Η Ημέρα Χιονιού στο South Park αποτελεί μια απρόσμενη ανακάλυψη για τους κατοίκους της πόλης, καθώς μια ισχυρή χιονοθύελλα τους έχει αποκλείσει στα σπίτια τους. Παρόλα αυτά, η παρέα των Cartman και Σία αρνείται να πτοηθεί και συνεχίζει τα πολεμικά παιχνίδια της. Μια νέα προσθήκη στην ομάδα, ο παίκτης, ενώνει τους νέους συμμοριοπόλεμους και ανακαλύπτει νέους κανόνες παιχνιδιού, μετατρέποντας το παιχνίδι σε hack ‘n’ slash. Ο παίκτης, ξεκινώντας ως σύμμαχος του Cartman, συμμετέχει σε αποστολές για να αναδείξει τη δύναμή τους.
Στο τεχνικό κομμάτι το Snow Day προσφέρει εξαιρετική απόδοση, αλλά ο περιορισμός στο multiplayer gameplay και η απλότητα της ιστορίας το καθιστούν λιγότερο ελκυστικό. Παρ’ όλα αυτά, οι φανατικοί οπαδοί της σειράς μπορεί να βρουν κάποια απόλαυση στο παιχνίδι για λίγο καιρό.
Ημέρα Χιονιού, ή ακόμα μια ημέρα που όλα τα κακά έρχονται να συμβούν στην πολιτεία South Park. Άλλωστε, εδώ και είκοσι έξι τηλεοπτικές σεζόν, η μικρή αυτή πόλη κάπου στο Κολοράντο μαστίζεται από κάθε λογής απειλή – είτε λόγω περίεργων φυσικών φαινομένων, είτε λόγω της απίστευτης παρέας των Cartman, Kenny, Kyle, Stan και άλλων μικρών, κινούμενων απειλών. Και φυσικά, μέσα στις είκοσι έξι σεζόν της χιουμοριστικής animated σειράς, δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε και τις κυκλοφορίες βιντεοπαιχνιδιών, αμφιβόλου ωστόσο ποιότητας.
Το brand name της σειράς, αλλά και το χιούμορ, δεν είναι πάντα αρκετά για να προσφέρει εξίσου ενδιαφέροντες τίτλους που θα τραβήξει το ενδιαφέρον μας και θα έχει να δώσει κάτι περισσότερο από αστείες ατάκες και σκηνές.
Ωστόσο, από τους παλαιότερους τίτλους της σειράς που κυκλοφόρησαν στο Nintendo 64 και το PlayStation, μέχρι και στους πιο πρόσφατους, η σειρά έχει δοκιμαστεί σε διαφορετικά είδη σχεδιασμού και gameplay, αφήνοντάς μας πάντοτε μια ιδιαίτερη γεύση. Γεύση που φαίνεται ακόμα πιο έντονη, καθώς περνάμε από τα ιδιαίτερα και πολύ καλά RPGs της Ubisoft και της Obsidian, σε ένα εντελώς νέο παιχνίδι, μιας εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας.
Η Ημέρα Χιονιού, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι μια ημέρα Αποκάλυψης για το South Park, καθώς μια πολύ δυνατή χιονοθύελλα έχει ήδη αποκλείσει τους κατοίκους στα σπίτια τους και απειλεί να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερες αναταραχές. Είναι αρκετή, όμως, να πτοήσει την παρέα των Cartman και Σία; Φυσικά και όχι, καθώς μια φυσική καταστροφή μπορεί να τους κρατήσει μακριά από το σχολείο, αλλά σίγουρα όχι από τα γνώριμα πολεμικά παιχνίδια που εφευρίσκουν για να περάσουν την ώρα τους, αλλά και να επικρατήσουν απέναντι στις υπόλοιπες συμμορίες παιδιών.
Αυτήν την εικόνα έρχεται να συμπληρώσει η άφιξη ενός Νέου Παιδιού (τον οποίο και ελέγχει ο παίκτης), που καλείται να συμμετάσχει στους νέους συμμοριοπόλεμους, ενώ μαθαίνει τους νέους κανόνες παιχνιδιού. Κάποιος χαρακτήρας πιο παλιά έγινε overpowered σε προηγούμενα παιχνίδια, αναγκάζοντας έτσι να αλλάξουν οι κανόνες, δικαιολογώντας εν μέρει και τη μετάβαση από το RPG είδος στο hack ‘n’ slash.
