Kunitsu-Gami: Path of the Goddess | Review

Όταν πριν από έναν χρόνο η Capcom αποκάλυψε και επίσημα την ύπαρξη του Kunitsu-Gami: Path of the Goddess, το κοινό την υποδέχτηκε κάπως μουδιασμένα, κάπως περίεργα και αναπάντεχα. Τι ακριβώς θα μπορούσε να είναι αυτό το παιχνίδι; Επρόκειτο για έναν πνευματικό διάδοχο της σειράς Onimusha, ή, μήπως, επρόκειτο για κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, κάτι για το οποίο ηθελημένα η Capcom επέτρεψε να πλανάται αυτό το μυστήριο στον αέρα; Για πολύ καιρό, το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess έμοιαζε σαν να ήταν σκεπασμένο από τις ομίχλες του Yomi, με το τοπίο να ξεκαθαρίζει περισσότερο όταν κυκλοφόρησε το demo του τίτλου.

Και φτάνουμε στο σήμερα, με την πλήρη κυκλοφορία του τίτλου σε υπολογιστές και κονσόλες. Το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess εμφανίστηκε στον κόσμο μας σχεδόν απαλά και αθόρυβα, όπως και η περπατησιά της Yoshiro, της Κόρης του Βουνού, και με έναν τρόπο τελετουργικά μαγικό κατάφερε να δείξει το πόσο επιτυχημένος μπορεί να φανεί ο συνδυασμός τριών διαφορετικών gameplay genres, όταν η μίξη τους γίνεται βάσει οργανωμένου σχεδιασμού, προσεκτικής μελέτης και χρήσης της μυστηριώδους και μαγευτικής, συνάμα, ιαπωνικής μυθολογίας.

Ακριβώς αυτό είναι το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess. Πατάει πάνω στο tower defense είδος, προσφέροντας στον παίκτη τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει μια από τις πολυπληθείς κλάσεις του τίτλου, έτσι ώστε να αποκτήσει τη στρατηγική υπεροχή ενάντια στις δυνάμεις του κακού, ενώ την ίδια στιγμή βεβαιώνεται πως η Yoshiro θα συνεχίσει να λικνίζεται και να εκτελεί αβίαστα το kagura τελετουργικό της. Ο παίκτης μπορεί ανά πάσα στιγμή να επεμβαίνει και να αλλάζει τον ρόλο των στρατιωτών-χωρικών και να τοποθετεί τις μονάδες σε κομβικά σημεία επί του χάρτη, δοκιμάζοντας στο έπακρο την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στις απειλές, από όποιο σημείο και αν προέρχονται, όποια και αν είναι η συχνότητα και η ισχύς του.

Και, μετά, έχουμε να κάνουμε με τον ίδιο τον χαρακτήρα που ελέγχει ο παίκτης. Κάνοντας σωστή χρήση του εξοπλισμού και των ικανοτήτων του, ο χαρακτήρας που ελέγχουμε, ο Soh, μπορεί να ριχτεί στη μάχη και να χρησιμοποιήσει έναν συνδυασμό απαλών και ισχυρών χτυπημάτων, με την κινησιολογία του να θυμίζει χορευτικές κινήσεις, αντάξιες και ικανές να τιμήσουν το όνομα της Amaterasu και των λοιπών ιαπωνικών θεοτήτων, αφήνοντας μια -σαφώς- μοναδική αίσθηση στον παίκτη.

Η πλοκή του τίτλου λιτή, χωρίς πολλές φανφάρες, η οποία έρχεται και προσγειώνει τον παίκτη πολύ νωρίς στην πραγματικότητα. Το σκοτάδι είναι εδώ. Οι δαιμονικές οντότητες που λυμαίνονται τον ιαπωνικό Κάτω Κόσμο, το Yomi, έχουν ξαμοληθεί στον κόσμο, βγαίνοντας μέσα από πύλες Torii που επιτρέπουν το πέρασμα ανάμεσα στους δύο κόσμους. Στόχος τους: το όρος Kafuku, το οποίο αποτελεί σπίτι εκατοντάδων κατοίκων και σημείο όπου έχουν χτιστεί χωριά και κοινότητες.

