Ένα παιχνίδι μιας άλλης εποχής.
Όσοι είχαν βιώσει τη χρυσή εποχή (αρχές με μέσα της δεκαετίας του 1990) των JRPG σίγουρα θα θυμούνται τους αξιόλογους τίτλους που παρέδιδαν τότε τα στούντιο της Square. Ωστόσο, εκτός από τα γνωστά, μεγάλα ονόματα (Final Fantasy, Chrono), υπήρχαν και ιδιαίτερες περιπτώσεις παιχνιδιών, τις οποίες το δυτικό κοινό δεν είχε την ευκαιρία να γνωρίσει. Μια από αυτές τις περιπτώσεις ήταν η τριλογία της σειράς Romancing Saga, η οποία ήταν αρκετά ιδιαίτερη λόγω των gameplay μηχανισμών της και κυκλοφόρησε μόνο στην Ιαπωνία. Πλέον, στην εποχή που ζούμε οι επανακυκλοφορίες παιχνιδιών είναι κάτι συνηθισμένο, οπότε ευχάριστη επιλογή αποτελεί η απόφαση της Square Enix να επαναφέρει στο προσκήνιο τη συγκεκριμένη σειρά αφενός επειδή θα έχει την ευκαιρία να τη γνωρίσει και το δυτικό κοινό, και αφετέρου διότι οι παλαιότεροι, που έζησαν εκείνη τη χρυσή εποχή, θα αποκτήσουν την ευκαιρία να βιώσουν εκ νέου το gaming εκείνων των χρόνων.
Το κλίμα των 90s στο remaster του Romancing SaGa 2 αναβιώνει εύκολα, αφού ο οπτικοακουστικός τομέας του αντικατοπτρίζει εκείνη την εποχή διότι εδώ έχει βελτιωθεί μόνο η ανάλυση, χωρίς αλλοιώσεις στις περιοχές και τα μοντέλα των χαρακτήρων. Η ιστορία του Romancing Saga 2 ξεκινά όπως η διήγηση ενός παραμυθιού και η έναρξη μάς βρίσκει σε μια ταβέρνα με τον ή τη χαρακτήρα μας (αναλόγως το τι έχουμε επιλέξει). Σε εκείνο το σημείο ένας βάρδος αφηγείται την ιστορία των επτά ηρώων, οι οποίοι πριν από αιώνες αντιμετώπισαν τέρατα και άλλες δυσκολίες, ώστε να φέρουν την ειρήνη στη γη του Avalon.
Μετά από αυτά τα γεγονότα οι επτά ήρωες εξαφανίστηκαν και ο θρύλος έλεγε πως όταν εμφανιστεί μια νέα απειλή, οι ήρωες θα επιστρέψουν. Όμως η ειρήνη διήρκησε παρά πολλά χρόνια, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα αυτοί οι ήρωες να ξεχαστούν και αυτά τα γεγονότα να τα να διηγούνται, πια, οι βάρδοι ως ένα θρύλο. Μέχρι τη στιγμή που εμφανίζονται νέα τέρατα στη γη του Avalon. Με αυτό τον τρόπο οι κάτοικοι θυμούνται και προσεύχονται για την επιστροφή των σωτήρων τους. Όμως, όπως αποδεικνύεται, οι υπεύθυνοι για αυτή την εισβολή είναι οι ίδιοι επτά που έσωσαν τον κόσμο, και που τώρα ανήκουν πλέον στην πλευρά που θέλει να καταστρέψει το Avalon. Εμείς αναλαμβάνουμε το ρόλο του βασιλιά, ο οποίος έχει σκοπό να προστατεύσει το βασίλειό του.
Σε αυτό το σημείο έχουμε την επιλογή να επικεντρωθούμε στο σενάριο και να ακολουθήσουμε την κεντρική ιστορία με στόχο την ολοκλήρωσή της, όμως μπορούμε, αν το θέλουμε, να την παραβλέψουμε και να αναπτύξουμε την αυτοκρατορία μας. Η ανάπτυξη αυτή γίνεται με τα side quests, μέσω των οποίων μπορούμε να στρατολογήσουμε επιπλέον χαρακτήρες, να χρηματοδοτήσουμε την πόλη για έρευνα εξοπλισμού (όπλα και πανοπλίες) και να προχωρήσουμε σε εκμάθηση νέων ρόλων (classes) στους χαρακτήρες μας.
