Όταν τo Doom 3 συναντά το Silent Hill.
Πριν από ένα χρόνο, η Midway είχε προσφέρει στο κοινό την πρώτη της προσπάθεια στην κατηγορία Survival Horror. Παρόλο που ελάχιστοι το περίμεναν, το The Suffering κατάφερε να προχωρήσει σε νέες αχαρτογράφητες για την κατηγορία περιοχές, διαθέτοντας πολύ καλό σενάριο, αξιόλογο gameplay και μια φυσιογνωμία που το κατέστησε ως κάτι εντελώς διαφορετικό και όχι έναν ακόμη κλώνο των Resident Evil και Silent Hill. Αναμφισβήτητα, το The Suffering ήταν ένα από τα καλύτερα δείγματα του είδους που προέκυψε από στούντιο της Δύσης. Ήταν αναμενόμενο πως η επιτυχία του πρώτου επεισοδίου δεν θα έμενε ανεκμετάλλευτη και να που σήμερα η Midway μάς προσφέρει το δεύτερο μέρος της σειράς με τον υπότιτλο Ties that Bind.
Πολλά είναι αυτά που έχουμε να πούμε για το νέο παιχνίδι της Midway, όμως θα ξεκινήσουμε από κάτι που δεν συμβαίνει συχνά. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα sequel που, βασίζεται μεν στο αρχικό concept του πρώτου μέρους, αλλά καταφέρνει να το ξεπεράσει σε όλα σχεδόν τα επίπεδα. Στις μέρες μας είναι τρομερά δύσκολο να βρεις μια πραγματικά βελτιωμένη συνέχεια ενός τίτλου και πόσο μάλιστα όταν αυτή έρχεται μόλις ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρωτότυπου.
Πρωταγωνιστής του The Suffering: Ties that Bind είναι για μια ακόμη φορά ο κατάδικος Torque. Σας θυμίζουμε πως στο πρώτο παιχνίδι ο Torque είχε φυλακιστεί σε ένα ίδρυμα υψίστης ασφαλείας (τοποθετημένο σε ένα νησί λίγο έξω από τη Βαλτιμόρη), προκειμένου να θανατωθεί για τη δολοφονία της γυναίκας και των παιδιών του. Όταν ο Torque είχε φτάσει στο νησί, μια σειρά από περίεργα φαινόμενα είχαν ως αποτέλεσμα οι φυλακές να κατακλυστούν από τερατώδη πλάσματα που σκότωναν απρόσκοπτα και χωρίς κανέναν ενδοιασμό οτιδήποτε εμφανιζόταν μπροστά τους. Ο Torque, έχοντας μια ανεξήγητη δυνατότητα να μεταμορφώνεται σε ένα παντοδύναμο πλάσμα παρόμοιας φύσης με τα προαναφερθέντα και χρησιμοποιώντας ένα αρκετά μεγάλο οπλοστάσιο, κατάφερε να αντισταθεί και να ξεφύγει από την κόλαση του νησιού.
Το Ties that Bind ξεκινά με ένα σύντομο επίπεδο που περιγράφει ορισμένα από τα παραπάνω, αλλά στο κυρίως παιχνίδι εισερχόμαστε όταν ο Torque έχει πλέον ξεφύγει από τη φυλακή και χρησιμοποιώντας ένα σκάφος, ταξιδεύει προς το λιμάνι της Βαλτιμόρης και προς αναζήτηση των δαιμόνων που τον στοιχειώνουν. Το σενάριο του sequel είναι σαφώς καλύτερο από αυτό του πρώτου μέρους. Η νεκρή γυναίκα του Torque κάνει πολλές φορές την εμφάνισή της δίνοντάς μας στοιχεία για το τι συνέβη και ο ήρωας οδηγήθηκε στο έγκλημα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα δύο του παιδιά, ενώ ένας παρανοϊκός γιατρός που, όπως μάθαμε στο τέλος του πρώτου τίτλου, ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία των τεράτων, έφερε στην πόλη της Βαλτιμόρης όλα τα ανίερα «τέκνα» του.
Η αφήγηση όλων των παραπάνω γεγονότων γίνεται μέσα από ιδιόμορφες κινηματογραφικές σκηνές που, συνήθως, ξεκινούν όταν ο Torque πλησιάζει σε ένα σημείο της πόλης σχετικό με το παρελθόν του. Η εικαστική ιδιομορφία του The Suffering: Ties that Bind δεν περιορίζεται εκεί. Πολλές από τις κινηματογραφικές σκηνές είναι φτιαγμένες έτσι ώστε να θυμίζουν φθαρμένο φιλμ. Παράξενα και, πολλές φορές, φρικιαστικά καρέ εμφανίζονται απροειδοποίητα κατά τη διάρκεια της περιήγησης στο χώρο και κόβουν την ανάσα του παίκτη, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου συναντήσαμε το «φαινόμενο του Silent Hill», δηλαδή το πέρασμα από τον κανονικό κόσμο που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε, σε μια κολασμένη διάσταση. Από ατμόσφαιρα, το Ties that Bind διαθέτει περισσεύματα και χωρίς αμφιβολία είναι, μαζί με το Doom 3, κορυφαίο στο είδος του.
