H επιλογή μιας νέας τηλεόρασης είναι μία δύσκολη υπόθεση, ειδικά αν είσαι gamer. Η τεχνολογία έχει προχωρήσει πάρα πολύ από την εποχή που μια CRT Grundig τηλεόραση που αγόρασες το 1980 θα σου έβγαζε μια 20ετία δίχως θεματάκια ή τρομακτικές αλλαγές. Πλέον, οι τηλεοράσεις αλλάζουν με ρυθμούς πολυβόλου και οι τεχνολογίες που μπαίνουν και βγαίνουν σε αυτές έχουν ολοένα και πιο περίεργη ορολογία και συχνά, αμφίλογα αποτελέσματα. Kαι φυσικά, πλέον έχεις και το τεράστιο ερώτημα του ΤΙ είδους τηλεόραση να πάρεις. LCD, LED, Plasma, QLED ή OLED; Πραγματικός χαμούλης από δυνατότητες και επιλογές, για κάθε γούστο, σαλόνι και πορτοφόλι.
Με αφορμή λοιπόν την Black Friday αλλά και τα επερχόμενα Χριστούγεννα, αποφασίσαμε να ετοιμάσουμε ένα άρθρο γύρω από την πιο σύγχρονη από αυτές τις τεχνολογίες, τις τηλεοράσεις OLED (organic light-emitting diode). Αποφασίσαμε να αφήσουμε στην άκρη (για αυτό το άρθρο τουλάχιστον) την εκ βαθέων τεχνική ανάλυση γύρω από τα ακριβή στοιχεία παραγωγής ενός τέτοιου panel, τη χημική ανάλυση των κρυστάλλων αλλά και τη φυσική εξήγηση του πώς ακριβώς παράγει το σήμα που δέχεται, καθώς αν και ενδιαφέρουσα, μια τόσο τεχνική ανάλυση έχει λίγη ουσιαστική σημασία για την πλειοψηφία των χρηστών και συχνά δημιουργεί μεγαλύτερο προβληματισμό!
Αντιθέτως, αποφασίσαμε να κρατήσουμε το κείμενο λιγάκι πιο μεστό και επικεντρωθήκαμε στο το τι πρέπει να γνωρίζετε πριν επιλέξετε νέα τηλεόραση και στο τι σημαίνουν τα περισσότερα από τα περίεργα ονόματα και τεχνολογίες που θα ακούσετε.
Μέγεθος τηλεόρασης
Το πιο κλασικό ερώτημα πίσω από την αγορά νέας τηλεόρασης είναι το τι μέγεθος είναι το κατάλληλο για εσάς. Επιστημονικά; Πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι θα περιμένατε ή έχετε συνηθίσει! Ο τύπος για τον υπολογισμό του ιδανικού μεγέθους σύμφωνα με την SMPTE (Society of Motion Picture and Television Engineers) βασίζεται στην τοποθέτηση του κεντρικού θεατή στο κατάλληλο σημείο έτσι ώστε να επιτύχει το ιδανικό οπτικό πεδίο των 30-40 μοιρών (30 είναι το ιδανικό για γενική χρήση ενώ 40 το ιδανικό για κινηματογραφική εμπειρία). Για να κάνουμε την ζωή σας ευκολότερη λοιπόν, ετοιμάσαμε από κάτω μια λίστα που δείχνει τα κατάλληλα μεγέθη απόστασης μεταξύ οθόνης και θεατή, με γωνία 30 μοιρών καθώς αυτή εκφράζει την η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών.
- 43” – 1.83μ
- 49” – 2.09μ
- 55” – 2.35μ
- 65” – 2.77μ
- 75” – 3.2μ
- 85” – 3.63μ
Προσοχή, η λίστα αυτή αφορά 4Κ οθόνες καθώς χρειάζεται να είσαστε πιο κοντά για να εκμεταλλευτείτε την υψηλότερη ανάλυση. Για συμβατικές Full HD οι αποστάσεις είναι λίγο μεγαλύτερες ενώ για παλιές Standard Definition, ακόμα μεγαλύτερες.
Γωνία θέασης
Όταν θέλετε να καλέσετε κόσμο, όταν έχετε μεγάλη οικογένεια, όταν η τηλεόρασή σας δεν είναι ακριβώς μπροστά σας και αναγκάζεστε να βλέπετε την οθόνη υπό γωνία, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να βλέπετε την εικόνα να αλλάζει χρώμα και φωτεινότητα. Ευτυχώς σε αυτόν τον τομέα, οι OLED τηλεοράσεις είναι μάλλον ό,τι καλύτερο στην αγορά καθώς σχεδόν όλα τα μοντέλα προσφέρουν εξαιρετική απόδοση ακόμα και σε πολύ έντονη γωνία. Αν αυτό ήταν ένα πρόβλημα για εσάς στο παρελθόν, εδώ πλέον δε θα έχετε κανένα παράπονο.
WD-OLED vs QD OLED
Ως τώρα, οποτεδήποτε ακούγατε για OLED οθόνη, αυτή ήταν στην ουσία WD-OLED και όλες αυτές παράγονται από την LG. Η QD OLED είναι μια νέα τεχνολογία από τα χέρια της Samsung που φέτος για πρώτη φορά βλέπουμε σε κανονικές τηλεοράσεις. Δε θα μπούμε σε τεχνική ανάλυση του διαφορετικού τρόπου με τον οποίο δουλεύει το κάθε πάνελ, απλά θα πούμε πως το QD-OLED υποτίθεται πως είναι η απάντηση στα προβλήματα φωτεινότητας που έχουν οι απλές OLED. Τα πρώτα αποτελέσματα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για την ώρα, δείχνει ως ένα νέο, καλό βήμα μπροστά που είναι λίγο φωτεινότερο, έχει λίγο καλύτερη γωνία θέασης από την άκρη και φαίνεται να μην έχει τα ίδια θέματα banding/pink tint στις άκρες της οθόνης.