Αξίζει να ειπωθεί πως κάθε επιλογή που κάνουμε σε αυτό το παιχνίδι έχει άμεσο αντίκτυπο στην πρόοδό μας. Για παράδειγμα, αν επιλέξουμε να επικεντρωθούμε στην ολοκλήρωση του κεντρικού σεναρίου χωρίς πρώτα να αναβαθμίσουμε έστω και λίγο το βασίλειό μας, η αποτυχία θα είναι δεδομένη, γεγονός που θα μας κοστίσει αρκετές ώρες από την πρόοδό μας. Και αυτό θα συμβεί διότι δύο από τα βασικά χαρακτηριστικά της φύσης και του σχεδιασμού της τριλογίας Romancing Saga είναι η υψηλή πρόκληση και οι επιλογές του παίκτη. Το χαρακτηριστικό της υψηλής πρόκλησης γίνεται αντιληπτό από την αρχή κιόλας του τίτλου, όταν βρισκόμαστε με τον βασιλιά και την ομάδα του στην πρώτη περιοχή-μπουντρούμι (dungeon).
Εκεί συναντάμε τις εχθρικές μονάδες να περιπλανώνται στην περιοχή χωρίς να έχουμε το χαρακτηριστικό φαινόμενο της εποχής, όπου οι μάχες ήταν τυχαίες (μιλάμε για τις γνωστές “random encounters”). Όταν, λοιπόν, “πέσουμε” επάνω στον εχθρό, ξεκινά η διαδικασία της μάχης. Εδώ συναντάμε το παραδοσιακό, turn-based σύστημα μάχης, όπου συμμετέχουν μέχρι πέντε ήρωες. Ως μέθοδο αντιμετώπισης των εχθρών έχουμε διάφορες γνώριμες επιλογές, όπως ξόρκια, τεχνικές με όπλα, κανονικές επιθεσεις, άμυνα αλλά και το σχηματισμό της ομάδας, μια λειτουργία που επηρεάζει τις αμυντικές και επιθετικές ικανότητες του συνόλου των χαρακτήρων μας.
Όταν ολοκληρώσουμε την πρώτη μάχη, βλέπουμε πως η ανάπτυξη των χαρακτήρων θυμίζει την περίπτωση του Final Fantasy II. Αυτό σημαίνει πως δεν έχουμε επίπεδα στους χαρακτήρες μας ώστε να γνωρίζουμε πόση ανάπτυξη/ πρόοδο έχουν σημειώσει. Αντ’ αυτού, απεικονίζονται πόντοι τεχνικής (tech points), οι οποίοι αποκτούνται με τη χρήση ενός συγκεκριμένου όπλου (ή τεχνικής), που στόχο έχουν να διδάξουμε στους χαρακτήρες μας νέες ικανότητες. Οπότε, με μια πρώτη, επιφανειακή ματιά, διαπιστώνουμε ότι οι μάχες (και, κατά συνέπεια, η απόκτηση tech points) σε αυτό το παιχνίδι αποτελούν μονόδρομο αν θέλουμε οι ήρωες να γίνονται πιο ισχυροί. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε τον παράγοντα της υψηλής πρόκλησης. Η οποία εμφανίζεται με τον εξής τρόπο: σε κάθε μάχη που συμμετέχουμε (ανεξαρτήτως αν τελικά νικήσουμε, χάσουμε ή αποδράσουμε από αυτήν), όλες οι εχθρικές μονάδες γίνονται δυνατότερες. Αυτό σημαίνει πως μετά από κάθε μάχη όπου συμμετέχουμε, οι εχθροί που θα αντιμετωπίσουμε σε αυτήν, στο μέλλον, όταν θα τους συναντήσουμε ξανά, θα είναι πιο ισχυροί.
Έτσι, ερχόμαστε στο δεύτερο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Romancing SaGa 2, που είναι η επιλογή του παίκτη. Τι σημαίνει αυτό. Πολύ απλά, αντί για την προσέγγιση της ενδυνάμωσης χαρακτήρων μέσω των μαχών, μπορούμε να τις αποφύγουμε και να προχωρήσουμε στην εξερεύνηση κάθε περιοχής, ώστε να αποκτήσουμε τους θησαυρούς της. Αυτούς τους θησαυρούς μπορούμε να τους χρησιμοποιήσουμε για την ανάπτυξη της αυτοκρατορίας με σκοπό την απόκτηση καλύτερου εξοπλισμού και τη διατήρηση των εχθρών σε χαμηλά επίπεδα.
