Ως μία άλλη Playdead (Limbo, Inside) η ολιγομελής Nomada Studio παίρνει τον χρόνο της από τη μία κυκλοφορία στην επόμενη καθώς το νέο της πόνημα, το Neva, χρειάστηκε έξι χρόνια από την κυκλοφορία του αξιολογότατου Gris. Η αναφορά στη σουηδική ομάδα ανάπτυξης δεν γίνεται βέβαια μόνο για την εκτενή χρονική απόσταση μεταξύ των εγχειρημάτων τους αλλά και γιατί μοιράζονται στοιχεία, όπως η αλληγορία και η αφαιρετική αφήγηση, αφήνοντας το ελεύθερο στον θεατή να αξιοποιήσει τη φαντασία του.
Η εισαγωγή μας βρίσκει σε ένα πανέμορφο δάσος, όπου η Alba περιφέρεται παρέα με ένα λευκό πλάσμα (η Neva), ουσιαστικά ένας λύκος που όμως έχει κέρατα ταράνδου, υποδηλώνοντας έτσι άμεσα τη φανταστική φύση αυτού του κόσμου. Μαζί τους βρίσκεται και ένας παρόμοιος γιγάντιο λύκος που εμφανώς είναι ο γονέας της Neva.
Σύντομα, ένα τεράστιο μαύρο νέφος θα κατακλύσει την περιοχή και παρόλο που η ηρωίδα και ο γιγάντιος λύκος θα πολεμήσουν τα σκοτεινά πλάσματα ο τελευταίος θα πέσει μαχόμενος. Είναι μία σκηνή που θέτει τις βάσεις για μία έντονη συναισθηματικά περιπέτεια, η οποία θα βρει σε όλη τη διάρκειά της την Alba μαζί με την Neva.
Το σενάριο μεταφέρεται δίχως τον παραμικρό διάλογο, παρά μόνο μέσα από φειδωλές cutscenes καθώς και τις αλληλεπιδράσεις τόσο μεταξύ των δύο βασικών χαρακτήρων όσο και με το περιβάλλον. Μία βασική πτυχή της ιστορίας αφορά εμφανώς στην περιβαλλοντική καταστροφή, καθώς αυτό το μαύρο νέφος έχει φέρει μαζί του διάφορα σκοτεινά πλάσματα που καταστρέφουν τη φύση και δηλητηριάζουν την πανίδα στο πέρασμά τους.
Εντούτοις, γίνεται σύντομα κατανοητό πως η παραπάνω θεματική αποτελεί πρωτίστως ένα όχημα για τη βασική πτυχή του Neva, που επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ γονέα και τέκνου επεκτεινόμενη στο κομμάτι της ενηλικίωσης, καταπιάνοντας και άλλα θέματα μέσω αυτού όπως αυτό της απώλειας με φυσικό ή μη τρόπο. Η ιστορία είναι σε μεγάλο κομμάτι της αλληγορική, πλην όμως σαφής σε αυτά που θέλει να πει.
Το επίτευγμα του Neva είναι ότι μέσα από την απλότητα της ιστορίας και της αφήγησης, καταφέρνει να δημιουργήσει συναισθηματικές κορυφώσεις και να μας επιτρέψει να νοιαστούμε αυθόρμητα για την πορεία των βασικών χαρακτήρων και ιδίως της Neva. Το έντονο φινάλε είναι κάτι που το κερδίζει με την αξία του, ικανό να δημιουργήσει διαφόρων ειδών αισθήματα και σκέψεις στον παίκτη/θεατή.
Κατά την ενασχόλησή μας οι διάφοροι συνεχείς παραλληλισμοί αναφορικά με τις δυσκολίες που μπορεί να περάσει ένα γονιός με το παιδί του και αντίστροφα κατάφερε αρκετές φορές να δημιουργήσει συγκινητικές στιγμές. Η δομή του παιχνιδιού επίσης είναι έξυπνη, χωρίζοντας τα τέσσερα κεφάλαιά του ξεχωριστές εποχές του χρόνου, ξεκινώντας από το φθινόπωρο. Όπως είναι φυσικό, το πέρασμα των εποχών έχει τη δική του ταιριαστή αλληγορική έννοια.
Παρόλο που η περιπέτεια αρχίζει με τη Neva ως κουτάβι, με το πέρασμα των εποχών θα τη δούμε να μεγαλώνει, φτάνοντας μάλιστα σε σημείο όπου η ηρωίδα μας θα είναι σε θέση να την ιππεύσει, εμπλουτίζοντας έτσι ελαφρώς το κομμάτι της περιήγησης, ταυτόχρονα με την ουσιαστική σεναριακή εξέλιξη που παρουσιάζει την λύκαινα ως ολοένα και ισχυρότερο πλάσμα.
Η σταδιακή ενηλικίωση της Neva μεταφέρεται όμορφα και ομαλά, παρουσιάζοντάς την ως φοβισμένη στο πρώτο κεφάλαιο, όπου συχνά κρύβεται μπροστά από τους εχθρούς ή κοντοστέκεται στην άκρη ενός λόφου όταν χρειαστεί να εκτελέσει κάποιο μακρινό άλμα, προτού πάρει το θάρρος, έπειτα και από τις προτροπές μας. Γενικά θα φανεί έντονα ότι όντως κάνει τα πρώτα της βήματα στον κόσμο, προσπαθώντας να βρει τα όριά της και να τα ξεπεράσει.
