Ο ιδανικός προορισμός μετά το Left 4 Dead.
Eύκολα θα μπορούσε κάποιος να συμπεράνει πως ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η gaming βιομηχανία είναι η έλλειψη τίτλων που επενδύουν στο Co-Operative (συνεργατικό) κομμάτι τους. Το “κενό” αυτό δεν θα μπορούσε να καταλογιστεί ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων ενεργειών ή αποχής του κοινού, αλλά μάλλον λόγω της αδιαφορίας από την πλευρά των developers. Πλέον, είναι ένα σύνηθες θέμα συζήτησης μέσα στα περισσότερα Net-Cafe, όπου η έλλειψη των “Left 4 Dead” και των “Sniper Elite: Nazi Zombie Army” ύφους τίτλων ισοδυναμεί με λόγο αλλαγής στεκιού για τις παρέες των gamers. Προσπάθειες έγιναν με τα Halo 5 και Black Ops III, αλλά μάλλον δεν αρκούν.
Αφήνοντας πίσω τις απόψεις περί λεηλατημένων κατηγοριών στα βιντεοπαιχνίδια, περνάμε στα games που περιλαμβάνουν στην ονομασία τους τη λέξη “Warhammer”. Γνωρίζουμε τις διαστάσεις που έχει πάρει η σειρά Warhammer στα επιτραπέζια παιχνίδια, καθώς επίσης τα πάρα πολλά φερώνυμα ηλεκτρονικά παιχνίδια που δανείζονται την εν λόγω θεματολογία, αλλά παρόλα αυτά, το ευρύ κοινό τείνει να μην ασχολείται ούτε από περιέργεια μαζί τους, αφήνοντάς τα μόνο στους φανατικούς του είδους. Και αυτό είναι μάλλον δυσάρεστο, αφού αυτό το σύμπαν κρύβει ένα τεράστιο και ενδιαφέρον lore. Και έτσι φτάνουμε στο The End Times – Vermintide, με το οποίο θα ασχοληθούμε σε αυτό το κείμενο.
“Το Vermintide τοποθετεί τους παίκτες κατά την προσπάθεια αναχαίτισης των Skavens, που θέλουν να κυριαρχήσουν στην πόλη Ubersreik, σκοτώνοντας οτιδήποτε βρεθεί στο διάβα τους.”
Το Warhammer: End times – Vermintide, με το δυναμικό λανσάρισμα που σημείωσε τις τελευταίες ημέρες, έβαλε το σύμπαν Warhammer στο προσκήνιο. Βέβαια, αυτό δεν προξενήθηκε μονάχα λόγω ονόματος, αλλά και από ένα αξιόλογο αποτέλεσμα, που ανεπίσημα έχει χαρίσει στον τίτλο την ονομασία “Left 4 Dead: Rats Edition”, κάνοντας έτσι πιο ελκυστικό το παιχνίδι στο κοινό που αγάπησε το παιχνίδι της Valve. Εν συντομία, οι άνθρωποι της Fatshark, χωρίς να έχουν καταφέρει κάποια σημαντική διάκριση με τα προηγούμενα projects τους, ανέλαβαν τη δημιουργία του Warhammer: End times – Vermintide καταφέρνοντας να φτιάξουν μια μοναδική Co-Op εμπειρία, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει την καλύτερη πρόταση στο είδος για το τρέχον διάστημα.
Εστιάζοντας στην ιστορία που πραγματεύεται ο τίτλος, αξίζει να σημειωθεί πως το παιχνίδι εξιστορεί γεγονότα που διαδραματίζονται κοντά στο τέλος του κόσμου του Warhammer -εξού και το “End Times” στην ονομασία του παιχνιδιού. Έτσι, λοιπόν, σε μια σκοτεινή περίοδο χάους, φτώχειας και πολέμου των ανθρώπων με τους ανθρωπόμορφους αρουραίους, οι Skavens αποφασίζουν να βγουν από τους βρωμερούς και σκοτεινούς υπονόμους και να κατακτήσουν κομμάτια των πόλεων των ανθρώπων. Το Vermintide τοποθετεί τους παίκτες κατά την προσπάθεια αναχαίτισης των Skavens, που θέλουν να κυριαρχήσουν στην πόλη Ubersreik, σκοτώνοντας οτιδήποτε βρεθεί στο διάβα τους. Η μόνη άμυνα της πόλης περιορίζεται σε πέντε ήρωες διαφορετικής κάστας (Bright Wizard, Witch Hunter, Waywatcher, Dwarf Ranger και Empire Soldier), οι οποίοι με τις ξεχωριστές τους δυνάμεις και ικανότητες θα προβάλουν ανάστημα στην επίθεση των ορδών των τεράτων.
