Προσπαθώντας να ξεπεράσει το παρελθόν του.
Το πρώτο Tennis World Tour ήταν ένας τίμιος τίτλος, ο οποίος επανάφερε τα παιχνίδια τένις στο προσκήνιο της gaming βιομηχανίας, και παράλληλα πρόσφερε ένα είδος εξομοίωσης για τα παιχνίδια της κατηγορίας αυτής. Αυτό σήμαινε πως ο τίτλος προσπαθούσε να ξεφύγει από το arcade ύφος που γνωρίσαμε μέσα από τη δημοφιλή σειρά Virtua Tennis της Sega, προσφέροντας υψηλότερη πρόκληση.
Όμως, ως πρώτο εγχείρημα-προσπάθεια ήταν αναπόφευκτο να υπήρχαν και προβλήματα στη δομή και το σχεδιασμό του, που είχαν ως αποτέλεσμα το Tennis World Tour να μην ξεχωρίσει. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισε η Big Ant Studios, η δημιουργός της σειράς, με την ανάπτυξη του AO Tennis, το οποίο επίσης είχε έναν προσανατολισμό εξομοίωσης τένις, που με τη σειρά του δεν κατάφερε να ξεχωρίσει.
Τώρα, καθώς βρισκόμαστε στο τέλος της όγδοης γενιάς οικιακού console hardware, συναντάμε sequel-δευτέρους τίτλους των παραπάνω σειρών, των οποίων την ανάπτυξη και επιμέλεια έχει και πάλι η Big Ant Studios. Το Tennis World Tour 2, λοιπόν, προσφέρει αυτό που αναμέναμε. Τουτέστιν, έναν τίτλο εξομοίωσης, ο οποίος διαθέτει γνώριμο licensed roster επαγγελματιών παικτών τένις, όπου ανάμεσα τους βρίσκουμε τους Rafael Nadal, Στέφανο Τσιτσιπά και Roger Federer, ενώ δεν απουσιάζουν και οι επαγγελματίες τενίστριες όπως οι Ashleigh Barty, Elina Svitolina, Belinda Bencic και διάφορες άλλες.
Στην άλλη πλευρά, υπάρχει και η επιλογή ανάμεσα σε διαφορά γήπεδα τένις, τα όποια έχουν μετονομαστεί, διότι προφανώς δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες αδειοδοτήσεις. Εντός του τίτλου βρεθήκαμε μπροστά από αρκετά modes (όπως τα Exhibition, Career, Tournament, Tennis school, Online και άλλα), τα οποία είναι σε θέση να προσφέρουν αρκετό περιεχόμενο και μπόλικες ώρες gaming. Για παράδειγμα, έχουμε το Career mode, όπου δημιουργούμε τον δικό μας παίκτη και ο οποίος συμμετέχει σε διάφορους αγώνες ώστε να αποκτήσει πρόσβαση σε τουρνουά.
Από αυτό το ταξίδι δεν απουσιάζει η εξομοίωση και ένας σχετικός “ρεαλισμός”, που ζητάει να ξεκουράζουμε τον χαρακτήρα μας ώστε να αποφύγει έναν τραυματισμό. Βέβαια, όταν είναι να αντιμετωπίσουμε μια δύσκολη πρόκληση, υπάρχει και η δυνατότητα της προπόνησης, ώστε να προετοιμάσουμε τον παίκτη μας για έναν δύσκολο αγώνα. Σε αυτό το πλαίσιο εκμάθησης εμφανίζονται και οι κάρτες ικανοτήτων, οι οποίες χρησιμεύουν ώστε να υιοθετήσει ο παίκτης μας ένα συγκεκριμένο ύφος από κάποιον επαγγελματία τενίστα.