Το όρος Kafuku κινδυνεύει από το μίασμα των ορδών των Seethes, οντοτήτων που θα μπορούσα να ταυτιστούν με τις δικές μας Ερινύες και προκαλούν μόνο κακό και συμφορά. Άνθρωποι πέφτουν θύματα των δηλητηριωδών επιθέσεών τους, παγιδεύοντάς τους ανάμεσα στο λυκόφως της ζωής και του θανάτου, σε ζωντανά μιάσματα που περιμένουν το αναπόφευκτο τέλος τους.

Ζώα μετατρέπονται σε επιθετικά, σκοτεινά πλάσματα που, αν και δεν είναι επικίνδυνα τις περισσότερες φορές, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το πώς θα αντιδράσουν αν βρεθεί κάποιος στον δρόμο τους. Φυτά, κτίρια και άλλα αντικείμενα του κόσμου μετατρέπονται σε σκοτεινές, άμορφες επιφάνειες, που περιμένουν το φως των θεών για να λυτρωθούν. Αυτή η κατάσταση απαιτεί την αγαστή συνεργασία των Soh και Yoshiro.

Ο Soh θα αναλάβει να αναμετρηθεί με τις δυνάμεις του σκότους, κάνοντας ο ίδιος επίθεση εναντίον τους και χρησιμοποιώντας σοφά τους διαθέσιμους χωρικούς που είναι έτοιμοι να τον βοηθήσουν σε ένα από τα δεκατρία σημεία του όρους Kafuku, καθώς βεβαιώνεται πως η Yoshiro θα μπορεί να είναι όρθια και σε θέση να διαβεί το Μονοπάτι της Θεάς. Ο τελετουργικός χορός της Yoshiro λαμβάνει χώρα πάνω σε μια γραμμή που χαράσσει ο Soh, ενώ το καταληκτικό σημείο του Μονοπατιού είναι και το σημείο όπου η Yoshiro θα εξαπολύσει τη θεϊκή της δύναμη για να καθαρίσει, να εξαγνίσει και να απομακρύνει οριστικά κάθε σημείο του εκάστοτε χάρτη που μολύνθηκε από τα Seethes.

H δράση εκτυλίσσεται ισόποσα, χωρίζοντας τον χρόνο του παιχνιδιού ανάμεσα στη μέρα και τη νύχτα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο Soh καλείται να αποφασίσει πώς θα αξιοποιήσει τους διαθέσιμους χωρικούς του εκάστοτε σημείου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα τους αναθέσει ρόλους, θα τους δώσει εντολή να ανοίξουν σημεία στον χάρτη που δεν είναι προσβάσιμα, ενώ την ίδια στιγμή θα εξερευνήσει ο ίδιος τον χάρτη για πιθανές μολυσμένες οντότητες που μπορεί ο ίδιος μέσω του δικού του τελετουργικού να εξαγνίσει, να στρατολογήσει ή να καταφέρει, εν τέλει, να αποκτήσει πρόσβαση σε πολύτιμους θησαυρούς που βρίσκονται στον χάρτη, κρυφούς και φανερούς.

Και τη νύχτα, όταν οι δυνάμεις του σκοταδιού εξαπολύονται στο βουνό, ο Soh ρίχνεται με όλες του τις δυνάμεις στη μάχη, επιδεικνύοντας τις ικανότητές του, με τον παίκτη να δοκιμάζει τόσο τη στρατηγική του, όσο και τα αντανακλαστικά του. Κάθε εχθρός που πέφτει αφήνει πίσω έναν αριθμό κρυστάλλων, οι οποίοι λειτουργούν ως το in-game currency και που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις περισσότερες βασικές δραστηριότητες του παιχνιδιού.