“Σε μια σκοτεινή περίοδο χάους, φτώχειας και πολέμου των ανθρώπων με τους ανθρωπόμορφους αρουραίους, οι Skavens αποφασίζουν να βγουν από τους βρωμερούς και σκοτεινούς υπονόμους και να κατακτήσουν κομμάτια των πόλεων των ανθρώπων.”
Κάπου εδώ ολοκληρώνεται το σενάριο του παιχνιδιού, εγκαταλείποντας αισθητά την ιστορία και οδηγώντας τους παίκτες στην διεκπεραίωση διαφορών ειδών αγγαρειών, όπως την εύρεση πυρομαχικών και τροφής, και επικοινωνία με μάγους, μετατρέποντάς τους έτσι στο “παιδί για τα θελήματα”. Το αποτέλεσμα που προκύπτει, είναι οι παίκτες, πλέον (ορθώς από την στιγμή που μιλάμε για ένα τέτοιου είδους Co-Op τίτλο), να εστιάζουν σε άλλους σημαντικούς τομείς του παιχνιδιού που έχουν αναπτυχθεί με όμορφο και πλούσιο τρόπο και να μην ορίζεται ένα σύντομο τέλος λόγω του σεναρίου.
Πρέπει να σημειωθεί πως παρόλο που το Vermintide περιλαμβάνει πέντε διαφορετικούς χαρακτήρες, υποστηρίζει μέχρι και τέσσερα άτομα. Αυτό είναι και το κομβικό σημείο του τίτλου, καθώς μπορεί οι χαρακτήρες που θα κληθούν οι παίκτες να διαλέξουν να μην έχουν κάποιο ιδιαίτερο γνώρισμα, που θα τους καθιστούσε αναγκαίους μέσα στην ομάδα, αλλά η φυσική τους παρουσία είναι αναγκαία. Ο λόγος για τον οποίον υφίσταται κάτι τέτοιο, είναι επειδή το παιχνίδι τείνει να αντικαθιστά ορισμένες φορές τους παίκτες με bots, ώστε να μην δημιουργείται κενό κατά τη διάρκεια του match από “leavers”. Ωστόσο, τις ενέργειες που θα φέρεις εις πέρας ένας παίκτης δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τις εκτελέσει το ίδιο ισάξια το bot, καθώς η AI που χειρίζεται τους ψηφιακούς παίκτες μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμα και ως τραγική. Μηδενικές πρωτοβουλίες, καθόλου ενέργειες με interactive αντικείμενα και επιλογή κακού συστήματος μάχης και positioning, σε κάνουν να απορείς για το λόγο που συμβαίνει αυτό, ενώ η AI των εχθρών είναι εξαιρετική (με μόνο ορισμένα μικρά προβλήματα).
“Αξίζει να σημειωθεί πως το παιχνίδι εξιστορεί γεγονότα που διαδραματίζονται κοντά στο τέλος του κόσμου του Warhammer -εξού και το “End Times” στην ονομασία του παιχνιδιού.”