Το πρώτο The Suffering χαρακτηριζόταν από γραφικά ικανοποιητικής ποιότητας, αν και ήταν προφανές πως είχε προγραμματιστεί επάνω στο PlayStation 2, με όλες τις ανεπάρκειες που συνεπάγεται αυτό. Αντιθέτως, το Ties that Bind είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Είχαμε τη δυνατότητα να δοκιμάσουμε το παιχνίδι της Midway στις δύο από τις τρεις εκδόσεις που θα διατεθούν στην αγορά (PlayStation 2 και Xbox) και μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως έχουμε να κάνουμε με δύο εντελώς διαφορετικούς κώδικες.
Στην έκδοση PS2 τα γραφικά είναι φτωχά με πολύ θολές υφές και φωτισμούς που δεν είναι πραγματικού χρόνου. Επίσης, η ταχύτητα του παιχνιδιού πολλές φορές μειωνόταν, το animation ήταν μέτριο και ο αριθμός πολυγώνων των χαρακτήρων χαμηλός. Αντιστρόφως, η έκδοση Xbox μας συνάρπασε. Έχει γίνει χρήση mip και normal mapping σε τοίχους και πρόσωπα χαρακτήρων που έχει ως αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα ρεαλισμού, ενώ οι φωτοσκιάσεις είναι πραγματικού χρόνου. Η χαοτική διαφορά των δύο εκδόσεων προδίδεται ακόμη και από το απλούστατο εφέ φωτισμού που προκύπτει από τον φακό που έχει ο Torque στην κατοχή του. Για παράδειγμα, στην έκδοση Xbox ο φακός, όχι μόνο δημιουργεί σκιάσεις πραγματικού χρόνου, αλλά αν ο παίκτης επιχειρήσει να φωτίσει μια τηλεόραση, τότε η εικόνα της θα επηρεαστεί ανάλογα, όταν στο Ties that Bind του PS2, με την ίδια κίνηση δεν επέρχεται απολύτως καμία διαφορά.
Οι διαφορές στα γραφικά συνεχίζονται και σε άλλους τομείς. Τα ανατριχιαστικά τέρατα, που μάλλον δημιουργήθηκαν από ανθρώπους με αρρωστημένη φαντασία, στο Xbox είναι πολύ πιο λεπτομερή και διαθέτουν πολύ καλύτερο animation. Ένα ακόμη σημαντικό γνώρισμα του Ties that Bind είναι η διπλή υπόσταση της 3D μηχανής του. Χωρίς να υπερβάλουμε, μιλάμε πραγματικά για δύο παιχνίδια σε ένα. Το Ties that Bind μπορεί να παιχτεί στο σύνολό του διαμέσου κάμερας τρίτου προσώπου -όπως οι περισσότεροι τίτλοι της Survival Horror σχολής- αλλά και σε πρώτο πρόσωπο ως κλασικό FPS. Η αλλαγή από τη μια κάμερα στην άλλη γίνεται αστραπιαία και με το πάτημα του σταυρού κατεύθυνσης, ενώ με το πέρασμα στο πρώτο πρόσωπο περνάμε από τίτλο που θυμίζει Silent Hill, σε ένα πραγματικό πνευματικό τέκνο του Doom 3. Η ποιότητα της απεικόνισης σε αυτήν την κάμερα είναι ακόμη υψηλότερη και, περιττό να αναφέρουμε, πως με αυτήν την επιλογή οι διαφορές μεταξύ των εκδόσεων PS2 και Xbox, είναι ακόμη μεγαλύτερες.
Έχουμε λοιπόν ένα σκοτεινό και καλογραμμένο σενάριο, ανατριχιαστική ατμόσφαιρα και πολύ καλά γραφικά. Απομένει λοιπόν ένα ικανοποιητικό gameplay για να διαπιστώσουμε αν ο τίτλος της Midway είναι τελικά όσο ελπιδοφόρος δείχνει. Είναι γεγονός πως το Ties that Bind, ανήκει μεν στην κατηγορία Survival Horror, κλίνοντας όμως προς την action πλευρά. Αυτό σημαίνει πολλούς πυροβολισμούς και λιγότερους γρίφους. Ο Torque αυτή τη φορά θυμίζει Master Chief και έχει τη δυνατότητα χρήσης μόνο δύο όπλων κάθε φορά, όπλα που ξεκινούν από απλούς υδραυλικούς σωλήνες και φτάνουν μέχρι στρατιωτικά πυροβόλα. Φυσικά, υπάρχει η δυνατότητα μεταμόρφωσής του σε τέρας μετά την πλήρωση του μετρητή Insanity. Με τη χρήση αυτής της ικανότητας, εκτός από την αλλαγή στο φίλτρο της απεικόνισης, ο Torque αποκτά απίστευτες δυνάμεις, προκειμένου να αντεπεξέλθει στους πιο δύσκολους αντιπάλους του.
