They have come to witness the beginning. The rebirth of Paradise…
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται όλο και πιο έντονα η τάση πολλών εταιριών να προβούν σε επανακυκλοφορίες τίτλων που γνωρίσαμε την προηγούμενη δεκαετία. Με την ταμπέλα "HD", οι τίτλοι αυτοί προσπαθούν να αναζωπυρώσουν το ενδιαφέρον των παλιών και να κλέψουν τις καρδιές των νέων παικτών. Σε αυτήν την τάση θα μπορούσαμε να καταλογίσουμε πολλά αρνητικά, αλλά και πολλά θετικά στοιχεία. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα μίας HD επανακυκλοφορίας, είναι ότι πολλοί αξιόλογοι τίτλοι, που δεν έτυχαν της ανταπόκρισης που πιθανώς να άξιζαν στο παρελθόν, δέχονται μία δεύτερη ευκαιρία.
Επίσης, οι νεοεισαχθέντες στο gaming έχουν την πολυτέλεια να γνωρίσουν διαμάντια της προηγούμενης γενιάς, με ένα φρέσκο, υψηλής ανάλυσης περιτύλιγμα, που κρύβει σε μεγάλο βαθμό τα χρόνια που κουβαλάνε αυτοί οι τίτλοι. Στον αντίποδα, οι εταιρίες που μπαίνουν στη διαδικασία των επανακυκλοφοριών, πολύ εύκολα θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για "εύκολο χρήμα" ή για "έλλειψη όρεξης/ έμπνευσης" για νέες ιδέες και δημιουργίες. Επιπροσθέτως, πολλές από τις HD Classics συλλογές έχουν υποστεί σφοδρή κριτική, καθώς το αποτέλεσμα μάλλον αδικούσε τα original παιχνίδια, παρά τα κολάκευε.
Η Konami, πέρυσι, ανακοίνωσε πως ετοιμάζει μία ειδική επανέκδοση των δύο κορυφαίων -κατά την άποψη του γράφοντος- τίτλων της σειράς Silent Hill. Τα Silent Hill 2 HD και Silent Hill 3 HD, με τον επιβλητικό τίτλο "Silent Hill HD Collection", επρόκειτο να μαγέψουν παλιούς και νέους, με υψηλής ευκρίνειας αναλύσεις, λεπτομερέστερα γραφικά και νέα voice overs. Απορία πρώτη: πού είναι το Silent Hill 4: The Room, αφού πρόκειται και για τίτλο της παλιάς καλής Team Silent, αλλά και για κυκλοφορία της προηγούμενης γενιάς; Απορία δεύτερη: ως προς τι τα νέα voice overs;
Για την πρώτη μας απορία απάντηση δεν πήραμε ποτέ, ενώ τη δεύτερη την εμπεδώσαμε μέσα από ένα θέατρο παραλόγου, που παίχτηκε από πλευράς Konami όλον αυτόν τον καιρό. Λίγους μήνες μετά την ανακοίνωσή της HD Collection, μάθαμε ότι ο ιαπωνικός κολοσσός ενσωμάτωσε νέα voice overs στη συλλογή, διότι είχε ανοιχτούς λογαριασμούς με τους ηθοποιούς που δάνεισαν τις φωνές τους στα αρχικά παιχνίδια, οπότε και οι τελευταίοι δεν επέτρεπαν στην εταιρία να χρησιμοποιήσει τη δουλειά τους.
Όταν, όμως, οι βετεράνοι fans των τίτλων άκουσαν τα νέα voice overs, ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων, αφού ένιωσαν πως καταστρέφουν την ποιότητα και τη συνολική εμπειρία. Μετά από δεκάδες παρακλήσεις από τους fans στα προφίλ τους στο Facebook, οι ηθοποιοί, προς τιμήν τους, παραχώρησαν δωρεάν τα δικαιώματα χρήσης των αυθεντικών voice overs για τη συλλογή. Βέβαια, αυτό συνέβη μόνο για το Silent Hill 2 HD, μιας και το τρίτο παιχνίδι παρέμεινε με τα νέα voice overs. Παρακάτω ρίχνουμε μία αναλυτική ματιά στη HD Collection και, με βάση την εμπειρία μας, -έχουμε τελειώσει περισσότερες από δέκα φορές τα δύο παιχνίδια, σε όλες τους τις εκδόσεις- θα κάνουμε μία ψύχραιμη σύγκριση.