Εδώ εγείρεται και το θέμα του βαθμού δυσκολίας. Ενώ υπάρχουν πέντε διαφορετικές κλίμακες δυσκολίας, το παιχνίδι τείνει να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο, με αποτέλεσμα η συνεργασία μεταξύ των παικτών να παίζει καθοριστικό ρόλο μέσα στο match, ειδικά στα σημεία όπου εμφανίζονται τα mini-boss fights. Εδώ, η απομάκρυνση κάποιου παίκτη από την ομάδα κατά την παρουσία κάποιου αρματωμένου αρουραίου, σημαίνει αυτομάτως και το θάνατό του. Βέβαια, όπως αντιλαμβάνεστε, για να επιτευχθεί σωστή συνεργασία δεν φτάνει οι παίκτες να μιλούν και να βοηθά ο ένας στον άλλον, αλλά απαιτείται και η σωστή τοποθέτηση στο χάρτη ώστε να αυξηθεί η αποδοτικότητα της ομάδας. Έτσι λοιπόν, το positioning μέσα στο παιχνίδι μπορεί να καθορίσει το ποιος θα ζήσει και ποιος όχι.
Επιπλέον, το Vermintide είναι δομημένο με τέτοιον τρόπο ώστε να δημιουργεί στους παίκτες την ανάγκη της νίκης μέσα στο κάθε match. Και από την στιγμή που απαιτείται συνεργασία για την επίτευξη της νίκης, ο παίκτης αναγκάζεται να προσαρμοστεί και να συνεργαστεί με τις εκάστοτε συνθήκες. Κάθε νίκη δίνει στον παίκτη την δυνατότητα να ρίξει έξι ζάρια και να κερδίσει βάση με αυτά ένα wearable αντικείμενο ή όπλο. Οι πιθανότητες για την αξία του αντικειμένου που θα αποκτηθεί ποικίλουν βάσει κάποιων σπάνιων αντικειμένων που τοποθετούνται διακριτικά μέσα στην κάθε πίστα, ωθώντας τον παίκτη να προβεί στην εύρεσή τους. Επιπλέον, ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το forge που είναι προ-εγκαταστημένο στο χώρο αναμονής για την ανάθεση αποστολής. Εκεί, ο παίκτης μπορεί να αναβαθμίσει τα ήδη υπάρχοντα αντικείμενα του ή να δημιουργήσει τυχαία νέα όπλα, “θυσιάζοντας” άλλα.
“Για να επιτευχθεί σωστή συνεργασία δεν φτάνει οι παίκτες να μιλούν και να βοηθά ο ένας στον άλλον, αλλά απαιτείται και η σωστή τοποθέτηση στο χάρτη ώστε να αυξηθεί η αποδοτικότητα της ομάδας.”
Στον τεχνικό τομέα, οι δημιουργοί του Vermintide κατάφεραν να φτιάξουν ένα απροβλημάτιστο και σταθερό σύστημα σύνδεσης των παικτών, που σε καμιά περίπτωση δεν κουράζει ή ταλαιπωρεί με προβλήματα. Επιπλέον, στον οπτικό του τομέα το παιχνίδι της Fatshark ξεπερνά κάθε προσδοκία, με πλούσια τοπία, εμπλουτισμένα με αμέτρητες πινελιές λεπτομερειών, καθώς τόσο οι Skavens όσο και οι χαρακτήρες των παικτών έχουν πλούσιες ενδυμασίες με λεπτομέρειες και εντυπωσιακά εφέ. Τέλος, παρόλο που την ηχητική επένδυση του τίτλου επιμελήθηκε ο Jesper Kyd, το τελικό αποτέλεσμα ταιριάζει μεν στο ύφος, αλλά δεν καταφέρνει να προσφέρει κάτι ξεχωριστό που θα χαραχθεί στη μνήμη του παίκτη.
Εν κατακλείδι, οι developers της Fatshark, αν και δεν είχαν πρότερη εμπειρία σε τέτοιου είδους παιχνίδια, προσπάθησαν να φτιάξουν κάτι σαν το Left 4 Dead και το κατάφεραν. Βέβαια, το αποτέλεσμα ήταν να προσφέρουν έναν τίτλο πανομοιότυπο με το L4D, που όμως στέκεται όχι απλά αξιοπρεπώς, αλλά ως άξιος συνεχιστής του genre. Αν παραβλέψετε την κακή Α.Ι. των companions και βρείτε καλή παρέα, τότε είναι βέβαιο πως θα περάσετε πολλές και γεμάτες ένταση στιγμές.