Άσε τις μπανάνες και πιάσε τις νάρκες
Μετά το άκρως συναρπαστικό και γεμάτο αδρεναλίνη Split/Second: Velocity, το οποίο παρουσιάσαμε πριν λίγες ημέρες, το πορτοφόλι μας επιχειρεί να αδειάσει ακόμα ένας racing τίτλος, αυτή τη φορά δια χειρός Activision, και τη γνωστή από τα Project Gotham Racing -αλλά και το παλαιότερο διαμάντι του Dreamcast, Metropolis Street Racer- Bizarre Creations να τον υπογράφει. Ο λόγος για το blur, μία επίδοξη μείξη αγνού, βασισμένου σε power-ups arcade gameplay, μ’ ένα στιλιζαρισμένο πιο ώριμο racer με αδειοδοτημένα οχήματα. Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, αυτή είναι η πρώτη φορά που κάποια ομάδα ανάπτυξης επιχειρεί να συνδυάσει το “power-up” στοιχείο με έναν πιο σοβαροφανή οπτικό αλλά και σχεδιαστικό τομέα. Το εγχείρημα ακούγεται τολμηρό, γι’ αυτό άλλωστε και αντιμετωπίστηκε με επιφύλαξη και προβληματισμό, όταν τα παιδιά από το Liverpool αποκάλυψαν το blur στο κοινό, ως τον πρώτο καρπό της φρέσκιας τότε συνεργασίας τους με την Activision Blizzard.
Επιφυλακτικοί ήμασταν ακόμα κι εμείς, ειδικά μετά και την εμπειρία μας με το Split/Second, που μας άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων. Έχοντας, όμως, πλέον ασχοληθεί εντατικά με το τίτλο, μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως οι λόγοι ανησυχίας μας, ενώ είχαν κάποια βάση, στη πλειοψηφία τους διαψεύστηκαν. Το αποτέλεσμα οφείλουμε να ομολογήσουμε συναρπαστικό. Σε τι βαθμό όμως;
Metropolis Kart Racer: Όταν δύο κόσμοι συγκρούονται
Για ένα παράξενο λόγο, το παιχνίδι, από τους δημιουργούς του ακόμα, προωθήθηκε ως η “ενήλικη” εναλλακτική στο Mario Kart. Και λέμε παράξενο, επειδή αν το power-up σύστημα του blur μοιάζει με κάτι, αυτό είναι το αντίστοιχο σύστημα του Wipeout, και πάλι σε μικρό βαθμό. Καταλαβαίνουμε πως για λόγους marketing η άμεση σύγκριση με τη πασίγνωστη σειρά της Nintendo μπορεί να αποφέρει περισσότερη δημοσιότητα ή ακόμα και κέρδη, αλλά τέτοιες συγκρίσεις πραγματικά αδικούν και τις δύο πλευρές. Σίγουρα, θα μπορούσε κανείς να παρομοιάσει τα, στο σύνολο οκτώ, Power-ups του blur με τα αντίστοιχα του Mario Kart, αλλά οι ομοιότητες μεταξύ των δύο παύουν κάπου εκεί.
Και μιλώντας για συγκρίσεις, ουδεμία ομοιότητα υπάρχει και με το Split/Second, πέρα από το γεγονός ότι και οι δύο τίτλοι παρουσιάζουν οχήματα με τέσσερις ρόδες. Ως συνέπεια, η σχεδόν ταυτόχρονη διάθεσή τους στην αγορά μόνο καλό δεν έκανε, αφού και τα δύο βρετανικά studios αξίζουν την προσοχή και την υποστήριξή μας. Αρκετά παραστρατήσαμε όμως, ώρα να καθαρίσουμε τη…θολούρα που καλύπτει το blur.
Ένας σκληρός, powered-up κόσμος: Gameplay και δομή
Όποιος από εσάς είχε την τύχη να παίξει κάποιον από τους παλαιότερους racing τίτλους της Bizzare, πάνω-κάτω ξέρει τι να περιμένει από το μοντέλο φυσικής και τον έλεγχο των οχημάτων. Για όσους πάλι δεν γνωρίζουν, αξίζει να πούμε λίγα πράγματα. Το blur, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζει μία ευρεία γκάμα υπαρχόντων οχημάτων της αυτοκινητοβιομηχανίας, δεν ακολουθεί την οδό της ρεαλιστικής οδήγησης, αλλά μία περισσότερο arcade, που δένει άψογα με τη φιλοσοφία του power-up πολέμου. Κάθε όχημα εξακολουθεί να έχει το δικό του ξεχωριστό χειρισμό και προσωπικότητα, προσθέτοντας έτσι ποικιλία και βάθος στην οδηγική εμπειρία, αλλά μην περιμένετε αληθοφανή διανομή βάρους, πίστη στους νόμους της φυσικής, δυναμική τριβή μεταξύ των οχημάτων και ρεαλιστικές ταχύτητες.