Όμως, ακόμα και για όσους προχωρήσουν στις επιλογές της πιο “ασφαλούς” προσέγγισης, οι δημιουργοί έχουν σχεδιάσει έναν ακόμη μηχανισμό ώστε το παιχνίδι να διατηρεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Και αυτός ο μηχανισμός είναι η χρήση των απογόνων, ο οποίος με τη σειρά του λειτουργεί επίσης με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Αν, λοιπόν, ακολουθήσουμε την ασφαλή προσέγγιση μέσω των side quests και της ανάπτυξης του βασιλείου, κάποια στιγμή θα λάβει χώρα ένα event, στο οποίο θα δημιουργηθεί ένας απόγονος για το βασιλιά μας, με τον κάθε απόγονο να κληρονομεί τις ικανότητες και τα χαρακτηριστικά του αρχικού χαρακτήρα μας (πρακτικά, μιλάμε για την πρόοδό μας).
Μέσα από αυτή τη διαδικασία μαθαίνουμε πόσες γενιές (απογόνους) έχουμε ακόμη να διανύσουμε μέχρι την τελική μάχη. Αυτό σημαίνει πως η ασφαλής προσέγγιση μπορεί να μην είναι απαραίτητα σωστή, αφού μπορεί να βρεθούμε εντελώς απροετοίμαστοι, χωρίς μια καλή λίστα ικανοτήτων για τους χαρακτήρες μας, ικανότητες που θα χρειαστούν για τις σημαντικές μάχες. Αν επιλέξουμε το άλλο μονοπάτι, αυτό της ενδυνάμωσης χαρακτήρων μέσω της μάχης, έχουμε επιπλέον ρίσκο. Το ρίσκο αυτό είναι να χάσουμε κάποιο χαρακτήρα μόνιμα μέσω του perma death. Η λειτουργία του perma death στο Romancing SaGa 2 δουλεύει ως εξής: όταν οι πόντοι υγείας ενός ήρωα μηδενιστούν, χάνει και έναν πόντο ζωής. Όταν χαθούν όλοι αυτοί οι πόντοι ζωής, τότε μπαίνει σε ισχύ ο μηχανισμός των απογόνων. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως αν χάσουμε το βασιλιά μας στη μάχη, θα αποκτήσουμε απόγονο νωρίτερα από την κανονική ροή, που θα έχει ως αποτέλεσμα να φτάσουμε στην τελευταία γενιά -και, κατ’ επέκταση, στην οθόνη του “game over”- πολύ νωρίτερα. Επιπροσθέτως, αν χάσουμε κάποιον άλλο χαρακτήρα μέσω του perma death μηχανισμού, μπορούμε να τον αντικαταστήσουμε από τα side quests.
Είναι σαφές, λοιπόν, πως οι επιλογές και τα εργαλεία προσέγγισης του gameplay είναι αυτά που καθορίζουν όλη την πορεία του παιχνιδιού. Και αυτό εκτιμούμε ότι είναι το μεγάλο, θετικό στοιχείο του Romancing SaGa 2 εφόσον ο ίδιος ο παίκτης είναι αυτός που καθορίζει την εύκολη ή δύσκολη διαδρομή που θα έχει στο παιχνίδι. Πρέπει να πούμε ότι με την επανέκδοση του τίτλου οι δημιουργοί προσέθεσαν τη δυνατότητα New Game plus, η οποία διατηρεί τον εξοπλισμό και τις ικανότητες των χαρακτήρων ενώ παράλληλα διαγράφει τις επιλογές μας, αλλά και το σύνολο των αποτελεσμάτων στις μάχες όπου συμμετείχαμε, ώστε οι εχθροί να ξεκινήσουν από τα αρχικά επίπεδα. Αυτή η λειτουργία είναι σίγουρα ευπρόσδεκτη, εφόσον διατηρεί ορισμένα πράγματα από την πρόοδό μας και δεν ξεκινάμε εντελώς από το μηδέν.
Εν κατακλείδι, από τα παραπάνω προκύπτει πως έχουμε μια αξιόλογη και ταυτόχρονα ιδιαίτερη πρόταση για όσους επιθυμούν να πάρουν μια γερή γεύση από εκείνη τη χρυσή εποχή για τα JRPG. Από την άλλη, συνιστούμε προσοχή προς τους νεότερους, μιας και οι σχεδιαστικές επιλογές εκείνης της εποχής απέχουν παρασάγγας από το σύγχρονο game design και ενδεχομένως να αποθαρρύνουν ένα μεγάλο μέρος του κοινού.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
