Στη σκιά του Hotline Miami.
Μία βόλτα στην επίσημη ιστοσελίδα του LA Cops μπορεί εύκολα να λειτουργήσει ως ο καθρέφτης της ποιότητας του ίδιου του παιχνιδιού. Παρόλο που μπορεί να φανούμε αυστηροί, θα τονίσουμε πως ο κοινός παρανομαστής του παιχνιδιού και της ιστοσελίδας είναι η έννοια “προχειροδουλειά”. Ένα κλικ στον παραπάνω σύνδεσμο και θα καταλάβετε τι εννοούμε, καθώς θα δείτε και οι ίδιοι πως οι λιγοστές πληροφορίες κάνουν λόγο μόνο για τα προηγούμενα επιτεύγματα της Modern Dream, ανάμεσα στα οποία είναι το Typing of the Dead: Overkill, ενώ δεν υπάρχει σχεδόν καμία πληροφορία για το πιο πρόσφατο δημιούργημά τους. Η φιλοσοφία του LA Cops παραπέμπει έντονα στο Hotline Miami και δείχνει σαν να αποτελεί μία “light” εκδοχή του εξαιρετικού πονήματος της Dennaton Games. Τα κοινά στοιχεία είναι η ισομετρική προοπτική και η ταχύτατη δράση, αν και όχι στους φρενήρεις ρυθμούς του Hotline Miami. Ωστόσο, από εκεί και πέρα η σύγκριση χωλαίνει σε όλους τους υπόλοιπους τομείς.
Το LA Cops επιχειρεί να μεταφέρει την αισθητική των σειρών και ταινιών δράσης των 70s, με πρωταγωνιστές ντετέκτιβ. Σε όλα, ανεξαιρέτως, τα 9 βασικά επίπεδα αλλά και τα 5 bonus επίπεδα (τα οποία είναι πανομοιότυπα σε φιλοσοφία με τα βασικά) ο σκοπός σας είναι εξοντώσετε όλους τους εχθρούς στην τοποθεσία που θα εισέρθετε, είτε είναι εστιατόριο, είτε ουρανοξύστης και ούτω καθ’ εξής. Ενίοτε θα ζητείται να καταστρέψετε ορισμένα μηχανήματα ή να διασώσετε κάποιον χαρακτήρα, αλλά αυτά τα ζητούμενα δεν καταφέρνουν τελικά να προσφέρουν καμία ουσιαστική παραμετροποίηση στο gameplay. Κάτι τέτοιο συνέβαινε φυσικά και στο Hotline Miami, με τη διαφορά όμως ότι εκεί το σύστημα μάχης ήταν δομημένο με τέτοιο τρόπο που μπορούσε πολύ πιο άνετα να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του παίκτη έως τους τίτλους τέλους, δίχως να φαίνεται πως η απουσία objectives αποτελεί ουσιαστική έλλειψη.
Η απλότητα των ζητουμένων προκαλεί τον εκνευρισμό όχι τόσο για την απλότητα αυτή καθ’ αυτή, αλλά επειδή υπάρχει συνεχώς ένα ευμέγεθες σημείωμα με τα objective στην επάνω γωνία της οθόνης, που δυσχεραίνει σημαντικά την ορατότητα. Είναι απορίας άξιο που το LA Cops μας δίνει τη δυνατότητα να απενεργοποιήσουμε το –σαφέστατα- πιο ουσιαστικό mini-map, απαιτώντας την ίδια στιγμή η λίστα με τα υπεραπλουστευμένα objectives να μένει προσκολλημένη μπροστά στα μάτια μας.
