Η επιστροφή της Turtle Rock στο genre που καθιέρωσε η ίδια με το ντουέτο των Left 4 Dead αποδεικνύει το προφανές: Οι άνθρωποι αυτοί ξέρουν να φτιάχνουν ευχάριστα -πάνω από όλα- και πλήρως λειτουργικά “ζομποπαίχνιδα”. Αν το μακρινό 2008 ήταν αυτοί που έδωσαν τα “φώτα” τους, γεννώντας αρκετούς κλώνους (ή, αν προτιμάτε, τίτλους εμπνευσμένους από τη δική τους ιδέα), το 2021 ήρθε η σειρά τους να δανειστούν στοιχεία που έγιναν νόρμα τα τελευταία χρόνια και να φέρουν το Back 4 Blood στα μέτρα της εποχής.
Το Back 4 Blood δεν υποκρίνεται πως είναι κάτι περισσότερο από αυτό που έχει σχεδιαστεί να προσφέρει. Τέσσερις πρώην καθημερινοί άνθρωποι, “Cleaners”, που το κατακλυσμικό γεγονός τους ανάγκασε να γίνουν πολεμικές μηχανές, απέναντι σε ορδές Riddens (τα ζόμπι εν προκειμένω) σε σκηνικό φτιαγμένο για co-op μακελειό. Ο πυρήνας και η λογική του Back 4 Blood είναι ίδιος με τους προκατόχους του, αλλά η Turtle Rock σωστά αποφάνθηκε πως δεν θα μπορούσε να βασιστεί σε ένα απλό re-skin των τίτλων της Valve.
Όπως προαναφέραμε, οι χαρακτήρες δεν είναι απλά τέσσερις τύποι που βρέθηκαν με ένα όπλο στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή, μα μπαρουτοκαπνισμένοι βετεράνοι με διαφορετικά assets, που φέρνουν πλεονεκτήματα στην ομάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η “Mom”, η οποία δίνει μια εξτρά ζωή στους χαρακτήρες της ομάδας ενώ ταυτόχρονα σηκώνει σχεδόν άμεσα τους καθηλωμένους συμμάχους.
Το αρχικό χαρακτηριστικό του κάθε survivor δίνει και ένα hint προς τα πού θα πρέπει να κινηθεί ο χαρακτήρας (όχι δεσμευτικά) και ποιο ρόλο θα έχει στην ομάδα μας, αξιοποιώντας τη δεύτερη μεγάλη gameplay αλλαγή στον τίτλο. Μπορούμε πλέον να έχουμε ένα deck καρτών (15 μάξιμουμ) σε κάθε run, που γίνονται σταδιακά διαθέσιμες ολοκληρώνοντας τις αποστολές του κάθε act, και θεωρητικά, πέραν των αυτούσιων πλεονεκτημάτων που προσφέρουν στον χαρακτήρα μας ή την ομάδα, δίνουν τη δυνατότητα να κάνουμε specialization του χαρακτήρα μας, φλερτάροντας με την έννοια των ξεχωριστών κλάσεων.
Το “φλερτ” με τους RPG μηχανισμούς στο Back 4 Blood δεν σταματάει στο deck, μιας και η πληθώρα των όπλων που είναι διαθέσιμα φέρουν στατιστικά και παίρνουν έως τέσσερα mods, δίνοντάς μας την ευκαιρία να εξειδικεύσουμε ακόμα περισσότερο το gameplay μας. Η επιλογή της μη μεταφοράς των mods (τα οποία είτε έχουν αγοραστεί, είτε έχουν “loot-αριστεί”) από όπλο σε όπλο θέτει έναν ευχάριστο γρίφο στον παίκτη, που θα σκεφτεί λίγο περισσότερο το αν θα αλλάξει ένα “καλομονταρισμένο” για ένα που απλώς έχει καλύτερο base damage.
Επιστρέφοντας στον μηχανισμό των καρτών, πρέπει να σημειώσουμε πως τις “αγοράζουμε” ξοδεύοντας supply points στη βάση μας (είπαμε, πλέον η αντίσταση είναι οργανωμένη και δυναμική) όπου γίνονται με τη σειρά τους πιο δυνατές και ξεχωριστές, δείχνοντας τον δρόμο προς την εξειδίκευση που αναφέραμε πιο πάνω. Το κακό στην περίπτωσή μας είναι πως, ξεκινώντας ένα run, δεν μπορεί ο παίκτης να διαλέξει όποια κάρτα θέλει αλλά δίνεται από το παιχνίδι μια πεντάδα εξ αυτών, από την οποία στην αρχή κάθε node (οι υπο-αποστολές που είπαμε) μπορεί να διαλέξει μία.