Silent Hill 2 HD
Λίγα λόγια για το παιχνίδι, ανεξαρτήτως έκδοσης
Ο παίκτης παίρνει το ρόλο του τριαντάχρονου James Sunderland, ο οποίος δέχεται ένα γράμμα από τη γυναίκα του, Mary. Το πρόβλημα είναι ότι η Mary έχει πεθάνει εδώ και τρία χρόνια, ωστόσο, στο γράμμα ζητάει από τον James να τη συναντήσει στο "ειδικό" τους μέρος. Για να φθάσει εκεί, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας πρέπει να διασχίσει την ερημωμένη πόλη του Silent Hill και, όπως διαπιστώνεται αργότερα, είναι το μέρος που θα βρει απαντήσεις για όλες τις σκέψεις που τον βασανίζουν τα τελευταία τρία χρόνια.
Το δράμα, ο πόνος, η εκδίκηση και η τιμωρία, παντρεύονται με τον ψυχολογικό τρόμο, το φόβο, την παράνοια και την ψυχεδέλεια. Αυτή η πρωτόγνωρη μίξη, φέρνει ως αποτέλεσμα ένα από τα συγκλονιστικότερα σενάρια στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών, που είναι σε θέση να αγγίξει ακόμη και το λιγότερο ευαίσθητο. Το Silent Hill 2 είναι ένα τρίτου προσώπου παιχνίδι τρόμου, που ακολουθεί ευλαβικά τους νόμους που διέπουν το Survival Horror genre. Με γρίφους που βασίζονται στην εξερεύνηση και τη λογική, ελαφρύνεται λιγάκι η αποπνικτική και κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τους διάφορους κινδύνους που ελλοχεύουν στις σκοτεινές γωνίες της πόλης.
Το σύστημα μάχης είναι επίσης πιστό στις παραδόσεις της κατηγορίας, ενώ το οπλοστάσιο, χωρίς υπερβολές και θεαματικούς τρόπους, απλά υποστηρίζει την επιβίωση στο Silent Hill.
{PAGE_BREAK}
Το Silent Hill 2 στη HD Collection
Ας δούμε τώρα πώς μεταφέρθηκε ο τίτλος στις κονσόλες της τωρινής γενιάς, μέσω αυτής της αμφιλεγόμενης συλλογής. Καταρχάς, το μικρό Sub-scenario της Maria από την έκδοση του Xbox βρίσκεται ως επιλογή στο αρχικό μενού. Ξεκινώντας με τα γραφικά, το πρώτο που παρατηρεί κανείς είναι η υψηλή ανάλυση που τρέχει το παιχνίδι -η τηλεόρασή μας "κλείδωσε" στα 1280×720. Ακόμη και μετά από μία δεκαετία, το δεύτερο μέρος της σειράς δε γέρασε καθόλου άσχημα, με την HD ανάλυση απλά να βοηθάει και όχι να καθορίζει αυτό το συμπέρασμα. Βέβαια, κάποιος που έχει δει την έκδοση του Silent Hill 2 στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, θα δυσκολευτεί να βρει ειδοποιούς διαφορές.
Αξιοπρόσεκτος είναι ο ομαλός και συνάμα υψηλός ρυθμός ανανέωσης της οθόνης, που σε σημεία δίνει την εντύπωση πως αγγίζει τα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο.
Ελάττωμα α) [δεν υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι]: υπάρχουν, όμως, πολλές στιγμές, κυρίως όταν επί της οθόνης εμφανίζεται κάποιο τέρας, όπου υπάρχει μία σοβαρή καθυστέρηση στο frame rate, η οποία δε φαίνεται υπό τη μορφή σπασμωδικού animation, αλλά μοιάζει με slow motion σκηνή -η πρώτη μας μάχη με τον Pyramid Head έγινε λες και βλέπαμε αργό replay. Όμορφη είναι η προσθήκη real time lighting στο φως του φακού του James, όπου σχεδόν κάθε αντικείμενο έχει τη δική του σκιά, κάτι που δίνει ακόμη περισσότερη ένταση στις περιηγήσεις στα μαύρα σκοτάδια πολλών δωματίων ή περιοχών.
Είναι γνωστό ότι σχεδόν όλα τα survival horror παιχνίδια απεικονίζονταν, είτε ολόκληρα είτε σε στιγμές τους, με στατικές-σταθερές λήψεις, κάτι που πολλές φορές δημιουργούσε πρόβλημα στον προσανατολισμό του χαρακτήρα μετά από κάθε εναλλαγή της οπτικής γωνίας της κάμερας. Το Silent Hill 2 έχει αρκετές τέτοιες στατικές λήψεις, που ακόμη και από το πρώτο παιχνίδι δημιουργούσαν κάποια μικρά προβλήματα στο χειρισμό.
