Το F1 24 αποτελεί ένα από τα κορυφαία έργα της Codemasters, προσφέροντας εντυπωσιακή τεχνική πρόοδο και καινοτομία. Η αξιοποίηση του hardware του PlayStation 5 φέρνει απίστευτη λεπτομέρεια στα μονοθέσια και τους οδηγούς, με σταθερό frame rate ακόμη και με 20 μονοθέσια στην πίστα. Ο χειρισμός μέσω του DualSense προσφέρει μοναδική αίσθηση, κάνοντας τη χρήση τιμονιέρας περιττή. Ωστόσο, η αυξημένη πρόσφυση καθιστά τα λάθη σπάνια, μειώνοντας τον ρεαλισμό.
Το περιεχόμενο του παιχνιδιού είναι πλούσιο, με το career mode να απορροφά τους παίκτες προσφέροντας δυνατότητα διαχείρισης ομάδας και οδήγησης, ενώ η συμμετοχή πραγματικών οδηγών και θρύλων, όπως οι Ayrton Senna και Michael Schumacher, προσφέρει μία νέα διάσταση στους αγώνες. Παρά τις βελτιώσεις, η απουσία των ενοτήτων Legends και Braking Point αφήνει περιθώρια βελτίωσης. Το F1 24 είναι μια ποιοτική προσθήκη στη σειρά, κατάλληλη για νέους παίκτες, όχι όμως τόσο για τους παλιούς, που θα βρουν σε αυτό ένα ανανεωμένο αλλά οικείο περιβάλλον.
Το F1 24 θα μπορούσε να πει κανείς πως ταυτίζεται απόλυτα με την εικόνα της σύγχρονης Formula 1. Ξεκάθαρα πρόκειται για ακόμα ένα τεχνολογικό επίτευγμα, γεμάτο περιεχόμενο, που σε πολλά σημεία ίσως και να δείχνει περιττό, αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να κρύψει την μεγαλύτερη αδυναμία του. Ποια είναι αυτή; Πως είναι απίστευτα μονότονο. Μπορεί αυτό να ακούγεται από υπερβολικό έως άδικο, αλλά όπως είχαμε πει και πέρυσι, αλλά και παλιότερα, ένα ετήσιο update έχει τα καλά του, αλλά συνοδεύεται και από πολλά κακά.
Για κάποιον που ξεκινάει σήμερα την καριέρα του σαν ψηφιακός οδηγός στον συγκεκριμένο θεσμό, οι συνθήκες είναι οι ιδανικές. Βέβαια το θέμα είναι τι γίνεται με όλους τους υπόλοιπους, γιατί η φετινή κυκλοφορία είναι σε μεγάλο βαθμό ίδια με την προηγούμενη, που με τη σειρά της ήταν επίσης ίδια με τον προκάτοχό της.
Κοιτάζοντας το F1 24 με ξεκάθαρο μυαλό, αποτελεί δίχως καμία δόση υπερβολής μία από τις καλύτερες στιγμές της Codemasters σε επίπεδο τεχνολογίας αλλά και τεχνογνωσίας. Ο τεχνικός τομέας είναι αυτός που έχει κάνει το μεγαλύτερο άλμα και αυτό φαίνεται παντού. Με το hardware να έχει ωριμάσει, η ομάδα ανάπτυξης θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως έχει “στραγγίξει” ακόμα και τον παραμικρό πόρο ισχύς του PlayStation 5 – η δοκιμή βασίστηκε στην έκδοση του τίτλου για την κονσόλα της Sony – με το τελικό αποτέλεσμα να είναι ονειρικό.
Τα μονοθέσια, αλλά και οι οδηγοί, έχουν αποδοθεί με έναν μεθυστικό τρόπο, με λεπτομέρειες ακόμα και σε σημεία που δεν μπορούσε να διανοηθεί κανείς. Και δεν αναφερόμαστε σε κάποιο στατικό μενού, αλλά κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Παρά το γεγονός πως 20 μονοθέσια κινούνται συνεχώς στο όριο, το frame rate παραμένει πάντοτε σταθερό, ενώ στα πολύ κοντινά πλάνα, ο παίκτης μπορεί να αναγνωρίσει τον οδηγό που έχει επιλέξει, κοιτώντας απλά και μόνο τα μάτια του, μέσα από το visor του κράνους του.
Τα μονοθέσια σταδιακά αρχίζουν να χάνουν την λάμψη τους, να γεμίζουν σκόνες και βρωμιές ενώ και τα χτυπήματα έχουν αποδοθεί ρεαλιστικότατα. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι διαδρομές, που είναι πλημμυρισμένες από ρεαλιστικότατα 3D αντικείμενα, δίχως την παραμικρή υποψία blur ή οποιασδήποτε άλλης τεχνικής που θα μπορούσε να κρύψει κάποια ατέλεια. Άσχετα αν αυτές δεν υπάρχουν.
