Ένα διαφορετικό -μα και γνώριμο- νέο βήμα από την Amanita.
Samorost. Botanicula. Chuchel. Machinarium. Παιχνίδια-σταθμοί και για το adventure genre αλλά και για το gaming στερέωμα, πάντα από τα μαγικά χέρια της τσέχικης Amanita Design. Όταν, λοιπόν, ένας νέος τίτλος της κυκλοφορεί, οι απανταχού designers οφείλουν να σιωπούν και να περιμένουν με κατάνυξη και ευλάβεια την κυκλοφορία του νέου τους πειράματος. Ειδικά όταν, για πρώτη φορά, η εταιρεία αποφασίζει να ξεφύγει από την point & click λογική των προηγούμενων τίτλων της και να δοκιμάσει κάτι εντελώς καινούργιο, φέρνοντας το Creaks στον χώρο των puzzle platformers. Είναι μια πολύ μεγάλη αλλαγή για την εταιρία, που πιθανά να έγινε ως προσπάθεια εύρεσης νέου κοινού αλλά και ευκολότερης κυκλοφορίας των παιχνιδιών της σε κονσόλες. Της βγήκε όμως το πείραμα;
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, δε θα ήταν… μανιταροπαίχνιδο, αν δεν είχε μια περίεργη ιστορία που εξελίσσεται σε έναν περίεργο κόσμο. Ένα βράδυ, εκεί που ο πρωταγωνιστής μας ήταν μόνος του μέσα στο δωμάτιό του, άρχισε να ακούει κάτι περίεργους ήχους. Με λίγο ψάξιμο, βρήκε μια περίεργη οπή μέσα σε έναν από τους τοίχους, που αφού την καθάρισε, αποφάσισε να ψάξει παραμέσα να δει που πηγαίνει. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή του όταν βρήκε πως αμέσως κάτω από το σπίτι του ήταν ένα γιγάντιο σπήλαιο, το οποίο έκρυβε μια τεράστια περίεργη πόλη, συνδεδεμένη με τον πάνω κόσμο μέσω μιας πελώριας σκάλας.
Η περιέργεια φαίνεται να νικάει επιτόπου τον πρωταγωνιστή μας, και το κατέβασμα αμέσως ξεκινάει, με στόχο να εξερευνήσει τον νέο αυτόν κόσμο, τους κατοίκους του αλλά και τον λόγο πίσω από τους έντονους θορύβους και τριγμούς που εμπόδιζαν τον ύπνο του. Πρόκειται για μια κλασική “Amanit-o ιστορία”, γεμάτη περίεργους χαρακτήρες και παρανοϊκούς κόσμους. Αλλά όπως και τα περισσότερα παιχνίδια της εταιρείας, παραμένει πολύ ελαφριά στην αρχή, και παρά τις μικρές εκπλήξεις και ανατροπές της, χάνει την ευκαιρία να δώσει κάτι παραπάνω από ένα απλό παραμύθι.
Από την άλλη, βέβαια, οι παραμυθένιοι και ολότελα τρελοί κόσμοι των παιχνιδιών τους είναι εκεί που πάντα αυτοί οι δημιουργοί διαπρέπουν, και το Creaks δεν αποτελεί εξαίρεση. Επιλέγοντας μία αρκετά σκοτεινότερη νότα σε σύγκριση με τους προηγούμενους τίτλους τους, αλλά και με σαφέστατη επιρροή από το Machinarium, o συγκεκριμένος τίτλος είναι ίσως ο μεγαλύτερος φόρος τιμής της Amanita στην παραδοσιακή τέχνη της χώρας τους. Για άλλη μια φορά, το χειροποίητο σχέδιο με μολύβι ταξιδεύει με γαλήνη επάνω στο ψηφιακό χαρτί, ζωγραφίζοντας με μαεστρία ένα art direction σκιερό και συγκλονιστικά ευφάνταστο.
Το δε animation είναι εμφανέστατα εμπνευσμένο από το εξαίσιο θέατρο σκιών της Τσεχίας, φέρνοντάς το για πρώτη φορά σε μία gaming ζωή με τρόπο που μόνο η Amanita θα μπορούσε να φέρει εις πέρας. Εξίσου εντυπωσιακή δουλειά μπορούμε να πούμε πως έχει γίνει και στον ηχητικό τομέα του τίτλου, με την ενορχήστρωση να έχει γίνει αυτή τη φορά από την Hidden Orchestra, ενός progressive experimental solo project από τη Σκωτία, ιδιαίτερα αγαπητό στη Μεγάλη Βρετανία για τους “ζωντανούς” ήχους της και τις nuovo jazz στιγμές της. Στο Creaks δείχνουν να είναι απόλυτα στο στοιχείο τους, χτίζοντας ένα OST που πραγματικά δένει με το μυστήριο και τον σκοτεινό κόσμο του παιχνιδιού, αλλά διατηρώντας τη σπιρτάδα που διακατέχει τον χαρακτήρα της Amanita.