Στα επόμενα κεφάλαια αυτή η ατολμία θα αρχίσει να δίνει τη θέση της στο θάρρος και τόλμη, βλέποντας τη Neva να εκτελεί τα άλματα με φυσικότητα και να παίρνει ενεργά μέρος στις μάχες. Η A.I. της είναι δουλεμένη, βλέποντάς την να μας ακολουθεί με χάρη και να αντιλαμβάνεται σε διάφορα σημεία την πορεία που θα ακολουθήσουμε ώστε η συντροφιά της να είναι διαρκώς αληθοφανής.
Υπάρχει επίσης μεγάλη ποικιλία στις αντιδράσεις της, μεταξύ φόβου, χαράς, λύπης, πόνου, προσθέτοντας σημαντικούς πόντους στη φυσικότητά της και στο χτίσιμο του ολοκληρωμένου χαρακτήρα της. Το βασικό κομμάτι της δράσης βέβαια πραγματοποιείται από την Alba, η οποία, σε αντίθεση με την πρωταγωνίστρια του Gris, μπορεί να πολεμήσει, όντας οπλισμένη με ένα σπαθί.
Το σύστημα μάχης είναι απλοϊκότατο, απαιτώντας dodges απέναντι από τηλεγραφημένες επιθετικές κινήσεις και εκτέλεση τυπικών combos τριών χτυπημάτων. Ένα κουμπί μας επιτρέπει να δίνουμε την εντολή στην Neva να επιτίθεται σε συγκεκριμένους εχθρούς, αν και αυτή η ικανότητα δεν είναι αναγκαία για την επιβίωσή μας.
Η μάχη είναι τυπική αλλά παράλληλα αρκετά ευχάριστη, με τον βαθμό δυσκολίας να παραμένει μικρός, συνάδοντας με την αφηγηματική φύση του παιχνιδιού. Για τα δεδομένα της δράσης έχει γίνει καλή δουλειά και στα λιγοστά boss fights, φέρνοντάς μας απέναντι από σκοτεινές, τερατόμορφες οντότητες, που αποδίδουν απτά τον τεράστιο κίνδυνο που φέρνει μαζί του το μαύρο νέφος που έχει προσβάλλει το δάσος.
Σε απλά μονοπάτια κυλάει και το platforming, δίχως να προσφέρει κάτι το απαιτητικό αλλά διατηρώντας μία ευχάριστη αίσθηση στην περιήγηση, χάρη στην καλή απόκριση και στην ανάλαφρη κίνηση της πρωταγωνίστριας. Στο πρώτο κεφάλαιο του παιχνιδιού μπορεί να δοθεί η αίσθηση ενός παιχνιδιού που παραείναι υπεραπλουστευμένο και ακόμα και άνευρο, αλλά -ευτυχώς – στα κεφάλαια που ακολουθούν η κατάσταση εμπλουτίζεται.
Χωρίς ποτέ η πρόκληση να ανεβαίνει ουσιαστικά, τοποθετούνται νέες έξυπνες ιδέες για την περιήγηση, όπως ένα εμπνευσμένο μέρος όπου ο κόσμος χωρίζεται στη μέση, σαν να τοποθετείται ένας καθρέφτης στο άλλο μισό, όπου πλατφόρμες μπορεί να εμφανίζονται στη μία πλευρά της οθόνης αλλά να θεωρούνται ενεργές και στη δική μας. Ανάλογες έξυπνες ιδέες στο platforming έρχονται σε διάφορα άλλα σημεία του παιχνιδιού, που μπορεί να μην εξυψώνουν το Neva σε ένα καθαρόαιμο δισδιάστατο platformer, αλλά δεν παύει να μας οδηγεί σε όμορφες καταστάσεις.
Σημαντική δουλειά έχει γίνει στον οπτικό τομέα, φανερά εμπνευσμένος από το Princess Mononoke ιδίως στον σχεδιασμό της σκοτεινής απειλής και των τεράτων. Οι διαφορετικές εποχές μεταφέρονται ιδανικά, με έντονους χρωματισμούς, ανάλογους με την εποχή όπου εκτυλίσσεται το εκάστοτε κεφάλαιο. Ο ίδιος ο σχεδιασμός του κόσμου είναι ιδιαίτερα όμορφος, φέρνοντάς μας μπροστά από ειδυλλιακά τοπία, που πολλές φορές περιέχουν μεγαλειώδη και επιβλητικά κτήρια, ίσως ενός μακρινού πολιτισμού.
Η ποικιλομορφία στη φύση, στη γεωμετρία των κτηρίων, στην αποτύπωση των διαφορετικών εποχών είναι πλουσιότατη, ιδίως για τα δεδομένα της μικρής διάρκειας, απεικονίζοντας δεκάδες κάδρα, ιδανικά για να σταθεί κανείς για να τα παρατηρήσει, εν είδει πίνακα.
Μπορεί σε μία ανάγνωση αποκλειστικά στο θέμα του gameplay να δίνεται η εικόνα ενός υπεραπλουστευμένου platformer αλλά, όπως σε όλα τα παιχνίδια, η εμπειρία λειτουργεί ως σύνολο. Εν κατακλείδι, η Nomada Studio προσφέρει έναν τίτλο ικανό να δημιουργήσει ποικίλα συναισθήματα, μεταφέροντας με αλληγορικό τρόπο τον κύκλο της σχέσης γονέα-παιδιού. Και αναμφίβολα, όταν ένα παιχνίδι καταφέρει να “μιλήσει” σε κάποιον σε προσωπικό επίπεδο αποτελεί από μόνο του ένα επίτευγμα.
Το Neva κυκλοφορεί από τις 15/10/24 για PS5, PC, Xbox Series και Nintendo Switch. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από την Cosmocover.