Ελάττωμα β) [υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι, αλλά σε μικρότερο βαθμό]: δυστυχώς στην HD έκδοση του Silent Hill 2, τα πράγματα αντί να βελτιωθούν έγιναν πολύ χειρότερα. Ο προσανατολισμός, ειδικότερα στους κλειστούς χώρους, σε σημεία έγινε σκέτος εφιάλτης. Επιπροσθέτως, παρατηρήσαμε πολλά κολλήματα στην κίνηση του James στα επίπεδα. Μας ήταν σχεδόν αδύνατον να τον κάνουμε να κινηθεί σταθερά ευθεία, παρόλο που στη διάθεσή μας έχουμε 360 μοιρών αναλογικό μοχλό και όχι τις λιγοστές κατεύθυνσεις των τεσσάρων πλήκτρων ενός πληκτρολογίου.
Ελάττωμα γ) [δεν υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι]: Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει και η μίξη του ήχου της HD επανέκδοσης. Κάποιες φορές ο ήχος δε συγχρονίζεται με την εικόνα (ή με το lip-sync κατά τους διαλόγους), σαν να βλέπουμε… μεξικάνικη σαπουνόπερα. Άλλοτε, κάποια ηχητικά εφέ δεν ακούγονται ποτέ ή, αν ακούγονται, αυτό γίνεται με πολύ πιο χαμηλό volume απ’ ότι θα έπρεπε. Το πιο εκνευριστικό πρόβλημα της μίξης του ήχου, όμως, είναι η επιλογή της παρατεταμένης επανάληψης μερικών μουσικών κομματιών στα cut-scenes. Κάποιος έπρεπε να ενημερώσει τον υπεύθυνο του ήχου της HD Collection, ότι τα μουσικά κομμάτια σταματούσαν όταν έπρεπε να δοθεί έμφαση στους διαλόγους.
Το γεγονός ότι ένα κομμάτι μπαίνει ξανά και ξανά, σε λούπα -και μάλιστα με ερασιτεχνικό τρόπο, χωρίς fade ins/outs- την ώρα που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί και να δώσει τη σειρά του σε διάλογο ή ακόμη και σε σιωπή, μόνο τραγικό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Εδώ κύριοι της Konami έχουμε να κάνουμε με αλλοίωση καλλιτεχνικής δημιουργίας και όχι με πρόβλημα του αρχικού τίτλου.
Ελάττωμα δ): Κάτι εξίσου αδικαιολόγητο είναι η εξάλειψη ενός πολύ μεγάλου μέρους της ομίχλης από τους δρόμους του Silent Hill. Οι άνθρωποι που έκαναν τη μεταφορά μάλλον ανήκαν σε εκείνους που θεωρούσαν την ομίχλη των Silent Hill ως εργαλείο για να κρυφτεί το χαμηλό draw distance. Δεν ξέρουμε αν ήταν εργαλείο ή όχι, αλλά σίγουρα κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία της ατμόσφαιρας, του μυστηρίου και της άγνοιας για το τι παραμονεύει στα επόμενα μέτρα, που ενώ το ακούς, δεν το βλέπεις.
Η HD έκδοση έχει ομίχλη, αλλά φαίνεται σαν ένα προβληματικό γκρίζο τοίχος από textures και όχι σαν ένα φυσιολογικό particle effect. Ευτυχώς, οι φήμες που ήθελαν τη HD Collection να "λογοκρίνει" βίαιες και αιματηρές σκηνές του τίτλου, δεν βγήκαν αληθινές -τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή έκδοση που δοκιμάσαμε, δεν εντοπίσαμε κάτι τρανταχτό.
Voice Overs: Πριν περάσουμε στα πολυσυζητημένα νέα voice overs, να σημειώσουμε πως μόνο στην HD έκδοση του Silent Hill 2 υπάρχει η επιλογή νέων/ παλιών voice overs, κάτι που μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή στο αρχικό μενού της HD Collection. Παραδόξως και με πάσα ειλικρίνεια, εμείς δε βρήκαμε τα νέα voice overs τόσο άσχημα όσο τα περιμέναμε. Σαφώς και υπάρχουν περιπτώσεις που νιώσαμε ότι οι νέες ερμηνείες χαλάνε το συναίσθημα, αλλά σε γενικές γραμμές στέκονται σχεδόν επάξια στο ύψος των περιστάσεων. Αδιαμφισβήτητα, όμως, για μία αυθεντική Silent Hill 2 εμπειρία, εμείς προτείνουμε την επιλογή των παλιών voice overs.