Αρχικά, ο χειρισμός των οχημάτων πιθανότατα θα ξενίσει, καθώς έχει μία “μουδιασμένη” αίσθηση, που γίνεται ακόμα πιο "στριφνή" όταν έρχεται η ώρα να στρίψουμε. Ενώ κάποιος θα ανέμενε πως η είσοδος σε μία στροφή 90 μοιρών δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο από ένα μεγάλο drift, άντε και λίγο φρένο μέτρα πριν το γύρισμα του τιμονιού, στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Ανεξαρτήτως οχήματος, τέτοια συμπεριφορά στο blur δεν θα έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, αφού το παιχνίδι -παρότι κατά βάση arcade-, τιμωρεί αυτόν που δεν έχει καλές σχέσεις με το φρένο και, σε περιπτώσεις, το χειρόφρενο. Βέβαια, βοηθός στην “πέτρινη” μηχανή φυσικής είναι τα οχήματα τα ίδια, που ανάλογα με το έδαφος και τη φυσιογνωμία της κάθε διαδρομής, είναι σε θέση να μας λύσουν τα χέρια. Η σωστή επιλογή αυτοκινήτου θα μας φέρει πολύ πιο κοντά στην πρωτιά, κάτι που φαίνεται πως γνωρίζει πολύ καλά και το παιχνίδι, δίνοντάς μας την επιλογή να αλλάξουμε όχημα κάθε φορά που πατάμε Pause και επιλέγουμε Restart, καταργώντας έτσι την ανάγκη να επιστρέψουμε στο μενού επιλογής οχημάτων.
{PAGE_BREAK}
Μέχρι εδώ όλα ακούγονται βατά και…βαρετά. Η αλήθεια είναι πως το blur, δίχως την κύρια attraction του, δεν θα είχε τα φόντα να ξεχωρίσει, καθώς θα ήταν ένα ακόμα συμβατικό και πιθανότατα βαρετό racer. Την κατάσταση έρχονται να σώσουν τα Power-ups, που μας εφοδιάζουν με ένα δύο τύπων οπλοστάσιο. Επιθετικής κι αμυντικής φύσης είναι τα εφτά όπλα του blur, οκτώ αν προσθέσουμε και το ουσιαστικά ουδέτερο Nitro. Ο αριθμός ίσως ακουστεί μικρός σε πολλούς, κάτι που ίσχυσε και στη δική μας περίπτωση. Ώρες αργότερα, κι ενώ το Xbox 360 παραπονιόταν για τις κακουχίες που το υποβάλουμε, είχαμε πλέον κατανοήσει την απόφαση της Bizarre να συμπεριλάβει μόνο τα συγκεκριμένα οκτώ Power-ups, κι όχι ας πούμε μία 20αδα. Βλέπετε, το παιχνίδι επιτρέπει στον παίκτη να έχει ανά πάσα στιγμή στην κατοχή του τρεις δυνάμεις, με τη δυνατότητα να τις εναλλάσσει μεταξύ τους, ή ακόμα και να τις ξεφορτώνεται δίχως να τις πυροδοτήσει, αν δει κάποια πιο… συμφέρουσα στο διάβα του.
Ο περιορισμένος αριθμός βοηθά στην ταχύτερη εξοικείωση του κάθε παίκτη με το οπλοστάσιό του, κι ενισχύει το στοιχείο της στρατηγικής, αφού άπαξ και κάποιος τελειοποιήσει τις γνώσεις του γύρω από το πως συμπεριφέρεται κάθε επιθετική και αμυντική δύναμη, μπορεί να τις εκμεταλλευτεί στο μέγιστο, αναμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να τις πυροδοτήσει, ή εσκεμμένα αφήνοντας τον ανταγωνισμό να προηγηθεί, για να εξαπολύσει τα καταστροφικά Power-ups του. Είναι ένα παιχνίδι υπομονής και στρατηγικής, με όσους απλά σπαταλούν τις δυνάμεις τους και από τον πρώτο γύρο στοχεύουν για την πρώτη θέση, αντί για την τιμωρία των αντιπάλων τους, συνήθως να την πατούν, τερματίζοντας κάτω από την 6η θέση.