Πέρα από το άφθονο περιεχόμενο που προσφέρει ο τίτλος, το Tennis World Tour 2 πάσχει από προβλήματα που θα κουράσουν τους φιλόδοξους παίκτες που ίσως αναζητούσαν ένα υποκατάστατο των Virtua Tennis και Top Spin. Αυτό οφείλεται στο ότι το παιχνίδι της Big Ant δεν προσφέρει μια λογική καμπύλη εκμάθησης, ένα πρόβλημα που φαίνεται αμέσως μέσα από την επιλογή για Exhibition match. Το Exhibition match (γρήγορος αγώνας) σίγουρα θα αποτελέσει τη δεύτερη επιλογή ενός νέου παίκτη, αφού πρώτα θα ανακαλύψει τον χειρισμό μέσα από την επιλογή της εκπαίδευσης και έπειτα θα θελήσει να κάνει μια γρήγορη προεπισκόπηση του παιχνιδιού. Στο συγκεκριμένο mode, όπου ρυθμίζουμε και την κλίμακα δυσκολίας, συναντάμε πολλά προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, τα οποία προκύπτουν από τη φύση του παιχνιδιού.
Το πρώτο πρόβλημα που συναντάμε στον αγώνα, είναι οι “αόρατες βολές” που προκύπτουν από προβλήματα του τεχνικού τομέα. Δηλαδή, πολλές φορές θα γίνει σερβίς από τη δική μας μεριά ή και του αντιπάλου, και η μπάλα θα εξαφανιστεί λόγω του περίεργου φωτισμού που υπάρχει στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό, αναπόφευκτα, έχει ως αποτέλεσμα να μας κοστίζει πόντους. Εκτός αυτού, αυτές οι αόρατες βολές δεν υφίστανται ως πρόβλημα μόνο στα σερβίς, αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα, που σημαίνει πως όταν κάνουμε ένα ράλι (ανταλλαγή συνεχόμενων χτυπημάτων μεταξύ των παικτών) και μπαίνουμε σε έναν όμορφο ρυθμό αγώνα, αυτός συχνά καταστρέφεται εξ αιτίας του συγκεκριμένου προβλήματος.
Στον αντίποδα, ο τίτλος της Big Ant, ως εξομοιωτής τένις, προσφέρει ένα καλοστημένο σύστημα χειρισμού, με τις ιδιομορφίες που είχαμε δει και στο AO Tennis 2, αποδίδοντας σωστά όλες τις χαρακτηριστικές κινήσεις ενός αθλητή: volley, backhand και forehand (drive), λόμπα, smash, spin, drop shot και διάφορες άλλες δεξιότητες, οι οποίες αποτυπώνονται εξαιρετικά. Σε παρόμοιο επίπεδο βρίσκεται και η παρουσίαση του αγώνα, όπως και ο σχολιασμός. Ωστόσο, η εξομοίωση -και κατά συνέπεια το animation αυτών των δεξιοτήτων- πολλές φορές χάνουν το νόημα της ύπαρξής τους, αφού ο ρυθμός εξαφανίζεται λόγω του αδύναμου και προβληματικού τεχνικού τομέα.
Επιπροσθέτως, σημαντικός συντελεστής στην ύπαρξη αυτών των προβλημάτων με το gameplay είναι και η ανύπαρκτη καμπύλη εκμάθησης του παιχνιδιού, που σημαίνει πως δύσκολα θα κερδίζουμε αγώνες -ακόμα και αν επιλέξουμε τη χαμηλότερη κλίμακα πρόκλησης- αφού ο αντίπαλος αθλητής ανταποκρίνεται, “διαβάζει” και προβλέπει εξαιρετικά οποιαδήποτε αντίδραση-προσέγγισή μας.
Εν κατακλείδι, το Tennis World Tour 2 απευθύνεται στους λάτρεις του είδους που έχουν υψηλά αποθέματα αντοχής και ανεκτικότητας, ώστε να υπερνικήσουν την υψηλή πρόκληση του παιχνιδιού. Κάτι που ενδεχομένως να μην είναι αρκετό, αφού οι “αόρατες βολές” πολλές φορές είναι αυτές που καθορίζουν την πορεία του αγώνα και ενδεχομένως να επηρεάσουν και τη διάρκεια ενασχόλησης με τον τίτλο της Big Ant Studios.
Το Tennis World Tour 2 κυκλοφορεί για PS4, PC και Xbox One από τις 24/9/2020 ενώ μια έκδοση για το Switch κυκλοφορεί στις 15/10/2020. Το review βασίστηκε στην έκδοση του τίτλου για το PS4, με review code που λάβαμε από τον διανομέα του, την AVE.
