Το λοιπόν, να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Αυτό που διαβάζετε τώρα δεν είναι το review του Elden Ring. Πείτε πως είναι ένα κείμενο «πρώτων εντυπώσεων» ή όπως εσείς νομίζετε. Το τίτλο τον παραλάβαμε Πέμπτη 18/02 όπου το απόγευμα προς βραδάκι κατέβηκαν τα 50 GB ώστε να παιχτούν οι πρώτες τρεις ώρες την ίδια ημέρα, αργά τη νύχτα. Την επομένη Παρασκευή, 19/02 δηλαδή, μετά το πέρας του οκταώρου και το τρέξιμο της ημέρας, έπεσε το αγαπημένο λιώσιμο των Παρασκευών, μιας αυτό το ΣουΚου ήταν free day – όπου εκεί ξεχάσαμε να κάνουμε μπάνιο.
Δευτέρα και Τρίτη η ενασχόληση με τον τίτλο ήταν σε αρκετά πιο χαλαρούς ρυθμούς (τη Δευτέρα βασικά το μόνο κενό της ημέρας ήταν κατά τη διάρκεια του Webcast #500, γεγονός που πολλοί πήρατε χαμπάρι), για να φτάσει η Τετάρτη 23/02 και η άρση του εμπάργκο για τα reviews του Elden Ring.
Good luck with that, που λένε και στο χωριό μας. Πού είναι λοιπόν το Δαχτυλίδι; Με πολύ μεγάλη σιγουριά και αφού έγραψαν πενήντα ώρες και πλέον χρόνου παιχνιδιού, ΔΕΝ είμαστε σε θέση ακόμα για κατάθεση του review μας. Μάλιστα, με επίσης σχετική ασφάλεια, μπορούμε να ισχυριστούμε σε αυτό το σημείο ότι αναφορικά με το που βρισκόμαστε σε σχέση με τον τερματισμό, τότε θα λέγαμε ότι πρέπει να είμαστε κάπου κοντά στη μέση αν όχι λίγο πριν από αυτή. Ναι, το παιχνίδι είναι γιγάντιο. Ναι, το παιχνίδι είναι προκλητικό. Ναι, το παιχνίδι είναι ό,τι πιο φιλόδοξο έχει κυκλοφορήσει ποτέ η FromSoftware.
Συγκεκριμένα έχουμε ξεκοκαλίσει δύο από τις συνολικά πέντε (;) περιοχές – ζώνες – διακριτά θεματικές τοποθεσίες, μαζί επιπλέον με κάποιες μυστικές και δεν είμαστε καν σίγουροι εάν τα έχουμε ανακαλύψει ή βρει όλα εντός αυτών των περιοχών ενώ σίγουρα δεν έχουμε καταφέρει να ολοκληρώσουμε κάποια ζητούμενα είτε γιατί ήταν αρκετά δύσκολα σε πρόκληση είτε γιατί ήταν αρκετά δυσνόητα για τη γνώση που είχαμε συσσωρεύσει έως εκείνο το σημείο.
Για εκείνο το οποίο μιλάμε είναι ένα Dark Souls σε κλίμακα κόσμου και εύρος ευκαιριών που δίνουν τη δυνατότητα σε εκείνα τα gameplay στοιχεία που το διακρίνουν να εξαπλωθούν, να ανασάνουν και σε πολλές περιπτώσεις να αναδειχθούν όπως ποτέ άλλοτε. Αλλά ακόμα και αυτήν την παρομοίωση μην την πάρετε της μετρητοίς, τύπου «α, είναι ένα Dark Souls σε ανοιχτό κόσμο», διότι αυτή δίνεται μόνο ως παράδειγμα μιας και οι περισσότεροι -εάν όχι όλοι- από εμάς έχουμε κάποιες συγκεκριμένες σταθερές όταν αναφερόμαστε σε «open world», κάτι το οποίο από μόνο του είναι θέμα συζήτησης στο κατά πόσο ή όχι βρίσκουν εφαρμογή στο Elden Ring.
Επιπλέον, ας επιτραπεί να πάμε ένα βήμα παραπέρα λέγοντας ότι ποτέ άλλοτε δεν εμφανίστηκε ένα open world με τη δομή και τη γενικότερη σχεδιαστική λογική των Dark Souls, οπότε βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι που θέλει λίγο χρόνο να αφομοιωθεί ως εμπειρία.
Υπάρχουν ενστάσεις; Αλίμονο, ύστερα από τόσες ώρες να μην υπάρχουν και αυτές. Το ευτύχημα είναι ότι δεν είναι πολλές. Για την ακρίβεια, μιλάμε για μια μόνο περίπτωση και συγκεκριμένα για τον τρόπο που εντάσσεται μέρος του περιεχόμενου στον ανοιχτό κόσμο και αυτά είναι τα μικρά dungeons. Η ένσταση έγκειται στο γεγονός ότι υπάρχουν περιπτώσεις που θυμίζουν κομμένο περιεχόμενο από bosses του Dark Souls II και τα Chalice Dungeons του Bloodborne που ήρθαν και ράφτηκαν μαζί με τη μορφή αυτή.
Κανένα ασφαλές συμπέρασμα βεβαίως σε αυτό το σημείο, μιας και είναι άγνωστο σε τι βαθμό επαναλαμβάνονται στο σύνολο του τίτλου -απλά αναφέρεται ως τη μύγα μέσα στο γάλα ενός προσεκτικά τοποθετημένου και αριστοτεχνικά σχεδιασμένου gameplay περιεχομένου που δεν σταματά να εκπλήσσει δεδομένου του όγκου του. Επομένως, αντί της ερώτησης «Μα δεν είναι αρκετές οι πενήντα ώρες;» θα προτιμήσουμε να απαντήσουμε στην ερώτηση «Είναι το Elden Ring ο καλύτερος τίτλος που έχει βγάλει η FromSoftware;».
Και αν τα σημάδια ουρλιάζουν πως κάτι τέτοιο είναι καταφανέστατο, τότε να συμπαθάτε αυτόν τον lowly Tarnished που ακόμα δεν έχει καταφέρει να αντιληφθεί πλήρως αυτό που παίζει και συγχωρέστε την καχυποψία του, που σαν κακός δαίμονας κουρνιάζει στη συνείδησή του, καθώς η εμπειρία του με τα open-world παιχνίδια δεν τον έχουν συνηθισμένο στην ιδέα ότι μπορούν να παρουσιαστούν, να σταθούν και να εξέχουν κατά αυτό το τρόπο. Η διαδικασία της εκλογίκευσης είναι δύσκολη και αλαφιασμένος περιμένει να αποκαλυφθεί ότι όλο αυτό τελικά πρόκειται για καλοστημένη φάρσα.
Οπότε πριν ξεκινήσουν τυχόν διθύραμβοι, στην αρένα του Καίσαρα ακόμα δεν ξέρουμε αν μας έφαγε ή όχι το λιοντάρι. Για την ώρα αντέχουμε. Μια πρώτη λοιπόν εντύπωση, με αίσθημα αυθαίρετης ευθύνης, είναι ότι το Elden Ring πρόκειται για το Skyrim των Elder Scrolls, το Ocarina of Time του A Link to the Past ή το Mass Effect των Kotor και Jade Empire της Bioware. Στα Lands Between αδέρφια, στα Lands Between.
To Elden Ring κυκλοφορεί για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One στις 25/2/22. To review που ετοιμάζουμε βασίζεται στην έκδοσή του για το Xbox Series, με review code που λάβαμε από την Bandai Namco Entertainment Greece.