Τέλος, μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε πως όσοι επιλέξετε τα νέα voice overs, θα έχετε την ευκαιρία να ακούσετε επανεκτελέσεις μερικών μουσικών κομματιών κατά τη διάρκεια πολλών cut-scenes, κάποιες εκ των οποίων είναι αρκετά ενδιαφέρουσες.
{PAGE_BREAK}
Silent Hill 3 HD
Λίγα λόγια για το παιχνίδι, ανεξαρτήτου έκδοσης
Στο τρίτο μέρος ο παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο της Heather, την πρώτη -και μέχρι στιγμής τελευταία- φορά στη σειρά που έχουμε κεντρική πρωταγωνίστρια γένους θηλυκού. Η Heather, μετά από έναν παράξενο εφιάλτη, ξυπνάει στην καφετέρια ενός εμπορικού κέντρου και σκοπεύει να γυρίσει στον πατέρα της που την περιμένει σπίτι. Εκεί τη συναντάει ο Douglas Cartland, που την ενημερώνει πως έχει πληροφορίες σχετικά με τη γέννησή της. Η κατάσταση δεν αργεί να ξεφύγει εκτός ελέγχου, με το εμπορικό κέντρο να μεταμορφώνεται σε ένα σκοτεινό και αιματηρό μπουντρούμι, γεμάτο από ανατριχιαστικά τέρατα.
Μετά από μία πολύ άσχημη τροπή στο σενάριο, η Heather είναι υποχρεωμένη να επισκεφτεί την πόλη του Silent Hill, ώστε να μάθει την πολυπόθητη αλήθεια. Το Silent Hill 3 είναι, κατά πάσα πιθανότητα, το σκοτεινότερο και πιο "άρρωστο" όλων των τίτλων της σειράς.
Τόσο το σενάριο όσο και η σκηνοθεσία έχουν βαφτεί από πάνω μέχρι κάτω στα μαύρα. Ο τρόμος, η ένταση και οι γεμάτες αηδία και παράνοια εικόνες, συνθέτουν ένα survival horror παιχνίδι που κόβει, κυριολεκτικά, την ανάσα. Όσον αφορά το gameplay του Silent Hill 3, τα πράγματα δεν αλλάζουν δραματικά σε σχέση με τον προκάτοχό του. Μοναδικό χαρακτηριστικό που τονίστηκε περισσότερο στο τρίτο μέρος είναι οι μάχες με περισσότερα και μεγαλύτερα bosses. Συγκρινόμενα με το Silent Hill 2, τα τέρατα, οι γρίφοι και οι περιοχές βρίσκονται ένα σκαλί πιο πάνω, ανεβάζοντας αισθητά την πρόκληση.
Το Silent Hill 3 στη HD Collection
Το Silent Hill 3 HD, τεχνικά, βρίσκεται σε πιο πλεονεκτική θέση σε σχέση με την αντίστοιχη έκδοση του Silent Hill 2, μιας και πρόκειται για δύο ετών νεότερο παιχνίδι. Ο τίτλος εκμεταλλεύεται περισσότερο την ανάλυση υψηλής ευκρίνειας της HD Collection, αν και τρέχει επίσης στα 1280×720. Το antialiasing έχει μειωθεί αισθητά, τα textures δείχνουν λιγάκι πιο δουλεμένα, ενώ οι real time φωτισμοί του φακού εκτελούνται με μεγαλύτερη ευκολία.
Ελάττωμα α) [δεν υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι]: Η HD έκδοση του Silent Hill 3 ταλανίζεται από το ίδιο "slow motion" frame drop που ταλανίζει το Silent Hill 2 HD, μόνο που εδώ το πρόβλημα είναι πολύ πιο έντονο. Σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσουμε πως αυτή η παράξενη καθυστέρηση μας προβλημάτισε αρκετά και αναγκαστήκαμε να δοκιμάσουμε τη συλλογή σε ένα δεύτερο PlayStation 3, φοβούμενοι μήπως κάτι πήγαινε στραβά στο streaming του Blu-ray drive μας. Δυστυχώς, το πρόβλημα παρέμεινε και στο δεύτερο μηχάνημα, ωστόσο, εμείς κρατάμε τις επιφυλάξεις μας για το αν φαινόμενο εμφανίζεται και στην έκδοση της συλλογής για το Xbox 360.
