Τριπλή, στριφογυριστή σταυροβελονιά.
Το WiiU είναι μια συσκευή που αναμφίβολα έχει υπάρξει αίτιο για πολλές συζητήσεις μεταξύ παικτών. Οι συζητήσεις, που καταφέρνουν και διχάζουν τόσο πολύ την κοινότητα των gamers, συνήθως έχουν ως κεντρικό θέμα τη απεικόνιση που μπορεί να προσφέρει το μηχάνημα, αλλά και την ποικιλία της βιβλιοθήκης του. Ωστόσο, πέρα από τις διάφορες “διαμάχες” και τις πολύωρες διαφωνίες, αν κάτι είναι αληθές αυτή τη στιγμή για το συγκεκριμένο μηχάνημα, αυτό είναι ότι -παρά τις διάφορες ελλείψεις του σε 3rd party παιχνίδια- το WiiU προσφέρει ικανή ποσότητα platformer τίτλων για κάθε γούστο. Από τα διάφορα indies που κυκλοφορούν στο Nintendo Εshop μέχρι και παιχνίδια όπως τα Rayman: Legends και Donkey Kong Country: Tropical Freeze, το WiiU έχει δημιουργήσει “σκληρό” περιβάλλον ανταγωνισμού σε αυτό το είδος παιγνιδιών. Πώς, λοιπόν, ανταπεξέρχεται το νέο παιχνίδι της Nintendo, το Yoshi’s Woolly World, σε ένα περιβάλλον σαν και αυτόq Ερώτημα που, όπως είναι φυσικό, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε εδώ.
Το Yoshi’s Woolly World είναι ένα 2D platformer που δημιούργησε o Takashi Tezuka και η Good-Feel (δημιουργός και του Epic Yarn). Πρωταγωνιστής σε αυτή τη νέα περιπέτεια είναι ο πράσινος δεινόσαυρος Yoshi, ο οποίος έχει συνοδεύσει τον Mario σε πάμπολλες άλλες περιπέτειες. Οι ικανότητες του Yoshi, σε σύγκριση με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Ο χαριτωμένος δεινόσαυρος κατέχει ακόμα το άλμα που του επιτρέπει να αιωρείται για μικρό χρονικό διάστημα, καθώς και την ικανότητα να “τρώει” τους εχθρούς και να τους χρησιμοποιεί αργότερα ως πυρομαχικά. Όπως είναι λογικό, το βασικό gameplay δεν έχει αλλάξει και πάρα πολύ, αυτό, ωστόσο, που κάνει το συγκεκριμένο τίτλο να διαφέρει από τους υπόλοιπους της σειράς, είναι το ιδιαίτερο εικαστικό του που σε πάρα πολλές περιπτώσεις δημιουργεί και νέους μηχανισμούς στο gameplay.
Πιο συγκεκριμένα, το μοναδικό ύφος απεικόνισης του παιχνιδιού, περά από την ομορφιά που διαθέτει, δημιουργεί ανορθόδοξες και ασυνήθιστες στιγμές platforming. Όπως είναι ήδη γνωστό, η νέα περιπέτεια του Yoshi λαμβάνει χώρα σε έναν πλεκτό κόσμο. Όλα τα αντικείμενα σε αυτόν τον κόσμο αποτελούνται από μαλλί και ύφασμα. Με άλλα λόγια, οι χαρακτήρες, οι εχθροί, οι πιστές και ο overworld θα μπορούσαν άνετα να αποτελούν προϊόν σταυροβελονιάς ή δημιούργημα πολύωρης ασχολίας με το… τσιγκελάκι.