Κυρίως, όμως, οι κρύσταλλοι είναι το συστατικό για τη χάραξη του Μονοπατιού της Θεάς, αλλά και για την ενδυνάμωση των ρόλων που μπορούμε να δώσουμε σε κάθε χωρικό που απελευθερώνουμε, γεγονός που μπορεί να φανεί αρκετά σημαντικό κατά τη διάρκεια των νυχτερινών επιδρομών. Η gameplay προσέγγιση που ακολουθεί το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess στην ολότητά του δεν αποτελεί κάτι το πραγματικά ρηξικέλευθο. Η πλοκή είναι βασική, με τα ελάχιστα cinematics του τίτλου να είναι κάτι παραπάνω από αρκετά για να βάλουν τον παίκτη κατευθείαν στο κλίμα του παιχνιδιού.

Θα μπορούσε, μάλιστα, να κατηγορήσει κάποιος την Capcom για επανάληψη, που συχνά ξεπερνά τα όρια του κοπιαστικά υπερβολικού. Ο παίκτης θα αφιερώσει το χρόνο του ανάμεσα στον εξαγνισμό των περιοχών του Kafuku και στη μάχη με τα bosses που περιμένουν στη δεύτερη αναμέτρηση της κάθε περιοχής. Και η αλήθεια είναι πως το παιχνίδι απαιτεί από τον παίκτη να επιστρέψει ξανά στις προηγούμενες περιοχές και να συμμετέχει ξανά στις ίδιες μάχες, για να συγκεντρώσει τον απαραίτητο αριθμός κρυστάλλων, που θα του επιτρέψει να συνεχίσει παρακάτω με μια μεγαλύτερη ασφάλεια και βεβαιότητα για την επιτυχή έκβαση των επόμενων αναμετρήσεων.

Ορισμένες, μάλιστα, από τις δραστηριότητες εξεύρεσης πολύτιμων κρυστάλλων, όπως η διαδικασία αναβάθμισης των βάσεων κάθε περιοχής που απελευθερώνουμε από το μίασμα των Seethes, αποτελούν από τις πιο εκνευριστικές, καθώς η ολοκλήρωση των διεργασιών αναβάθμισης απαιτεί την ολοκλήρωση ενός συγκεκριμένου αριθμού αποστολών, τονίζοντας έτσι ακόμα περισσότερο το στοιχείο της επανάληψης.

Αναμφίβολα θα υπάρξουν οι παίκτες που δεν θα επηρεαστούν από αυτήν την ιδιότροπη απαίτηση του τίτλου, ειδικά αν επιθυμούν να ξεκλειδώσουν όλα όσα μπορεί να τους προσφέρει το παιχνίδι – από στοιχεία εξοπλισμού που δίνουν νέες ικανότητες στον Soh, μέχρι και διακοσμητικά στοιχεία που απλών θυμίζουν στον παίκτη τα επιτεύγματά του όσον αφορά στην εξόντωση των δαιμονικών πλασμάτων. Στοιχεία, δηλαδή, που δεν σημαίνει απαραίτητα πως μπορούν να επηρεάσουν την πορεία εξέλιξης του παιχνιδιού και που η απόκτησή τους δεν θα αποστερήσει τον παίκτη να δει τίτλους τέλους μέσα στις 13 με 15 ώρες παιχνιδιού.

Ωστόσο -και αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε στην ομάδα ανάπτυξης του τίτλου- αυτό που εν τέλει καταφέρνει το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess είναι κάτι πραγματικά μαγικό. Όσο προχωράει η ιστορία, ο παίκτης συνεχίζει να ξεκλειδώνει νέες κλάσεις για τους χωρικούς της εκάστοτε κοινότητας, κάτι που από μόνο του σημαίνει πως κάθε αναμέτρηση θα κάνει χρήση όλων των νέων στοιχείων που ξεκλειδώνει το παιχνίδι. Οι αντίπαλοι και τα δαιμονικά πλάσματα που ξεκλειδώνονται φέρνουν κάτι διαφορετικό σε κάθε σύγκρουση. Δεν μιλάμε για τα μικρά πλάσματα, τους μάλλον ασήμαντους εχθρούς που λειτουργούν και συμπεριφέρονται με την νοοτροπία των bots.

