Στα χνάρια των δύο τελευταίων ταινιών, η Rocksteady προσφέρει ένα κορυφαίο super hero παιχνίδι
Επιτελούς έφτασε το Batman: Arkham Asylum, η νέα περιπέτεια του Σκοτεινού Ιππότη, που τελικά τηρεί τις υποσχέσεις που έδωσε με το παραπάνω. Το παιχνίδι της Rocksteady είναι ίσως το καλύτερο “super hero” game που εμφανίστηκε ποτέ και ταυτόχρονα ένα από τα καλύτερα action adventure που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, θετοντας σοβαρή υποψηφιότητα για παιχνίδι της χρονιάς. Η νέα περιπέτεια του Batman αρχίζει όταν, συνοδεύοντας τον Joker, αυτός καταφέρνει να δραπετεύσει και να πάρει τον έλεγχο του νησιού- φυλακής Arkham Asylum. Από το σύμπαν της DC την εμφάνιση τους κάνουν οι Joker, Harley Quinn, Bane, Scarecrow, Poison Ivy, Killer Croc και Mr. Zsasz, ενώ αντιμετωπίζουμε τους γρίφους και τα μυστικά που έχει σκορπίζει στο νησι ο Riddler.
Οι χαρακτήρες μπορεί να φαίνονται λίγοι σε σχέση με το πραγματικά αστείρευτο σύμπαν του υπερήρωα, αλλά τα Rocksteady Studio χρησιμοποίησαν το υλικό με τέτοιο τρόπο ώστε να “ντύσουν” ένα παιχνίδι που θα ήταν εξαιρετικό, ακόμα και αν δεν πρωταγωνιστούσε ο άνθρωπος-νυχτερίδα.
Σαν το…Hollywood: Ο τεχνικός τομέας
Τα γραφικά του Batman: Arkham Asylum είναι προσεγμένα, με τα μοντέλα των χαρακτήρων να ξεχωρίζουν ενώ οι φθορές στη στολή του Batman, όσο η περιπέτεια εξελίσσεται, είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα. Εξαιρετικά προσεγμένος είναι και ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος, αν και περιστασιακά εμφανίζονται σχετικά απλοϊκά textures, ενώ και τα φυτά στους εξωτερικούς χώρους δεν είναι τα καλύτερα που έχουμε δει. Επίσης, στα cut-scenes υπάρχουν μικρά προβλήματα στα textures των χαρακτήρων και στο lip-sync, ενώ η κίνηση των φιγούρων φαίνεται κάπως “άψυχη”. Τέλος, στα αρνητικά προστίθεται και η σχεδόν ανύπαρκτη αλληλεπίδραση με το περιβάλλον.
“Το παιχνίδι της Rocksteady είναι ίσως το καλύτερο “super hero” game που εμφανίστηκε ποτέ και ταυτόχρονα ένα από τα καλύτερα action adventure που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια”
Σε ό,τι αφορά την εικαστική πλευρά του θέματος, ο γοτθικός σχεδιασμός των κτιρίων προσθέτει πολλούς “πόντους” στην ατμόσφαιρα, όπως άλλωστε και η εσωτερική τους διακόσμηση. Πόντους στην ατμόσφαιρα προσθέτει και η χρωματική παλέτα που έχει επιλεχθεί, με τα σκοτεινά, αλλά έντονα, χρώματα να κυριαρχούν.
Στον ηχητικό τομέα τα πράγματα, με μία λέξη, είναι άψογα. Ο Mark Hamill είναι εκπληκτικός στο ρόλο του Joker, αποδίδοντας άριστα τη διεστραμμένη ιδιοφυία του χαρακτήρα. Τη φωνή του Batman έχει αναλάβει ο Kevin Conroy, ο οποίος επίσης είναι άριστος στο ρόλο του έξυπνου, ψύχραιμου και με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, ήρωα. Οι φωνές των περισσοτέρων χαρακτήρων βρίσκονται επίσης σε κορυφαία επίπεδα, ενώ πρέπει να αναφέρουμε ότι η φωνή του Riddler και οι ηχογραφήσεις που βρίσκουμε, οι οποίες περιέχουν συζητήσεις των βασικών κακών με τους ψυχολόγους τους, είναι συναρπαστικές.