Gimme your lights: Single Player
Θεματικά, το blur παίρνει σοβαρά τον εαυτό του, παρουσιάζοντας ένα εναλλακτικό σύμπαν όπου μεγάλες μητροπόλεις ανά την υφήλιο χρησιμεύουν ως τόπος διεξαγωγής ανελέητων αγώνων. Μία αισθησιακή φωνή μας καθοδηγεί ανάμεσα στα ποικίλα μενού και τις επιλογές μας, συχνά προλογίζοντας μία νέα προσθήκη που μόλις ξεκλειδώσαμε, ή δίνοντας μας πληροφορίες για έναν από τους εννιά εχθρούς του παιχνιδιού. Το Career αποτελείται από εννιά “Tiers”, με κάθε ένα να περιέχει επτά αγώνες. Κάθε ένα από τα tiers λειτουργεί ως δίαυλος πρόοδου για το επόμενο, αφού μονάχα μετά την απόκτηση συγκεκριμένων Lights, μας δίνεται πρόσβαση στα επόμενα.
Πριν προχωρήσουμε στην επεξήγηση του τι είναι τα Lights, να αναφέρουμε πως κάθε μία από τις εννιά αυτές περιοχές είναι "σπίτι" ενός των κυρίων αντιπάλων μας, με κάθε έναν από αυτούς να έχει το δικό του οδηγικό του profile και τακτική. Πίσω στα Lights τώρα.
Συνολικά υπάρχουν 450 στο παιχνίδι, με μία πρωτιά να μας δίνει πέντε, σύνολο επτά αν ολοκληρώσουμε και τους extra στόχους σε κάθε αγώνα. Τα επιπλέον objectives διαφέρουν ανά είδος αγώνα, αλλά συνήθως έχουν να κάνουν με απαιτήσεις των οπαδών, όπως λόγου χάρη να κάνουμε χρήση ενός power-up μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ή να περάσουμε ανάμεσα από πολλαπλές πύλες σε checkpoint στυλ, πάντα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Στο Single Player, πέρα από το καθιερωμένο Race, θα μας δοθεί η ευκαιρία να λάβουμε μέρος σε Checkpoint αγώνες όπου μαχόμαστε ενάντια στο ρολόι, αλλά και σε ένα mode εντελώς διαφορετικό, που ακούει στο όνομα Destruction.
Εδώ μαχόμαστε πάλι μόνοι μας ενάντια στο ρολόι, μόνο που χρόνο δεν μας δίνουν τα checkpoints, αλλά οχήματα, τα οποία καλούμαστε να καταστρέψουμε. Μοναδικό διαθέσιμο power-up το Bolt, με τα προπορεύοντα Ford Focus RS να μας δίνουν πόντους κατά την καταστροφή τους, και ποικίλα SUVs χρόνο.
Το έβδομο σε κάθε tier event αποτελείται από έναν αγώνα ενός εναντίον ενός, με εμάς να μαχόμαστε ενάντια στον κάθε αντίζηλο χρησιμοποιώντας ίδια οχήματα. Μία πιθανή νίκη μας δίνει πρόσβαση σε σημαντικά Mods, με τα οποία μπορούμε να εξοπλίσουμε τα οχήματα μας, και ως συνέπεια να αποκτήσουμε προβάδισμα ενάντια στον ανταγωνισμό. Μην πηγαίνει όμως το μυαλό σας σε εξωτερικές επεμβάσεις και προσθήκες. Λόγου χάρη, το πρώτο Mod που ξεκλειδώνουμε από την πρώτη θηλυκού γένους κύρια αντίπαλο, είναι το Overbolt, το οποίο αυξάνει τα Bolts μας από τρία σε τέσσερα, κάθε φορά που κρατάμε το εν λόγω power-up.
Στα 63 events του Single Player θα ταξιδέψουμε σε όλο τον κόσμο, από το λιμάνι του Brighton, μέχρι τα στενά της Βαρκελώνης, τις ευθείες του Τόκιο, τους λόφους του Hollywood, και τον ποταμό του Los Angeles. Οι πολυάριθμες περιοχές, όμως, δεν αρκούν για να κρύψουν τη σοβαρή επανάληψη που παρατηρείται από τα μέσα κι έπειτα, γεγονός στο οποίο οφείλεται και ο μικρός αριθμός ειδών παιχνιδιού. Ουσιαστικά, όσο προχωράμε στο παιχνίδι, το παιχνίδι μάχεται να μας προσφέρει μία πρόκληση, ανεβάζοντας το επίπεδο δυσκολίας. Μεταξύ μίας έξυπνης τεχνητής νοημοσύνης κι ενός άδικου επίπεδου δυσκολίας υπάρχει διαφορά όμως, και το παιχνίδι δεν φαίνεται να το έχει συνειδητοποιήσει.
