A.O.T: Wings of Freedom Remastered Edition, Version 2.0…
Το Attack on Titan 2 είναι πιθανό να αποτελέσει ένα περίεργο γεγονός στο μονοπάτι ενός reviewer. Διότι το πρώτο πράγμα που θα αντιληφθεί κάποιος, είναι ότι ο συγκεκριμένος τίτλος δεν έχει υποστεί καμία ουσιαστική αλλαγή από τον προκάτοχό του, το πρώτο Attack on Titan, που κυκλοφόρησε το 2016. Δηλαδή, εκτός του ότι καλούμαστε να βιώσουμε εκ νέου τις δύο πρώτες anime τηλεοπτικές σεζόν ως μέρος της ιστορίας του τίτλου, έχουμε και το δυσάρεστο γεγονός να συναντάμε την ίδια ακριβώς δομή του landscape στις αποστολές, ενώ υπάρχουν παρόμοιοι διάλογοι και cutscenes, πράγματα τα οποία απλώς βελτιώθηκαν (υπέστησαν “polished”, όπως λέγεται) με στόχο να παρουσιάζονται ως κάτι ανανεωμένο.
Στο παρελθόν έχουμε βιώσει παρόμοια περίπτωση, με το Bravely Default Second, όπου και εκεί είχαμε τον ίδιο ακριβώς κόσμο του πρώτου παιχνιδιού. Οπότε, όπως και σε εκείνη την περίπτωση (που είχαμε διαφορετικούς χαρακτήρες), οι δημιουργοί του Attack on Titan 2 είχαν παρόμοια ευρηματικότητα, η οποία είναι πως μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα δικό μας χαρακτήρα, ο οποίος ανήκει στην ομάδα των πρωταγωνιστών του Attack on Titan. Αν και αρχικά αυτό δίνει την εντύπωση ότι, λόγω αυτής της νέας οπτική γωνίας, θα βρεθούμε μπροστά από ένα εντελώς καινούργιο παιχνίδι, η προσπάθεια “ανανέωσης” (όπως είναι λογικό) καταρρίπτεται πολύ εύκολα, διότι η αίσθηση ότι έχουμε παίξει ξανά το παιχνίδι ξεκινά από τα πρώτα κιόλας λεπτά.
Αυτό συμβαίνει διότι εκτός από τις αποστολές, που είναι οι ίδιες κατόψεις, με ελαφρώς μεγαλύτερη έκταση, έχουμε και τη βάση όπου λαμβάνουμε μέρος στις αποστολές, η οποία βάση είναι ακριβώς ίδια με του πρώτου Attack on Titan, με μοναδικό νέο χαρακτηριστικό να είναι η δυνατότητα να αυξήσουμε τη φιλία μας με τους χαρακτήρες της δημοφιλούς σειράς. Προσοχή. Δεν μιλάμε για την λειτουργία που υπάρχει σε παιχνίδια όπως τα Persona και Xenoblade, όπου εκεί θα παρακολουθήσουμε αρκετούς διαλόγους και ανάπτυξη χαρακτήρων. Στη συγκεκριμένη αλληλεπίδραση με τους χαρακτήρες, μας δίνονται τρεις επιλογές και αναλόγως του τι θα επιλέξουμε, θα έχουμε καλύτερη ομαδικότητα στη μάχη. Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει και ιδιαίτερη διάδραση μέσα από το διάλογο που πραγματοποιούμε.
Εν τω μεταξύ, αυτός ο μηχανισμός δεν αποτελεί το μοναδικό πρόβλημα στη βάση, εφόσον, εκτός των προαναφερθέντων, παρουσιάζεται και μια προχειρότητα στο όλο αυτό τμήμα του παιχνιδιού. Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν full voice overs στη βάση, στοιχείο που δίνει ακόμη μια άσχημη εντύπωση, εφόσον έχουμε να κάνουμε με ακριβώς τα ίδια assets. Και αναρωτιώμαστε εδώ. Εφόσον εργάστηκαν επάνω στα ίδια assets, γιατί οι δημιουργοί δεν προχώρησαν σε βελτιώσεις και αλλαγές σε πολλά πράγματα από το αρχικό παιχνίδι;
Όπως προαναφέραμε, δημιουργώντας τον δικό μας ηρώα ή ηρωίδα, ξεκινάμε την περιπέτεια ως μέλος της 104ης σειράς κατάταξης, εκεί που ανήκει και ο Eren, ούτως ώστε να παρακολουθήσουμε το παιχνίδι από μια άλλη οπτική γωνία, στο πλευρό των πρωταγωνιστών. Η φαντασία για το νέο τίτλο, όπως ίσως καταλαβαίνετε, έχει εξαντληθεί από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, οπότε η οπτική αυτή νέα γωνία αποδίδεται ξανά με έναν αδύναμο τρόπο, ο οποίος είναι ένα first person mode view στα cutscenes, ώστε να θαυμάσουμε (ξανά) τον κόσμο του τίτλου, μέσα από τα μάτια του ήρωά μας.