Μετά το πρώτο σοκ, έρχεται και το δεύτερο και αυτό δεν είναι άλλο από το feedback που λαμβάνει ο οδηγός κατά τη διάρκεια της οδήγησης του μονοθεσίου του στο όριο. Για ακόμα μια φορά η αίσθηση είναι μοναδική, τα πάντα μεταφέρονται σχεδόν άψογα στο DualSense και πραγματικά είναι από τις ελάχιστες φορές που η χρήση μιας τιμονιέρας ίσως και να είναι περιττή. Το μοντέλο χειρισμού συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία της κατηγορίας και είναι πραγματικά εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρεται η πληροφορία από την οθόνη στα χέρια του παίκτη.
Φέτος είναι η πρώτη φορά που έγιναν κάποιες παραχωρήσεις παραπάνω από το ιδανικό, και η ένστασή μας εντοπίζεται την πρόσφυση. Άσχετα από το φορτίο καυσίμου ή τη φθορά των ελαστικών, που μεταβάλλει τον τρόπο κίνησης του οχήματος, θα μπορούσε να πει κανείς πως για να γίνει κάποιο λάθος, ένα φαινόμενο υπερστροφής κατά την έξοδο από μία στροφή για παράδειγμα, θα πρέπει να γίνει επίτηδες.
Για κάποιον περίεργο λόγο τα μονοθέσια είναι μεν είναι συνεχώς κολλημένα στην άσφαλτο, αλλά στην παρούσα δημιουργία ίσως και να είναι παραπάνω από το ιδανικό ή ρεαλιστικό. Τα λάθη πλέον είναι λιγότερα, ακόμα και αν οι αμέτρητες driving assists τεθούν εκτός λειτουργίας. Το ίδιο συμβαίνει και με την ΑΙ αλλά και με τον τρόπο που δείχνει να αντιλαμβάνεται τα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Δηλαδή αν κάποιος στο F1 23 είχε θέσει το επίπεδο δυσκολίας στο 70%, πλέον θα πρέπει να το ανεβάσει άνετα στο 80+. Σαφέστατα και αυτή η αλλαγή στις ρυθμίσεις δεν είναι κατακριτέα, αλλά γνώμη μας είναι πως το F1 24 είναι ελαφρώς πιο εύκολο, πιο “rail-driven” από τους προκατόχους του. Και όλα αυτά σε μία περίοδο που οι κανονισμοί της F1 δεν έχουν ακόμα αλλάξει.
Σε επίπεδο περιεχομένου, το F1 24 είναι ένας ψηφιακός παράδεισος και παρόλο που σε αρκετές ενότητες φωνάζει από μακριά η πρόθεση της ΕΑ να βάλει το χεράκι της, ευτυχώς η Codemasters επικεντρώνεται στην ουσία. Για παράδειγμα, η επιλογή My F1 επιστρέφει πλουσιότερη από ποτέ σε επίπεδο περιεχομένου, αλλά αν κάποιος δεν την συμπάθησε στο παρελθόν, δεν θα βρει κανένα απολύτως λόγο να αλλάξει γνώμη.
Πέρα από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που φυσικά ακολουθεί το επίσημο ημερολόγιο της F1, το career mode είναι αυτό που πραγματικά θα απορροφήσει τους πάντες. Ο παίκτης μπορεί να διαλέξει αν θέλει να ασχοληθεί μόνο με την οδήγηση του μονοθεσίου του, να αναλάβει το management της ομάδας του ή να κάνει και τα δύο ταυτόχρονα. Ο όγκος δεδομένων αλλά και επιλογών προκαλεί για ακόμα χρονιά ίλιγγο, μιας και πρακτικά ο τίτλος καταπιάνεται με τα πάντα.
Και όταν λέμε τα πάντα, το εννοούμε. Από τις δημόσιες σχέσεις και τα κρυφά ραντεβού με άλλες ομάδες, μέχρι τη βελτίωση του μονοθεσίου σε άπειρους τομείς, τη σύσταση μίας έμπειρης ομάδα μηχανικών, το σωστό calibration της αεροδυναμικής σήραγγας και φυσικά την επαφή με νέους χορηγούς ώστε η κατάσταση να μην βγει ποτέ εκτός ορίων.
Όλα τα παραπάνω παρουσιάζονται σε πραγματικό χρόνο, με τη μηχανή γραφικών του τίτλου και η εικόνα να είναι τις περισσότερες φορές μεθυστική. Φυσικά απαιτείται κάποιος χρόνος εξοικείωσης, αν και τα δύσκολα θα ξεκινήσουν όταν τελικά ο παίκτης αποφασίσει να ασχοληθεί με τη βελτίωση του οχήματός του. Σαφέστατα και δεν απαιτούνται τρελές μηχανολογικές γνώσεις, αλλά το F1 24 – όπως και οι προκάτοχοί του – καταφέρνει να εμβαθύνει σε επίπεδα που κανείς άλλος δεν έχει τολμήσει, και το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι το πώς όλες αυτές οι αλλαγές όντως επηρεάζουν τα επίπεδα απόδοσης στον δρόμο, προς το καλύτερο ή ακόμα και προς το χειρότερο.