Μιλάμε για τα μεγαλύτερα πλάσματα που κάνουν την εμφάνισή τους σε κάθε επίπεδο, πλάσματα μοναδικά σχεδιασμένα και που συμπεριφέρονται με τρόπο που μπορούν να προκαλέσουν έκπληξη στον παίκτη. Μπορεί, για παράδειγμα, ο παίκτης να έχει ετοιμαστεί για κάθε ενδεχόμενο και μια επίθεση από έναν εχθρό να τον βγάλει εκτός μάχης στο πρώτο δευτερόλεπτο, λόγω της ειδικής του ικανότητας, αναγκάζοντας τον παίκτη να προσαρμοστεί και να χρησιμοποιήσει τους χωρικούς του με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.

Μπορούμε να πούμε πως το στοιχείο της έκπληξης ήταν και ο κινητήριος μοχλός της περαιτέρω ενασχόλησής μας με το παιχνίδι, καθώς το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess καταφέρνει με αυτόν τον τρόπο να αποτινάξει την αίσθηση των περιορισμών που συνοδεύει εκ προοιμίου τους tower defense τίτλους. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που έχει πραγματική σημασία είναι οι στρατηγικές μας ικανότητες και το πόσο γρήγορα μπορούμε σαν παίκτες να αναλύσουμε τα δεδομένα της μάχης – και σε αυτό το κομμάτι το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess έχει να πει μόνο τα καλύτερα λόγια.

Το στοιχείο της έκπληξης μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά και στα boss fights της κάθε περιοχής, όταν εκείνα ξεκλειδώνονται μετά από την τελετή εξαγνισμού της. Δεν έχουμε να κάνουμε με δυσκολία souls-like τίτλων, όπως ίσως κάποιοι παίκτες θα περίμεναν. Το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess δεν υποσχέθηκε ποτέ ότι θα προσφέρει μια τέτοια εμπειρία, ανεξάρτητα από το ότι δεν προσφέρει την επιλογή ενός επιπέδου δυσκολίας. Όπως, όμως, έχει αναφερθεί στο παρόν κείμενο αρκετές φορές μέχρι τώρα, το παιχνίδι δοκιμάζει στον απόλυτο βαθμό τη στρατηγική μας προσέγγιση και στο πόσο γρήγορα παίρνουμε αποφάσεις που αφορούν στην διαχείριση των χωρικών αλλά και τους ίδιους τους αντιπάλους.

Από πολύ νωρίς μέσα στην περιπέτεια, το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess έδειξε τα «δόντια» του, αναγκάζοντάς μας πολλές φορές να αποτραβηχτούμε από συγκεκριμένα boss fights και να δοκιμάσουμε διαφορετικούς συνδυασμούς ανάθεσης ρόλων και συχνότητας επιθέσεων. Σε κάτι τέτοιες αναμετρήσεις διαπιστώσαμε το πόσο καλά και σωστά λειτουργεί η ΑΙ των χωρικών και το πόσο εύκολα μπορεί να μας φέρει στα όριά μας ένα απαιτητικό boss, χωρίς αυτό να σημαίνει πως μια μάχη μαζί του μπορεί να αποτελεί βασανιστικά δύσκολη και απαιτητική.

Κάτι τέτοια χαρακτηριστικά καταφέρνουν να κάνουν το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess τόσο πολύ διαφορετικό σε σχέση με τα παραδοσιακά tower defense παιχνίδια και αποδεικνύει περίτρανα το πόσο πολύ μπορεί να βοηθήσει ένα μάλλον πεπερασμένο είδος η ανάμειξη διαφορετικών gameplay στοιχείων.

Και φυσικά, όλη η δράση του παιχνιδιού αποδίδεται εξαιρετικά σε έναν πανέμορφο κόσμο. Η ανάπτυξη του Kunitsu-Gami: Path of the Goddess έγινε κάνοντας χρήση της RE Engine, αποδίδοντας όμορφα μοντέλα χαρακτήρων και πανέμορφους χάρτες. Οφείλουμε να δώσουμε τα εύσημα στο κομμάτι των σχεδιασμού των χαρτών, καθώς εκείνοι απαιτούν τη σωστή χρήση της ελεύθερης κάμερας από τον παίκτη για να αποκαλύψουν κρυμμένα μονοπάτια και σημεία που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά.

