“Chaos is Coming”.
Σίγουρα, οι περισσότεροι που μπήκατε στον πειρασμό να διαβάσετε αυτό το κείμενο, είτε έχετε παίξει ένα παιχνίδι της σειράς LEGO στο παρελθόν είτε είστε λάτρεις των κόμικ και, στην προκειμένη περίπτωση, της DC. Αν ανήκετε στη δεύτερη κατηγορία, σίγουρα το LEGO DC Super-Villains ήδη σας έχει κερδίσει, με το καταπληκτικό του ρόστερ και κάποιες εκπλήξεις που θα δούμε παρακάτω, ενώ αν προέρχεστε από την πρώτη, τα πράγματα είναι αρκετά μπερδεμένα.
Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσει κάποιος όταν ξεκινήσει τον τίτλο της Tt Games είναι η αισθητική του, που αποπνέει μία punk κακία, παρόμοια αυτής του πρόσφατου Suicide Squad. Ευτυχώς, λόγω του προσανατολισμού προς τις μικρότερες ηλικίες, τα περιβάλλοντα είναι αρκετά πιο ευχάριστα, με αρκετές χρωματικές πινελιές σκόρπιες μέσα στον κόσμο του. Βλέπετε, αυτή τη φορά η Tt άφησε στην άκρη τους ήρωες από γνωστά franchises και μας παρέδωσε έναν τίτλο που, επιτέλους, είμαστε οι κακοί της υπόθεσης. Ή μήπως όχι;
Η ιστορία του DC Super-Villains ξεκινά με τους πρωταγωνιστές να συνεργάζονται για να αποδράσουν από τις φυλακές και το Arkham Asylum, έτσι ώστε να ξεκινήσουν τις βρωμοδουλειές τους. Λίγο μετά την απόδρασή τους και ενώ έρχονται αντιμέτωποι με την Justice League, εμφανίζεται μία άλλη ομάδα, η οποία αυτοχαρακτηρίζεται Justice Syndicate του πλανήτη Earth-3 και αποτελείται από όλους τους αντίστοιχους υπερήρωες. Όμως, τελικά η παρέα του Ultraman -ο δικός τους Superman- δεν έχει έρθει για καλό, σύντομα εξαφανίζει την πραγματική Justice League και αρχίζει τις δικές τις αταξίες, στοχοποιώντας τους πρωταγωνιστές τους τίτλου.
Αυτή είναι και η στιγμή που οι κακοί παύουν να είναι κακοί, φωνάζουν «Εδώ κουμάντο κάνουμε εμείς» και ξεκινούν τον αγώνα τους ενάντια στην ομάδα των καλών-κακών. Γενικά, η -εμπνευσμένη από την σειρά κόμικ Forever Evil του 2013- ιστορία εξελίσσεται διασκεδαστικά, με αρκετές δόσεις LEGO χιούμορ, ενώ αν και ξεκινά αρκετά “μπερδεμένα”, στο τέλος καταφέρνει και βρίσκει ένα ρυθμό, κρατώντας το ενδιαφέρον του παίκτη. Η ομάδα μας αποτελείται από 140 περίπου villains, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται τόσο όλοι οι γνωστοί villains της DC, όπως ο Joker, ο Lex Luthor, o Riddler, o Penguin, η Harley Quinn κ.α., αλλά και πάρα πολλά “δεύτερα βιολιά” που θα είναι γνωστά μόνο σε hardcore fans.
Κάθε χαρακτήρας έχει τις δικές του επιθέσεις, βασισμένες πάντα στην ιδιαίτερη φύση του καθενός, ενώ διαφοροποιήσεις υπάρχουν στα animation, την ταχύτητα κίνησης αλλά και τις φωνές του καθενός. Εδώ πρέπει να γίνει ειδική μνεία στο voice acting του τίτλου, ίσως το πιο δυνατό του σημείο, αφού η Tt Games κατάφερε να φέρει στο παιχνίδι τους Mark Hamill, Clancy Brown, Tara Strong και πάρα πολλούς άλλους, ενώ έπεισε και τον Michael Ironside να χαρίσει, για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια, τη φωνή του στον Darkseid. Στους παραπάνω έρχεται να προστεθεί και ο δικός μας custom ήρωας, του οποίου το φύλο, την εμφάνιση αλλά και τις δυνάμεις διαλέγουμε εμείς, μέσα από τον ιδιαίτερα αναλυτικό character creator. Στο DC Super-Villains ο ήρωάς μας συμμετέχει ενεργά στην ιστορία, εμφανίζεται σε cut-scenes, αποκτά νέες δυνάμεις, ενώ οι υπόλοιποι “κακοί” αλληλεπιδρούν μαζί του, με συνεχή πειράγματα, γιατί αυτός δεν μιλά.
Η ιστορία εξελίσσεται σε έναν ενιαίο κόσμο που αποτελείται από την πάντα σκοτεινή Gotham City, την πιο ανοικτή και χρωματιστή Metropolis, ενώ υπάρχουν και άλλες περιοχές, άλλες μικρότερες, άλλες παρόμοιου μεγέθους, που δεν θα αποκαλύψουμε για να μην χαλάσει η έκπληξη. Κάθε περιοχή έχει τα δικά της “Ubisoft-like” terminals, τα οποία, αφού ενεργοποιηθούν, γεμίζουν το χάρτη με εικονίδια. Αυτά αφορούν είτε collectibles είτε timed trial αγώνες είτε απλά side-quests. Δυστυχώς, τα side-quests, αν και την πρώτη φορά μας διασκέδασαν -ποιος δεν θέλει να κλέψει γλυκό από παιδάκια;- σύντομα κατέληξαν ανούσια και μονότονα, ενώ ακόμη πιο βαρετό είναι το κυνήγι των collectibles, κάτι που θα απασχολήσει μόνο τους trophy/achievement hunters.