Εικάζουμε πως τα specialized decks δεν θα έχουν θέμα μιας και οι κάρτες θα είναι διαλεγμένες μία προς μία από τον παίκτη και όλες χρήσιμες. Το θέμα δημιουργείται όταν ο χρήστης είναι ακόμα στα πρώτα του βήματα και έχει ακόμα πολύ φύρα στις κάρτες του, και ταυτόχρονα δεν του “πέφτουν” οι καλές κάρτες στη random επιλογή. Ένα ακόμη μικρό θέμα που εντοπίσαμε στο deck building είναι η πληθώρα καρτών που ξεκλειδώνονται από τον παίκτη, που θα έπρεπε να είναι πιο πρακτικά φιλτραρισμένες στη “δεξαμενή” του, ώστε η δημιουργία ξεχωριστών decks να είναι ευκολότερη και πιο φιλική προς τον χρήστη. Τη δεδομένη στιγμή το μόνο φίλτρο που υπάρχει είναι ο τύπος τους (support, damage κ.ο.κ).
Νέο στοιχείο είναι και οι corruption cards πριν από κάθε node, που δίνουν κάποια πλεονεκτήματα στη horde (και κάποιες ανταμοιβές στον παίκτη) και προσθέτουν μία ακόμα λεπτή επίστρωση στρατηγικής. Εξυπακούεται πως υπάρχει και in-game μαγαζάκι, σε κάθε safe house, όπου μπορούμε να ξοδέψουμε το in-game currency για να αγοράσουμε κουτιά πρώτων βοηθειών, σφαίρες, όπλα, mods, party buffs, βόμβες και διάφορα χρηστικά αντικείμενα (απινιδωτές, συρματοπλέγματα κ.λπ.). Αγορές με πραγματικό χρήμα που να επηρεάζουν το core gameplay ευτυχώς δεν υπάρχουν και ελπίζουμε να μείνει έτσι.
Τα καινούρια αυτά στοιχεία έρχονται να εμπλουτίσουν αυτά που απαιτούσαμε εξαρχής να είναι σωστά και καλώς καμωμένα. Ο φρενήρης ρυθμός, με ελάχιστες ανάσες στα safehouses, τα δραματικά scripted events (με κορυφαίο μέχρι στιγμής το saloon), τα ακούσια horde triggers (ναι κύριε Καλλιφα, εσάς εγκαλώ), οι ανατροπές τελευταίας στιγμής σε σχεδόν χαμένα σενάρια, το ελαφρύ gunplay∙ είναι όλα παρόντα. Στον σχεδιασμό των επιπέδων έχουμε κάποια επανάληψη, δεδομένου ότι ξεκινάμε από κεντρικό hub κάθε φορά, αλλά η διακλάδωση μέσα στην πίστα γίνεται γρήγορα, και τοπία που είναι παρόμοια, σύντομα αλλάζουν, διώχνοντας τον φόβο των διαρκώς επαναχρησιμοποιούμενων assets.
Στο δεκάωρο σχεδόν campaign το μόνο μας παράπονο σε σχέση με τα μεγαλύτερα αδέλφια του είναι πως στο Back 4 Blood η εμφάνιση των specials (ακόμα και στο regular επίπεδο) είναι αρκετά συχνή. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι πως το παιχνίδι γίνεται -σώνει και ντε- δυσκολότερο, αλλά στο ότι χάνεται το αίσθημα φόβου και άγχους που υπήρχε στα Left 4 Dead όταν έσκαγε μύτη για παράδειγμα μια witch. Θα προτιμούσαμε να ήταν λιγότερα και δυσκολότερα στην αντιμετώπισή τους. Έχουν πάντως μεγάλη ποικιλία μιας και τα πιο συνήθη elite βγαίνουν σε διαφορετικές εκδόσεις, απαιτώντας διαφορετική αντιμετώπιση.