Επιστρέφοντας στα του gameplay, ο μοναδικός εμπλουτισμός που φέρνει το LA Cops σε σχέση με το αντίπαλον δέος έχει να κάνει με τη δυνατότητα επιλογής δύο ντετέκτιβ για κάθε αποστολή, τους οποίους μπορείτε να χειρίζεστε κατά βούληση εντός των επιπέδων. Περιέργως, η δυνατότητα για co-op λάμπει διά της απουσίας της. Ως έχει, μπορείτε απλά να εναλλάσσετε τον έλεγχο μεταξύ των δύο χαρακτήρων και να τοποθετείτε το δεύτερο χαρακτήρα σε κατάλληλα σημεία ώστε να σας καλύπτει. Η ικανότητά όμως του “αυτόνομου” χαρακτήρα στην εξόντωση των εχθρών έχει σημαντικές διακυμάνσεις, που δείχνουν πως δεν εξαρτώνται από κάποιο συντελεστή. Αντιθέτως, φαίνεται πως η ταχύτητα εξόντωσης των εχθρών που εισέρχονται στο οπτικό του πεδίο είναι εντελώς τυχαία. Άλλες φορές θα τον δείτε να εξοντώνει ορδές εχθρών εν ριπή οφθαλμού και σε άλλες περιπτώσεις χρειάζεται τουλάχιστον ένα δευτερόλεπτο για να ρίξει την πρώτη σφαίρα. Σε ένα παιχνίδι όπου η δράση κινείται με πολύ γρήγορους ρυθμούς, ένα δευτερόλεπτο φαντάζει αιωνιότητα και σίγουρα δεν δημιουργεί την αίσθηση ασφάλειας που θα έπρεπε, ιδίως στις μεγαλύτερες βαθμίδες δυσκολίας.
Η δράση τουλάχιστον είναι ένα από τα (λίγα) θετικά στοιχεία του LA Cops αν και υστερεί αρκετά σε σχέση με το έντονα βίαιο α λα Tarantino αποτέλεσμα του Hotline Miami. Προκειμένου να ευχαριστηθείτε πλήρως τη γρήγορη δράση του LA Cops, θα πρέπει να “δαμάσετε” πλήρως το μηχανισμό κλειδώματος του στόχου επάνω σε εχθρούς. Εάν προσπαθήσετε να στοχεύετε συνεχώς με τη χρήση του αναλογικού μοχλού ή του mouse (το παιχνίδι δοκιμάστηκε στο PC και στο Xbox One) είναι σχεδόν σίγουρο ότι στα μετέπειτα επίπεδα οι εχθροί θα σας κάνουν σουρωτήρια. Για αυτό το λόγο απαιτούνται γρήγορες κινήσεις, ώστε να ενεργοποιείτε συνεχώς τη λειτουργία του κλειδώματος και να εναλλάσσετε το σταυρόνημα συνεχώς από τον έναν εχθρό στον επόμενο.
Οι εχθροί σε κάθε επίπεδο είτε είναι στατικοί είτε κινούνται αφύσικα και νωχελικά σε πολύ μικρούς κύκλους, ώστε να προσδίδουν την αμυδρή αίσθηση ότι περιπολούν. Η A.I. είναι γενικά προβληματική καθώς οι εχθροί αντιδρούν αλλοπρόσαλλα πάρα πολύ συχνά. Ορισμένες φορές θα εξοντώσουμε κάποιον εχθρό μερικά βήματα δίπλα από κάποιον άλλον, ο οποίος θα παραμείνει αδιάφορος και με γυρισμένη την πλάτη του προς εμάς, ενώ την ίδια στιγμή θα δούμε έναν άλλο κακοποιό δύο δωμάτια παραπέρα να ανταποκρίνεται στον πυροβολισμό και να τρέχει κατά πάνω μας.
Βέβαια μη σας δημιουργεί αυτό το στοιχείο την εντύπωση πως το LA Cops είναι ένα εύκολο παιχνίδι. Αντιθέτως, αρκούν δύο-τρεις σφαίρες για να εξοντώσουν τον κάθε ντετέκτιβ. Επιπροσθέτως, τα αντανακλαστικά των εχθρών είναι συνήθως σε εγρήγορση και τα δάχτυλά τους βρίσκονται πάνω σε πολύ ευαίσθητες σκανδάλες. Όπως προείπαμε η ανάγκη να μάθετε τον γρήγορο χειρισμό του κλειδώματος είναι επιτακτική. Μία σχετικά καλή –για τα δεδομένα του τίτλου- αλληλεπίδραση με το περιβάλλον έρχεται να προσδώσει ορισμένους πόντους στις έντονες ανταλλαγές πυροβολισμών.