Τα τελευταία χρόνια -δυστυχώς ή ευτυχώς- το Call of Duty: Warzone έχει κυριαρχήσει στην πλειονότητα της βάσης των παικτών του CoD, με αποτέλεσμα ο αριθμός παικτών του Warzone να έχει πλέον ξεπεράσει σε νούμερα αυτόν του παραδοσιακού PvP Multiplayer του τίτλου. Επακόλουθο αυτής της στροφής του κοινού του Call of Duty από την πιο παραδοσιακή Multiplayer εμπειρία σε αυτή του Battle Royale που προσφέρει το Warzone ήταν και η φετινή κυκλοφορία του Call of Duty: Modern Warfare 3 που αναπτύχθηκε από τη Sledgehammer.
Σε κάθε νέα κυκλοφορία ενός τίτλου CoD βλέπουμε όλο και πιο εμφανή την «ανάγκη» του κεντρικού τίτλου της σειράς να οδηγήσει τους παίκτες του Warzone να αγοράζουν κάθε χρόνο το νέο CoD προκειμένου να συνεχίσουν αναπόσπαστοι την εμπειρία τους στο Warzone, προσθέτοντας στο «οπλοστάσιό» τους νέα όπλα, νέα blueprints και νέα skins, και ταυτόχρονα την όλο και εντονότερη προσπάθεια μεταφοράς κομματιών του Warzone στον main τίτλο, τόσο στο campaign όσο και στο Multiplayer.
Απόρροια αυτής της κοντινής (και πολλές φορές καθαρά αναγκαστικής) συνύπαρξης του εκάστοτε νέου Call of Duty που κυκλοφορεί με το Warzone, είναι και οι διάφορες σχεδιαστικές επιλογές που γίνονται από τις ομάδες ανάπτυξης της σειράς, αλλά και η προσαρμογή του gameplay της single player ιστορίας που αφηγείται ο νέος τίτλος της σειράς.
Ένα τέτοιο ξεκάθαρο παράδειγμα είδαμε στη κεντρική ιστορία του Modern Warfare II του 2022, με την προσθήκη στοιχείων scavenging και crafting, τα οποία εισήχθησαν στο παιχνίδι από το Warzone. Το ίδιο και εντονότερο στοιχείο έχουμε και στη φετινή κυκλοφορία του MWIII. Το τρέιλερ αποκάλυψης του MWIII μάς έκανε ξεκάθαρη άλλωστε τη σύνδεση του Warzone με το επόμενο κεφάλαιο του CoD, όταν αποκάλυψε ότι το νέο παιχνίδι θα περιελάμβανε το Gulag του Verdansk.
Στο κομμάτι του campaign του Modern Warfare III έχουμε μια συνέχεια των γεγονότων του Call of Duty: Modern Warfare II, με την ιστορία η οποία εξελίσσεται στο παιχνίδι να είναι άμεση προέκταση των γεγονότων του περσινού MW. Ο Makarov έχει συλληφθεί και φυλακιστεί, αλλά αυτό δεν αργεί να αλλάξει. Αφού αποδρά από το Gulag του Verdansk, σύντομα είναι έτοιμος να σπείρει τον όλεθρο στον κόσμο και να διαπράξει μια σειρά από τρομοκρατικές ενέργειες που γρήγορα βυθίζουν τον πλανήτη στο χείλος του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Task Force επιστρέφει και αναλαμβάνει δράση με σκοπό την αποσόβηση όλων των κινδύνων και την επανασύλληψη του Makarov.
Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας που προσπαθεί να αφηγηθεί το MW III αποτυγχάνει να προσφέρει σημαντικές, αξιομνημόνευτες ή/και εκρηκτικές κινηματογραφικές σκηνές. Η οικοδόμηση της αφήγησης της ιστορίας δε γίνεται κατά τη διάρκεια των αποστολών αλλά μέσω cutscenes, οι οποίες προσπαθούν να συνδέσουν τις φαινομενικά ασύνδετες αποστολές που μερικές φορές μπορεί να διαρκέσουν μόλις μερικά λεπτά.