Το offline campaign mode δε το προτείνουμε γιατί αφαιρείται μέρος της γοητείας του τίτλου (και ναι, η απελπισία του Καλλίφα όταν τον αγκαλιάζει ο Stalker είναι κατά ένα περίεργο τρόπο γοητευτική), αλλά υπάρχει εφόσον δεχτείτε κάποιους περιορισμούς. Δεν κερδίζετε supply points, δεν παίρνετε trophies και τα bots -παρόλο που κάνουν εκπληκτική δουλειά- δε βοηθούν στα objectives. Θα έχετε την ευκαιρία να ανοίξετε νέα starting points για την online καμπάνια σας, να δείτε το περιεχόμενο του παιχνιδιού, αλλά μέχρις εκεί. Το παιχνίδι είναι στημένο για online και θα επιμείνουμε σε αυτή την εκδοχή.
Στο regural επίπεδο η δυσκολία στο πρώτο act ήταν βατή, αλλά προχωρώντας το campaign άρχισε να ανεβαίνει, ακολουθώντας μια ομαλή πορεία. Περάσαμε από το mindless shooting σε διαμόρφωση στρατηγικής (deck, όπλα, utilities, θέση μάχης κ.λπ.) και αυτό μόνο καλό έκανε στην εμπειρία μας.
Τα γραφικά του παιχνιδιού δε τα λες και current gen, αλλά διόλου μάς χάλασε. Tα σταθερά fps σε ένα παιχνίδι όπου ο ρυθμός είναι δαιμονιώδης, είναι σαφώς πιο σημαντικά από τις λεπτομέρειες στα μοντέλα, τα εφέ και τα περιβάλλοντα. Δεδομένου πως είναι ένα παιχνίδι που απευθύνεται σε μια ευρεία γκάμα συστημάτων (εδικά με την εισαγωγή του στο Game Pass) οι χαμηλές απαιτήσεις βοηθούν στην προσέλκυση κόσμου σε online περιβάλλον.
Τεχνικά μάς ένοιαζε να παίζει απροβλημάτιστα στo cross-play, που όπως τονίσαμε πολλές φορές στο Live stream, δουλεύει άψογα χωρίς disconnects. Οι δύο ευχές μας εκπληρώθηκαν και δεν έχουμε κανένα παράπονο! Παίξαμε χωρίς προβλήματα και το παρεάκι μας (που είναι πιο καλό από το δικό σου) δεν σταμάτησε στιγμή να εξολοθρεύει riddens για τεχνικούς λόγους. Για μη τεχνικούς σταματήσαμε πολλές φορές, αλλά αυτό επαφίεται στη χαλαρότητά μας και τις μειωμένες “παικτικές” μας δεξιότητες.
Για το PvP η Turtle Rock μάς δίνει το Swarm mode, που είναι απλά συμπληρωματικό και κατα τη γνώμη μας μέτριο. Οι παίκτες χωρίζονται σε Ridden και Cleaners, αλλάζοντας ρόλους στα πλαίσια ενός γύρου, και κερδίζει όποια ομάδα αντέξει περισσότερο χρονικά ως Cleaner. Σε έναν γυρό δηλαδή, παίρνουμε τον ρόλο και των δυο factions και συγκρίνουμε τα ρολόγια μας. Οι Cleaners έχουν πρόσβαση σε κάρτες για buffs ενώ τους παρέχεται και λίγος χρόνος για να βρουν όπλα και πολεμοφόδια. Αντίστοιχα οι Ridden έχουν πρόσβαση στο Zombie Mutation System, που αποτελεί -τρόπον τινά- ένα talent tree, παίρνοντας upgrades με το κερδισμένο τους xp. Δείτε το μόνο και μόνο από περιέργεια καθώς δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο.
Αποστολή “εξετέλεσθη”. Αυτό που περιμέναμε από το Back 4 Blood το πήραμε, και τελικά η αίσθηση του να σκοτώνεις γροτεσκά ζόμπια με headshots, μαζί με την έκρηξη αδρεναλίνης που προσφέρουν οι έντονες co-op στιγμές, δεν παλιώνει ποτέ.
To Back 4 Blood κυκλοφορεί από τις 12/10/21 για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One. Το review βασίστηκε στην έκδοση για PC, έχοντας δοκιμάσει και τις λοιπές εκδόσεις. Η διανομή του τίτλου γίνεται από τη Zegetron.
