All you sinners.
Έχουμε δει μέχρι σήμερα παιχνίδια με κάθε λογής θεματολογία, και η χριστιανική θρησκεία έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για εκατοντάδες τίτλους. Απο Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης σε μάχες μεταξύ Θεών και Δαιμόνων και επισκέψεις σε κάθε Κύκλο της Κόλασης, τα έχουμε δει σχεδόν όλα, αλλά η αλήθεια είναι πως η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει εξερευνηθεί ιδιαίτερα ως τέτοια. Για την ακρίβεια, είναι κάτι άγνωστο, σχεδόν μυστικιστικό στους περισσότερους δυτικούς χριστιανούς – και όχι μόνο.
Και μπορεί για πολλούς η ενασχόληση μαζί της να αρχίζει στις φωτοβολίδες (στρακαστρούκες, γουρούνες κλπ) το βράδυ της Ανάστασης και να τελειώνει στο τραπέζι της μαγειρίτσας, αλλά είναι μια θεματολογία που μας είναι πολύ γνώριμη ως Έλληνες. Η μικρή ομάδα από την Ρουμανία, Interactive Stone, με την πρώτη indie κυκλοφορία της, αποφάσισε να είναι η πρώτη που θα καταπιαστεί με αυτή, έχοντας ήδη το ερέθισμα.
Η χρονική περίοδος είναι η χιονισμένη παραμονή Χριστουγέννων του 1920, και ο παίκτης παίρνει το ρόλο του ιερέα Abraham Marcus, ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία των μικρών παιδιών ενός ορφανοτροφείου και βασανίζεται από δαίμονες, ισορροπώντας μεταξύ Παραδείσου και Κόλασης. Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο ιερέας φαίνεται να έχει ορισμένα μυστικά και έναν αποτυχημένο εξορκισμό να τον βαραίνουν, και με αυτές τις βάσεις ξεδιπλώνεται η ιστορία. Το setting θυμίζει αρκετά σε σημεία τον «Εξορκιστή» του 1973 και αντλεί έμπνευση από παιχνίδια όπως τα Silent Hill αλλά και το Everybodys’ Gone to the Rapture, με το εισαγωγικό κεφάλαιο να είναι ένα από τα πιο σπουδαία δείγματα ατμόσφαιρας που έχει να δώσει το παιχνίδι.
Με την χιονοθύελλα να μαίνεται έξω, ο παίκτης ξεκινά σε ένα δωμάτιο με το τζάκι και το ράδιο που παίζει χριστουγεννιάτικα τραγούδια να «στολίζουν» τη ζεστή ατμόσφαιρα, πριν πάρουμε την πρώτη γεύση από τις δαιμονισμένες οντότητες που βασανίζουν τον ιερέα. Το Gary Dawn, ωστόσο, δεν περιορίζεται σε εσωτερικούς χώρους και τολμά να δείξει ένα μεγάλο εύρος περιβαλλόντων, από χιονισμένα δάση και νεκροταφεία, μέχρι ηλιόλουστα λιβάδια δίπλα σε λίμνες, φτωχά σπίτια στην Ανατολική Ευρώπη και τρομακτικούς σουρεαλιστικούς εφιάλτες.
Εκτός από ορισμένα υπέροχα σκηνικά βγαλμένα από θρησκευτικά βιβλία και παραβολές, υπάρχουν και εντυπωσιακές χρονικές μεταβάσεις όπου με τη χρήση ενός μουσικού κουτιού ο παίκτης μπορεί να μετατρέπει ένα γαλήνιο ανοιξιάτικο δάσος σε ένα χιονισμένο τοπίο και να αλλάζει το περιβάλλον ώστε να προχωρήσει, αφού, για παράδειγμα, ένας πεσμένος κορμός δέντρου που του έκλεινε πριν τον δρόμο, δεν θα υπάρχει σε άλλη χρονική στιγμή. Επίσης, δυνατές είναι και οι στιγμές όπου ο πρωταγωνιστής μεταφέρεται μεταξύ ειδυλλιακών παραδεισένιων τοπίων και τρομακτικών, σουρεαλιστικών εφιαλτών. Σε γενικές γραμμές, το πιο δυνατό σημείο του παιχνιδιού είναι η όμορφη, συχνά επιβλητική ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό με τη θεματολογία που αφορά το ελληνικό κοινό με γνώριμες εικόνες, ακούσματα και συναισθήματα.