Από την άλλη, η τεχνολογία είναι πολύ φρέσκια και αν δεν ελεγχθεί η αντοχή της στον χρόνο, δύσκολα να ξέρουμε πως θα πάει και ποια θα είναι η αντοχή της στο πέρασμα του χρόνου (oι OLED τηλεοράσεις έχουν από την φύση τους μικρότερη διάρκεια ζωής απότι πχ οι LED).
Υπάρχει ακόμα και το ερώτημα του πόσο θα αντέξει η ένταση της αρχικής πηγής φωτισμού των QD OLEDs καθώς η χρήση κυανού φωτός έναντι λευκού (των WD-OLEDs) ναι μεν επιτρέπει περισσότερη ενέργεια (και άρα φωτεινότητα) να περάσει στον θεατή, αλλά τα κυανά pixels έχουν και την μεγαλύτερη και ταχύτερη φθορά. Για την ώρα, όποιος την επιλέξει φέτος, θα την επιλέξει ως early adopter, με απόλυτη γνώση του ότι αγοράζεται κάτι που ακόμα δεν έχει τσεκαριστεί από το πέρασμα του χρόνου αλλά και με την ευχαρίστηση ότι δοκιμάζει μια εντελώς νέα και υποσχόμενη τεχνολογία.
Λειτουργικό (OS)
Οι τηλεοράσεις σήμερα είναι σαν μικροί υπολογιστές και η καθεμία έχει το λειτουργικό της και τις smart λειτουργίες της. Υπάρχουν ορισμένα που είναι βασισμένα πάνω στο Android για μεγάλη ευελιξία και άλλα που είναι σχεδιασμένα εξολοκλήρου από την κάθε εταιρία. Μπορεί να ακούγεται δευτερεύον αλλά αν έχετε σκοπό να χρησιμοποιείτε smart features, apps ή να αλλάζετε συχνά την εικόνα, ένα καλό και γρήγορο OS είναι σωτήριο. Και επειδή παραδοσιακά τα διάφορα apps γίνονται ολοένα και πιο περίπλοκα και βαριά χρόνο με το χρόνο, ένα OS που κολλάει λιγάκι στην αρχή, έχει υψηλές πιθανότητες να μη κυλάει καθόλου καλά μετά από μερικά χρόνια. Υπάρχει βέβαια τρόπος να το προσπεράσετε αυτό το πρόβλημα, αν ελέγχεται όλο το media σύστημά σας και τα apps σας μέσω μιας εξωτερικής συσκευής (πχ Apple TV) που απλά μετά στέλνει σήμα στην τηλεόρασή σας.
Συνδεσμολογία
Πάντα να έχετε στο νου σας τι θέλετε να συνδέσετε πάνω στην τηλεόρασή σας αλλά και τι θα θέλατε να συνδέσετε στο μέλλον. Είναι μόνο για τηλεόραση και το πολύ μία κονσόλα; Τότε 1-2 HDMI 2.1 είναι υπέρ αρκετά και τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να είναι HDMI 2.0. Προσοχή, αν θέλετε VRR σε ένα παιχνίδι, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε HDMI 2.1, αλλιώς δεν θα έχετε πρόσβαση σε αυτή τη λειτουργία. Θέλετε συνδεσιμότητα με καλό ηχοσύστημα/ηχομπάρα;
Καλό είναι το ένα HDMI να είναι eARC. Ψάξτε λιγάκι σε βάθος για να δείτε τι χρειάζεστε τώρα και τι θα χρειαστείτε στο μέλλον για να μην δεσμευτείτε με μια τηλεόραση που δε σας καλύπτει πλήρως ή ακόμα χειρότερα, πληρώσετε πολύ παραπάνω για στοιχεία που δε θα χρειαστείτε ποτέ!
Ήχος
Με τις νέες τηλεοράσεις να γίνονται ολοένα και πιο λεπτές, το να ελπίζει κανείς ότι θα έχουν δυνατά ηχεία χωμένα μέσα σε λίγα χιλιοστά χώρου είναι όνειρο θερινής νυχτός. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαφορές και ότι διάφοροι κατασκευαστές δεν καταφέρνουν εντυπωσιακά, για τα δεδομένα του χώρου, αποτελέσματα. Από εκεί και πέρα όμως, αν θέλετε καλό ήχο στη σημερινή εποχή, η αγορά έστω μιας απλής ηχομπάρας κρίνεται πλέον απαραίτητη. Φυσικά, μπορείτε να πάτε πολύ παραπέρα το θέμα για πιο σύνθετες ηχομπάρες, έτοιμα home cinema, receiver/amps και ξεχωριστά ηχεία κλπ. Και να πάτε από συμβατικό 2.0 stereo ήχο μέχρι 11.2 Dolby Atmos, λεφτά να έχει κάποιος να ψωνίζει!
Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε λοιπόν και εδώ είναι τι formats υποστηρίζει η τηλεόραση (Atmos ή DTS X αν πάτε για πλούσιο ήχο) αλλά και τι συνδέσεις επιτρέπει. Η συντριπτική πλειοψηφία των σύγχρονων συστημάτων συνδέονται με HDMI (ιδανικά από eARC port) αλλά οι περισσότερες τηλεοράσεις έχουν ακόμα optical output, παρά το ότι σιγά σιγά παροπλίζεται μιας και είναι αρκετά παλιά τεχνολογία.
