Το The Outlast Trials είναι ένας psychological horror survival τίτλος πρώτου προσώπου, που αναπτύχθηκε και εκδόθηκε από τη Red Barrels. Πρόκειται για το τρίτο κεφάλαιο της σειράς Outlast και λειτουργεί ως prequel των δύο πρώτων παιχνιδιών, με την κεντρική ιστορία του να εξελίσσεται κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου σε μια μυστική ιατρική εγκατάσταση στην οποία πραγματοποιούνται πειράματα σε ανθρώπους.
Το παιχνίδι απομακρύνεται από τα single player μονοπάτια που είχαν ακολουθήσει οι προκάτοχοι του προσθέτοντας multiplayer co-op, για έως και τέσσερα άτομα (δίνοντας ωστόσο τη δυνατότητα να ολοκληρωθεί πλήρως και ως single player). Προσφέρει όπως οι προκάτοχοί του πολλές στιγμές τρόμου, ενώ οι μηχανισμοί των trials είναι κομμένοι και ραμμένοι για συνεργατικό παιχνίδι. Μια προσπάθεια, με κάποια προβλήματα μεν, αλλά σίγουρα αξιόλογη και πιστή στο πνεύμα της σειράς.
Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή του κειμένου, για να μην αποφεύγουμε τον «ελέφαντα στο δωμάτιο». Για όσους αναρωτιούνται λοιπόν, στο The Outlast Trials η κεντρική και – μόνη – μεγάλη διαφορά μεταξύ των προκατόχων του – τα Outlast και Outlast 2 – είναι η προσθήκη του multiplayer τμήματος. Ο τίτλος της Red Barrel απομακρύνεται από τον κεντρικό πυρήνα του single player των προηγούμενων παιχνιδιών της σειράς – αν και μπορείτε πλήρως να παίξετε και να τερματίσετε και αυτό το παιχνίδι solo – και μετακινείτε στο co-op με έως και τέσσερις παίκτες σε κάθε δοκιμασία. Διατηρεί ωστόσο, την κλειστοφοβική, ωμή και γκροτέσκα αισθητική των προκατόχων του, η οποία έκανε γνωστή τη σειρά.
Η κεντρική ιστορία διεξάγεται κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και αποτελεί prequel του αρχικού παιχνιδιού. Η Murkhoff Corporation – η ίδια ομάδα που άνοιξε ξανά το άσυλο στο αρχικό Outlast – επανασυστήνεται και βρίσκεται πίσω από τα πειράματα και τις δοκιμασίες που λαμβάνουν χώρα αυτή τη φορά στις εγκαταστάσεις Sinyala.
Ο χαρακτήρας μας έχει απαχθεί από την Murkhoff και αναγκάζεται να περάσει μια σειρά από βίαια πειράματα και δοκιμασίες. Οι παίκτες πρέπει να συνεργαστούν και να περάσουν από μια σειρά δύσκολων καταστάσεων, προκειμένου να κερδίσουν πίσω την ελευθερία τους, ενώ στη πορεία να συγκεντρώσουν στοιχεία – υπό τη μορφή διάφορων εγγράφων – τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στα διάφορα επίπεδα, τα οποία σταδιακά ρίχνουν φως στους λόγους πίσω από τα πειράματα αυτά.
Η ομάδα ανάπτυξης, αποφάσισε αυτή τη φορά να κινηθεί διαφορετικά και να προσθέσει τη συνεργασία στο παιχνίδι, υπό την μορφή του co-op, θέτοντας ως μοναδικό στόχο τη συνεργασία των παικτών με στόχο να αποδράσουν επιτυχημένα από το κάθε επίπεδο. Έτσι, διαφοροποίησαν τον τίτλο τους από άλλα multiplayer horror παιχνίδια – όπως τα Friday the 13th, Dead by Daylight κ.α. τα οποία ακολουθούν το asymmetric co-op μονοπάτι, όπου μια ομάδα παικτών έρχεται αντιμέτωπη με έναν άλλον παίκτη, προσπαθώντας να ξεφύγει από το δολοφόνο με στόχο οι παίκτες να αποφύγουν να πιαστούν και να σκοτωθούν.