Οι περισσότεροι -γνωστοί- χαρακτήρες του παιχνιδιού, δεν έχουν τον χρόνο να αναπτυχθούν και χάνονται μέσα στη σύντομη και μέτρια ιστορία που προσπαθεί να αφηγηθεί η ομάδα ανάπτυξης, με το τέλος της κεντρικής ιστορίας που αφηγείται ο τίτλος, να διακόπτεται αρκετά απότομα και να είναι αρκετά αμφιλεγόμενο. Στον νέο τίτλο τα χαρακτηριστικά γραμμικά σκηνικά του Call of Duty πρακτικά απουσιάζουν, και δίνουν τη θέση τους σε χάρτες ημι-ανοικτού κόσμου, όπως αυτούς του DMZ mode, του Warzone. Για όσους δεν γνωρίζουν, το DMZ mode του Call of Duty σας εισάγει σε Multiplayer χάρτες για να ολοκληρώσετε μια σειρά από προαπαιτούμενους στόχους ενώ -συνήθως- αντιμετωπίζετε NPC εχθρούς.
Αυτή είναι και η κεντρική ιδέα σχεδιασμού του campaign του MWIII, το οποίο «δανείζεται»/ χρησιμοποιεί/ οικειοποιείται (διαλέξτε όποια λέξη θέλετε εσείς) την ιδέα του DMZ και τη μεταφέρει σχεδόν αυτούσια στην κεντρική ιστορία του παιχνιδιού, χρησιμοποιώντας την ως τη βάση σχεδιασμού του level design των δεκατεσσάρων αποστολών του campaign, διάρκειας μόλις τριών περίπου ωρών, καθιστώντας το MWIII, το CoD με ένα από τα πιο σύντομα και μέτρια εκτελεσμένα single player campaigns.
Τα παιχνίδια Call of Duty μάς έχουν συνηθίσει σε γραμμικές εμπειρίες, οι οποίες ήταν γεμάτες ενδιαφέροντα και επιβλητικά set pieces. Φρενήρεις ρυθμούς, blockbuster σκηνικά, εκρήξεις, μάχες, πυραύλους, βόμβες, οχήματα, εχθρικές βάσεις που εκρήγνυνται και αδυσώπητες μάχες. Αυτό όμως θα πρέπει να το ξεχάσουμε, γιατί στο Modern Warfare III απαρνείται αυτή την έως τώρα -και επί το πλείστον επιτυχημένη– συνταγή.
Με εξαίρεση την πρώτη άκρως ενδιαφέρουσα και καλά εκτελεσμένη εναρκτήρια αποστολή του τίτλου, και ακόμη δύο αποστολές οι οποίες κρατάνε το ύφος και το level design τον γραμμικών αποστολών που μας έχει συνηθίσει η σειρά, οι υπόλοιπες έχουν ως κεντρικό άξονα αυτό που η Sledgehammer ονόμασε “Open Combat Αποστολές”, οι οποίες προσπαθούν να πάρουν την ανοιχτή φύση και τις πτυχές του Warzone, που αφορούν τη συλλογή αντικειμένων και όπλων, και να τις εφαρμόσουν εντός του νέου CoD.
Ταυτόχρονα, οι περισσότερες αυτές ημι-ανοικτού κόσμου αποστολές, λαμβάνουν χώρα σε γνώριμα σημεία για τους παίκτες του Warzone, μιας και οι περισσότερες από τις αποστολές τοποθετούνται σε γνωστά σημεία του πρώτου χάρτη του Warzone. Το σημαντικότερο πρόβλημα αυτής της επιλογής της ομάδας ανάπτυξης είναι ότι όλες αυτές οι Open Combat αποστολές μοιάζουν μετά από λίγο ίδιες. “Εκτελέστε μερικούς στόχους, εξερευνήστε έναν σχετικά μεγάλο χάρτη, εντοπίστε μερικά όπλα και τέλος αποχωρείστε από τον χάρτη”. Το αποτέλεσμα; Να χάνεται εν τέλει όλη αυτή η επιβλητικότητα και τα set pieces που είχαν οι προηγούμενοι τίτλοι της σειράς.