Αυτό που έχει σχεδόν εντελώς παροπλιστεί είναι το αναλογικό σήμα με 3.5mm jack, καθώς πλέον ελάχιστες τηλεοράσεις το υποστηρίζουν και αν θέλετε να χρησιμοποιείτε πχ, παλιά ακουστικά, θα χρειαστείτε να αγοράσετε ένα εξωτερικό DAC (Digital Analogue Converter). Υπάρχουν «Κινέζικα» με 20-30ευρώ, με τα αναμενόμενα κακά/μέτρια αποτελέσματα, υπάρχουν και πολύ πιο καλά που διατηρούν υψηλή απόδοση στον ήχο, αλλά εκεί πρέπει να κοιτάτε για 150Ε και άνω.
Motion Blur
Μια φορά και ένα καιρό, οι οθόνες μας ήταν απλά πολύ αργές για να αποδώσουν γρήγορες κινήσεις με αποτέλεσμα να βλέπαμε συχνά μια θολούρα τριγύρω από ένα γρήγορο αντικείμενο. Σήμερα, οι οθόνες μας είναι τόσο γρήγορες που έχουμε ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα αλλά το πρόβλημα υπάρχει και σήμερα, από διαφορετικό λόγο. Μπορεί η οθόνη σας να είναι φτιαγμένη για να δείξει πχ μέχρι 120 frames per second αλλά όταν το υλικό σχεδόν όλων των ταινιών είναι 24, τότε θα υπάρξει ένα κενό που θα πρέπει να γεμίσει. Κανονικά, η τηλεόραση χρησιμοποιεί την λογική του “sample & hold” όπου θα δείξει ένα frame π.χ. ενός κινούμενου οχήματος σε μια συγκεκριμένη θέση και θα το κρατήσει εκεί μέχρι το χρονικό σημείο της ταινίας όπου το αυτοκίνητο θα έχει κουνηθεί λιγάκι και το νέο frame θα το δείξει στο επόμενο σημειο και θα το κρατήσει εκεί.
Το μυαλό μας συμπληρώνει τα κενά ανάμεσα σε αυτό το άλμα και νομίζουμε ότι βλέπουμε κάτι σε κίνηση αντί μια γρήγορη αλληλουχία στατικών εικόνων. Όμως όταν η ταινία είναι 24frames, το υλικό απλά δεν υπάρχει για να καλύψει το κενό ανάμεσα στα άλματα ως το σημείο που ο άνθρωπος δεν το αναγνωρίζει, με αποτέλεσμα να βλέπετε την κίνηση λίγο πιο σπασμωδική. Για αυτό τον λόγο, υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες motion blurring που αλλάζουν το αποτέλεσμα. Μία από αυτές είναι το motion interpolation όπου η ΑΙ της τηλεόρασης στην ουσία βλέπει το τι είχατε στο πρώτο σημείο κίνησης και τι θα είχατε στο δεύτερο και δημιουργεί ένα νέο frame με το τι θεωρεί ότι θα ήταν το ενδιάμεσο σημείο.
Αυτό κάνει μία πολύ ομαλότερη εικόνα μεν αλλά δίνει το γνωστό soap opera effect που δεν είναι ότι καλύτερο για πχ ταινίες. Μια άλλη λύση είναι το black frame insertion, μια παλιά κινηματογραφική τεχνική όπου ανάμεσα στα κανονικά frames, χώνεται και ένα μαύρο. Η τεχνική αυτή ξεγελάει το μάτι και κάνει την εικόνα να φαίνεται πιο ομαλή, αν και φυσικά αυτή η γρήγορη προσθήκη του μαύρου έχει και αυτή τις επιπτώσεις και θολούρες τις στο τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν και άλλες τεχνικές φυσικά και όσο περνάνε τα χρόνια, όλο και περισσότερες προσπάθειες θα βλέπουμε πάνω σε αυτό το πρόβλημα, αλλά όσο βγαίνουν ταινίες στα 24fps, πάντα το τελικό αποτέλεσμα θα έχει κάποια θέματα.
VRR
To VRR (Variable Refresh Rate) στην ουσία αφορά το gaming και είναι μια software διαδικασία όπου το πρόγραμμα συγχρονίζει την οθόνη σας να παίζει ακριβώς με το framerate που αποδίδει εκείνη την στιγμή η κονσόλα/το PC σας. Αυξομειώνοντας ακαριαία τις διάφορες διακυμάνσεις, εξομαλύνει σε τεράστιο βαθμό το screen tearing που είναι σύνηθες στα παιχνίδια με ασταθή framerate.
Υπάρχουν διαφόρων ειδών VRR στην αγορά, με τα πιο γνωστά να είναι το FreeSync της AMD (που είναι και το πιο διαδεδομένο) και το G-Sync της Nvidia. Απλά κοιτάξτε λοιπόν η οθόνη/τηλεόραση που θα πάρετε να υποστηρίζει έστω κάποια VRR τεχνολογία, αν έχετε στο πρόγραμμα να την χρησιμοποιήσετε για gaming.
ALLM
To ALLM (Auto Low Latency Mode) από την άλλη, είναι κάτι πολύ πιο απλό. Στην ουσία, πρόκειται για ένα μηχανισμό που αναγνωρίζει ότι το σήμα που παίρνετε αυτή τη στιγμή είναι για κάποιο video game και αυτομάτως αλλάζει το viewing mode της τηλεόρασής σας από εκεί που μπορεί να το είχατε (πχ Cinema Mode) στο Game Mode (ή όπως ονομάζεται στην εκάστοτε τηλεόραση). Αυτό γλιτώνει τον παίχτη να χρειάζεται να αλλάζει από μόνος του το viewing mode κάθε φορά που ανοίγει / κλείνει την κονσόλα του.