Μία νύχτα στο Arkham Asylum: Η ατμόσφαιρα
Το Arkham Asylum -με τη βοήθεια του υψηλών προδιαγραφών του τεχνικού τομέα- καταφέρνει να “αιχμαλωτίσει” το κλίμα του σκοτεινού ήρωα, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι ανάγκη να χυθεί ούτε μία σταγόνα αίματος για να δημιουργηθεί ένα σκοτεινό και αρρωστημένο κλίμα. Ταυτόχρονα, το παιχνίδι “ξεχειλίζει” από τις προσωπικότητες των χαρακτήρων που εμπλέκονται στην ιστορία.
Ο Joker σχολιάζει τη κάθε μας κίνηση και βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά από εμάς, όπως άλλωστε και η “παιχνιδιάρα” Harley Quinn, που έχει επιστρατευθεί από τον Joker για να μας καθυστερήσει και να μας παγιδέψει. Οι δύο αυτοί χαρακτήρες -μαζί με τον Scarecrow, για τον οποίο θα αρκεστούμε να πούμε ότι μας ετοιμάζει ορισμένες εκπλήξεις που αποτελούν μερικές από καλύτερες και πιο ατμοσφαιρικές στιγμές του παιχνιδιού- ενσωματώνονται άψογα στο κλίμα του παιχνιδιού και καταφέρνουν εύκολα να δημιουργήσουν στιγμιότυπα που θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να τα ξεχάσουμε. Εν ολίγοις, εχει γίνει αριστοτεχνική εργασία στον τομέα της δημιουργίας ενός σκοτεινού και πειστικού κόσμου.
“Αναμενόμενα, έχουμε πολλές δυνατότητες οι οποίες πηγάζουν από τα gadgets του πρωταγωνιστή. Έχουμε στη διάθεση μας το απλό batarang, μια τηλεκατευθυνόμενη εκδοχή του, εκρηκτικό spray και ένα υπερηχητικό batarang”
Εντυπωσιακή είναι η εργασία που έχει γίνει και με τους “απλούς” εχθρούς μας, τους οποίους μπορούμε να ακούσουμε από μακριά να συζητάνε. Νιώθουμε το φόβο τους, κατηγορούν τον Joker γιατί πιστεύουν ότι θυσιάζονται απλά και μόνο για να μας καθυστερήσουν χωρίς καμία ελπίδα να μας νικήσουν ή διηγούνται ο ένας στον άλλον το πώς έγιναν υποτακτικοί στον Joker, δημιουργώντας ένα κλίμα που δύσκολα θα ξεχάσουμε. Όπως θα αναφέρουμε και παρακάτω, υπάρχουν αρκετά στοιχεία στον τομέα της εξερεύνησης που υποβοηθούν την ατμόσφαιρα, ενώ πρέπει να τονίσουμε ότι το Batman: Arkham Asylum πάντα σέβεται τους χαρακτήρες του.
Την περιπέτεια ντύνει μια ιστορία μάλλον τυπική, την οποία όμως παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον λόγω της ατμόσφαιρας του παιχνιδιού, που πραγματικά μας συνεπήρε. Ωστόσο, ακόμα και έτσι, το τέλος της ιστορίας είναι κάπως αναιμικό με βασικά ερωτήματα να μένουν αναπάντητα.