Κλείνοντας το κεφάλαιο του campaign, θα πρέπει να αναφέρουμε πως και φέτος, το οπτικό αποτέλεσμα στο σύνολό του ήταν άρτιο και αψεγάδιαστο τεχνικά, με τον ήχο να είναι στα γνώριμα, υψηλά επίπεδα της σειράς.
Περνώντας στο παραδοσιακό κομμάτι του Multiplayer, τα βασικά modes που κάνουν την εμφάνισή τους είναι αυτά των Zombies, War mode και φυσικά του κλασικού Multiplayer. Το Zombie Mode, ένα από τα αγαπημένα τμήματα της σειράς Call of Duty, επιστρέφει, και στη φετινή του έκδοση βασίζει τη λειτουργία του gameplay και αυτό με τη σειρά του στο DMZ mode του Warzone.
Όπως και οι Open Combat αποστολές του campaign, τα Zombies στο MWIII είναι τώρα πολύ πιο κοντά στη λειτουργία DMZ του Warzone. Στόχος του mode είναι αφού εισέρθετε στον μεγάλο χάρτη του Urzikstan, και πιο συγκεκριμένα στην πόλη του Zaravan (κομμάτι του χάρτη που θα προστεθεί τον Δεκέμβριο στο Warzone 2.0), να αντιμετωπίσετε τα Zombies, όλους τους εχθρούς και τους κινδύνους που υπάρχουν, ενώ ταυτόχρονα ολοκληρώνετε διάφορα «συμβόλαια» τα οποία βρίσκετε στον χάρτη.
Οι φίλοι του mode ίσως μείνουν ελαφρώς απογοητευμένοι, μιας και το mode δεν έρχεται, τουλάχιστον προς το παρόν, με κάποιον πίνακα κατάταξης, κάποιο πρωτότυπο περιεχόμενο στην ιστορία που το συνοδεύει ή ακόμα και με κάποιο πιο κλασικό mode όπως αυτό της μάχης μόνο με ορδές από zombies. Αντ’ αυτού υπάρχουν ορισμένοι στόχοι στο παιχνίδι, που θα σας αναθέτουν να αντιμετωπίζετε συνεχώς αυξανόμενα κύματα εχθρών.
Κάποιες φορές μπορεί να σας ανατεθεί η εκκαθάριση μιας μόλυνσης, ενώ άλλες φορές μπορεί να σας ανατεθεί η υπεράσπιση μιας περιοχής, ενώ εσείς θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε κύματα ζόμπι που έρχονται κατά πάνω σας. Το mode επίσης δίνει τη δυνατότητα εξαγωγής όπλων και άλλου εξοπλισμού για χρήση στο Multiplayer και τα camo grinds.
Το War Mode είναι ένα γνωστό 6v6 για τη σειρά mode, το οποίο καλεί τους παίκτες είτε να υπερασπιστούν είτε να επιτεθούν διάφορα προκαθορισμένα σημεία του χάρτη. Αν η επίθεση είναι επιτυχής, η ομάδα που επιτίθεται προχωράει σε μια σειρά από επόμενες αποστολές, όπως η συνοδεία κάποιου οχήματος κ.ο.κ. Το συγκεκριμένο mode απαιτεί αρκετή συνεννόηση και συνεργασία μεταξύ των μελών της κάθε ομάδας.
Περνώντας στο κομμάτι του κλασικού Multiplayer, να πούμε αρχικά ότι το MW III έρχεται με 16 remastered χάρτες από το Modern Warfare 2 του 2009. Μεταξύ άλλων, είναι γνωστοί και αγαπημένοι χάρτες των φίλων της σειράς όπως οι Rust, Estate, Terminal, Skidrow κ.α. επιστρέφουν ανανεωμένοι και προσφέρουν ένα πλήρες και γεμάτο roster χαρτών. Ωστόσο, το συνολικό αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο με κάτι που θα μπορούσε να προσφερθεί από την Activision ως ένα DLC ή ένα πακέτο προσθήκης χαρτών.