Βέβαια, προσεγγίζει το ελληνόφωνο στοιχείο πολύ λιγότερο από ό,τι περιμέναμε και ασχολείται κυρίως με την σλαβική προσέγγιση, τόσο θεματικά όσο και σεναριακά, πράγμα λογικό όταν οι δημιουργοί είναι από τη Ρουμανία. Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις που εμφανίζονται ελληνικά είναι για γέλια για εμάς που τα αναγνωρίζουμε, αφού στα περισσότερα σημεία είναι ελληνικοί χαρακτήρες τυχαία πατημένοι στο πληκτρολόγιο και πραγματικά… «ασδασδσαδ».
Ή, για την ακρίβεια, με μια μικρή έρευνα που κάναμε, είναι (πιθανότατα) Ρουμανική διάλεκτος, γραμμένη με ελληνικούς χαρακτήρες για έξτρα εφέ, χωρίς φυσικά να βγάζει κανένα νόημα. Επίσης, υπάρχουν πολλοί, μάλλον υπερβολικοί συμβολισμοί και σχέδια που περισσότερο χρησιμοποιούνται ως εφέ παρά προσπαθούν να απεικονίσουν ουσιαστικά την Ορθόδοξη θρησκεία, η οποία είναι περισσότερο background για το σενάριο και δεν αξιοποιείται σε βάθος, παρά μόνο σε ελάχιστες σκηνές. Ταυτόχρονα, ενώ η ιστορία κρατά πάντα το ενδιαφέρον και αξίζει την προσοχή του παίκτη, έχει σκαμπανεβάσματα στην αφήγηση και αποτυγχάνει να δώσει πραγματική βαρύτητα στις πιο κομβικές στιγμές.
Η φωνή του πρωταγωνιστή καταφέρνει να δώσει τον ήρεμο τόνο που θα περίμενε κανείς από έναν ιερέα, αλλά στην πραγματικότητα δεν μπορεί να προσδώσει το συναισθηματικό βάρος που ήθελαν να αναδείξουν οι δημιουργοί κάθε φορά που εστιάζουν στην ανθρώπινή του ταυτότητα. Από την άλλη, το στοιχείο του τρόμου λάμπει δια της απουσίας του και αυτό ήταν μια όχι και τόσο ευχάριστη έκπληξη, διότι το παιχνίδι δεν φοβάται να απεικονίσει ποικίλες προκλητικές, αιματηρές σκηνές και όχι μόνο. Εντάξει, δεν είναι και… Agony, αλλά γενικά δεν διστάζει να δείξει εξορκισμούς, διαστρεβλωμένες εικόνες, νεκρά παιδιά και πάει λέγοντας, χωρίς να λέμε περισσότερα λόγω της ιστορίας.
Και είναι πράγματι μια χαμένη ευκαιρία, γιατί στις λίγες στιγμές που αναμειγνύεται το στοιχείο του τρόμου με το θρησκευτικό μυστικισμό και τη βαριά ατμόσφαιρα σε σημεία, έχουμε ένα πολύ δυνατό αποτέλεσμα. Η μουσική έχει ορισμένα όμορφα ακούσματα και ψαλμωδίες αλλά σύντομα γίνεται επαναλαμβανόμενη, και σε συνδυασμό με το μέτριο ηχητικό τομέα δεν δίνουν στην ατμόσφαιρα τη βαρύτητα που θα περιμέναμε. Όσον αφορά στο gameplay, πρόκειται για ένα walking simulator με adventure στοιχεία, όπου ο παίκτης θα πρέπει να λύσει γρίφους και παζλ για να προχωρήσει. Θεωρούμε ότι θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα πράγματα στην κατηγορία των παζλ και γρίφων, καθώς σε γενικές γραμμές δεν προσφέρουν αρκετή πρόκληση, και όταν το κάνουν είναι διότι δεν είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να κάνει ο παίκτης.
Σίγουρα το Gray Dawn εδώ θα ωφελούνταν αν προσπαθούσε να ξεφύγει από τα στενά όρια που επιβάλει η κατηγορία των walking simulators ή αν εξερευνούσε περισσότερο το adventure στοιχείο. Ως έχει όμως, αποτελεί μια σχετικά ευθεία και σύντομη εμπειρία, αφού το παιχνίδι ολοκληρώθηκε με ευκολία από τον γράφοντα μόλις σε ένα απόγευμα.
Το Gray Dawn είναι μια πρωτότυπη ιδέα με καλή υλοποίηση, αλλά αφήνει την εντύπωση ότι μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη και να γίνουν περισσότερα πράγματα με βάση το υλικό. Παρόλα αυτά, πρόκειται για ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής από μια πολύ μικρή indie ομάδα από τη Ρουμανία. Εκτιμούμε ότι αξίζει, όσοι ενδιαφέρονται για ένα τίμιο First Person Adventure ή για τη θεματολογία, να ρίξουν μια ματιά στην πρώτη προσπάθεια απεικόνισης της Ορθόδοξης θρησκείας σε βιντεοπαιχνίδι.