Παράλληλα, ο πράσινος δεινόσαυρος έχει την ικανότητα οτιδήποτε μάλλινο καταπιεί να το επαναφέρει υπό την μορφή κουβαριού. Συνδυάζοντας αυτά τα δυο χαρακτηριστικά, οι δημιουργοί σχεδίασαν επίπεδα που “αναγκάζουν” τον παίκτη να σκεφτεί ανορθόδοξα. Για παράδειγμα, δεν είναι λίγες οι φορές όπου ο χρήστης καλείται να δημιουργήσει πλατφόρμες από τα κουβάρια που έχει συλλέξει, ώστε να συνεχίσει να παίζει ή να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τον Yoshi για να καταπιεί ένα κομμάτι της πίστας που είναι φτιαγμένο από μαλλί και εμποδίζει το πέρασμα του. Ωστόσο, αυτοί οι αλλόκοτοι μηχανισμοί gameplay δεν χρησιμοποιούνται αρκετά.
Πέρα από τις προαναφερθείσες λεπτομέρειες, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δημιουργούνται και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες gameplay στιγμές, που η εμφάνιση τους είναι ισχνή. Για παράδειγμα, σε μερικές από τις πίστες ο παίκτης καλείται να δημιουργήσει πλατφόρμες από τους εχθρούς που τον περιτριγυρίζουν. Πιο συγκεκριμένα, ρίχνοντας ένα κουβάρι από μαλλί σε ένα chomp chomp ή σε ένα Boo, ο Yoshi μεταμορφώνει τον αντίπαλό του σε αντικείμενο που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να πλοηγηθεί στο περιβάλλον του. Ταυτόχρονα, στους τελευταίους κόσμους το παιχνίδι εισάγει ένα νέο είδος πλατφόρμας, όπου το μαλλί μαγνητίζεται επάνω της. Η χρήση αυτής της πλατφόρμας σε κάθετες επιφάνειες ή και στο ταβάνι, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Yoshi δυσκολεύεται να κινηθεί πάνω της, δημιουργούν μερικές από τις πιο δύσκολες πίστες του παιχνιδιού. Όμως, όσο ενδιαφέροντα και να ακούγονται αυτά τα παραδείγματα, το παιχνίδι τα εμφανίζει ελάχιστες φορές, με αποτέλεσμα να αποτελούν μικρά διαλλείματα από το κυρίως gameplay.
Τα προβλήματα του τίτλου, δυστυχώς, δεν τελειώνουν εδώ. Το Yoshi’s Woolly World έχει και αρκετά λάθη στο σχεδιασμό του. Ο νέος τίτλος της Nintendo εισάγει μερικά στοιχεία στο gameplay του, στους τελευταίους του κόσμους. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με τη δυσκολία που έχει το παιχνίδι σε αυτά τα επίπεδα και τη μείωση των Checkpoints στην πίστα, αυξάνουν σημαντικά και απότομα το βαθμό δυσκολίας. Αυτή η απότομη άνοδος στο βαθμό δυσκολίας είναι αδικαιολόγητη και θα μπορούσε να αποφευχθεί εξοικειώνοντας τον παίκτη από την αρχή με τις ιδιορρυθμίες που θα συναντήσει. Αν μάλιστα αυτούς τους μηχανισμούς το παιχνίδι τους παρουσίαζε και αρκετές φορές σε όλη την έκτασή του, θα προσέφερε και μεγαλύτερη ποικιλία στο gameplay.
Για να εξαλείψει όμως αυτού του είδους τα προβλήματα, η Good-Feel έχει εισάγει δυο λειτουργίες, οι οποίες ουσιαστικά μειώνουν κατακόρυφα το βαθμό δυσκολίας. Η μια από αυτές είναι το Mellow Mode, ενώ η άλλη το Power Badge system. Το πρώτο, επί της ουσίας, λειτουργεί ως Easy mode, αφού, πέρα από τις κλασσικές ικανότητες, ο Yoshi αποκτά φτερά. Για αυτό το λόγο, αίτια θανάτου όπως τα timed jumps, bottomless pits, καρφιά και διάφορα άλλα στοιχεία του περιβάλλοντος -που είναι ικανά να προκαλέσουν ζημιά- ελαχιστοποιούνται, καθώς τώρα ο πράσινος δεινόσαυρος μπορεί απλά να αιωρείται επ’ άπειρο.