Ευτυχώς το πρόβλημα του αποπροσανατολισμού μετά από εναλλαγή της οπτικής γωνίας της κάμερας, αν και υφίσταται, στο τρίτο μέρος είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα, χωρίς να δημιουργεί ιδιαίτερη σύγχυση.
Ελάττωμα β) [δεν υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι]: Η κακή μίξη του ήχου, όμως, συνεχίζει με την ίδια συχνότητα και ένταση να ενοχλεί τα αυτιά του παίκτη καθ’ όλη τη διάρκεια του τίτλου. Αργοπορημένοι ή βιαστικοί -σε σχέση με την εικόνα- ήχοι, απουσία πολλών ηχητικών εφέ και η γνωστή ανόητη επανάληψη/ λούπα των μουσικών κομματιών κατά τα cut-scenes, μας υποχρεώνουν να δώσουμε το βραβείο του πιο τσαπατσούλη της HD Collection στον υπεύθυνο ήχου.
Ελάττωμα γ): Δε θα μπούμε στον κόπο να κάνουμε και εδώ τα παράπονά μας για την εξάλειψη μεγάλου μέρους της ομίχλης από τους δρόμους του Silent Hill. Ανατρέξτε στα όσα γράψαμε για το Silent Hill 2 HD στις προηγούμενες σειρές του κειμένου, καθώς ισχύουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Η μοναδική επέμβαση στον κώδικα της HD Collection, που επέφερε καλύτερα και όχι χειρότερα αποτελέσματα, ήταν αυτή που έγινε στο τρίτο μέρος και αφορά κάποιες εικόνες/ σκηνές που βελτιώθηκαν σε σχέση με αυτά που είδαμε το 2003. Επί παραδείγματι, η σκηνή που η Heather συναντάει τον πατέρα της στο διαμέρισμά του, δείχνει ξεκάθαρα πλέον την ταυτότητα του τελευταίου ή τα σημεία με αιματηρά σκηνικά που πλέον απεικονίζονται με περισσότερη λεπτομέρεια.
Voice Overs: Δυστυχώς, στο Silent Hill 3 HD δεν υπάρχει επιλογή για χρήση των παλιών voice overs, οπότε οι παίκτες θα πρέπει να συμβιβαστούν με τις νέες φωνές. Και εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά όσο κάποιοι περιέγραφαν. Με εξαίρεση τον Douglas Cartland, που ακούγεται σαν άστεγος υπό την επήρεια μπόλικου αλκοόλ, οι ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών είναι αξιοπρεπείς και μοιάζουν αρκετά με τις αυθεντικές εκτελέσεις τους. Το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι οι υπότιτλοι πολλές φορές δεν συνάδουν με αυτά που ακούγονται από τους χαρακτήρες. Σε αντίθεση με τις επανακτελέσεις των μουσικών κομματιών του Silent Hill 2 HD, το τρίτο μέρος δεν παρουσιάζει κάποιες διαφορές με το αρχικό παιχνίδι.
Συμπεράσματα
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι έχουμε να κάνουμε με μία βιαστική μεταφορά των θρυλικών τίτλων στην τρέχουσα γενιά. Η HD Collection του Silent Hill αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα (μίξη ήχου, frame drop κ.α.), με τους υπεύθυνους να έχουν υποπέσει σε πολλά σφάλματα (εξάλειψη ομίχλης, λούπα της μουσικής σε σημεία κ.α.). Η αξία των δύο τίτλων όμως είναι τόσο μεγάλη, που κάνει όλα αυτά τα προβλήματα να μοιάζουν μικρά.
Αν και σε σημεία γίνεται απόπειρα για αλλοίωση, η τελική εμπειρία που θα εισπράξουν οι παίκτες από την HD Collection είναι αυτή που απαιτούν οι περιστάσεις. Το αριστουργηματικό πεντάγραμμο του Akira Yamaoka, τα συγκλονιστικά -γεμάτα δράμα- σενάρια των δύο τίτλων και η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της πόλης, αποτελούν σταθμό τόσο για τη σειρά, όσο και για το genre γενικότερα. Αν έχετε ήδη στην κατοχή σας τους τίτλους σε PC, PS2 ή Xbox (μόνο το SH2), δε νομίζουμε πως η συλλογή αυτή έχει κάτι παραπάνω να σας δώσει. Για τους υπόλοιπους είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να βυθιστείτε στον μαρτυρικό κόσμο των δύο εκ των σπουδαιότερων survival horror παιχνιδιών που γνώρισε η βιομηχανία.
Σάκης Καρπάς