Φέτος είναι η πρώτη χρονιά όπου στο career mode ο παίκτης μπορεί, πέρα από την ψηφιακή του εκδοχή, να συμμετέχει με έναν από τους πραγματικούς οδηγούς της F1, της F2 ή ακόμα και με θρύλους τους θεσμού, όπως οι Ayrton Senna και Michael Schumacher.
Το “Be one of the 20” δίνει έναν άλλο αέρα στους αγώνες, ενώ είναι και μία πρώτης τάξεως ευκαιρία ώστε να βγάλει ο καθένας τα απωθημένα του και να περιορίσει τον “διαστημικό” Max Verstappen στις τελευταίες θέσεις του grid. Δυστυχώς, για ακόμα μία φορά η ενότητα Legends λάμπει δια της απουσίας της, όπου μονοθέσια του παρελθόντος πραγματικά θα διέπρεπαν σε αυτή τη μηχανή γραφικών, αφήνοντας τους φανατικούς οπαδούς της σειράς με την προσδοκία να υπάρχουν του χρόνου. Βέβαια, και η ενότητα Braking Point φέτος απουσιάζει, αλλά μάλλον δεν θα στεναχωρηθεί και κανείς ιδιαίτερα.
Φυσικά, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, το F1 24 θα κριθεί από τη στιγμή που το μονοθέσιο θα βρεθεί στην πίστα και αναμενόμενα τα πάντα λειτουργούν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Η συμπεριφορά των αντιπάλων βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτή των αντίστοιχων πραγματικών και γενικότερα η AI είναι σπάνιες οι φορές που θα κάνει κάποιο κραυγαλέο λάθος, που θα επηρεάσει την ισορροπία ή τη ροή ενός αγώνα. Τα mid-race-challenges είναι μία νεά προσθήκη, και παρόλο που η ονομασία προϊδεάζει για κάτι ενδιαφέρον, δυστυχώς είναι άλλο.
Για να σπάσει κάπως η μονοτονία, στη μέση περίπου ενός αγώνα ο παίκτης θα λάβει ένα μήνυμα από τον αρχιμηχανικό του, ώστε να ολοκληρώσει κάποιο objective. Αυτό θα περιορίζεται στο να κρατήσει τον κινητήρα σε συγκεκριμένες στροφές, τη θερμοκρασία των ελαστικών σε κάποιο επίπεδο ή πολύ απλά να ολοκληρώσει ένα σερί γρήγορων γύρων χωρίς λάθος. Βέβαια, τα παραπάνω εδώ και χρόνια η σειρά τα προσφέρει κατά τη διάρκεια των practice sessions ώστε ο οδηγός να αποκτήσει experience points για να ανέβει κάποιο level. Φέτος λοιπόν αυτή η ενότητα έχει μεταφερθεί στους κυρίως αγώνες, όπου πάντα κατά την ταπεινή μας γνώμη είναι ό,τι πιο άκυρο μπορούσε να γίνει, γιατί κατά μία έννοια έχει αποδοθεί σαν ένα mini-game.
Και αν σκεφτεί κανείς πως η πληροφόρηση έρχεται στα ακουστικά από έναν άλλοτε νυσταγμένο και άλλοτε υπερενθουσιώδη μηχανικό, που μάλλον βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά, αδιαφορώντας για τη δράση εντός πίστας, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως μάλλον κάτι έχει πάει στραβά.
Το F1 24 είναι μία δύσκολη στο να κριθεί αλλά ποιοτικότατη πρόταση. Φέτος η εικόνα δείχνει να είναι φιλικότερη από ποτέ, με προσθήκες και βελτιώσεις δεξιά και αριστερά, αλλά με εμφανέστατες όλες τις “αμαρτίες” ενός ετήσιου update. Ο τεχνικός τομέας αναμφίβολα κάνει τη διαφορά, και πραγματικά όσοι ασχοληθούν τώρα με τη σειρά για πρώτη φορά, θα έρθουν αντιμέτωποι με μία αρτιότατη και ασφυκτικά πλήρη σε επίπεδο περιεχομένου πρόταση.
Για όλους τους υπόλοιπους, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα καλογυαλισμένο αλλά σωστά “κουρδισμένο” F1 23, ικανό να προσφέρει αρκετές ώρες διασκέδασης.
To F1 24 κυκλοφορεί για PS5, PS4, PC, Switch, Xbox Series και Xbox One από τις 31/5/24. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από τη Bandai Namco Entertainment Greece.