Το οπτικό αποτέλεσμα είναι πανέμορφο και αντάξιο του setting, τονίζοντας ιδιαίτερα το υπερφυσικό στοιχείο, αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε πως ο οπτικός τομέας στο σύνολό του δεν είναι και το καλύτερο αποτέλεσμα που έχουμε δει από τη συγκεκριμένη μηχανή γραφικών. Η αίσθηση που αποκομίσαμε ήταν μάλλον αντάξια εκείνης του Monster Hunter Rise, ενός παιχνιδιού που αναπτύχθηκε εξ’ αρχής για μια λιγότερο τεχνικά ισχυρή κονσόλα.

Πιθανότατα αυτή ήταν μια απολύτως συνειδητή επιλογή, απόρροια ίσως και του gameplay ύφους του τίτλου. Σαφώς το αποτέλεσμα δεν απογοητεύει, αν και θα περιμέναμε σίγουρα κάτι πιο εντυπωσιακό, ακριβώς λόγω του μικρού scaling των χαρτών. Ωστόσο, πρόκειται για ένα παιχνίδι που λειτουργεί άψογα στο performance mode του Xbox Series X για μεγαλύτερο αριθμό frames, όπως και στον Windows 11 υπολογιστή που είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε, λόγω της λειτουργίας Xbox Play Anywhere. Δοκιμάζοντας, μάλιστα, τον τίτλο και σε φορητό gaming υπολογιστή, διαπιστώσαμε πως το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess λειτουργεί το ίδιο απροβλημάτιστα, κάνοντας έτσι τον τίτλο μια ιδανική επιλογή για φορητό παιχνίδι.

Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε μια γενικότερη ικανοποίηση με την κυκλοφορία του Kunitsu-Gami: Path of the Goddess. Ένα παιχνίδι που άργησε να μας αποκαλυφθεί, αλλά που κατάφερε να μας κερδίσει λόγω του πρωτότυπου και επιτυχημένου συγκερασμού ετερόκλητων gameplay στοιχείων. Πού αλλού θα μπορούσαν να συνδυαστούν και να δουλέψουν τόσο αρμονικά ένα tower defense παιχνίδι με μηχανισμούς παύσης και διαχείρισης που συναντάμε σε παιχνίδια στρατηγικής;

Το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess το καταφέρνει με έναν τέτοιο μοναδικό τρόπου που συχνά θολώνει τα διακριτά όρια μεταξύ των δύο genres, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό. Το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess είναι ένα παιχνίδι που αναγκάζεται να πατήσει στο κομμάτι του grinding και της άσκοπης επανάληψης περασμένων επιπέδων για να μεγιστοποιήσει την αποτελεσματικότητα των μαχών, αλλά που εν τέλει καταφέρνει να ξαφνιάσει ευχάριστα τον παίκτη και να τον κάνει να καταλάβει πως κάθε κίνηση, κάθε επιλογή, κάθε ανάθεση ρόλου έχει τεράστια σημασία ως προς την επιτυχή έκβαση της μάχης.

Τέρατα, μαγεία, στρατηγική και χοροί kagura, όλα δοσμένα ισόποσα και με τρόπο που να υπερτονίσουν τη μοναδική ταυτότητα μιας εξαιρετικής, από πλευράς Capcom, πρότασης για τους παίκτες, καταλήγοντας έτσι με έναν τίτλο κατάλληλο για όλους, που θα γεμίσει τις κενές ώρες του καλοκαιριού, καθώς αναμένουμε την έλευση μεγαλύτερων κυκλοφοριών, αλλά όχι απαραίτητα ισάξιων.

Το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess κυκλοφορεί από τις 19/7/24 για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox Series, με review code που λάβαμε από τη CD Media.