High Dynamic Range (HDR)
Είναι μια τεχνολογία που αναβαθμίζει την ποιότητα της εικόνας σας και θεωρητικά δίνει καλύτερη απόδοση φωτισμού και σκιάσεων απέναντι στην συμβατική ποιότητα (SDR). Aν και υπάρχουν πολλά διαφορετικά πρωτόκολλα HDR, τα επικρατέστερα και αυτά που θα ακούσετε πιο συχνά είναι τρία:
- HDR10: Το πιο διαδεδομένο standard για HDR, είναι δωρεάν και υποστηρίζεται από όλες τις τηλεοράσεις που υποστηρίζουν HDR.
- HDR10+: Ένα πιο αναβαθμισμένο πρωτόκολλο που ενάντιά του απλού HDR10, κάνει την εικόνα να δείχνει πιο καθαρή και τις λεπτομέρειες πιο έντονες. Δημιούργημα της Samsung σε συνεργασία με την Amazon Video, το βρίσκουμε σε οθόνες τις ίδιας εταιρίας αλλά και τις Panasonic. Υποστηρίζεται από διάφορες ταινίες, Amazon, Apple TV και ορισμένα άλλα κανάλια, αλλά εχει αρκετά μικρότερη υποστήριξη σε σχέση με το DV και επίσης δεν υποστηρίζεται από καμία κονσόλα.
- Dolby Vision (DV) Το πρωτόκολλο της γνωστής Dolby, θεωρείται πως αποδίδει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα (αν και οι διαφορές του με το HDR10+ είναι αρκετά μικρές). Το μεγάλο αβαντάζ του δεν είναι τόσο η τεχνική του ανωτερότητα όσο ότι υποστηρίζεται από πολύ περισσότερες τηλεοράσεις, συσκευές, ταινίες και streaming sites. To Xbox Series είναι η μόνη κονσόλα που το υποστηρίζει για την ώρα.
Αγνότητα μαύρου χρώματος
Το καλύτερο χαρακτηριστικό των OLED TVs είναι τα εκπληκτικά μαύρα που προσφέρουν σε σχέση με όλες τις ανταγωνιστικές τεχνολογίες. Στα περισσότερα συμβατικά panels, o φωτισμός τους γίνεται με ένα ξεχωριστό backlit panel που στέλνει φως σε όλη την επιφάνεια, δημιουργώντας την γνωστή σε όλους μας γκριζάδα εκεί που θα έπρεπε να είναι μαύρο.
Οι OLED TVs όμως, δουλεύουν αλλιώς και επειδή η δεν φωτίζουν μόνιμα όλο το panel αλλά μόνο ενεργοποιούν τα pixels που χρειάζεται, καταφέρνουν τα μαύρα τους να είναι «πίσσα κατράμι» και βοηθάνε την εικόνα και τις σκιάσεις της να δείχνει τρομερά εντυπωσιακή ενώ τα φωτεινά σημεία δείχνουν πολύ πιο ξεκάθαρα δίπλα σε ένα τόσο καθαρό μαύρο. Αν λοιπόν το αγνό μαύρο και οι καθαρές διακριτές γραμμές είναι σημαντικά για εσάς, δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή από μια OLED TV.
Φωτεινότητα
Aπό την άλλη, ενώ μια OLED κερδίζει κατά κράτος στα μαύρα, στο θέμα φωτεινότητας είναι πιο περιορισμένη. Επειδή δεν φωτίζει όλο το panel όπως πχ οι συμβατικές LED, οι OLED οθόνες απέχουν πολύ από τα τρομερά επίπεδα φωτεινότητας που βλέπουμε σε άλλες οθόνες. Αυτό γενικά δεν είναι μεγάλο πρόβλημα σε ένα δωμάτιο με φυσιολογικό ελαφρύ φωτισμό αλλά αν είσαστε περιτριγυρισμένοι με παράθυρα, τότε την ημέρα μπορεί να μην βλέπετε όσο καθαρά θα θέλατε. Σε γενικές γραμμές πάντως, η πιο «μαζεμένη» φωτεινότητα προσφέρει καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα και πιο ρεαλιστικά χρώματα οπότε για κινηματογραφική εμπειρία, οι OLED οθόνες κερδίζουν.
Στο gaming από την άλλη, αν σας ενδιαφέρει περισσότερο το να δείχνουν πιο έντονα και φωτεινά τα χρώματα και λιγότερο να είναι ρεαλιστικοί οι τόνοι, ίσως οι συμβατικές LED να είναι καλύτερη επιλογή. Με το πέρασμα των χρόνων η τεχνολογία των WD-OLEDs έχει βελτιωθεί και «φωτιστεί» σημαντικά τα τελευταία χρόνια και οι νέες QD-OLEDs καταφέρνουν να πετύχουν ακόμα καλύτερα επίπεδα φωτεινότητας (φυσικά απέχουν πολύ από τα επίπεδα φωτισμού των LED), οπότε δεν είναι δα ότι θα βλέπετε πια αυτή την πιο πεσμένη εικόνα των OLEDs που είχαμε πριν 5-6 χρόνια. Προσοχή όμως, δεν θέλετε να έχετε τέτοιες οθόνες συνέχεια σε dynamic mode και την maximum φωτεινότητά τους, λόγο μεγαλύτερης καταπόνησης του panel και burn in.