Όσο για τα οχήματα, η Bizzare δεν έκανε οικονομία στην απόκτηση αδειών χρήσης, ειδικά τη στιγμή που οι κατασκευάστριες εταιρείες, αυξάνουν τα ποσά όταν τα οχήματα τους πρόκειται να γίνονται κομμάτια στο παιχνίδι. Θα δούμε σχεδόν τα πάντα λοιπόν, ξεκινώντας με περισσότερο συμβατικά -όσο συμβατικός μπορεί να είναι ένας τουμπανιασμένος Σκαραβαίος του ’69- οχήματα και ανεβαίνοντας κλάσεις όσο προοδεύουμε στο παιχνίδι. Το blur χωρίζει τα διαθέσιμα οχήματα σε κατηγορίες, ξεκινώντας από τη D και φτάνοντας έως και την Α class, παρουσιάζοντας 70 συνολικά οχήματα.
Ο αριθμός 70, όμως, δεν είναι απόλυτος, αφού πολλά οχήματα επαναλαμβάνονται σφοδρά, είτε με διαφορετικές εκδόσεις τους, είτε απλά με διαφορετικό setup. Θα δούμε το ίδιο όχημα να προσφέρεται σε ποικίλες εκδοχές, όπως Drifty, Grippy, Off Road, και ούτω καθεξής.
{PAGE_BREAK}
I’ve got you in my sights: Power-ups
Σχεδόν 1500 λέξεις μετά, κι ακόμα δεν έχουμε αναλύσει τα των power-ups. Ο ενθουσιασμός των πρώτων ωρών σταδιακά μετατρέπεται σε έναν αδιάκοπο αγώνα για τον απόλυτο συνδυασμό επιθέσεων, ειδικά όταν θα βρίσκεστε στη 2η θέση και θα έχετε μπροστά σας έναν αντίπαλο, πίσω σας τρεις πεινασμένους για εκδίκηση εχθρούς, με το μυαλό σας να καταστρώνει σχέδια για το πως θα βγάλετε επιτυχώς από τη μέση αυτόν που προπορεύεται, ταυτόχρονα καθυστερώντας με νάρκες τους πίσω, αλλά και ανησυχώντας για τη δική σας ακεραιότητα, αφού θα πρέπει να απωθήσετε κάθε πιθανή επίθεση από τους πίσω, κρατώντας έτσι πάντα μία θέση για τη σωτήρια Shield. Δύο καλά τοποθετημένες επιθέσεις μπορούν να μας φέρουν στην 1η θέση, ενώ δύο εξίσου καλά τοποθετημένες, γεμάτες μίσος, επιθέσεις από τους πίσω μας, μπορούν να μας ρίξουν στην 4η θέση, μέσα σε δευτερόλεπτα.
Και με μέχρι και 20 οχήματα ταυτόχρονα στην οθόνη, το χάος δεν αργεί να ξεσπάσει. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα παιχνίδι γάτας και ποντικού, με αυτόν που είναι πάντα σε επιφυλακή και προετοιμασμένος, συνήθως, να απολαμβάνει τις νικητήριες δάφνες.
Μαθήματα multiplayer
Αν ο Single Player τομέας φάνηκε πλήρης κι ολοκληρωμένος, που να δείτε τι έχει να προσφέρει το blur στο ανταγωνιστικό παιχνίδι. Μέχρι και 20 παίκτες μάχονται…πόρτα με πόρτα στο online κομμάτι του παιχνιδιού, με μία σειρά επιλογών και προκλήσεων να τους περιμένουν. Εντύπωση -εν μέρει αρνητική- μας έκανε η επιλογή της διαφορετικής προόδου μεταξύ Single Player Career και του Multiplayer τμήματος. Με άλλα λόγια, όση πρόοδο κι αν έχουμε σημειώσει στο Career, όσα οχήματα κι αν έχουμε ξεκλειδώσει, με το που καταπιαστούμε με το Multiplayer, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν, ξεκλειδώνοντας ξανά ένα ένα τα οχήματα, αυτή τη φορά ανεβαίνοντας Ranks αντί του να συγκεντρώνουμε Lights.
