Τα πάντα είναι απλά στο Caravan Sandwitch, από την περιήγηση, μέχρι την οδήγηση και το μέγεθος του open world χάρτη του. Εξαρχής φαίνεται ότι η ολιγομελής Plane Toast, ήθελε να δημιουργήσει μία zen εμπειρία, αποφεύγοντας ωστόσο τα κατατόπια του walking simulator είδους. Ήδη από τα πρώτα βήματα της πρωταγωνίστριας, της νεαρής Sauge, γίνεται εμφανές ότι θα ακολουθήσει μία χαλαρωτική περιπέτεια, η οποία παράλληλα δείχνει έκδηλα το μεράκι της γαλλικής ομάδα ανάπτυξης αλλά και την εγκράτειά της, όσον αφορά στο εύρος των δυνατοτήτων της.
Η ιστορία ξεκινάει σε έναν διαστημικό σταθμό όπου η Sauge λαμβάνει ένα μήνυμα στο κινητό της από την αδερφή της, τα ίχνη της οποίας είχαν χαθεί για έξι χρόνια, σε μία αποστολή της στον πλανήτη Cigalo, κάτι που οδήγησε όλη την οικογένειά της στο συμπέρασμα ότι μάλλον είχε φύγει πλέον από τη ζωή. Όπως είναι φυσικό, η Sauge θα φύγει εκτάκτως για τον Cigalo, ένα πλανήτη που μαθαίνουμε ότι ήταν η γενέτειρα της πρωταγωνίστριας. Ένας πλανήτης, επίσης, που ευδοκιμούσε η ανθρωπότητα μέχρι τη στιγμή που ένας γιγάντιος τυφώνας, ανάγκασε το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού να φύγει στο διαστημικό σταθμό αλλά και μία αδηφάγα μεγαλοεταιρία να εγκαταλείψει την εκμετάλλευση του πλανήτη.
Πλέον, στον Cigalo ζει μόνο μία μικρή κοινότητα ανθρώπων, πολλοί εκ των οποίων γνωρίζουν την Sauge από παιδάκι, καθώς και το γηγενές είδος των Reinetos, ειρηνικά και -μάλλον- αφελή όντα με μορφή βατράχου που μπορούν και επικοινωνούν με τους ανθρώπους. Εδώ να προσθέσουμε ότι η προσπάθεια της Plane Toast επιχειρεί, εμφανέστατα, να αποδώσει μία ιστορία με χαρακτήρες που βασίζονται στους κανόνες της συμπεριληπτικότητας. Είναι κάτι που το καταφέρνει χωρίς κάποια προσπάθεια ζορισμένου διδακτισμού ή κούνημα του δαχτύλου ή τικ σε κάποιο κουτάκι, μεταφέροντας όλους τους συνανθρώπους της Sauge με φυσικότητα.
Διατηρώντας τη φιλοσοφία μίας ανάλαφρης περιπέτειας, η ίδια η γραφή δεν βαραίνει ποτέ, ανεξάρτητα αν η φύση του βασικού στόχου της Sauge είναι συναισθηματικά φορτισμένος. Επιπλέον, παρά τις δυσκολίες των ανθρώπων που επέλεξαν να μείνουν στον Cigalo, ελέω της καταστροφής που έχει υποστεί η φύση τόσο από τον τυφώνα όσο και από τον ανθρώπινο παράγοντα, επικρατεί διαρκώς μία θετική διάθεση από όλους τους κατοίκους, που προσπαθούν να ζήσουν μία ήρεμη ζωή.
Παρόλα αυτά, η μικρή διάρκεια αυτού του mini open-world παιχνιδιού (γύρω στις 8-10 ώρες θα έχετε κάνει τα πάντα) μάλλον αποτελεί ένα βασικό λόγο για τον οποίο οι σχέσεις που αναπτύσσονται καταλήγουν αρκετά επιφανειακές. Το αποτέλεσμα είναι πως ορισμένες -θεωρητικά- φορτισμένες σκηνές προς το τέλος της εμπειρίας δεν μπορούν να πετύχουν τον στόχο τους.
Όταν η ιστορία δεν επιχειρεί να μεταφέρει, κάπως ζορισμένα, την προσπάθεια της Sauge να βρει τη χαμένη αδερφή της η κατάσταση γίνεται καλύτερη. Οι μεμονωμένες ιστορίες συνάδουν περισσότερο με τη χαλαρωτική φύση του παιχνιδιού και ορισμένες, λακωνικές, πινελιές lore για τον Cigalo δίνουν μία ενδιαφέρουσα πτυχή, παρότι περιορισμένη.
Σε ανάλογα απλοϊκά μονοπάτια βαδίζει και το gameplay αλλά και η εξερεύνηση. Παρόλο που το Caravan Sandwitch θα μπορούσε να οριστεί ως open world, στην πραγματικότητα δεν έχει μεγάλη σχέση με τους ανοιχτούς χάρτες που γνωρίζουμε. Ο χάρτης του είναι ένας από τους μικρότερους που έχουμε δει σε παιχνίδι του είδους, κάτι που όμως κρίνεται ως θετικό για τις προδιαγραφές του.