Image Retention
Φτάσαμε λοιπόν και στον γνωστό “δράκο” που απειλεί με καταστροφή τα OLED panels και που αποτελεί τον μεγαλύτερο φόβο κάθε ανθρώπου που σκέφτεται να αγοράσει OLED panels. To image retention, ή “burn in” όπως είναι πιο γνωστό στην καθομιλούμενη, είναι ένα θέμα που αντιμετωπίζουν όλες οι τηλεοράσεις σε κάποιο βαθμό στο οποίο σταδιακά διάφορες περιοχές από pixels χάνουν την φωτεινότητά τους ή «κολλάνε» να δείχνουν ένα αχνό φάντασμα μιας παλιάς εικόνας. Ο δράκος αυτός απειλεί πάντα μια τηλεόραση και μπορεί όντως με το πέρασμα του χρόνου να δημιουργήσει πρόβλημα.
Είναι όμως όντως τόσο μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να μας αποτρέπει και από το να σκεφτόμαστε την αγορά μιας OLED τηλεόρασης; Θα λέγαμε πως εξαρτάται κατά πολύ στον χρήστη και στην χρήση της τηλεόρασης, αλλά με τη τεχνολογία να έχει κάνει μεγάλα άλματα βελτίωσης τα τελευταία χρόνια, η πλειοψηφία των θεατών κατά πάσα πιθανότητα δε θα έχουν σοβαρό θέμα αν προσέχουν λιγάκι. Ορισμένα ενδιαφέρον στοιχεία πάνω στο θέμα:
- Το image retention δεν είναι αποκλειστικό θέμα των OLEDs. Oι Plasma οθόνες το έχουν και μάλιστα σε αρκετά πιο έντονη μορφή αλλά ακόμα και οι συμβατικές LCD και LED μπορούν να το εμφανίσουν, σε πιο μικρό βαθμό πάντα.
- Το πρόβλημα δημιουργείται όταν βλέπετε πάρα πολύ υλικό, για πάρα πολλές ώρες, με στατικές εικόνες. Δηλαδή για μια τηλεόραση στο πλοίο από Αθήνα για Φολέγανδρο που παίζει μόνιμα MTV, 24 ώρες το 24ωρο, σε dynamic setting με τον φωτισμό και το saturation στο τέρμα, ε ναι το burn in είναι δεδομένο ότι θα συμβεί γύρω από το σήμα του καναλιού στην αρχή και σταδιακά λόγο της υπερβολικής χρήσης και στην υπόλοιπη οθόνη. Παρόμοιο πρόβλημα μπορεί να συναντήσετε αν τις χρησιμοποιείτε για PC monitor καθώς η χρήση για 8-10 ώρες την ημέρα στη δουλειά με κυρίως σταθερά παράθυρα και μπορντούρες, μπορεί να καταπονήσει αρκετά την οθόνη. Αν θέλεις τηλεόραση-σκυλί που θα λειτουργεί 10-15 ώρες την ημέρα και θα «σκίζεται» σε τρελή φωτεινότητα, τότε μια LED ίσως είναι καλύτερη επιλογή.
- Αν από την άλλη, η χρήση σας είναι πιο φυσιολογική, με ας πούμε 4-5 ώρες την ημέρα και με διαφορετικό υλικό (ταινίες, παιχνίδια, κανάλια, κλπ), τότε επειδή η εικόνα ανανεώνεται συνεχώς, η υγεία της οθόνης παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση και θα αντέξει για πολλά, πολλά χρόνια. Όλα λοιπόν έχουν να κάνουν με τον χρόνο και τον τρόπο χρήσης.
- Βέβαια προφανώς δεν είναι όλα παρατημένα στον χρήστη καθώς η πλειοψηφία δεν θα ασχοληθεί να ψάξει ιδιαίτερα το πως να προστατέψει την τηλεόρασή του. Εδώ οι κατασκευαστές έχουν προβεί σε κάτι που στο design ονομάζουμε “idiot-proofing”, να σχεδιάσεις έτσι ένα προϊόν ώστε να το κάνεις όσο πιο ασφαλές και ανθεκτικό γίνεται ενάντια στην πιο χαζή χρήση. Για αυτό το λόγο, υπάρχουν πάρα πολλά software και μη συστήματα πλέον σε κάθε σοβαρή τηλεόραση που δουλεύουν στο background για να προστατεύσουν την οθόνη σας από τέτοιο πρόβλημα. H λίστα είναι πράγματι τεράστια και ο κάθε κατασκευαστής βάζει και άλλα δικά του, αλλά τα πιο γνωστά είναι τα εξής:
- ABL (Automatic Brightness Limiter): Όπως υποδηλώνει το όνομά του, είναι ένας μηχανισμός που αυτόματα χαμηλώνει σταδιακά την ένταση του φωτισμού της οθόνης όταν βλέπει πολύ έντονο φωτισμό για κάποια ώρα.
- Heatsink: Σκεφτείτε το σαν μια πολύ λεπτή «ψήκτρα» περασμένη πίσω από την τηλεόραση, σχεδιασμένη να απορροφά περισσότερη θερμότητα από τα pixels. Αυτό με τη σειρά του, επιτρέπει υψηλότερες δυνατότητες φωτισμού από το panel αλλά και μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο.
- Logo Luminance Adjustment: Μηχανισμός που αναγνωρίζει ότι υπάρχει για πολύ ώρα κάποιο στατικό σύμβολο στην οθόνη (πχ σήμα καναλιού, game hud) και το σκοτεινιάζει λιγάκι.
- Pixel Refresher: Τρέχει στο background και προσαρμόζει τις τιμές ενεργειακής τάσης για το κάθε pixel για να επαναφέρει ομοιομορφία σε όλη την οθόνη. Στις LG για παράδειγμα, δουλεύει αυτόματα κάθε 4 ώρες σε ήπια μορφή, δουλεύει και στο κλείσιμο και θα κάνει και αυτόματο πιο βαθύ refresh κάθε πχ 2000 ώρες. Και φυσικά υπάρχει και manual επιλογή για να το κάνετε εσείς όποτε θέλετε.