Από εκεί και περά, οι περιοχές/ αποστολές είναι ίδιες με αυτές που γνωρίσαμε στο πρώτο παιχνίδι, ενώ ο χειρισμός -αν και επίσης είναι ο ίδιος- παραμένει το μόνο ευχάριστο τμήμα του Attack on Titan 2, αφού με τη χρήση του omni-directional mobillity gear έχουμε τη δυνατότητα να κινηθούμε στο χώρο με ευελιξία, να σκαρφαλώσουμε στους τιτάνες, να δώσουμε την απαραίτητη ώθηση στο χαρακτήρα μας και να χτυπήσουμε τον εχθρό. Ωστόσο, η πρόκληση είναι ανύπαρκτη για ακόμη μια φορά, εφόσον οι τιτάνες απλά στέκονται ή περιπλανώνται στο χώρο, μέχρι τη στιγμή που θα πέσουν από το ξίφος του χαρακτήρα μας. Από τη βάση δεν απουσιάζουν και τα καταστήματα που αναβαθμίζουν τον εξοπλισμό μας εφόσον συλλέξουμε τα απαραίτητα υλικά. Ωστόσο, αυτές οι αναβαθμίσεις δεν έχουν ουσία λόγω της μηδενικής πρόκλησης που προσφέρουν οι μάχες.
Ακόμα μια δυσάρεστη επιλογή από την Omega Force είναι πως ενώ στο πρώτο παιχνίδι, λόγω της ροής της ιστορίας, εναλλασσόμασταν μεταξύ χαρακτήρων και είχαμε τη δυνατότητα να βιώσουμε διαφορετικές ικανότητες/ κινήσεις, εδώ συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Στον συγκεκριμένο τίτλο αυτές τις ικανότητες τις αποκτάμε αν έχουμε αυτά τα μέλη στην ομάδα μας, τις οποίες χρησιμοποιούν ως βοηθητικές επιθέσεις. Έτσι, το Attack on Titan 2 καθίσταται κουραστικό και επαναλαμβανόμενο πολύ γρήγορα αφού ο ήρωάς μας δεν έχει κάποια ιδιαίτερη, χαρακτηριστική ικανότητα. Το μοναδικό χαρακτηριστικό που άλλαξε στο τμήμα της μάχης είναι το U.I. ώστε κάποια πράγματα να παρουσιάζονται καλύτερα.
Τα προβλήματα σε αυτό το παιχνίδι συνεχίζονται μέσα από μία ακόμα λανθασμένη επιλογή των δημιουργών, αφού για να παίξουμε με τους πρωταγωνιστές που αγαπήσαμε και γνωρίσαμε μέσω του manga ή της anime τηλεοπτικής σειράς, πρέπει να περάσουμε στο επμέρους περιεχόμενο του τίτλου. Όμως, πέρα από τις συγκεριμένες φιγούρες, εκεί δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο για να ασχοληθούμε, γεγονός που αντιλαμβάνεται ο πάικτης ακόμα και από την ονομασία του -“another mode”… Εκεί λαμβάνουμε μέρος στις γνώριμες scout missions, με τους αγαπημένους μας ήρωες, από τους οποίους μπορούμε να επιλέξουμε τη Mikasa, τον Eren, τον Levi και άλλους. Αυτές οι αποστολές έχουν ως στόχο τη συλλογή διαφόρων υλικών και ανταμοιβών, ώστε να αναβαθμίσουμε τον εξοπλισμό του βασικού χαρακτήρα μας.
Τώρα, όσον αφορά στο τεχνικό τμήμα του τίτλου, κατά την ενασχόλησή μας δεν παρουσιαστήκαν πτώσεις στο frame rate, η απόδοση της μάχης ήταν πολύ καλή και εκτιμούμε πως ταιριάζει με το ύφος της τηλεοπτικής σειράς, όπου παρουσιάζονται καταστροφές κτιρίων και όμορφο animation (τουλάχιστον) στους χαρακτήρες μας. Ακόμα ένα θετικό στοιχείο είναι τα ιαπωνικά voice overs, που δίνουν “ζωή” για ακόμη μια φορά τους αγαπημένους μας χαρακτήρες. Τέλος, υπάρχει και το τμήμα του multiplayer, στο όποιο δυστυχώς δεν καταφέραμε να συνδεθούμε με άλλους παίκτες αφού κατά τη διάρκεια του review το παιχνίδι δεν είχε γίνει ακόμα διαθέσιμο.
Εν κατακλείδι, από τα παραπάνω προκύπτει πως το Attack on Titan 2 δύσκολα μπορεί να αποτελέσει μια καλή πρόταση ακόμα και για τους fans του είδους και του διάσημου manga/ anime. Και αυτό διότι μιλάμε για ένα παιχνίδι που έχει τον αριθμό “2” στον τίτλο του, αλλά επί της ουσίας που δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό και καινούριο σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, δίνοντας τελικά την αίσθηση πως έχουμε να κάνουμε με ένα “πονηρό” remaster. Ένα project που βασίστηκε στα assets του αρχικού τίτλου, που “γυαλίστηκε” και προσφέρθηκε ξανά στο κοινό ως ξαναζεσταμένο φαγητό.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