Μερικά λεπτά αρκούν για να πάτε από άκρη σε άκρη με το βαν, το μοναδικό όχημα της Sauge (και το μοναδικό εν λειτουργία γενικότερα σε αυτήν την περιοχή). Σε αυτά τα λιγοστά τετραγωνικά χιλιόμετρα η Plane Toast συμπεριέλαβε αρκετά σημεία ενδιαφέροντος ώστε το κομμάτι της εξερεύνησης να δηλώνει το παρόν.
Ένας ιδιαίτερα θετικός quality of life μηχανισμός, που δένει άψογα με τη zen φιλοσοφία του παιχνιδιού, μας επιτρέπει όπου και αν είμαστε να τηλεμεταφερόμαστε άμεσα πίσω στο βαν μας. Είναι κάτι που βοηθάει σημαντικά στην ελαχιστοποίηση του backtracking, ωθώντας μας παράλληλα με χαρακτηριστική ευκολία στην εξερεύνηση μακριά από το όχημα.
Το βαν αποτελεί και το βασικό εργαλείο για τη σταδιακή διεύρυνση των δυνατοτήτων εξερεύνησης, εξοπλίζοντάς το με επιπλέον εξαρτήματα σε κομβικά σημεία της περιπέτειας. Ένας πομπός θα μας επιτρέπει να εντοπίζουμε κρυμμένα αντικείμενα και αργότερα ένα γάντζος θα μας επιτρέπει να ανοίγουμε κλειδωμένες θύρες καθώς επίσης θα μας βοηθάει να φτάνουμε σε ψηλότερα σημεία, μεταξύ άλλων.
Αυτά τα εξαρτήματα είναι ευχάριστα στη χρήση τους, αλλά επίσης είναι και αρκετά περιορισμένα, καθώς μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Σίγουρα θα επιθυμούσαμε να υπάρχει μεγαλύτερη παραμετροποίηση του οχήματος και κατ’ επέκταση περισσότερες δυνατότητες στον τρόπο περιήγησης. Ως έχει τουλάχιστον, το συγκρατημένο μέγεθος της περιπέτειας σημαίνει ότι δεν φτάνει σε σημείο να δείξει σημάδια επανάληψης.
Κάπου εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι δεν υπάρχει το παραμικρό σύστημα μάχης. Οποιεσδήποτε εχθρικές οντότητες, παγίδες και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ηρωίδα λάμπουν διά της απουσίας τους. Μάλιστα, δεν υπάρχει οποιαδήποτε συνθήκη game over, αφού ακόμα και όταν η Sauge πέφτει στο έδαφος από ύψος που μετράει μερικές δεκάδες μέτρα, ως διά μαγείας δεν παθαίνει τίποτα. Με τη σειρά τους, τα παραπάνω συμβαδίζουν πλήρως με τη χαλαρωτική φύση του παιχνιδιού και λειτουργούν θετικά στο σύνολο της εμπειρίας.
Σε ανάλογα απλοϊκά και χαλαρωτικά μονοπάτια πατάνε και οι περιβαλλοντικοί γρίφοι. Το τυπικό platforming επιτρέπει στην Sauge να σκαρφαλώνει με ευκολία σε διάφορες επιφάνειες, προκειμένου να βρει διαφόρων ειδών περάσματα σε εγκαταλελειμμένες βάσεις και κτήρια, ή να βρει πηγές ενέργειας για να επαναφέρει το ρεύμα σε πόρτες και γέφυρες. Αποτελεί μία διαδικασία που είναι ευχάριστη, απαιτώντας μία αμυδρά παρατηρητικότητα στο περιβάλλον προκειμένου να εντοπίσουμε τις κατάλληλες διαδρομές ή λύσεις στους απλούς γρίφους.
Η λέξη κλειδί είναι και πάλι η απλότητα, χωρίς αυτό να αναιρεί τη θετική αίσθηση που αποκομίζεται στην εκπλήρωση οποιουδήποτε ζητουμένου, ανεξάρτητα αν αυτή η επίτευξη έχει τις ελάχιστες απαιτήσεις. Είναι κάτι που η Plane Toast το καταφέρνει χάρη στο προσεγμένο level design, που μέσα από το περιορισμένο ρεπερτόριο κινήσεων της Sauge είναι σε θέση να δημιουργήσει συμπαθητικές, platforming καταστάσεις.
Το Caravan Sandwitch τελικά δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μία ανάλαφρη open world εμπειρία σε “μέγεθος τσέπης”. Θα μπορούσε να επωφεληθεί από ένα καλύτερο χτίσιμο στις σχέσεις της Sauge με τους κατοίκους του Cigalo αλλά, ως έχει, προσφέρει μία ευχάριστη εμπειρία μικρής διάρκειας, εμπλουτισμένη με ικανοποιητική εξερεύνηση χαμηλής πρόκλησης και αποφεύγοντας τυχόν μονοπάτια τεχνητής επιμήκυνσης.
Το Caravan Sandwitch κυκλοφορεί από τις 12/9/24 για PS5, Switch και PC. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από τη JF Games.