Μη προσβάσιμα είδη παιχνιδιού θα συναντήσουμε κι εδώ, αφού μερικά από τα πιο διασκεδαστικά modes του δεν γίνονται διαθέσιμα πριν ξεπεράσουμε το 10ο Rank. Ακούγεται κουραστικό κι αποθαρρυντικό, και για κάποιους είναι.
Από την άλλη, για κάποιους θα αποτελέσει το τέλειο κίνητρο για επανειλημμένη ενασχόληση με τον τίτλο, αφού ενώ τα πρώτα Ranks έρχονται με ιδιαίτερη ευκολία, ο δρόμος προς την κορυφή μπορεί να αποδειχθεί χρονοβόρος, ιδιαίτερα όταν ένας αδίστακτος αντίπαλος αποφασίσει να βάλει τέλος στη φαινομενικά ανίκητη κούρσα μας, μελετώντας τις κινήσεις μας και περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να εξαπολύσει ένα από τα βαριά πυροβολικά του παιχνιδιού, είτε το Shunt (λέγε με κόκκινο καβούκι), είτε το Shock, με το τελευταίο να δημιουργεί μία σειρά κεραυνών μπροστά μας, που λειτουργούν ως EMP και καθυστερούν το όχημά μας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το Motor Mash, ένας είδος παιχνιδιού που φέρνει αναμνήσεις Twisted Metal. Μία μεγάλη αρένα, πολλοί παίκτες, ατελείωτες ποσότητες καταστροφής. Σε γενικά πλαίσια, αυτός που θα αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με το Multiplayer κομμάτι του τίτλου, θα ανταμειφθεί, παρά τις όποιες παρατυπίες και σχεδιαστικά λάθη που θα συναντήσει στην πορεία.
Το αρνητικό της υπόθεσης είναι ότι, ιδιαίτερα σε στενές διαδρομές, το κυνήγι της πρωτιάς οδηγεί σε καταστάσεις συνεχών συγκρούσεων μεταξύ των οχημάτων, ή, ακόμα χειρότερα, στιγμές όπου οι οδηγοί πηγαίνουν από τοίχο σε τοίχο, ξεχνώντας εντελώς την ύπαρξη του φρένου. Σε όλα τα παραπάνω δεν βοηθά και η μηχανή φυσικής, που ειδικά στις συγκρούσεις με το περιβάλλον, δείχνει το πραγματικό, όχι ιδιαίτερα προσεγμένο και last-gen πρόσωπό της. Χωρίς αμφιβολία όμως, διασκέδαση περιμένει τους παίκτες, και μάλιστα άπλετη, αν αποφασίσετε να παίξετε με παρέα, είτε μέσω Split-Screen έως και τεσσάρων παικτών, System Link έως και είκοσι -τώρα το που θα βρείτε 20 κονσόλες είναι άλλο θέμα-, και φυσικά, μέσω Xbox Live και PlayStation Network.
Πριν περάσουμε στα τεχνικά, οφείλουμε να σημειώσουμε πως το blur παρουσιάζει πλήρη συνεργασία με τα Facebook και Twitter, δίνοντας τη δυνατότητα στον παίκτη να δημοσιεύσει στις προαναφερθείσες υπηρεσίες πάνω κάτω ο,τιδήποτε κάνει στο παιχνίδι. Αυτό, όμως, που παρουσιάζει περισσότερο ενδιαφέρον, είναι τα Friend Challenges. Ας υποθέσουμε ότι στο Career ολοκληρώνουμε έναν αγώνα με επτά Lights κι έναν χρόνο για τον οποίο είμαστε υπερήφανοι. Μπορούμε κατά την ολοκλήρωση του αγώνα να προκαλέσουμε έναν εκ των φίλων μας να ξεπεράσει το ρεκόρ μας, αγωνιζόμενος στην ίδια πίστα, με το όχημα που εμείς αγωνιστήκαμε. Υπό τις ίδιες συνθήκες δηλαδή. Συνήθως ξεκινά ως αστείο μεταξύ παρεών, αλλά μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί σε αρρώστια, δίνοντας νέο νόημα στο Single Player.