Στο Outlast Trials, μέσω ενός κεντρικού hub υπό τη μορφή μιας κλινικής στην οποία είσαστε κρατούμενοι, μπορείτε να διαλέξετε ποια δοκιμασία (trial) θα προσπαθήσετε να ολοκληρώσετε μόνος ή με παρέα. Η επιτυχής ολοκλήρωση κάθε δοκιμασίας ανοίγει την επόμενη κ.ο.κ. Το παιχνίδι διαθέτει τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες χαρακτήρων (κλάσεις), οι οποίες ξεκλειδώνουν βάσει της προόδου, η καθεμία με διαφορετικά «δέντρα» δεξιοτήτων. Κάθε κλάση έχει μια μοναδική ικανότητα, που επιτρέπει στους παίκτες να εκτελούν ενέργειες όπως να βλέπουν εχθρούς μέσα από τοίχους, να θεραπεύουν άλλους παίκτες, να τοποθετούν νάρκες και να ρίχνουν μια συσκευή για να ακινητοποιούν προσωρινά τους εχθρούς.
Το παιχνίδι έρχεται με μια πληθώρα δοκιμασιών, με το κάθε επίπεδο να διαφοροποιείται αρκετά από τα υπόλοιπα τόσο σε διαμόρφωση, όσο και σε θεματολογία. Ολοκληρώνοντας επιτυχώς το εκάστοτε επίπεδο, ο παίκτης μπορεί είτε να προχωρήσει στο επόμενο ή να επαναλάβει εκ νέου τη δοκιμασία που ολοκλήρωσε, με στόχο να βελτιώσει τη βαθμολογία ή τον χρόνο του, ώστε να αποκομίσει μεγαλύτερα οφέλη, ξεκλειδώνοντας περισσότερες δεξιότητες.
Η κάθε δοκιμασία, όταν επαναλαμβάνεται είτε γιατί δεν ολοκληρώθηκε επιτυχώς, είτε γιατί θέλετε να πετύχετε καλύτερο αποτέλεσμα – αν και είναι ουσιαστικά η ίδια κάθε φορά που ξεκινάτε – βασίζεται σε αυτό που η ομάδα της Red Barrel ονομάζει ως “light random generated approach”. Αυτό σημαίνει ότι ο χάρτης του κάθε επιπέδου ουσιαστικά παραμένει ο ίδιος, η θέση των αντικειμένων και των εχθρών ωστόσο αλλάζει κάθε φορά, όπως επίσης και η πρόσβαση σε κάποιους χώρους διαφοροποιείται με τη σειρά της, με κάποια εμπόδια ή με κλειστές πόρτες.
Αυτή η σχεδιαστική απόφαση προσθέτει μια ευχάριστη νότα φρεσκάδας στη κάθε προσπάθεια, ωστόσο μετά από μερικές προσπάθειες ο παίκτης θα είναι αρκετά εξοικειωμένος με τον χάρτη του κάθε επιπέδου και θα μπορεί να κινηθεί με μια σχετική ελευθερία στο εκάστοτε επίπεδο.
Στο κάθε επίπεδο υπάρχει μια σειρά από objectives, τα οποία είναι τα ζητούμενα ώστε να ολοκληρωθεί η «απόδραση» των παικτών. Τα ζητούμενα αυτά είναι έτσι τοποθετημένα ώστε να προωθούν τη συνεργασία μεταξύ της ομάδας, με αποτέλεσμα όταν κάποιος θελήσει να παίξει τον τίτλο μόνος του, σε σημεία να δυσκολεύεται αρκετά να εκτελέσει ως μονάδα όλα όσα απαιτούνται χωρίς να χάσει.
Πολλοί από τους προαπαιτούμενους στόχους που ζητούνται για την ολοκλήρωση του εκάστοτε επιπέδου, περιλαμβάνουν σχετικά απλά στον σχεδιασμό τους μίνι παιχνίδια, όπως το να ενεργοποιήσετε ξανά μια γεννήτρια ή να εκπέμψετε ένα σήμα σε μια ραδιοσυχνότητα. Ωστόσο, όταν το κάνετε αυτό την ίδια στιγμή που προσπαθείτε να ξεφύγετε από έναν ή περισσότερους αντιπάλους, βρίσκεστε σε μια συνεχή κατάσταση ανασφάλειας και φόβου. Αυτός ο φόβος σας κρατάει σε εγρήγορση, και αν παίζετε με φίλους, αυτοί οι στόχοι γίνονται λίγο πιο πολύπλοκοι έτσι ώστε να εξισορροπήσουν το επίπεδο δυσκολίας όταν παίζετε με πολλούς παίκτες.