- Pixel shift: Κάθε τόσο μετατοπίζει όλη την εικόνα μερικά pixels δεξιά αριστερά για να επιτρέψει στατικά pixels να ανανεωθούν.
- Screensaver: Αν η τηλεόραση αναγνωρίσει ότι έχετε πατήσει pause σε κάτι, περνάει ένα screensaver να τρέχει στην επιφάνεια για να μην επιτρέψει στατική εικόνα για πολύ ώρα.
Χαμηλές αναλύσεις
Αν βλέπετε ακόμα VHS ή παίζετε στο PS2, καταρχάς τα αγωνιστικά συγχαρητήριά μας που εν μέσω μιας HD εποχής επιμένετε να βλέπεται υλικό στις αστρονομικές αναλύσεις των 480-720p. Δυστυχώς τέτοιες αναλύσεις, οι σύγχρονες 4Κ τηλεοράσεις απλά δεν μπορούν να τις αποδώσουν τόσο «καθαρά» όσο θα τις βλέπατε κάποτε σε μια CRT οθόνη με αποτέλεσμα να βλέπετε εικόνα σαν από πολύ χαμηλό bitrate stream του YouTube. Όλες οι τηλεοράσεις έχουν το δικό τους software για να απαλύνουν το πρόβλημα, να εξομαλύνουν τις γωνίες και γενικά να δώσουν ένα πιο ομαλό οπτικό αποτέλεσμα αλλά η τελική εικόνα διαφέρει αρκετά από τηλεόραση σε τηλεόραση.
Calibration
Συχνά θα διαβάσετε ότι για να έχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την οθόνη σας θα πρέπει να την ρυθμίσετε μέχρι θανάτου, ενώ υπάρχουν και επαγγελματίες που έρχονται στον χώρο σας και με (παχυλή) αμοιβή, αναλαμβάνουν αυτοί να ρυθμίσουν προσεκτικά όλα τα πεδία για να πετύχετε το καλύτερο και πιο ρεαλιστικό αποτέλεσμα στο δικό σας χώρο (καθώς διαφέρει ο φωτισμός, η τοποθεσία, η δική σας όραση κλπ). Ναι, υπάρχει μια αλήθεια πίσω από αυτό αλλά τα πράγματα δεν απέχουν πολύ από το να είναι όσο τραγικά όσο τα παρουσιάζουν ορισμένοι purist.
Kαταρχάς, σε πολλά από τα μοντέλα, οι αρχικές ρυθμίσεις τους είναι ικανοποιητικότατες. Πέραν αυτού, μπορείτε να βρείτε στο internet διάφορα «έτοιμα» settings από ειδικούς που θα σας δώσουν μια βάση για να ξεκινήσετε. Αλλά εν τέλει, κανένας ειδικός και καμία ρύθμιση δεν ξεπερνάει το δικό σας μάτι. Δε σας ενδιαφέρει το ρεαλιστικό χρώμα αλλά θέλετε υψηλό saturation; Mην ακούτε κανέναν «ειδικό» και στρώστε την εικόνα σας έτσι όπως σας ταιριάζει. Δεν είναι τυχαίο που το internet είναι γεμάτο από κόσμο που λέει «πλήρωσα ειδικό αλλά μετά δε τρελάθηκα με το αποτέλεσμα και το πείραξα εγώ».
Δεν επιλέγουμε από βιτρίνες
Αυτό που λέει ο τίτλος. Ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν επιλέγουμε τηλεόραση σύμφωνα με το πόσο εντυπωσιακά δείχνει στην βιτρίνα ενός καταστήματος. Οι οθόνες εκεί είναι πειραγμένες να τρέχουν σε vivid mode με τέρμα υψηλή φωτεινότητα και saturation και συχνά παίζουν ειδικά 4k HDR videos, φτιαγμένα 100% για εντυπωσιασμό του καταναλωτή μέσω του vivid mode. Δείτε αν κάποιος γνωστός σας έχει την τηλεόραση που θέλετε και χαζέψτε την εκεί. Ή πάτε σε πολυκατάστημα με στικάκι με δικό σας βίντεο και ζητήστε να δοκιμάσετε την τηλεόραση αλλά και να παίξετε με τις ρυθμίσεις για να μπει πχ σε Film maker mode και να την δείτε έτσι. Παίξτε με τις ρυθμίσεις της εικόνας και δείτε το πραγματικό οπτικό αποτέλεσμα και όχι τα φρου φρου που σερβίρουν στο κατάστημα.
Ψυχραιμία στην έρευνα
Τρομερά σημαντικό αυτό. Ναι, φυσικά και θα ψάξετε, θα ερευνήσετε, να διαβάσετε reviews και απόψεις. Αλλά να μην σας πιάσουν οι εμμονές σας γιατί τότε θα πέσετε μέσα σε ένα πηγάδι δίχως πάτο. Αναγνωρίζουμε το σαράκι του να θέλετε να πάρετε ότι καλύτερο μπορείτε με τα χρήματα που διαθέτετε αλλά από ένα σημείο και μετά, η έρευνα θα σας φέρει μέσα στα forums των purists. Και εκεί, η γκρίνια και το παράπονο χτυπάνε κόκκινο για το κάθε μοντέλο της αγοράς και εν τέλει θα σας ρίξει την ψυχολογία σε σημείο που θα κοιτάτε να δώσετε 2,000 ευρώ για να πάρετε την premium τηλεόραση που έχει τα λιγότερα προβλήματα και όχι αυτή που είναι καλύτερη! Για την καλή ψυχολογική υγεία σας, ψυχραιμία και μακριά από τις υπερβολικές αναλύσεις!