Το κακό είναι πως, παρόλο που η ποικιλία στα πλάσματα που εμφανίζονται είναι μεγάλη και η αντιμετώπισή τους αρκετά δύσκολη ώστε να κρατά την πρόκληση ψηλά, η εστίαση στις μάχες γρήγορα κουράζει τον παίκτη με την επανάληψή τους,. Λίγο περισσότερο βάρος στην περιπέτεια προς αντιστάθμισμα της δράσης, θα βοηθούσε σημαντικά στη γενικότερη ισορροπία του παιχνιδιού. τα αρνητικά σημεία θα μπορούσε να καταγραφεί και η γραμμικότητα της εξέλιξης των επιπέδων, όμως ο τρόπος που ξεδιπλώνεται το σενάριο είναι τόσο συναρπαστικός, που λίγο θα σας απασχολήσει η έλλειψη δυνατότητας ανοίγματος κάθε πόρτας που θα βρείτε μπροστά σας ή η αδυναμία επιλογής ενός δεύτερου μονοπατιού για να φτάσετε στο επόμενο checkpoint.
Αν και τα επίπεδα χαρακτηρίζονται από γραμμικότητα, μια έξυπνη προσθήκη των δημιουργών χαρίζει στο Ties that Bind την αίσθηση της επιλογής. Αυτή η προσθήκη έχει να κάνει με ηθικά διλήμματα (όπως το αν θα σκοτώνετε απελπισμένους πολίτες που έχουν χάσει τα λογικά τους από τον τρόμο που εξαπολύθηκε στην πόλη τους), τα οποία τελικώς θα καθορίσουν το ποια από τις διαφορετικές καταλήξεις του παιχνιδιού θα δείτε. Αρκετά καλή αυτή η επιλογή της Surreal Software, που εκτός των άλλων, αυξάνει την αντοχή του στο χρόνο δίνοντας στον παίκτη τη δυνατότητα να δοκιμάσει το παιχνίδι από την αρχή κάνοντας διαφορετικές επιλογές. Στη διαμόρφωση της ανατριχιαστικής σχεδόν γοτθικής ατμόσφαιρας του παιχνιδιού βοηθά σημαντικά ο ήχος.
Σε τίτλους όπως αυτός, σημαίνοντα ρόλο παίζει η πολυκάναλη κωδικοποίηση, η οποία επιτρέπει το άκουσμα απόκοσμων ήχων, κραυγών και φωνών από κάθε γωνία του δωματίου. Προσθέστε και ένα σύνολο εξαιρετικών ηθοποιών με το όνομα του Michael Clark Dunkan (Armageddon, The Green Mile, Daredevil) να ξεχωρίζει και θα διαπιστώσετε τη γενικότερη προσπάθεια που έχει γίνει για την ανύψωση της ποιότητας αυτού του τίτλου.
Πεποίθησή μας είναι πως το The Suffering: Ties that Bind είναι με διαφορά ο καλύτερος τίτλος που προέκυψε από τα στούντιο της Midway τα τελευταία χρόνια. Κυριότερα όπλα του είναι η κορυφαία ατμόσφαιρα και η αίσθηση της παράνοιας που αποδίδεται σε κάθε στοιχείο του. Η διπλή υπόσταση της μηχανής γραφικών βοηθά ακόμη περισσότερο στην βελτίωση του γενικού συνόλου, που υποφέρει μόνο από την γραμμική εξέλιξη των επιπέδων του. Η απίστευτή βία, οι τόνοι αίματος και οι πολλές βωμολοχίες ίσως ενοχλήσουν μερικούς, συνεπώς δείξτε λίγη προσοχή στην απόκτησή του. Απλά να τονίσουμε για μια ακόμη φορά πως, αν είστε κάτοχος Xbox και PS2, προτιμήστε με κλειστά μάτια την έκδοση για την κονσόλα της Microsoft.
Widescreen Όχι
Progressive Scan 480p (μόνο στην έκδοση Xbox)
PAL 60 Hz Ναι (μόνο στην έκδοση Xbox)
Ήχος Stereo/ Surround/ DD 5.1 (μόνο στην έκδοση Xbox)