Σημαντικό κομμάτι στο gameplay είναι και η προσθήκη και χρήση των παραισθήσεων. Αν πέσετε σε μια παγίδα ή σας επιτεθεί ένας συγκεκριμένος αντίπαλος με την ονομασία Skinner Man, ο παίκτης αρχίζει να βλέπει πράγματα που δεν υπάρχουν. Αυτές οι παραισθήσεις μπορούν να εμποδίσουν δυνητικά και τους συμπαίκτες σας, καθώς ουσιαστικά βλέπετε πράγματα που δεν μπορούν να δουν, μεταφέροντας συνήθως εσφαλμένες πληροφορίες και φυσικά καθυστερώντας την ομάδα από το να συνεχίσει, κάτι το οποίο προσθέτει μια νέα πτυχή στο συνεργατικό παιχνίδι.
Με την ιστορία του The Outlast Trials να είναι αρκετά ενδιαφέρουσα αλλά στην καλύτερη περίπτωση να μας δίνει τουλάχιστον αρχικά στοιχειώδεις πληροφορίες, ο τίτλος βασίζει τη δομή του στη συνεργασία μεταξύ των παικτών, την ατμόσφαιρά του και τους gameplay μηχανισμούς του.
Με ελάχιστα cutscenes δίνεται η κεντρική αφηγηματική αιτίαση του λόγου που βρίσκεστε στις εγκαταστάσεις της Murkoff Corporation, ωστόσο πολλές από τις πιο ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες της ιστορίας μπορούν να αποκαλυφθούν μόνο μέσα από την εξερεύνηση των επιπέδων του παιχνιδιού και την εύρεση μυστικών εγγράφων και άλλων συλλεκτικών αντικειμένων που σας δίνουν την πραγματική εικόνα του λόγου και της κατάστασης στην οποία βρίσκεστε.
Το Outlast Trials θέτει ως κεντρικό άξονα δόμησης του κόσμου του το co-op. Τα περισσότερα από τα πιο ενδιαφέροντα επίπεδα του παιχνιδιού καθώς και οι μηχανισμοί του λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό καλύτερα στο co-op. Παρόλα αυτά, όταν το παιχνίδι δίνει τη δυνατότητα να παιχτεί και ως single player, ακόμη και τότε το The Outlast Trials μοιάζει αρκετά ως μια επανάληψη των προηγούμενων τίτλων της σειράς. Ωστόσο, παρά την εστίασή του στη συνεργασία μεταξύ των παικτών, εξακολουθεί να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα jump scares και την ανατριχιαστική ατμόσφαιρα.
Η ατμόσφαιρα στα διάφορα επίπεδα του παιχνιδιού μπορεί – και θέλει – σε σημεία να προκαλέσει ανασφάλεια και άγχος στον παίκτη. Η χρήση του σκοταδιού παίζει μεγάλο ρόλο στη δόμηση του κόσμου του, και σε συνδυασμό με τον αρτιότατο ηχητικό σχεδιασμό του, το The Outlast Trials μπορεί – και καταφέρνει σε αρκετά σημεία του – να είναι ανατριχιαστικό. Σημαντικός μηχανισμός του παιχνιδιού είναι η χρήση των γυαλιών νυχτερινής όρασης, με τα οποία είναι εξ αρχής εξοπλισμένοι όλοι οι παίκτες, τα οποία ωστόσο καταναλώνουν μπαταρία με γρήγορο ρυθμό και θα ήταν καλύτερα να τα διαχειριστείτε κατάλληλα ώστε να τα έχετε σε λειτουργία όταν αυτό κριθεί απαραίτητο.
Αρκετές φορές θα βρεθείτε στο σκοτάδι, και θα ακούτε βαριά βήματα των εχθρών που πλησιάζουν, ενώ άλλες θα ακούτε τις μακρινές κραυγές ενός συμμάχου που έχει μόλις ανακαλυφθεί ή έχει πέσει σε μια παγίδα.
Πέρα από την ατμόσφαιρά του, το The Outlast Trials βασίζεται – όπως προείπαμε – σε μεγάλο βαθμό στους μηχανισμούς του. Δεδομένου ότι δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε ευθέως τους αντίπαλους, πρέπει να κινείστε όσο το δυνατόν πιο αθόρυβα και προσεκτικά γίνεται και να δίνετε σημασία σε κάθε αντικείμενο που βρίσκετε και μπορείτε να χρησιμοποιείσετε υπέρ σας.
