Virtual showcase…
Κάθε νέα πλατφόρμα χρειάζεται τη βιτρίνα της. Χρειάζεται περιεχόμενο το οποίο θα λειτουργήσει ως “κράχτης”, ως το υλικό που θα δείξει με απλό και κατανοητό τρόπο στο κοινό το τι είναι ικανή να προσφέρει αυτή η νέα πλατφόρμα και η τεχνολογία της. Η τακτική αυτή στη βιομηχανία του gaming δεν είναι καινούργια, τη βλέπουμε να ισχύει στο software πρώτης γενιάς σχεδόν κάθε νέου hardware που κυκλοφορεί (είτε μιλάμε για κονσόλα είτε για περιφερειακό τύπου Move/ Kinect), και πιστεύουμε ότι ο ρόλος αυτών των προϊόντων είναι χρήσιμος. Αρκεί βέβαια, να είναι και τίμια προϊόντα, που θα είναι σε θέση να δικαιολογούν το κόστος απόκτησής τους και θα διεκδικούν με αξιώσεις τη θέση τους στο ράφι, δίπλα στα υπόλοιπα παιχνίδια του εκάστοτε gamer.
Ατυχώς, στην περίπτωση του PlayStation VR Worlds -ενός, κατά τα λοιπά, ενδιαφέροντος προϊόντος- τίθεται υπό αμφισβήτηση το κατά πόσο αξίζει να επενδύσει κάποιος επάνω του σε αυτή τη χρονική στιγμή. Όχι, το PlayStation VR Worlds δεν έχει κανένα πρόβλημα ως software. Το αντίθετο θα λέγαμε, αφού πρόκειται για μια συλλογή mini-games/ demos που στο σύνολό τους λειτουργούν άψογα (με την εξαίρεση του VR Luge…). Σχεδιασμένο από το London Studio, το PSVR Worlds προσφέρει πέντε διαφορετικές δραστηριότητες, οι οποίες είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να διαφημίζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις δυνατότητες και τις προοπτικές της εικονικής πραγματικότητας γενικότερα, και του PlayStation VR ειδικότερα.
Πού είναι το πρόβλημα, λοιπόν; Ακριβώς στο γεγονός πως η Sony το περιόρισε στο ρόλο ενός “showcase”, μιας πλατφόρμας επίδειξης του PSVR, χωρίς αρκετό περιεχόμενο και ουσία που να δικαιολογεί επαρκώς το κόστος των 40 ευρώ που πρέπει να καταβάλει κάποιος για την απόκτησή του. Και το πρόβλημα αυτό φαίνεται περισσότερο από κάθε άλλο σημείο στο mini-game Ocean Decent. Πρακτικά, δεν είναι καν mini-game αυτό, αλλά μια “ταινία” στην οποία ο παίκτης “ζει” την πρωτόγνωρη εμπειρία της κατάδυσης σε έναν κοραλλιογενή ύφαλο, όπου πρέπει να γίνει μια έρευνα σε ένα ναυάγιο. Σε αυτό το mini-game, δεν κάνουμε απολύτως τίποτα πέρα από το να θαυμάζουμε την ομορφιά του βυθού και τα πλάσματα που περιφέρονται γύρω μας, μέχρι να έρθει η ώρα να ανέβει η αδρεναλίνη κατά την επίθεση ενός τεράστιου λευκού καρχαρία.
Η πρώτη φορά που θα γίνει η κατάδυση θα σας μείνει αξέχαστη και θα παίρνετε τηλέφωνο τους φίλους σας, να έρθουν σπίτι για να δουν. Η δεύτερη θα είναι λίγο πιο χλιαρή, η τρίτη ακόμα περισσότερο και… αυτό ήταν. Ακόμα χειρότερα, τα δύο “extra modes” που προσφέρονται στο Ocean Decent είναι ακριβώς τα ίδια, απλά στη μια περίπτωση χωρίς την εμφάνιση του καρχαρία και στην άλλη η κατάδυση είναι μικρότερης διάρκειας. Αν και το Ocean Decent σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως “κακή στιγμή” του πακέτου (απλά, είναι “λίγο”), το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για το VR Luge, μια προσομοίωση κατάβασης με “καρότσι-σανίδα” (;) που και ναυτία προκαλεί και κανένα ενδιαφέρον δεν έχει, και γρήγορα τελειώνει.
