Το παρόν κείμενο γράφτηκε με γνώμονα την εξεταστική μας ματιά όσον αφορά στην παρούσα έκδοση των υπολογιστών. Και αυτό γιατί ο συγκεκριμένος τίτλος αποτελεί συχνά σημείο αναφοράς για τα αριστουργήματα που προσέφερε η Naughty Dog στο PlayStation. Έχοντας διασχίσει αρκετά development χιλιόμετρα στο PlayStation 3, το αρχικό The Last of Us κυκλοφόρησε στο λυκόφως της κονσόλας για να αποδείξει περίτρανα τι μπορεί να συμβεί όταν ένα στούντιο έχει αποκτήσει την απόλυτη εμπειρία τεχνογνωσίας μιας πλατφόρμας, χωρίς ωστόσο να επαναπαύεται στις δάφνες που έχει ήδη δρέψει.
Το The Last of Us ήρθε ως ένα ακόμα παιχνίδι σε έναν post-apocalyptic κόσμο, ως μια αντιπρόταση στην ποπ κουλτούρα των ζόμπι και όπως εκείνη είχε ήδη διαμορφωθεί έως εκείνη τη στιγμή, αποτελώντας ένα ξάφνιασμα στο κοινό της εταιρείας που περίμενε ήδη την επόμενη περιπέτεια του ανήσυχου Nathan Drake.
Και τι πρόταση ήταν αυτή! Από το βήμα που μας δίνεται έχουμε δηλώσει ξανά και ξανά πόσα πολλά σημαίνει για όλους μας το πόνημα αυτό της Naughty Dog. Το ταξίδι του Joel και της Ellie σε έναν κόσμο άδικο, δύσκολο και προκλητικό αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη τόσο στην αρχική κυκλοφορία του τίτλου, γεγονός που μας επέτρεψε να την απολαύσουμε ελαφρώς ρετουσαρισμένη στο PlayStation 4, αλλά και στην τρέχουσα μορφή της, έχοντας υποστεί ένα σοβαρό face lift για να υποδεχθεί τη νέα γενιά hardware.
Ακόμα και αν πλέον έχει περισσότερη βαρύτητα το muscle memory από το μυαλό και τη λογική μας, ακόμα και αν ξέρουμε τι κρύβεται πίσω από μια ήσυχη γωνία στη γειτονιά του Bill ή στους ορόφους του εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου που θα βρεθεί στο δρόμο μας, αυτό δεν αποτελεί αρνητικό κριτήριο ή τροχοπέδη στην επιθυμία μας να απολαύσουμε αυτό το ταξίδι στην ακόμα πιο καλύτερη και βελτιωμένη εκδοχή του. Γιατί όσο θετική ήταν η εικόνα που αποκομίσαμε από την έκδοση του τίτλου στο PlayStation 5, όπως είχε γράψει σχετικά και στο review του ο Γιώργος Καλλίφας, τόσο θετική αναμέναμε να είναι η εικόνα που θα αποκομίζαμε και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, όπου το πιο αναβαθμισμένο hardware θα μπορούσε να απογειώσει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) την εμπειρία μας.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει ήδη γίνει διαθέσιμο το πρώτο μεγάλο διορθωτικό patch, αλλά και μια σειρά από hotfixes που εστιάζουν σε συγκεκριμένα προβλήματα του παιχνιδιού. Αυτό μας επιτρέπει να πούμε με μια σχετική ανακοίνωση πως το παιχνίδι έχει γίνει πλέον playable, χωρίς τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε σε ένα από τα πιο καταστροφικά launches που έχουν γίνει ποτέ στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και το πρώτο προβληματικό launch με το οποίο έρχεται αντιμέτωπη η Naughty Dog αλλά και η Sony, στην προσπάθειά της να κερδίσει ένα μεγάλο κομμάτι από την πίτα στο χώρο των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Παρά την επιτυχημένη κυκλοφορία της πρόσφατης συλλογής Uncharted: Legacy of Thieves Collection, η έκδοση υπολογιστών του The Last of Us δεν έμελλε να κυκλοφορήσει χωρίς προβλήματα. Η μεταφορά της ημερομηνίας κυκλοφορίας του τίτλου, η οποία και θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί μόνο θετικά το momentum που είχε δημιουργηθεί με την πρόσφατη τηλεοπτική επιτυχία του HBO, φαίνεται πως έκρυβε μόνο σοβαρούς λόγους από πίσω – λόγους που δεν κατάφεραν να διορθωθούν στην ώρα τους, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα launch που συγκρίνεται μόνο με την απαράμιλλη αποτυχία του launch του Cyberpunk 2077 για τις κονσόλες.
Το μηχάνημα που χρησιμοποιήσαμε για τη δοκιμή του τίτλου περιλαμβάνει έναν i7 επεξεργαστή δωδέκατης γενιάς, με τα γραφικά να αναλαμβάνει μια RTX 3080. Πρόκειται για ένα μηχάνημα που, στο σύνολό του ξεπερνά κατά πολύ τις μέγιστες απαιτήσεις υλικού που έθεσε η Naughty Dog, δεδομένου μάλιστα ότι η μέγιστη ανάλυση που υποστηρίζει το μηχάνημα είναι η Full HD, κάτι που θα έπρεπε να κάνει την αναπαραγωγή του τίτλου μια αρκετά εύκολη υπόθεση. Από την ημερομηνία κυκλοφορίας του τίτλου, όμως, μέχρι και σήμερα, αναγκαστήκαμε να παίξουμε πολύ με τις ρυθμίσεις στο κεντρικό μενού του τίτλου για να βεβαιωθούμε πως θα έχουμε μια ομαλή εμπειρία παιχνιδιού.