Θα έχετε τη δυνατότητα να πετάξετε ένα άδειο μπουκάλι για να αποσπάσετε την προσοχή ενός εχθρού, ώστε να έχετε τον χρόνο να κρυφτείτε σε ένα ντουλάπι, ενώ σε σημεία του εκάστοτε επιπέδου μπορείτε να βρείτε εργαλεία (ένα σουγιά ο οποίος θα ανοίγει διάφορα κουτιά με χρήσιμα αντικείμενα) ή μη επιθετικά όπλα, όπως μια νάρκη καπνού, που σας δίνει τον χρόνο να απομακρυνθείτε αν ένας εχθρός πλησιάσει αρκετά κοντά στο σημείο που την έχετε τοποθετήσει.
Αν και ο τίτλος της Red Barrels έχει ενδιαφέρον και είναι καλοδουλεμένος, υπάρχουν μερικά προβλήματα όσον αφορά την ΑΙ των εχθρών αλλά και αρκετά μικρά bugs. Οι εχθροί που σας καταδιώκουν είναι αρκετά επιθετικοί, και ενώ το να κρύβεσαι σε κάποια ντουλάπα ή σε κάποιον χώρο και να είσαι προσεκτικός αποτελεί σημαντικό τμήμα του gameplay, μόλις οι αντίπαλοι σε εντοπίσουν, θα χρειαστεί αρκετή ώρα για να ξεφύγεις. Ακόμα και όταν κρύβεσαι, μπορεί να εμφανιστούν δευτερόλεπτα αφού αποφασίσεις να βγεις από την κρυψώνα σου, πιστεύοντας ότι ο κίνδυνος έχει απομακρυνθεί. Τέλος, αρκετές φορές, μικρά bugs κάνουν την εμφάνισή τους, κυρίως με αντιπάλους να «κολλάνε» σε πόρτες ή στενούς διαδρόμους.
Εν κατακλείδι, το The Outlast Trials είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, ειδικά όταν παίζεται σε co-op. Ακόμα και αν δεν έχετε παρέα, σας δίνεται η δυνατότητα μέσω browser να συμμετέχετε σε online δοκιμασίες και σε διάφορα επίπεδα δυσκολίας παρέα με άλλους παίκτες, με στόχο να συνεργαστείτε και να επιβιώσετε στα επίπεδά του.
Ωστόσο όταν παίζεται σε single player, λόγω της δομής των επιπέδων, τα οποία είναι σχεδιασμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να προωθούν τη συνεργασία, το παιχνίδι δεν καταφέρνει να κάνει πολλά νέα πράγματα ώστε να διαφοροποιηθεί από τους προκατόχους του, φέρνοντας τον παίκτη αντιμέτωπο με καταστάσεις τις οποίες δύσκολα μπορεί να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει ως μονάδα.
Το The Outlast Trials προσφέρει αρκετές moment to moment στιγμές φόβου και τρόμου, με την προσπάθεια ολοκλήρωσης κάποιου trial με παρέα να απαιτεί συνεννόηση μεταξύ των παικτών και ακρίβεια στην εκτέλεση των κινήσεων από όλους. Σε αυτές τις συνθήκες, είναι πιο σαφής και πιο λειτουργικοί όλοι του οι μηχανισμοί και καταφέρνει να κρατάει τους παίκτες με όρεξη για να επιστρέψουν ξανά.
Σε αντιδιαστολή, όταν παιχτεί από ένα και μόνο άτομο, φανερώνει τις αδυναμίες του, απόρροια της σχεδιαστικής απόφασης να στηθεί όλο του το υλικό και τα επίπεδα για περισσότερους παίκτες και φυσικά λόγω της έλλειψης βασικής κεντρικής αφήγησης με κάποιον άλλο τρόπο εκτός από την αρκετά τετριμμένη ανακάλυψη εγγράφων που βρίσκονται διάσπαρτα στα επίπεδα και δίνουν κάποια ψήγματα του lore του παιχνιδιού.
Σίγουρα ο τίτλος της Red Barrel καταφέρνει να διαφοροποιηθεί στον πυρήνα του, από τους προκατόχους του. Μετατοπίζει με επιτυχία το επίκεντρό του από το single player στο co-op, χωρίς να απαρνηθεί τα βασικά στοιχεία και τις ρίζες του franchise, τον φόβο και την αίσθηση της καταδίωξης, τα κλειστοφοβικά σκηνικά και την ακατέργαστη, ωμή βία σε ένα γκροτέσκο και μυστηριώδες σκηνικό ενώ ταυτόχρονα προσφέρει μια γεμάτη και πλήρη συνεργατική εμπειρία, την οποία οι φίλοι των horror και των co-op παιχνιδιών δε θα πρέπει να προσπεράσουν.
To The Outlast Trials κυκλοφορεί από τις 5/3/24 για PS5, PC και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από τη Dead Good Media.
