Δύο χρόνια πριν, ο Matthias Linda είχε προσφέρει το Chained Echoes, έναν τίτλο που όχι μόνο απέδιδε φόρο τιμής στα JRPGs της δεκαεξάμπιτης εποχής, αλλά αποτελούσε επιπλέον και μία κορυφαία πρόταση του είδους που στεκόταν άνετα δίπλα από τα μεγαθήρια από όπου αντλούσε έμπνευση. Το Beyond Galaxyland πιθανόν να ξεκίνησε με ανάλογες φιλοδοξίες από τον Sam Enright, αν και με μία διαφορετική προσέγγιση, καθώς εμπνέεται από τα Mass Effect και το sci-fi είδος γενικότερα, προσαρμόζοντας την εμπειρία στα πλαίσια ενός δισδιάστατου, pixel-art, RPG.
Παρότι το τελικό αποτέλεσμα δεν φτάνει τον όγκο του κόσμου, την ποιότητα της γραφής και το βάθος του gameplay που είδαμε στο Chained Echoes αυτό δεν αναιρεί το έκδηλο μεράκι του Enright. Από τα πρώτα λεπτά φαίνεται η θέληση του δημιουργού να μας μεταφέρει σε ένα εκτενές σύμπαν και μία περιπέτεια κοσμικών διαστάσεων. Η εισαγωγή μας βρίσκει στη σημερινή Γη.
Σε μία επαρχιακή τοποθεσία ο έφηβος Doug επιστρέφει το βράδυ στο σπίτι του μαζί με μία φίλη του έπειτα από ένα μασκέ πάρτι. Μερικά λεπτά μετά, μία τρομαχτική παρουσία θα χωρίσει τον Doug και τη φίλη του, οδηγώντας τον ίδιο σε μία υπόγεια και μυστηριώδη πύλη που θα τον οδηγήσει σε μία φουτουριστική πόλη. Όπως σύντομα θα πληροφορηθούμε από ένα αιωρούμενο ρομπότ, τον MartyBot, βρισκόμαστε σε ένα μακρινό γαλαξία, ενώ επίσης μαθαίνουμε ότι μία πανίσχυρη οντότητα, γνωστή μόνο ως The End, πρόκειται να καταστρέψει την Γη.
Κάπου εκεί θα ξεκινήσει η προσπάθεια του Doug να εντοπίσει ένα σκάφος και να το εξοπλίσει κατάλληλα ώστε να μπορέσει να ταξιδέψει πίσω στη Γη προκειμένου να σώσει τα αγαπημένα του πρόσωπα και ίσως να αποτρέψει αυτήν την καταστροφή. Στο πλευρό του θα έχει τον MartyBot αλλά και τον Boom Boom, το χάμστερ του που τον ακολούθησε από τη Γη και έπειτα από κάποιες επεμβάσεις από τον εξελιγμένο πληθυσμό αυτού του γαλαξία, έχει μεγαλώσει σε μέγεθος ανθρώπου, αναπτύσσοντας παράλληλα και τη νοημοσύνη του (και ακόμα πιο σημαντικό, μπορεί να χειριστεί πιστόλι-λέιζερ).
Σταδιακά στο party μας θα προστεθούν και τρείς ακόμα χαρακτήρες. Ο ίδιος ο Doug θα λέγαμε ότι είναι ο πιο αδύναμος χαρακτήρας, όσον αφορά στη γραφή του, έχοντας απλά τον μονοδιάστατο στόχο της επιστροφής στη Γη σε βαθμό που να επισκιάζει ότι άλλο βρεθεί μπροστά του. Σαν προσωπικότητα καταλήγει να είναι ρηχός, σχετικά αφελής και συχνά φαίνεται σαν να μην δίνει τη σημασία που θα έπρεπε σε όσα συμβαίνουν τόσο γύρω του όσο και στους γύρω του.
Οι υπόλοιποι χαρακτήρες τα πάνε καλύτερα, με τον MartyBot να βρίσκεται σε μία κρίση ταυτότητας, αντιλαμβανόμενος ότι ο μυστηριώδης οργανισμός που τον έφτιαξε δεν τον προορίζει για τίποτα παραπάνω πέρα από ανταλλακτικά, όταν ολοκληρωθεί ο λόγος ύπαρξής του. Ο Boom Boom αποτελεί έναν πλήρως αφοσιωμένο χαρακτήρα προς τον Doug, όντας το κατοικίδιό του, αποτελώντας ένα συμπαθητικό sidekick.