Και με αυτόν τον τρόπο, ο παίκτης ρίχνεται στη μάχη, εξερευνώντας και πολεμώντας σε τρισδιάστατους χάρτες και κάνοντας τα αδύνατα δυνατά για να προσφέρει τη νίκη στην ομάδα του. Ξεκινώντας ως σύμμαχος του Cartman, ο παίκτης θα κληθεί να συμμετάσχει σε μια σειρά αποστολών, στο τέλος των οποίων θα έρθει αντιμέτωπος με έναν κεντρικό χαρακτήρα της παρέας των παιδιών του South Park, τον οποίο θα κληθεί να υποτάξει, έτσι ώστε να κάνει την ομάδα του πιο ισχυρή.
Μετά από αρκετούς 2D τίτλους της σειράς, μια μετάβαση σε τρισδιάστατους χάρτες έρχεται να αποτελέσει μια μάλλον ευχάριστη αλλαγή στο gameplay, καθώς μας δίνεται η ευκαιρία να εξερευνήσουμε ένα μεγάλο κομμάτι του χάρτη (κάτι σαν κεντρικό hub) και να μεταβούμε στις περιοχές όπου εκτυλίσσεται κάθε αποστολή.
Από τεχνικής άποψης, το South Park: Snow Day φαίνεται να τα πηγαίνει εξαιρετικά. Όχι, βέβαια, πως έχουμε να κάνουμε με χάρτες και assets που δικαιολογούν απόλυτα ένα παιχνίδι με γραφικά απίστευτης λεπτομέρειας, αλλά ο σταθερός ρυθμός ανανέωσης της οθόνης στα 60 καρέ και ορισμένες λεπτομέρειες που παρατηρούνται στα περιβάλλοντα, είναι στοιχεία που μας βρήκαν αρκετά ικανοποιημένους ως προς την απόδοση. Η εγκατάσταση και αναπαραγωγή του τίτλου και στη φορητή κονσόλα της Valve είχε εξίσου εντυπωσιακά αποτελέσματα, δίνοντάς μας έτσι τη δυνατότητα να δούμε όλα όσα μπορεί να προσφέρει το παιχνίδι και σε φορητό επίπεδο.
Τα πρώτα σύννεφα στην εμπειρία μας, ωστόσο, φαίνεται να μαζεύονται όταν περνάμε στις κεντρικές αποστολές. Περνάμε από την ανοιχτωσιά του κεντρικού χάρτη σε περιοχές εντελώς γραμμικές, με τους εχθρούς να είναι πάντα τοποθετημένοι σε συγκεκριμένα και προφανή σημεία, χωρίς να ξαφνιαζόμαστε και, συνήθως, χωρίς να μην είμαστε έτοιμοι για το τι θα αντιμετωπίσουμε. Σπάνια, επίσης, στοιχεία του χάρτη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για καθαρά στρατηγικούς λόγους.
Το μόνο που παρατηρήσαμε είναι ορισμένα σημεία σκεπασμένα με χιόνι να χρησιμοποιούνται ως μέσο κατάσβεσης από τη φωτιά. Από εκεί και πέρα, η κίνηση πάνω στο χιόνι γίνεται με απόλυτα φυσικό τρόπο (αφού τα παιδιά του South Park είναι υπερήρωες άλλωστε), και το μόνο που απαιτείται από τον παίκτη είναι οι κινήσεις αποφυγής, οι επιθέσεις και τα άλματα.
Ναι, λειτουργούν άψογα και ειδικά για τα δεδομένα του gameplay είδους που το παιχνίδι εξυπηρετεί, αλλά θα περιμέναμε πολλά περισσότερα από 3D χάρτες που είχαν τα φόντα να δώσουν το κάτι παραπάνω από θέμα physics και χρήσης των assets τους. Να σημειώσουμε, επίσης, πως οι χάρτες αναμέτρησης κυριολεκτικά μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού: με πέντε μόνο αποστολές και χάρτες, το παιχνίδι δεν προσφέρει αρκετό υλικό στους παίκτες, ενώ είναι σχεδόν βέβαιο πως μετά την ολοκλήρωση του τίτλου, ακόμα και οι παίκτες που έχουν εντρυφήσει σε παιχνίδια του είδους θα το εγκαταλείψουν.
Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα, για εμάς πάντοτε, να αφορά στο είδος του gameplay που προσφέρει το South Park: Snow Day. Ο τίτλος έχει σχεδιαστεί με γνώμονα το παιχνίδι πολλαπλών παικτών, με έως και τέσσερις παίκτες ανά περίοδο. Εμείς θα ήμασταν πολύ πιο ευχαριστημένοι αν είχαμε να κάνουμε με έναν καθαρόαιμο single player τίτλο, ωστόσο δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και το κοινό που επιλέγει να δαπανήσει χρόνο και χρήμα σε τίτλους τέτοιου είδους.
Αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθούμε να είμαστε λίγο πιο ελαστικοί μαζί του, ειδικά από τη στιγμή που οι ιθύνοντες της Question έχουν επιλέξει να αντικαταστήσουν τους υπολειπόμενους παίκτες, με AI χαρακτήρες που προσπαθούν να συμπεριφερθούν ακριβώς όπως θα έκαναν και οι αληθινοί παίκτες. Μπορούμε, ωστόσο, να επιβεβαιώσουμε πως, χωρίς πραγματικούς παίκτες που θα συνεργάζονται ομαλά, μια single-player προσέγγιση δεν βοηθά καθόλου.
Οι NPCs κινούνται και επιτίθενται μηχανικά, χωρίς να κάνουν ιδιαίτερη χρήση των δυνάμεών τους, ακόμα και των δυνάμεων που επιλέγει ο ίδιος ο παίκτης να χρησιμοποιήσει σε κάθε μάχη. Οι αντίπαλοι χαρακτήρες μπορούν μάλιστα να προκαλέσουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα και μπελάδες αν δεν παίζουμε παρέα με αληθινούς χαρακτήρες, ακόμα και σε πιο χαμηλό επίπεδο δυσκολίας, απόρροια της έλλειψης σωστής συμπεριφοράς από τα AI partners.
Και αν η εύρεση αληθινών παικτών δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη (ένας παίκτης μπορεί να μπει στο παιχνίδι μας ανά πάσα στιγμή), εν τούτοις οι παίκτες πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για αμήχανα sessions, όπου κάθε λάθος δικό τους μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες. Τα πράγματα από άποψη gameplay φαίνεται να λειτουργούν σε ικανοποιητικό επίπεδο, μέσα στην απλότητα που έχει να κάνει με την υλοποίησή του. Ο τίτλος είναι hack ‘n’ slash από τη φύση του, το οποίο αυτομάτως πρέπει να προετοιμάζει τον παίκτη για ανελέητο button mashing κατά τη διάρκεια της μάχης.
Ο χαρακτήρας που ελέγχουμε μπορεί να εξοπλιστεί με ένα από τα τρία διαθέσιμα melee weapons, αλλά και με ένα από τα τρία διαθέσιμα ranged weapons, όπως επίσης και να εξοπλιστεί με δύο ικανότητες που μπορεί να χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή στη μάχη. Ως εδώ, όλα καλά, καθώς τόσο τα όπλα όσο και οι βασικές ικανότητες λειτουργούν ακριβώς όπως πρέπει, χωρίς να δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα.
Την ίδια στιγμή, κάνοντας χρήση ενός μηχανισμού που θυμίζει έντονα τα roguelite παιχνίδια, το South Park: Snow Day επιτρέπει στον παίκτη να αποκτήσει μία κάρτα ικανότητας πριν από την έναρξη κάθε αναμέτρησης, και μία…ξεχωριστή Bullshit! ικανότητα που έρχεται να δώσει στον πρωταγωνιστή και τα μέλη της ομάδας του μια ξεχωριστή δύναμη, που ενδεχομένως να κάνει τη διαφορά. Η ικανότητα που αποκτά κάποιος στην αρχή μπορεί μέσα στη μάχη να αναβαθμιστεί ή και να αλλάξει σε κάποια πιο ισχυρή, ενώ αν ανακαλύψει κάποιος ένα από τα Goth kids, μπορεί να αποκτήσει και μια ακόμα ικανότητα, πιθανόν πιο ισχυρή από τις προϋπάρχουσες.