{PAGE_BREAK}
Batman ο…πολυτάλαντος: Gameplay και modes
Το Arkham Asylum χωρίζεται σε τρία διακριτά είδη παιχνιδιού: Την εξερεύνηση, τις μάχες και το stealth. Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο που χαρακτηρίζει το παιχνίδι είναι η εξέλιξη του gameplay. Το Batman: Arkham Asylum, μας μαθαίνει να παίζουμε με ένα τρόπο και σύντομα αλλάζει τα δεδομένα και περιμένει από εμάς να προσαρμοστούμε. Σίγουρα δεν είναι όλες οι ιδέες του παιχνιδιού το ίδιο καλές, αλλά σαν αποτέλεσμα ο τίτλος δε κουράζει καθόλου στη 12ωρη διάρκεια του και μας κάνει να θέλουμε και άλλο. Ας δούμε τα modes αναλυτικά.
Ο Batman είναι detective και η εξερεύνηση αποτελεί ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού. Χαρακτηριστικό του τίτλου είναι το detective mode, το οποίο αλλάζει την όραση μας και τονίζει τα σημαντικά σημεία του περιβάλλοντος με τα οποία μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε. Σημαντικό εργαλείο είναι και ο γάντζος του Σκοτεινού Ιππότη, ο οποίος επιτρέπει την αναρρίχηση σε ψηλότερα σημεία.
Το παιχνίδι βασίζεται πολύ σε αυτόν το γάντζο, αλλά σε κάποια σημεία -που θυμίζουν αρκετά Tomb Raider- δεν μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε καθώς οι τοίχοι δεν μπορούν να αντέξουν το βάρος μας. Επίσης, αρκετές φορές θα συλλέξουμε στοιχεία με οπτική πρώτου προσώπου σε έναν περιορισμένο χώρο, ώστε στη συνέχεια να ακολουθήσουμε τα στοιχεία αυτά. Αν δούμε τη δυνατότητα αυτή κυνικά, αντί να υπάρχει ένας στόχος στο χάρτη ακολουθούμε “τελείες” που μας οδηγούν στο στόχο αυτό. Ωστόσο, με αυτόν τον έξυπνο τρόπο το παιχνίδι κρύβει κάπως τη γραμμικότητα του, εντείνοντας την ατμόσφαιρα, αφού αισθανόμαστε πως είμαστε detective που αναζητούμε αποτυπώματα και έτσι προχωρούμε βήμα-βήμα για να δούμε που θα μας οδηγήσουν.
“Στον ηχητικό τομέα τα πράγματα, με μία λέξη, είναι άψογα. Ο Mark Hamill είναι εκπληκτικός στο ρόλο του Joker, αποδίδοντας άριστα τη διεστραμμένη ιδιοφυία του χαρακτήρα”
Το stealth είναι ένα ακόμα πολύ σημαντικό στοιχείο του παιχνιδιού με κυριότερο χαρακτηριστικό αυτού του τύπου gameplay να είναι τα gargoyles που βρίσκονται στο χώρο. Μπορούμε να ανεβούμε στα gargoyles για να κρυφτούμε από τους αντιπάλους και να ετοιμάσουμε την επίθεση μας, ενώ με τη βοήθεια του detective mode μπορούμε να δούμε εχθρούς που βρίσκονται πίσω από τοίχους για να καταστρώσουμε τη στρατηγική μας.
Αναμενόμενα, έχουμε πολλές δυνατότητες οι οποίες πηγάζουν από τα gadgets του πρωταγωνιστή. Έχουμε στη διάθεση μας το απλό batarang, μια τηλεκατευθυνόμενη εκδοχή του, εκρηκτικό spray, το οποίο μπορεί να ανατινάξει τα αδύναμα σημεία των τοίχων και ένα υπερηχητικό batarang, που προκαλεί θόρυβο και κατευθύνει τους εχθρούς σε σημεία που θέλουμε -και στα οποία πιθανότατα έχουμε στήσει κάποια παγίδα. Φυσικά, μπορούμε να κρεμαστούμε και ανάποδα από κάποιο gargoyle για να αρπάξουμε έναν ανυποψίαστο αντίπαλο, ενώ τα επίπεδα είναι φτιαγμένα με τρόπο που να προσφέρουν και αρκετές κρυψώνες.