Το MWIII συνεχίζει -με μικρές διαφοροποιήσεις και αλλαγές- να ακολουθεί τη πορεία και τη συνταγή του περσινού τίτλου της σειράς, του MWII. Αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό από το μενού, το UI και το UX του τίτλου, το οποίο παραμένει ίδιο με πέρσι. Θετικό είναι επίσης πως στον φετινό τίτλο μεταφέρονται από το MW II και όλα τα όπλα, τα skins, τα blueprints και οι operators που είχε στη κατοχή του ο κάθε παίκτης, ενώ προστίθενται στα νέα όπλα και skins και operators που έρχονται με τον νέο τίτλο της σειράς.
Αρχικά, το νέο, πιο γρήγορο gameplay του παιχνιδιού και η εισαγωγή μιας νέας τακτικής στάσης (Tactical Stance), κατά την οποία ο χαρακτήρας κρατάει και στοχεύει διαγώνια το όπλο του, προσφέρουν μια νέα πνοή στο κομμάτι του multiplayer. Το Tactical Stance περιγράφεται από την Activision ως η “τέλεια μέση λύση μεταξύ του hip-fire και του ADS”, παρέχοντας βελτιωμένη ταχύτητα κίνησης και ορατότητα.
Ξεκάθαρο είναι από τα πρώτα λεπτά της ενασχόλησης με το Multiplayer πως οι παίκτες μπορούν πλέον να ανταμείβονται για το γρήγορο παιχνίδι, με τη χρήση του slide, του dolphin dive και του νέου Tactical Stance. Όσον αφορά το TTK, φέτος φαίνεται να έχει επιμηκυνθεί, με αποτέλεσμα να χρειάζονται περισσότερες σφαίρες για να κερδίσει κάποιος τη μάχη με τον αντίπαλό του. Η αλλαγή αυτή δίνει τη δυνατότητα στους παίκτες να έχουν μεγαλύτερο «παράθυρο» αντίδρασης και να έχουν χρόνο να δράσουν, ωστόσο ταυτόχρονα έρχεται και με το επακόλουθο να χρειαζόμαστε αρκετά συχνά reloads και να «μένουμε» πολλές φορές χωρίς σφαίρες στη θαλάμη των όπλων μας.
Το gameplay και το gunplay μεταφέρονται σχεδόν αυτούσια από το Modern Warfare II, που σε συνδυασμό με τη βελτιωμένη και ταχύτερη κίνηση, αλλά και τις αλλαγές στο TTK, δημιουργούν ένα ευχάριστο τελικό αποτέλεσμα για το MW III.
Στο κομμάτι του spawn, ένα θέμα που ταλανίζει αρκετές φορές τη σειρά και διάφορους χάρτες, τα αποτελέσματα ήταν ανάμικτα. Σε μερικούς χάρτες τα spawns λειτουργούσαν συνήθως αρκετά καλά, ωστόσο δεν έλειψαν και συγκεκριμένοι χάρτες στους οποίους είχαν σημαντικά προβλήματα τα οποία χρήζουν άμεσης επίλυσης από τη Sledgehammer.
Αλλαγές υπάρχουν επίσης στο κομμάτι των perks, όπου πλέον θα είναι διαθέσιμα μέσω εξοπλισμού όπως γάντια, γιλέκα, μπότες κ.α., με το κάθε κομμάτι εξοπλισμού να παρέχει διαφορετικές λειτουργίες και χαρακτηριστικά. Κάθε κομμάτι εξοπλισμού συνδέεται με ένα συγκεκριμένο Perk, δίνοντας στον παίκτη τη δυνατότητα να εξοπλίσει τον χαρακτήρα του με έως και τέσσερα διαφορετικά κομμάτια.
Το Gunsmith έχει υποστεί κάποιες αλλαγές και βελτιώσεις και πλέον τα περισσότερα όπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς μεγάλους περιορισμούς μιας και το ADS και το recoil δεν είναι το σημαντικότερο κομμάτι κατά τη διάρκεια των ρυθμίσεων του κάθε όπλου. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι μας δίνεται πλέον η δυνατότητα να δημιουργήσουμε το loadout που επιθυμούμε.