Παρά την άνεση που έχει το υλικό, το μηχάνημά μας οδηγήθηκε πολλές φορές στα άκρα, με το παιχνίδι να καταλαμβάνει άπληστα πόρους που δεν θα έπρεπε να κάνει. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα τρομακτικό σκαμπανέβασμα στο ρυθμό ανανέωσης της οθόνης, με τα 60 καρέ συχνά να αποτελούν όνειρο απατηλό – και όλα αυτά όταν δεν βρεθήκαμε αντιμέτωποι με αρκετά μεγάλα loading times (ανεξάρτητα από το γεγονός του ότι το παιχνίδι εγκαταστάθηκε σε SSD δίσκο) και απανωτά crashes στην επιφάνεια εργασίας.
Μια απλή έρευνα μπορεί να αποκαλύψει ακόμα περισσότερα προβλήματα που ανέφεραν οι χρήστες των υπολογιστών παγκοσμίως και που δεν αναφέρουμε στο παρόν κείμενο για ανάγκη εξοικονόμησης χώρου. Αυτό ανάγκασε τη Naughty Dog να αναλάβει σχεδόν αμέσως δράση και να προσφέρει διορθωτικές λύσεις στο μέγιστο δυνατό επίπεδο, με την προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων να συνεχίζεται στο άμεσο μέλλον. Είμαστε ικανοποιημένοι που αυτή τη στιγμή μπορούμε να παίξουμε το παιχνίδι χωρίς τα τραγικά προβλήματα των πρώτων ημερών, γεγονός που μας επιτρέπει να αναπροσαρμόσουμε τη βαθμολογία μας όσον αφορά στη συγκεκριμένη έκδοση.
Γεγονός είναι όμως πως υπάρχουν πολλά ακόμα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν, ενώ αναγκαζόμαστε να έχουμε ενεργοποιημένη την τεχνολογία DLSS της Nvidia, η οποία προσπαθεί να προσφέρει βελτιωμένη ποιότητα εικόνας με χαμηλότερες ρυθμίσεις, χωρίς ωστόσο αυτό να λειτουργεί άψογα κάθε φορά. Η ανάγκη δε της Naughty Dog να βελτιώσει την εμπειρία των παικτών σε PC στο άμεσο μέλλον έχει βάλει στον πάγο και την εμπειρία παιχνιδιού που περίμεναν οι κάτοχοι Steam Deck.
O Neil Druckmann είχε υποσχεθεί νωρίτερα πως το παιχνίδι επρόκειτο να είναι απολύτως συμβατό με το Steam Deck από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας, χαροποιώντας έτσι τους παίκτες που επιλέγουν τη φορητότητα έναντι της δύναμης. Όπως είναι αναμενόμενο, ωστόσο, το Steam Deck πολύ γρήγορα διέψευσε τις υποσχέσεις του δημιουργού της σειράς, αναγκάζοντας τη Valve να χαρακτηρίσει τον τίτλο ως ασύμβατο με το μηχάνημά της και να το βάλει σε κούρσα αναμονής των βελτιώσεων που θα προσφέρουν την (αρχικώς υποσχόμενη) εμπειρία που αξίζουν.
Έτσι, για την ώρα έχουμε να κάνουμε με έναν Joel και μια Ellie που ανησυχούν περισσότερο για crashes, stuttering και μια σωρεία άθλιων bugs που έχουν περισσότερη αξία ως ιντερνετικά memes, παρά για τις απειλές που κρύβονται σε έναν κόσμο που έχει γονατίσει από τον μύκητα Cordyceps. Αυτό μας φέρνει αυτόματα ενώπιον ενός μεγάλου διλήμματος. Πόσο εύκολα μπορούμε να χαρακτηρίσουμε βαθμολογικά ένα παιχνίδι που έχει αποδείξει τη αξία και τη σημαντικότητά του μέσα στα χρόνια, αλλά που δεν καταφέρνει, ωστόσο, να προσφέρει την ίδια εμπειρία και σε μια εντελώς διαφορετική μερίδα παικτών;
Το The Last of Us Part I, ακόμα και μέσα στα τεχνικά προβλήματα που το βασανίζουν, εξακολουθεί να προσφέρει κάποιες θετικές στιγμές, κυρίως ως υπόσχεση του τι θα μπορεί να κάνει στο μέλλον, όπου τα προβλήματα του δύσκολου launch θα αποτελούν μακρινό παρελθόν. Για την ώρα, όμως, έχουμε να κάνουμε με ένα χείριστο port, που έρχεται να αμαυρώσει ολοκληρωτικά την αίσθηση που έχουμε για αυτό το πρώτο παιχνίδι της σειράς.
Κάπως έτσι λοιπόν προτείνουμε από τους παίκτες να περιμένουν λίγο καιρό ακόμα και να μη βιαστούν να δώσουν το πλήρες αντίτιμο για ένα παιχνίδι που δεν ήταν έτοιμο για κυκλοφορία, ή που αποτέλεσε θύμα της προχειροδουλειάς ενός porting studio που δεν φάνηκε αντάξιο του ονόματος της Naughty Dog και της σημασίας που έχει η σειρά για τη βιομηχανία. Μέχρι να γίνει η χαρτογράφηση της terra incognita των υπολογιστών και να προσφερθεί το παιχνίδι στη μορφή που όφειλε εξ αρχής, οι παίκτες των υπολογιστών μπορούν να δουν καλύτερα τη σειρά, έτσι ώστε να μάθουν ακόμα περισσότερα για τον κόσμο και να εκτιμήσουν ακόμα περισσότερο αυτά που μπορεί να προσφέρει το παιχνίδι, στη σωστή του μορφή και στο σωστό χρόνο.