Χρησιμοποιώντας stealth τακτική βλέπουμε ότι οι εχθροί μας αγχώνονται, φοβούνται, πυροβολούν στον αέρα ταραγμένοι και, ειδικά προς το τέλος του παιχνιδιού, φωνάζουν για βοήθεια όταν ακούσουν κάτι και κινούνται τουλάχιστον σε δυάδες με τρόπο που ο ένας καλύπτει τον άλλον. Ωστόσο, ορισμένες φορές είναι αρκετά φοβισμένοι για να βοηθήσουν τους συνεργάτες τους!
“Τα γραφικά του Batman: Arkham Asylum είναι προσεγμένα, με τα μοντέλα των χαρακτήρων να ξεχωρίζουν ενώ οι φθορές στη στολή του Batman, όσο η περιπέτεια εξελίσσεται, είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα”
Η Rocksteady αναφέρεται σε αυτά τα επίπεδα με το όνομα “invisible predator”, ένα πολύ πετυχημένο όνομα κατά την άποψή μας, καθώς μας κάνουν να νιώθουμε σαν κυνηγοί που προσπαθούμε να οδηγήσουμε τα θηράματα σε σφάλματα, τα οποία θα μπορέσουμε να εκμεταλλευθούμε. Για άλλη μια φορά, όμως, στην πρόοδο των επιπέδων θα δούμε τους κανόνες να αλλάζουν, με τα τόσο χρήσιμα gargoyles να κρύβουν…εκπλήξεις, οι οποίες μας αναγκάζουν να τα αποφύγουμε, δυσκολεύοντας σημαντικά το έργο μας.
Βέβαια, σε αυτά τα επίπεδα υπάρχουν και κάποια αδύναμα σημεία, όπως είναι το περιορισμένο οπτικό πεδίο των αντιπάλων, οι οποίοι πότε δεν κοιτούν ψηλά αν δεν ακούσουν κάποιο θόρυβο -κάτι που βελτιώνεται βέβαια στον hard βαθμό δυσκολίας. Όμως, η “παραξενιά” αυτή του παιχνιδιού βελτιώνει τη ροή του, καθώς σε άλλη περίπτωση ίσως να ήταν υπερβολικά δύσκολο. Οπότε, μάλλον είναι άδικο να παραπονιόμαστε.
{PAGE_BREAK}
Οι μάχες αποτελούν ένα ακόμα ιδιάζουσας σημασίας στοιχείο του παιχνιδιού. Το σύστημα μάχης του Arkham Asylum κάνει χρήση ενός κουμπιού για την επίθεση, ενός για το counter, ενός για το άλμα και ενός για το χτύπημα με την κάπα του ήρωα, που ζαλίζει τους αντιπάλους. Το σύστημα μάχης, αντί να απαιτεί απο τον παίκτη να απομνημονεύσει ειδικές κινήσεις, τον ωθεί στο να επικεντρώνεται στο ρυθμό της μάχης και στα ανοίγματα που αφήνουν οι αντίπαλοι στις κινήσεις τους, ενώ μία λάμψη πάνω από τα κεφάλια τους δείχνει τη στιγμή που πρέπει να εκτελέσουμε ένα counter. Το σύστημα αυτό ίσως φαίνεται κάπως απλοϊκό, αλλά στην πραγματικότητα η χρήση του γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη όσο εξελίσσεται η ιστορία.
Αρχικά μαθαίνουμε στο να απομακρυνόμαστε από τους αντιπάλους και να χτυπάμε όποιον φαίνεται ευάλωτος με τρόπο που να “δένουμε” μεγαλύτερα combos, τα οποία θα προσφέρουν περισσότερους πόντους εμπειρίας και ενέργεια μετά τη μάχη. Επίσης, με το συμπλήρωμα οκτώ χτυπημάτων (ή πέντε με μία αναβάθμιση που παίρνουμε) ξεκλειδώνεται μία λαβή και ένα εντυπωσιακό “τελειωτικό” χτύπημα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε.