Τέλος, ευπρόσδεκτες ήταν και οι αλλαγές που έγιναν στο κομμάτι των Challenges. Πλέον, πολλά από τα όπλα αλλά και τον εξοπλισμό του Modern Warfare III δεν ξεκλειδώνονται μέσω της ανόδου του χαρακτήρα στα διάφορα levels. Αντίθετα, ξεκλειδώνονται με την ολοκλήρωση μιας σειράς προκλήσεων που ονομάζονται “Armory Unlocks”. Τα Armory Unlocks γίνονται διαθέσιμα αφού φτάσετε στο level 25 και μπορείτε να τα δείτε από την καρτέλα “Challenges” του μενού του παιχνιδιού. Αυτές οι προκλήσεις μπορούν να ξεκλειδώσουν σχεδόν οποιοδήποτε αντικείμενο στο Modern Warfare III -όπλα, εξαρτήματα, killstreaks, perks και κυρίως Aftermarket Parts- ενώ σας δίνεται η δυνατότητα να διαλέξετε εσείς με ποια σειρά θέλετε να τα ξεκλειδώσετε.
Το τελικό προσφερόμενο πακέτο του Multiplayer καταφέρνει να είναι άκρως ικανοποιητικό. Μεταφέροντας πλήρως την αίσθηση του περσινού τίτλου και ενσωματώνοντας ταυτόχρονα επιτυχημένα νέες προσθήκες (έστω και αν οι χάρτες που υπάρχουν στο launch του είναι όλοι remastered) και φέρνοντας αρκετές βελτιώσεις κυρίως στην κίνηση του χαρακτήρα και στο TTΚ. Μια πλήρης και γεμάτη εμπειρία τόσο για τους παλιούς όσο και για τους νεότερους φίλους του CoD, η οποία φαίνεται να οδεύει -αν διορθώσει γρήγορα τα προβλήματά της- στο να είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες Multiplayer εμπειρίες της σειράς τα τελευταία χρόνια.
Για όσους λοιπόν αναρωτιούνται αν εν τέλει το Modern Warfare III -στο σύνολό του- θα μπορούσε να είχε έρθει με τη μορφή ενός DLC και όχι ενός πλήρους πακέτου, η απάντηση είναι ξεκάθαρη και καταφατική. Ναι. Αυτό γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρο μέσω του μετριότατου και πολύ σύντομου campaign του τίτλου, με το Multiplayer να είναι στο επίπεδο που μας έχει συνηθίσει -και θέλουμε- χρησιμοποιώντας ωστόσο τις ασφαλείς επιλογές της χρήσης επιτυχημένων remastered χαρτών από το 2009 και βασιζόμενοι ως επί το πλείστον σε επιλογές του παρελθόντος, κάνοντας κάποια ευπρόσδεκτα αν και μετρημένα -σχεδόν δειλά- βήματα βελτίωσης.
Πιστεύουμε ότι η Activison θα μπορούσε να αφήσει για λίγο πίσω της την ανάγκη για ετήσιες κυκλοφορίες στο franchise Call of Duty, να αναστοχαστεί και να βρει προς τα πού θέλει να κινηθεί η σειρά. Να βελτιωθεί ουσιαστικά αλλά και ταυτόχρονα να δώσει στο κοινό της κάτι ποιοτικότερο και πλήρες, και όχι έναν full priced τίτλο, ο οποίος μοιάζει μισοτελειωμένος και βιαστικά φτιαγμένος.
Να επιλέξει τι πρέπει να κρατήσει και τι να αφήσει πίσω της, τι πρέπει να αλλάξει και τι να φρεσκάρει. Να δώσει το χρόνο στη σειρά να αναπνεύσει και να έρθει με κάτι πιο φρέσκο, να πάρει περισσότερα ρίσκα και να κάνει πιο καινοτόμες αλλαγές.
Your world as you knew it is gone. How far would you go to bring it back?
To Call of Duty: Modern Warfare 3 κυκλοφορεί από τις 10/11/23 για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από την AVE.