Οι λιγοστοί φίλιοι χαρακτήρες που θα έρθουν να προστεθούν αργότερα στο πλήρωμα δεν έχουν και τις πιο αξιομνημόνευτες προσωπικότητες αλλά, τουλάχιστον, αξιοποιούνται αρκετά καλά ως μοχλοί για τη σεναριακή εξέλιξη. Το βασικότερο ελάττωμά τους ως προσωπικότητες είναι ότι δεν έχουν τους δικούς τους στόχους, φιλοδοξίες, ανησυχίες κ.λπ. αλλά, αντιθέτως, έρχονται απλά και μόνο για να βοηθήσουν τον Doug.
Η ίδια η πορεία προς τον τελικό στόχο έχει μία καλή ροή και το σύμπαν όπου βρισκόμαστε παρουσιάζει μία έξυπνη σεναριακή βάση. Το συγκεκριμένο ηλιακό σύστημα όπου βρισκόμαστε αποτελεί δημιούργημα μίας υπερεξελιγμένης φυλής, που έχει φέρει από κάθε γωνιά του διαστήματος διάφορα όντα, θεωρώντας ότι τα έχει διασώσει από την καταστροφή που φέρνει το The End.
Κάθε πλανήτης έχει διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο που να αποτελεί το “σπίτι” κάθε μίας από τις εξωγήινες φυλές που έχουν “διασωθεί” ή απαχθεί (ανάλογα πως το προσεγγίζει ο καθένας). Με λίγα λόγια δίνει την εικόνα ενός ζωολογικού κήπου γαλαξιακών διαστάσεων. Ανάμεσα σε αυτούς τους πλανήτες βρίσκεται και ο Erros, όπου έχουν μεταφερθεί πολυάριθμοι άνθρωποι και έχουν χτίσει ήδη μία κοινωνία.
Παρότι στο Beyond Galaxyland υπάρχουν διάφορες εξωγήινες φυλές και εξωτικά όντα, μην περιμένετε κάποια περιπέτεια επικών διαστάσεων. Η εισαγωγή μπορεί να προϊδεάζει για ένα ογκώδες σύμπαν αλλά στην πραγματικότητα το Beyond Galaxyland είναι αρκετά συγκρατημένο.
Αν και επιτρέπει ταξίδια σε διάφορες περιοχές του ηλιακού συστήματος, η διάρκειά του δεν ξεπερνάει τις 15-16 ώρες (στο 100% της ολοκλήρωσης), κάτι που βέβαια δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, δεδομένου ότι η ιστορία είναι πλήρης και έχει αρκετό χρόνο για να ξεδιπλωθεί. Το σενάριο επίσης κρατάει το ενδιαφέρον, με τις κεντρικές αποστολές να είναι ουσιαστικές, αποφεύγοντας την αίσθηση του filler.
Η πορεία δεν κρύβει ιδιαίτερες εκπλήξεις, αλλά, από την άλλη πλευρά, η δράση είναι συνεχής και η προσπάθεια για δημιουργία set pieces σχετικά συχνή. Ας πούμε ότι δεν επιχειρεί να φτάσει το βάθος ενός Battlestar Galactica, Mass Effect αλλά περισσότερο το καλοδεχούμενο ανάλαφρο ύφος και την αφέλεια ενός Star Wars (άλλωστε μιλάμε για έναν έφηβο που επιχειρεί να σώσει τον γαλαξία εξοπλισμένος στα πρώτα βήματα με ένα ξύλινο σπαθί).
Κατά την περιήγησή μας θα έχουμε πάντα μία τριμελή ομάδα, με το σύστημα μάχης να ακολουθεί τυπικούς turn-based κανόνες. Σε μία καλοδεχούμενη προσπάθεια εμβάθυνσης του συστήματος μάχης, ο Doug έχει τη δυνατότητα να αιχμαλωτίζει την πλειοψηφία των τεράτων που πολεμάει (ακόμα και ορισμένα bosses), εάν και εφόσον ρίξει πολύ χαμηλά την ενέργειά τους. Εν συνεχεία, κάθε ένας από τους χαρακτήρες μας μπορεί να φέρει στον εξοπλισμό του έως και τέσσερα summons, που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως αμυντικές και επιθετικές κινήσεις.
Η μπάρα ενεργοποίησης για τα summons είναι διαφορετική από αυτή των abilities, κάτι που σημαίνει ότι δεν μας περιορίζει στην χρήση είτε των abilities είτε των summons. Όσον αφορά στα abilities, η χρήση τους εξαρτάται από μία διαφορετική μπάρα που είναι κοινή και για τους τρεις χαρακτήρες σε κάθε μάχη. Η ιδιαιτερότητά της είναι ότι γεμίζει όποτε πραγματοποιούμε επιτυχημένη επίθεση και αδειάζει όποτε μας πετύχει ένας εχθρός ή όποτε αστοχήσουμε στο χτύπημά μας.