Όμως και σε αυτή τη περίπτωση οι κανόνες αλλάζουν. Έτσι, υπάρχουν εχθροί των οποίων τις επιθέσεις δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με counter και για να σπάσουμε την άμυνα τους πρέπει να τους ζαλίσουμε με το χτύπημα της κάπας, ενώ άλλοι είναι ευάλωτοι μόνο από πίσω. Επίσης, αν και αρχικά δεν μας ενδιαφέρει τι κάνουν οι αντίπαλοι που βρίσκονται μακριά μας, σίγουρα θα ενδιαφερθούμε όταν μερικοί από αυτούς χρησιμοποιούν όπλα ή όταν κάποιο τεράστιο τέρας τρέχει κατά πάνω μας…
Τα τέρατα αυτά μπορούμε να τα ζαλίσουμε και στη συνέχεια να καθίσουμε στους ώμους τους και να τα χρησιμοποιήσουμε για να εξοντώσουμε τους υπόλοιπουςς αντιπάλους μας, με τρόπο παρόμοιο με εκείνον που έχουμε δει στα trailers του God of War III. Τα boss fights είναι ακόμα ένα χαρακτηριστικό του παιχνιδιού που είναι διασκεδαστικό, αν και δυστυχώς επαναλαμβάνονται αρκετά, ενώ και η τελική μάχη είναι κατώτερη αυτού που περιμέναμε.
{VIDEO_1}
Πάρα την επανάληψη τους τα boss fights δεν μας κούρασαν, ωστόσο, θα προτιμούσαμε περισσότερη ποικιλία. Σε κάθε περίπτωση, το βέβαιο είναι ότι όλα τα στοιχεία του παιχνιδιού ενσωματώνονται αρμονικά, χωρίς να κουράζουν και, όπως είπαμε, όταν θα φτάσουμε στο τέλος του παιχνιδιού, πιθανότατα θα θέλουμε και άλλο.
Τα καλά νέα είναι ότι μέσω των μυστικών του Riddler ξεκλειδώνουμε δοκιμασίες, στις οποίες δοκιμάζουμε τις δυνατότητες μας στις μάχες και στο stealth, προσπαθώντας να μαζέψουμε περισσότερους πόντους ή να κάνουμε καλύτερο χρόνο και να εκπληρώσουμε κάποιες προκλήσεις. Τα επίπεδα σε αυτά τα challenges είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που συναντάμε στο story mode, αλλά όταν προσπαθούμε να πετύχουμε όλο και καλύτερα αποτελέσματα, αποδεικνύονται πολύ εθιστικά.
Όταν τελειώσουμε το story mode μπορούμε να συνεχίσουμε την περιπλάνηση μας στο κόσμο του παιχνιδιού για να μαζέψουμε τα υπόλοιπα μυστικά, ενώ υπάρχει και η δυσκολία hard στην οποία τα πράγματα γίνονται πολύ πιο απαιτητικά και ακόμα πιο ενδιαφέροντα.
Συμπεράσματα
Συνολικά το Batman: Arkham Asylum είναι ένα εκπληκτικό action adventure, το οποίο είναι ατμοσφαιρικό, διασκεδαστικό και με αρκετά μεγάλη αξία επανάληψης. Προτείνεται σε όλους, ακόμα και αν δεν είναι φίλοι του Σκοτεινού Ιππότη, ενώ για όσους αγαπούν τον σπουδαίo αυτό χαρακτήρα της DC, θεωρούμε πως το Batman: Arkham Asylum είναι μία “υποχρεωτική” αγορά.
Νίκος Καβακλής