Στα του gameplay, φυσικά, είναι το σημείο όπου τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση με το παρελθόν. Το Creaks διαφημίζεται επίσημα ως ένα “horror puzzle-platformer” από τους δημιουργούς του. Αν και το “horror” θα λέγαμε πως εφαρμόζεται με τη λογική ενός πιο σκοτεινού παραμυθιού παρά ενός splattery τίτλου, το puzzle platformer σίγουρα του ταιριάζει γάντι ως περιγραφή. Το παιχνίδι εξελίσσεται δωμάτιο προς δωμάτιο, περιοχή προς περιοχή και σκαλίτσα προς σκαλίτσα καθώς ο παίκτης προχωράει όλο και πιο βαθιά μέσα στην πόλη. Για να προχωρήσεις παρακάτω όμως, κάθε νέα εικόνα/ περιοχή που ανοίγεις θα περιέχει κάποιο puzzle που πρέπει να λύσεις για να συνεχίσεις.
Διακόπτες που πρέπει να πατηθούν με τη σωστή σειρά, εχθροί που πρέπει να αποφευχθούν, μηχανισμοί, γέφυρες, παιχνίδια με το φως, μπλέξιμο αντιπάλων, μανούβρες και κουλαντρίσματα εχθρών είναι λίγα μόνα από τα κολπάκια που θα πετάξει το παιχνίδι στο διάβα σας στις 4-6 ωρίτσες που θα χρειαστείτε για να το τελειώσετε. Το καλό είναι πως το επίπεδο δυσκολίας είναι άκρως ικανοποιητικό για παίκτες όλων των επιπέδων, καθώς η λύση έχει πάντα να κάνει με λογικές κινήσεις και συνδυασμούς, σε ένα από τα καλύτερα μείγματα καλού difficulty level που έχουμε δει σε τέτοιο παιχνίδι.
Από την άλλη όμως, είναι μια ενοχλητική αλήθεια πως ορισμένοι μηχανισμοί χρησιμοποιούνται πάρα πολύ συχνά, ενώ άλλοι τείνουν να επαναλαμβάνονται (πριν αλλαχθούν από κάποιον νέο μηχανισμό/ εχθρό) 4-5 παραπάνω περιοχές απ’ ό,τι θα έπρεπε. Ειδικά στο πρώτο μισό του παιχνιδιού αυτό είναι αρκετά πιο έντονο και δημιουργεί στιγμές που νιώθεις ότι το παιχνίδι κάνει κοιλιά και μεγαλώνει τεχνηέντως με επανάληψη. Και είναι κρίμα, γιατί υπάρχουν πολλές όμορφες και πανέξυπνες στιγμές στην ιστορία, αλλά αυτή η επανάληψη μπορεί να κουράσει και να αφήσει την αίσθηση πως αν το παιχνίδι είχε 1-2 ώρες μικρότερη διάρκεια, μάλλον θα ήταν πιο διασκεδαστικό. Ως έχει, θα βρεθείτε μάλλον σε σημεία που απλά θα σταματήσετε να παίζετε για μία ημέρα, έτσι απλά για να ξεσκάσετε λιγάκι πριν επανέλθετε στο επόμενο κυνήγι σκάλας.
Εν κατακλείδι, ένα παιχνίδι της Amanita αποτελεί πάντα λόγο χαράς και πυροτεχνημάτων. Είναι από αυτούς τους τόσο ιδιαίτερους τίτλους σχεδιαστικά, που κουβαλάνε με άνεση στην πλάτη τους τον όρο «Τέχνη» σε ένα video game. Η μεταφορά του gameplay σε puzzle platformer έχει το ενδιαφέρον της, παρά την κάποια επανάληψη και φθορά που δημιουργείται σε σημεία, και θα υπάρξουν στιγμές που πραγματικά θα κολλήσετε με ευχαρίστηση, κάνοντας απανωτούς πειραματισμούς για να βρείτε τη λύση.
Είναι ένα ιδιαίτερο, νέο βήμα για αυτή την πολύ ιδιαίτερη ομάδα εκ Τσεχίας, και παρόλο που δεν πετυχαίνει σε όλα τα σημεία, το αποτέλεσμα δεν παύει να είναι μια τόσο πανέμορφα μοναδική περιπέτεια όσο λίγοι δημιουργοί μπορούν να παραδώσουν.
To Creaks κυκλοφορεί από τις 22 Ιουλίου για PS4, PC, Xbox One, Switch και Apple Arcade. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για PC, με review code που λάβαμε από τον εκδότη.
