Ακροβατώντας…
Κάθε νέα κονσόλα χρειάζεται τον… κράχτη της. Άλλες έχουν τον Mario, άλλες τον Master Chief και το PSVita ξεκινά με την αρωγή του κυρίου Nathan Drake. Το νέο φορητό της Sony είναι ένα σύστημα με πολλά “πρόσωπα” (αυτό προδίδουν τα πρώτα του παιχνίδια άλλωστε) και το Uncharted: Golden Abyss είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση των μεγάλων παραγωγών, που μπορούν να αποδείξουν ότι η εμπειρία του οικιακού gaming μπορεί -με κάποιους συμβιβασμούς, φυσικά- να αποδοθεί και στο Vita.
Το πόνημα του Bend Studio, λοιπόν, είναι μια πραγματική διαφήμιση της επεξεργαστικής ισχύος που κρύβει μέσα του το “θηριάκι” αυτό, αφού σε επίπεδο γραφικών αφήνει πίσω -και με διαφορά- οτιδήποτε άλλο έχουμε δει μέχρι σήμερα σε φορητό παιχνίδι, ενώ δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι ακόμα και κάποια παιχνίδια οικιακών συστημάτων μετά δυσκολίας στέκονται με αξιώσεις δίπλα του. Αρκεί όμως το “eye-candy” για να εγγυηθεί την επιτυχία και, πάνω από όλα, το απολαυστικό gaming;
To Uncharted: Golden Abyss ακολουθεί πιστά τις επιταγές της βιομηχανίας, που θέλουν τις κυκλοφορίες μεγάλων franchises σε φορητές συσκευές να είναι spin-offs και όχι κανονικές, αριθμημένες παραγωγές. Έτσι, η νέα περιπέτεια του Drake μας μεταφέρει αρκετά χρόνια πριν τα παιχνίδια του PS3 -ουσιαστικά, δηλαδή, αποτελεί prequel- και πριν ο Nate γνωρίσει την Elena στην αναζήτηση του Sir Francis Drake κατά το πρώτο παιχνίδι του PS3. Το setting, βέβαια, είναι για μια ακόμα φορά γοητευτικό, αφού ταξιδεύουμε στις πυκνές ζούγκλες και σε αρχαία ερείπια της Νοτίου Αμερικής, όπου μυστικά έχουν χαθεί εδώ και αιώνες.
Το σενάριο του νέου Uncharted είναι ξανά δανεισμένο από πραγματικά, ιστορικά γεγονότα, έχοντας φυσικά γερές δόσεις φαντασίας και ποιητικής αδείας. Αυτή τη φορά, ο Drake συνεργάζεται με έναν τύπο που μοιάζει να βγήκε από μαφιόζικη ταινία του Martin Scorsese, ονόματι Dante, ενώ η θηλυκή παρουσία ακούει στο όνομα Chase. Φυσικά, υπάρχουν “κακοί”, ο Sully κάνει μια σχετικά σύντομη, αλλά ενδιαφέρουσα εμφάνιση, η μυθολογία της Νοτίου Αμερικής μπλέκεται με τον Καθολικό χριστιανισμό των Ισπανών Κονκισταδόρες και, σε γενικές γραμμές, υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν μια κλασική, σχεδόν κινηματογραφική “περιπέτεια κυνηγιού ενός χαμένου θησαυρού”, που τόσο πολύ αγαπούν οι συγγραφείς του franchise Uncharted. Παρόλα αυτά, πρέπει να τονίσουμε ότι η γραφή σε αυτό το επεισόδιο της σειράς δεν πλησιάζει τα επίπεδα των παρελθόντων τίτλων.
Το χιούμορ, ένας ακρογωνιαίος λίθος για το franchise, είναι μάλλον βεβιασμένο, οι χαρακτήρες είναι πνιγμένοι στα κλισέ (και ως προς την προσωπικότητά τους και ως προς τις ατάκες που ξεστομίζουν) και γενικά το σενάριο κάνει μεγάλες “κοιλιές”, με την κατάσταση να βελτιώνεται αισθητά από τα 3/5 του συνόλου της περιπέτειας και έπειτα. Ο φόβος της Sony -που εμείς εδώ στο GameOver έχουμε πολλές φορές φέρει στο προσκήνιο και τονίσει- σε ό,τι αφορά το νέο της φορητό σύστημα, είναι ένας: Να μην καταλήξει το Vita να είναι ένα φορητό PS3. Και όταν λέμε “φορητό PS3” αναφερόμαστε φυσικά στο είδος και το gameplay των παιχνιδιών που θα έχει στη φαρέτρα του και όχι στην τεχνολογία του. Η αγωνία αυτή είναι εμφανές ότι πέρασε στο Bend Studio, με αποτέλεσμα το Golden Abyss να είναι γεμάτο μικρά gameplay στοιχεία, που βασίζονται εντόνως στις ιδιαίτερες λειτουργίες του Vita.
Μπορεί κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά να αναλώνονται σε ανούσιες λειτουργίες, όπως το πάτημα και σύρσιμο του δακτύλου του παίκτη σε επιφάνειες όπου ο Drake μπορεί να σκαρφαλώνει (κάτι που καθιστά σχεδόν αυτοματοποιημένη την ενέργεια) ή την ανάβαση σε σχοινί σέρνοντας τα δάκτυλα στην οπίσθια επιφάνεια αφής, αλλά κάποιες άλλες “λάμπουν” και μας άφησαν απόλυτα ικανοποιημένους και ως σύλληψη αλλά και ως εκτέλεση. Η ένωση κομματιών ενός χάρτη ή μιας αφίσας -για παράδειγμα- που είναι σχισμένη σε πολλά κομμάτια, με τη χρήση της οθόνης αφής, μας προκάλεσε νοσταλγία για τα παλιά καλά adventures, ενώ όταν χρειάστηκε να πάμε το Vita κοντά σε πηγή φωτός, ούτως ώστε η μια από τις δύο κάμερές του να εμφανίσει τα κρυμμένα γράμματα σε έναν πάπυρο, χαμογελάσαμε με την έμπνευση των σχεδιαστών.
Τέλος, υπάρχει και χρήση της οθόνης αφής στις melee μάχες, όπου πρέπει να εκτελέσουμε κινήσεις που υποδεικνύουν βελάκια (βλ. QTE), ενώ στην οθόνη αφής έχουν τοποθετηθεί αρκετές ακόμα χρήσιμες λειτουργίες. Τέτοια μικρά στοιχεία υπάρχουν πολλά μέσα στο σύνολο της περιπέτειας, και περιλαμβάνουν από φωτογράφηση διαφόρων στοιχείων, μέχρι “καθάρισμα” ευρημάτων από λάσπες και σκιαγράφηση χαραγμάτων με κιμωλία σε κομμάτια χαρτί. Και το ευχάριστο είναι πως πολλά από αυτά τα σημεία είναι ζωτικής σημασίας για την εξέλιξη της ιστορίας, ενώ άλλα χρησιμεύουν περισσότερο για να ανέβει το ποσοστό της ολοκλήρωσης μέσω collectibles (που υπάρχουν πολλά).