Το τελευταίο σημαίνει πρακτικά ότι σε ορισμένους γύρους ενδέχεται να είναι προτιμότερο να μην χρησιμοποιήσουμε καμία ενέργεια από έναν χαρακτήρα προκειμένου να αξιοποιήσουμε με σιγουριά το ability του επόμενου χαρακτήρα (αποφεύγοντας δηλαδή την πιθανότητα να αστοχήσουμε, κάτι που θα μειώσει τη μπάρα των abilities). Στα παραπάνω προσθέστε και τα affinities (τύπου, φωτιά, γη, νερό) που έχουν τη λογική του πέτρα-ψαλίδι-χαρτί, όσον αφορά την ισχύ τους και τις αδυναμίες τους.
Είναι εμφανής η προσπάθεια του Enright να προσδώσει βάθος στο σύστημα μάχης, το οποίο, ωστόσο, παραμένει αρκετά απλοϊκό. Αρκεί να είμαστε στο σωστό level σε κάθε περιοχή και να προσέχουμε τις αδυναμίες των εχθρών και την ενέργεια των δικών μας, ώστε η νίκη να έρθει με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια. Υπάρχουν αρκετές μάχες, κυρίως απέναντι στα πολυάριθμα ισχυρά bosses, που θα μας φέρουν στα άκρα, αλλά η νίκη έρχεται από στάνταρ κινήσεις και όχι επειδή έχουμε βρει κάποια περίτεχνη στρατηγική.
Παρόλα αυτά είναι αξιοσημείωτη η προσπάθεια του Enright να μεταφέρει ένα εκτεταμένο και εξωτικό bestiary, το οποίο, για όλη τη διάρκεια της περιπέτειας, μας φέρνει μπροστά από νέους εχθρούς, με ξεχωριστό σχεδιασμό. Επιπλέον, υπάρχουν και διάφορα προσεγμένα boss fights, τουλάχιστον όσον αφορά στο εικαστικό τους και την αρένα όπου λαμβάνει χώρα η μάχη (ιδιαίτερα μνεία θα πρέπει να κάνουμε στην ευφάνταστη αντιμετώπιση ενός γιγαντιαίου sloth).
Όσον αφορά στο θέμα του questing, τα δευτερεύοντα quests είναι λίγα και… σχετικά καλά. Παρότι λίγα στον αριθμό και πάλι φαίνεται να χωρέσανε ορισμένα fetch quests (“μπορείς να μου βγάλεις φωτογραφίες από αυτό και αυτό και αυτό το ον;” επί πέντε). Όμως, για να μην είμαστε άδικοι, υπάρχουν και διάφορα side quests που είναι προσεγμένα (ένα εκ των οποίων πραγματοποιεί σαφή αναφορά σε γνωστή sci fi horror ταινία, πετυχαίνοντάς το με ωραίο τρόπο).
Το πιο απαιτητικό από αυτά τα side quests περιέχει ένα έξυπνο easter egg, που αποδίδει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το πάθος του δημιουργού για το πόνημά του, αποτελώντας παράλληλα ένα ξεχωριστό έπαθλο από τα συνηθισμένα. Η δουλειά που έχει γίνει στο Beyond Galaxyland είναι εμφανής και στο οπτικό κομμάτι, το οποίο κοσμεί η λεπτομερής pixel-art. Η μεγάλη ποικιλία από περιβάλλοντα, αστικά, υπόγεια, εξωτερικά και διαστημικά είναι αξιέπαινη, ιδίως για το σχετικά μικρό μέγεθος του παιχνιδιού. Τα οπτικά εφέ είναι επιπλέον φροντισμένα και ιδίως ορισμένα εφέ σκιάσεων που δίνουν ζωντάνια στους χαρακτήρες και στα περιβάλλοντα.
Ποιοτικότατη δουλειά έχει γίνει και στο soundtrack, με ζωηρά θέματα που έχουν έντονη την παρουσία του πιάνου, προσεγγίζοντας τα είδη της jazz και των blues. Το πλούσιο soundtrack συνοδεύει ιδανικά τις περισσότερες σκηνές δράσης, ταξιδιού και νηνεμίας χτίζοντας με τον τρόπο του την γενικότερη περιπετειώδη και ανάλαφρη προσωπικότητα του παιχνιδιού.
Το Beyond Galaxyland μπορεί να μην αποτελεί μία μεγαλειώδη περιπέτεια, όπως σχεδόν αφήνει να εννοηθεί αρχικά, ούτε θα μας αφήσει κάποιον χαρακτήρα ανεξίτηλο στις μνήμες μας. Εντούτοις, είναι δύσκολο να μην κερδίσει το ενδιαφέρον όσων είναι λάτρεις της pixel-art και δη του είδους της sci-fi opera.
Το Beyond Galaxyland κυκλοφορεί από τις 24/9/24 για PS5, PS4, Xbox Series X/S, Xbox One και PC. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από την Honest PR.