{PAGE_BREAK}
Ω ρε μανία με το neon: Τεχνικά
Τεχνολογικά, το παιχνίδι καταφέρνει από νωρίς ακόμα να διχάσει. Ενώ τα εφέ των power-ups είναι ευπαρουσίαστα και όσο "Sci-Fi" επιβάλλεται, ορισμένες από τις υφές των διαδρομών ξεχωρίζουν για τη προχειρότητα τους. Ο σχεδιασμός των οχημάτων κυμαίνεται σε πολύ καλά πλαίσια, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερος. Τις όποιες ατέλειες υπάρχουν, έρχονται να καλύψουν τα γοητευτικά φίλτρα απεικόνισης που επέλεξαν οι δημιουργοί, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο στο παιχνίδι μία ξεχωριστή ταυτότητα, που μένει καρφωμένη στο μυαλό του παίκτη. Ενώ σε καμία περίπτωση το οπτικό σύνολο δεν συγκρίνεται με το αποχαυνωτικό φεστιβάλ εκρήξεων του Split/Second, η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι ιδιαίτεροι φωτισμοί, οι περίεργες αντανακλάσεις και το πιο "καλλιτεχνικό" ύφος των υφών, πάντα σε συνδυασμό με τα εφέ των καταστροφών και τα power-ups, αρκεί για να γοητεύσει τον παίκτη.
Προσθέστε στα παραπάνω κι ένα καθώς πρέπει μοντέλο καταστροφών, που σε περίπτωση που η μπάρα υγείας κάτω από τον καθρέπτη δεν αρκεί, πληροφορεί τον παίκτη για την κατάσταση του οχήματός του, κι εύκολα ξεχνάτε τα παραστρατήματα του τίτλου.
Όλα αυτά, με μία αξιόλογη δόση neon φωτισμών στα μενού αλλά και στο gameplay, πολλά εκ των οποίων θυμίζουν έναν άλλο τίτλο της Bizzare, το επικίνδυνα εθιστικό Geometry Wars. Και μιας κι αναφέραμε τον καθρέπτη, οφείλουμε να σας πληροφορήσουμε πως η εμφάνιση του είναι προεπιλεγμένη, χωρίς να μπορείτε να τον αφαιρέστε από το HUD σας. Και δεν βρίσκουμε και κάποιο ιδιαίτερο λόγο για να κάνετε κάτι τέτοιο, αφού δουλεύει άψογα παρέχοντας συνεχή πληροφόρηση για το συμβαίνει πίσω σας. Και πιστέψτε μας, όταν θα βρίσκεστε στην πρώτη τριάδα, ο ευμεγέθης καθρέφτης του blur θα αποδειχθεί ο καλύτερος σας φίλος.
Τα ηχητικά εφέ των power-ups ακούγονται όσο Sci-Fi δείχνουν, και όλως περιέργως δεν κουράζουν, σε αντίθεση με τον ήχο των κινητήρων και το ανεξήγητα επαναλαμβανόμενο και μικρό Official Soundtrack. Εκτός του γεγονότος ότι είναι απενεργοποιημένο εξ αρχής, πράγμα ακόμα πιο παράδοξο, μετρά λιγότερα από δέκα μουσικά κομμάτια, τα οποία -πέρα από ορισμένα remixes των The Qemists- ανήκουν στο House και Electronica είδος. Περιττό να αναφέρουμε, λοιπόν, πως δεν αργήσαμε να το επιστρέψουμε στην αρχική του θέση, αυτή του Off, και να αξιοποιήσουμε τη Custom Soundtrack επιλογή, βάζοντας το νέο album των Pendulum, Immersion, να παίζει στο repeat.
{VIDEO_1}
Συμπεράσματα
Το blur δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα κακό παιχνίδι. Αν το καλοσκεφτεί όμως κανείς, δεν είναι και το παιχνίδι που πολλοί περίμεναν. Έχουμε να κάνουμε με έναν συναρπαστικό αρχικά τίτλο, που στην πορεία χάνει μέρος της γοητείας του, αναπληρώνοντας την μερικώς στον Multiplayer τομέα.
Σε καμία περίπτωση δεν ενδείκνυται για τους μοναχικούς παίκτες που αποφεύγουν το online gaming, αφού το DNA του τίτλου είναι κατά βάση ανταγωνιστικό και σχεδιασμένο με το παιχνίδι πολλών παικτών στο μυαλό. Οι αποφάσεις που πήρε το studio από το Liverpool ήταν τολμηρές, με άλλες να δουλεύουν υπέρ της, κι άλλες να της δημιουργούν προβλήματα. Σημασία έχει πως έχουμε να κάνουμε με έναν ιδιαίτερο μεν, διασκεδαστικό δε τίτλο, που οι fans τόσο των kart όσο και των παραδοσιακών racers, παρά τα παραστρατήματα του, αναμένεται να απολαύσουν.
Δημήτρης Μπάνος