Ο παίκτης μπορεί να περιηγηθεί στον κόσμο με το χαρακτήρα της επιλογής του -συνήθως προτιμούνται οι “γρήγοροι”- ή με κάποιο όχημα, το οποίο είτε θα κλέψει και θα ξεκινήσει μία τύπου “GTA” καταδίωξη με τα τουβλάκια του νόμου, είτε θα κάνει summon από το σχετικό μενού. Δυστυχώς, αν και υπάρχουν πάνω από 30 διαφορετικά οχήματα, ο χειρισμός τους είναι χειρότερος και από τον αντίστοιχο του LEGO Racers 2, στην έκδοση του για Game Boy Advance. Το παραπάνω, αλλά και κάποιες περίεργες επιλογές της Tt στο χειρισμό της αιώρησης των villains που το υποστηρίζουν, κάνουν την περιήγηση στον κόσμο μη διασκεδαστική, κάτι που μας έκανε πάντα να ακολουθούμε το συντομότερο δρόμο για να επισκεφθούμε τις 20 κύριες αποστολές του τίτλου.
Περνώντας στον τομέα των αποστολών, εδώ όποιος έχει ασχοληθεί με τίτλο LEGO, τα τελευταία 15 -ή και παραπάνω- χρόνια ξέρει ακριβώς τι να περιμένει. Σύντομες και πανεύκολες μάχες με στρατιές LEGO, καλοσχεδιασμένοι αλλά εύκολοι γρίφοι που λύνονται είτε σπάζοντας αντικείμενα και δημιουργώντας νέες κατασκευές, είτε με χρήση της υπερδύναμης κάποιου ήρωα από την ομάδα, με το παιχνίδι να μας δίνει συνεχώς hints. Εννοείται πως δεν απουσιάζουν και τα boss battles, τα οποία είναι επίσης γνώριμα στους περισσότερους. Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθούμε στα αρκετά bugs που συναντήσαμε και δεν γινόταν να προχωρήσουμε παρακάτω, κάτι που λύνεται με restart της αποστολής.
Όπως και το περιεχόμενο των αποστολών, έτσι και το gameplay παραμένει στα επίπεδα των προηγούμενων τίτλων της σειράς. Για ακόμη μία φορά, πατώντας τον κύκλο θα κάνετε… κομμάτια (οκ, η παρέα με τον Πλωμαριτέλη με χάλασε) ορδές από εχθρούς, το τρίγωνο θα σας βοηθά να αλλάξετε χαρακτήρα (+1 για την εναλλαγή στον ήρωα που είναι απαραίτητος για τον εκάστοτε γρίφο), ενώ με το τετράγωνο θα πραγματοποιείτε κάποιες πιο special επιθέσεις. Εδώ συναντάται και ένα από τα προβλήματα του τίτλου, καθώς αν και τα παραπάνω φάνταζαν εύχρηστα πριν από 15 χρόνια, πλέον η ανάθεση πολλών λειτουργιών σε τρία κουμπιά, κουράζει και μπερδεύει.
Μετά από δεκάδες τίτλους LEGO, θα περιμέναμε τόσο το σύστημα χειρισμού, όσο και αυτό της κάμερας, να έχουν φτάσει σε ένα τέλειο επίπεδο από την Tt Games. Παρομοίως, θα περιμέναμε ο τίτλος να μπορεί να τρέξει στα 60 fps στις ήδη υπάρχουσες κονσόλες, καθώς η ποιότητα των γραφικών δεν είναι στο επίπεδο που θα δικαιολογούσε το κλείδωμα στα 30 fps.
Κλείνοντας ή, αλλιώς, βάζοντας τα τουβλάκια σε μία σειρά, βλέπουμε πως το LEGO DC Super-Villains είναι ένας τίτλος που απευθύνεται σε μικρές ηλικίες ή σε πραγματικά hardcore fans των υπερ-ηρώων. Από το παραπάνω δημιουργούνται προβλήματα, καθώς τα μικρά παιδιά, ακόμη και όσα γνωρίζουν αγγλικά και προλαβαίνουν να διαβάσουν τους υπότιτλους, δύσκολα θα καταφέρουν να ακολουθήσουν τη σεναριακή ροή.
Παράλληλα, όταν ένα studio έχει ήδη στην πλάτη του δεκάδες “ίδιους” τίτλους και έχει αποφασίσει ότι δεν θέλει ή δεν έχει περιθώριο να πειραματιστεί με κάτι διαφορετικό, θα θέλαμε οι δουλειές του να είναι άψογες για αυτό που θέλουν να είναι. Ωστόσο, θα ήταν ψέματα αν λέγαμε πως το DC Super-Villains δεν είναι διασκεδαστικό, όπως είναι άλλωστε και οι περισσότεροι τίτλοι της σειράς LEGO.
To review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το PS4.