BEST OLED TVs – 2022
Και φυσικά, να αναφέρουμε και τα καλύτερα φετινά μοντέλα της αγοράς, τονίζοντας βεβαίως τα θετικά και αρνητικά τους μιας και η «τέλεια τηλεόραση» είναι παραμύθι εφάμιλλου επιπέδου με το τσουκάλι με χρυσά νομίσματα στην άκρη του ουράνιου τόξου!
LG G2
Διαθέσιμα μεγέθη: 55″, 65″, 77″, 83″, 97″
Θετικά
- Η καθαρότερη WD-OLED που έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα.
- Υποστήριξη Dolby Vision
- Μάλλον η ομορφότερη τηλεόραση της αγοράς σχεδιαστικά, ιδιαίτερα λεπτή και σχεδιασμένη για κρέμασμα στον τοίχο (έρχεται μαζί με τη βάση στήριξης για τοίχο).
- Από τις καλύτερες αν όχι η καλύτερη τηλεόραση στην εξομάλυνση άστατης κίνησης σε ταινίες
- Kαλοσχεδιασμένο gaming UI.
- Ύπαρξη heatsink.
Αρνητικά
- Αν δεν την κρεμάσετε στον τοίχο, πρέπει να αγοράσετε ξεχωριστά το stand για τραπέζι, που και είναι τσιμπημένο αλλά και είναι μέτριας ποιότητας
- Δεν υποστηρίζει HDR10+
- Στα μεγαλύτερα μεγέθη, έχουν παρατηρηθεί ορισμένα προβλήματα με vertical banding ή / και pink tint (ελαφρύ ροζ απόχρωση) στις άκρες τις τηλεόρασης όταν παρακολουθείτε υπό γωνία.
- Θα μπορούσε να έχει ένα πιο προσεγμένο τηλεκοντρόλ.
- Όπως όλα τα WD-OLED panels, υπάρχει μια πιθανότητα εξ αρχής η οθόνη να έχει κάποιο θέμα banding/pink tinting.
Panasonic LZ2000
Διαθέσιμα μεγέθη: 55”, 65”, 77”
Θετικά
- H πιο ρεαλιστική απόδοση χρωμάτων στην αγορά.
- Πολύ καλή απόδοση ήχου.
- Υποστήριξη Dolby Vision και HDR10+
- Ικανοποιητικό gaming mode.
Αρνητικά
- Μόνο δύο HDMI 2.1
- Λίγο πεπαλαιωμένος σχεδιασμός
- Ιδιαίτερα ακριβή και δεν σας ενδιαφέρει να είναι συνδεδεμένη με Dolby Atmos σύστημα, δε προσφέρει και πολλά παραπάνω από την σημαντικά φθηνότερη LZ1500.
- Όπως όλα τα WD-OLED panels, υπάρχει μια πιθανότητα εξ αρχής η οθόνη να έχει κάποιο θέμα banding/pink tinting.
Philips OLED +937
Διαθέσιμα μεγέθη: 65″, 77″
Θετικά
- Πολύ καλή ποιότητα εικόνας και υψηλός φωτισμός, φορώντας το ίδιο πάνελ με την LG G2 και υπόσχεται ακόμα πιο φωτεινό αποτέλεσμα.
- Υποστήριξη Dolby Vision και HDR10+
- Η καλύτερη απόδοση ήχου στην αγορά, με ενσωματωμένο Dolby Atmos soundbar 5.1.2 στη βάση.
- Ύπαρξη heatsink.
- Philips Ambilight για όποιον του αρέσει να φωτίζεται ο τοίχος πίσω από την τηλεόραση.
Αρνητικά
- Μόνο δύο HDMI 2.1
- Nαι μεν Android OS στη βάση αλλά μέτρια στημένο σε αυτή την περίπτωση και θα χρειαστεί αρκετό ρετουσάρισμα.
- Ιδιαίτερα υψηλή τιμή.
- Όχι αρκετές ευκολίες και λειτουργίες για gaming.
- Όπως όλα τα WD-OLED panels, υπάρχει μια πιθανότητα εξ αρχής η οθόνη να έχει κάποιο θέμα banding/pink tinting.
Samsung S95B
Διαθέσιμα μεγέθη: 55”, 65”
Θετικά
- Μία εκ των φωτεινότερων OLED τηλεόραση της αγοράς, με ίσως τα πιο εντυπωσιακά και έντονα χρώματα, ιδανική για gaming.
- Πολύ όμορφος ultra slim σχεδιασμός.
- Υποστήριξη HDR10+
- Kαλοσχεδιασμένο gaming UI.
- Αναπάντεχα ανταγωνιστική τιμή.
- Όμορφο τηλεκοντρόλ με ηλιακή φόρτιση
Αρνητικά
- Δεν υποστηρίζει Dolby Vision
- Δεν έχει φίλτρο polariser οπότε αν το δωμάτιο δεν είναι 100% σκοτεινό, τα μαύρα γκριζάρουν/μωβίζουν λόγο αντανακλάσεων.
- Το Tizen OS τους είναι ολίγον τι αργό και μπουκωμένο με υλικό και έχει μέτριας ποιότητας υποστήριξη με firmware updates τους τελευταίους μήνες.
- Αμφισβητούμενη ποιότητα κατασκευής, με ορισμένους χρήστες να έχουν παρατηρήσει το panel να τους έχει φτάσει στραβωμένο.