Έχουμε, ωστόσο, διαφωνίες ως προς την υλοποίηση της Bullshit! ικανότητας. Αν και το παιχνίδι υπαινίσσεται πως η συγκεκριμένη ικανότητα μπορεί να αλλάξει σημαντικά τον ρου της μάχης, αυτό που διαπιστώνουμε είναι πως έρχεται να προσθέσει απλά μια χιουμοριστική νότα στη μάχη, χωρίς να λειτουργεί και πολύ υπέρ μας.
Φυσικά, όταν παίζουμε παρέα με άλλους παίκτες, αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς οι παίκτες μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους με πολλούς τρόπους, χωρίς να βασίζονται σε… χουμοριστικές υπερδυνάμεις. Στις ατυχείς φορές, ωστόσο, που ο παίκτης αναγκάζεται να παίξει παρέα με την ΑΙ του τίτλου,θα διαπιστώσει πως οι ικανότητες των αντιπάλων μπορούν να κάνουν σημαντική ζημιά απέναντί μας, ενώ η δική μας Bullshit! το μόνο που κάνει είναι να κατατροπώνει πιο εύκολα τα απλά mobs.
Και όσο και αν έχουμε γελάσει με τις τσιριχτές φωνές τους όταν θέλουν να ανακοινώσουν την ήττα τους, άλλο τόσο συνειδητοποιούμε πως η υλοποίηση του συγκεκριμένου μηχανισμού χρειαζόταν περισσότερη δουλειά. Επιπλέον, όπως ακριβώς συμβαίνει και στα roguelites, όλες αυτές οι ικανότητες αποτελούν αμέσως παρελθόν όταν ολοκληρώνεται μια αποστολή.
Όσο και αν έχουμε επενδύσει στην αναβάθμισή τους και την αποτελεσματικότητά τους, χρησιμοποιώντας το in-game currency, στο τέλος της αναμέτρησης και πριν την έναρξη της επόμενης, ο παίκτης θα κληθεί να επιλέξει νέες ικανότητες και, αυτομάτως, να αναιρέσει όλες τις επιλογές που έκανε μέχρι στιγμής. Και κάπως έτσι, ο μηχανισμός των πρόσθετων ικανοτήτων λειτουργεί απλά ως ένα μάλλον αδιάφορο πρόσθετο, που απλά έρχεται να συμπληρώσει την button mash δράση και όχι να την ολοκληρώσει.
Και κάπου εδώ ερχόμαστε να σκεφτούμε αν αρκεί ένα επιτυχημένο brand name για να δώσει παραπάνω αξία σε ένα παιχνίδι που ίσως δεν την αξίζει. Θεωρούμε πως αυτό δεν είναι πράγματι αρκετό. Θα συμφωνήσουμε πως το South Park: Snow Day καταφέρνει να διατηρήσει αλώβητη τη σπίθα και το πνεύμα της ομώνυμης σειράς, καθώς το παλαβό χιούμορ του και οι ατάκες των μελών της συμμορίας παραμένουν και προσφέρονται ατόφια στον παίκτη.
Εν τέλει, όμως, το παιχνίδι δεν καταφέρνει να ξεφύγει από την παγίδα στην οποία πέφτουν αρκετοί multiplayer τίτλοι, προσφέροντας ένα μάλλον ρηχό και ανέμπνευστο gameplay, σε συνδυασμό με μια απλοϊκή ιστορία, χιουμοριστική μεν, αλλά χωρίς ιδιαίτερο βάθος. Οι μάλλον αχρείαστοι μηχανισμοί του και το πολύ περιορισμένο διαθέσιμο υλικό του είναι τα αντίβαρα που το σπρώχνουν προς τα κάτω, κάνοντας τους παίκτες να χάσουν γρήγορα το ενδιαφέρον τους και να πάνε παρακάτω.
Σε μια γενναία έκπτωση, οι πολύ φανατικοί της σειράς μάλλον θα διασκεδάσουν για λίγες ώρες. Μέχρι εδώ, ωστόσο. Υπάρχουν και άλλοι τίτλοι, πολύ πιο σημαντικοί και ενδιαφέροντες για να σπαταλήσει κάποιος το χρόνο του.
Το South Park: Snow Day! κυκλοφορεί από τις 26/3/24 για PS5, PC, Switch και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PC, με review code που λάβαμε από την THQ Nordic.
