό φαίνεται ότι δεν το παρατηρήσαμε πρώτοι εμείς, διότι τα στελέχη της Kaos φρόντισαν να δείξουν ελάχιστα in-game δείγματα από το παιχνίδι, δείγματα που περιορίζονταν στις δύο αποστολές που προαναφέραμε.
Έτσι, προτίμησαν να γεμίσουν το Directors Guild Theater, αλλά και τα ίδια τα γραφεία τους (στα οποία μας έγινε μια δεύτερη παρουσίαση του παιχνιδιού και μια ενδιαφέρουσα περιήγηση, που μπορείτε να βρείτε στα videos εντός αυτού του άρθρου) με “concept art” πίνακες, οι οποίοι ήταν εκεί για να περιγράψουν το όραμα των δημιουργών –αυτή τη δυστοπική και υπό κατοχή Αμερική- και για να μας δώσουν μια γεύση από το που οδηγείται η ανάπτυξη του τίτλου.
{VIDEO_2}
Στον αντίποδα των όχι και τόσο εντυπωσιακών γραφικών βρισκόταν ο ήχος αυτών των αποστολών που παρουσιάστηκαν. Εδώ είναι προφανές ότι το παιχνίδι βρίσκεται σε αρκετά προχωρημένο στάδιο, με ήχους από πραγματικά όπλα να «γεμίζουν» κυριολεκτικά τα ηχεία, εκρήξεις που ξεκουφαίνουν και επικά μουσικά θέματα που παντρεύουν την Ανατολή με τη Δύση, τα οποία κάλλιστα θα μπορούσαν να βρουν θέση σε μια κινηματογραφική παραγωγή. Σε ό,τι αφορά τον ήχο, τον οπλισμό, τα οχήματα που θα εμφανίζονται (αλλά και που θα χρησιμοποιούμε σε πραγματικό χρόνο), μια γεύση μπορείτε να πάρετε από τα δύο ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα videos που φροντίσαμε να καταγράψουμε κατά την επίσκεψή μας στη Νέα Υόρκη.
Το First Person Shooter του «σκεπτόμενου gamer» λοιπόν; Ένα τέτοιο συμπέρασμα στην παρούσα φάση θα ήταν ιδιαίτερα παρακινδυνευμένο. Το σίγουρο –και ευχάριστο- όμως, είναι ότι, από αυτά που είδαμε, το Homefront δεν δείχνει να είναι ένα ακόμα FPS της σειράς. Παρά την ελάχιστη εμπειρία της σε ό,τι αφορά την αφήγηση ιστοριών (όπως προαναφέραμε, η Kaos έχει στο βιογραφικό της τα online only Desert Combat και Frontlines), με την πολύτιμη συμβολή του John Millius και με αρωγό το πάθος του, το μικροσκοπικό αυτό στούντιο από τη Νέα Υόρκη δείχνει να αγαπά αυτό που κάνει και να ετοιμάζει κάτι ιδιαίτερο. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας θα το δούμε σε, περίπου, οκτώ μήνες.
Το Homefront θα κυκλοφορήσει στο πρώτο τρίμηνο του 2011 για Xbox 360, PlayStation 3 και PC.
Γιώργος Καλλίφας
{nomultithumb}