- Για να δώσει αυτά τα έντονα χρώματα, ξεφεύγει από τις πιο ρεαλιστικές αποχρώσεις, που έχει αντίκτυπο στις ταινίες.
- Είναι η πρώτη QD-OLED της Samsung οπότε σαν early adopter o αγοραστής πρέπει να έχει στο νου του ότι αγοράζει κάτι πολύ φρέσκο και κάτι που δεν έχει ακόμα ελεγχθεί ως προς την αντοχή του.
Sony A95K
Διαθέσιμα μεγέθη: 55”, 65”
Θετικά
- Eξαιρετική απόδοση εικόνας με πολύ ρεαλιστικό χρώμα.
- Υποστήριξη Dolby Vision
- Υψηλή ποιότητα κατασκευής.
- Καλή ποιότητα ήχου.
- Android OS
- Ύπαρξη Heatsink.
Αρνητικά
- Μόνο δύο HDMI 2.1
- Δεν υποστηρίζει HDR10+
- Δεν έχει φίλτρο polariser οπότε αν το δωμάτιο δεν είναι 100% σκοτεινό, τα μαύρα γκριζάρουν/μωβίζουν λόγο αντανακλάσεων.
- Ιδιαίτερα υψηλή τιμή.
- Είναι η πρώτη QD-OLED της Sony οπότε σαν early adopter o αγοραστής πρέπει να έχει στο νου του ότι αγοράζει κάτι πολύ φρέσκο και κάτι που δεν έχει ακόμα ελεγχθεί ως προς την αντοχή του.
Εναλλακτικές για χαμηλότερο Budget
LG A2, B2 & C2
Tα πιο οικονομικά μοντέλα της LG, η σειρά Α είναι στο lower end της OLED τεχνολογίας, με εμφανή τον χαμηλότερο φωτισμό και ποιότητα εικόνας αλλά παραμένει ένα ικανοποιητικότατο σημείο εισόδου στην τεχνολογία. Η σειρά Β από την άλλη, είναι πάρα πολύ κοντά στη σειρά C και σε SDR υλικό τα αποτελέσματα είναι ίδια.
Στο HDR όμως μένει αρκετά πιο πίσω από την ανώτερη C2, και σε peak luminance αλλά και στη καθαρότητα και στο banding του HDR. H σειρά C εδώ και χρόνια αποτελεί μία από τις καλύτερες επιλογές στην αγορά καθώς είναι σχεδόν στο ίδιο σκαλι μαζί με τα premium μοντέλα και έχει το αβαντάζ ότι βγαίνει και πολλά διαφορετικά μεγέθη.
Panasonic LZ1000 & LZ1500
Το οικονομικό και το μεσαίο μοντέλο της 2022 σειράς συνεχίζουν την παράδοση της Panasonic να προσφέρει ρεαλιστικό χρώμα και φωτισμούς. Λόγο τιμολογιακής πολιτικής τους βέβαια, είναι άδικο να τα συγκρίνουμε με τα χαμηλότερα μοντέλα του ανταγωνισμού και η LZ1000 συγκριτικά με αντίστοιχο κόστος σε άλλες εταιρίες μένει λίγο πίσω.
Η LZ1500 από την άλλη είναι πολύ κοντά σε επίπεδο με την ναυαρχίδα LZ2000 και αν δεν σας ενδιαφέρει τόσο πολύ η υψηλότερη ποιότητα ήχου, τότε άνετα έρχεστε εδώ.
Philips OLED +907
Ολόφρεσκη κυκλοφορία στην αγορά οπότε δεν υπάρχουν ακόμα πολλές πληροφορίες γύρω από αυτήν ενώ πολλά καταστήματα δεν την έχουν καν για να την δείξουν, αλλά οι πρώτες πληροφορίες δείχνουν πως έχουμε με ένα συμπαθητικό μοντέλο στις mid range κατηγορίες από την Philips, με ένα ιδιαίτερα φωτεινό panel και πολύ καλό ήχο και εδώ (αν και περιορισμένο σε 3.1 ηχεία). Αρκετά τσιμπημένο όμως σε τιμή.
Samsung
H Samsung φέτος δεν κυκλοφόρησε κανένα άλλο νέο μοντέλο στην αγορά πέρα από την QD OLED S95B, οπότε αν κάποιος θέλει να δει άλλες φετινές επιλογές από την συγκεκριμένη εταιρία, θα πρέπει να κοιτάξει σε μη OLED επιλογές όπως η υπέροχη QN90B QLED.
Sony Α75Κ, Α80Κ & Α90Κ
Σε αντίθεση με την QD-OLED Α95, όλα τα υπόλοιπα φετινά μοντέλα της Sony φοράνε WD-OLED panels όπως όλες τις προηγούμενες χρονιές. Η A75K είναι το low end μοντέλο της εταιρίες και είναι μια ποιοτικότατη τηλεόραση απέναντι στην LG A2, αλλά έχει και αυτή αρκετά πεσμένη φωτεινότητα σε σχέση με τα πιο αναβαθμισμένα μοντέλα.
Από εκεί και πέρα, οι A80K και A90K είναι σχεδόν το ίδιο μοντέλο με τόσο μικρές διαφορές μεταξύ τους (η μόνη ουσιαστική διαφορά είναι ότι η καθεμία κυκλοφορεί σε διαφορετικό μέγεθος) που δύσκολα δικαιολογούν τη διαφορετική ονομασία. Από εκεί και πέρα βέβαια, έχουμε να κάνουμε με μια καλή medium-high end τηλεόραση με όλα τα θετικά που συνοδεύουν την ιδιαίτερα ποιοτική κατασκευή της Sony, με την ανάλογη υψηλή τιμή βεβαίως.