Ευτυχώς, από εκεί και πέρα η πορεία του πακέτου είναι ανοδική. Από τη μία έχουμε το outsider που κέρδισε τις εντυπώσεις, το Danger Ball, το οποίο -επί της ουσίας- είναι ένα virtual reallity pong, με απρόσμενη αντοχή στο χρόνο, εθισμό και άριστο gameplay, που ενδεχομένως να σας κρατήσει κοντά του περισσότερο από κάθε άλλο παιχνίδι του πακέτου. Πολύ θετικά σχόλια έχουμε και για το London Heist, ένα shooting gallery παιχνίδι, που ξεδιπλώνεται σαν ταινία του Guy Ritchie (εντάξει, υπερβάλουμε λίγο…) με κεφάλαια που χωρίζονται σε απλή παρακολούθηση των τεκταινόμενων επί της οθόνης και σε on-rails shooter επίπεδα. Σε γενικές γραμμές, το London Heist είναι ένα αξιοπρεπέστατο mini-game, που με τη χρήση δύο Move Controllers δείχνει πραγματικά τι μπορεί να γίνει από το PSVR και σε επίπεδο gameplay και σε επίπεδο οπτικής απεικόνισης.
Για το τέλος κρατήσαμε αυτό που πιστεύουμε ότι αποτελεί την πιο ιδιαίτερη στιγμή του πακέτου και κάτι που, με τη σωστή διαχείριση, θα μπορέσει να προσφέρει κάτι περισσότερο από ένα mini-game. Ο λόγος για το Scavenger’s Odyssey, ένα παιχνίδι shooting πρώτου προσώπου με ελεύθερη κίνηση στο χώρο (το μοναδικό στο πακέτο που προσφέρει τέτοιου είδους gameplay), το οποίο τοποθετεί τον παίκτη στο ρόλο ενός εξωγήινου πλάσματος, που χρησιμοποιεί ένα αρθρόποδο mech. Αυτό το sci-fi περιβάλλον, με το ενδιαφέρον σενάριο, τα όμορφα γραφικά και το καλοσχεδιασμένο gameplay, μας γοήτευσε και εκτιμούμε ότι έθεσε τις βάσεις για κάτι καλύτερο και μεγαλύτερο. Και λέμε μεγαλύτερο, γιατί και αυτό το mini-game διαρκεί το πολύ μια ώρα.
Και, κλείνοντας, εκτιμούμε ότι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα του PlayStation VR Worlds: Δεν είναι μια κακή συλλογή, αφού οι δραστηριότητες που περιέχει εντός της είναι ποικίλες και ενδιαφέρουσες, εκτελώντας ικανοποιητικά το ρόλο της “διαφήμισης” της τεχνολογίας που ενσωματώνουν και χρησιμοποιούν. Αλλά τα παιχνίδια είναι λίγα και σύντομα σε διάρκεια. Σε μια χαμηλότερη τιμή διάθεσης θα συνιστούσαμε το PlayStation VR Worlds ανεπιφύλακτα, αλλά ως έχει, από το πακέτο κρατάμε τις ενδιαφέρουσες ιδέες που είδαμε και προτείνουμε υπομονή και απόκτησή του σε κάποια ενδεχόμενη έκπτωση.
VR χαρακτηριστικά
- Θέση gaming: Καθιστή
- Χρήση Controllers: Dualshock 4 ή 2 Move Controllers (ανάλογα με το mini-game).
- Επίπεδο ναυτίας: Μηδενικό-Χαμηλό
To “επίπεδο ναυτίας” είναι υποκειμενικό, έχει να κάνει με την αίσθηση που αποκόμισε από το παιχνίδι ο εκάστοτε συντάκτης και μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο.