Όταν η AlphaDream κατέβασε ρολά τo 2019, έχοντας δημιουργήσει μια πληθώρα τίτλων της RPG σειράς Mario and Luigi, αρκετοί ήταν εκείνοι που πίστεψαν πως είχε έρθει το τέλος της εν λόγω σειράς που τίμησε όλα τα φορητά συστήματα της Nintendo – από το GameBoy Advance και το Mario and Luigi: Superstar, μέχρι και το Nintendo 3DS και το Mario and Luigi: Paper Jam – από το οποίο και θα εξαιρέσουμε τα remakes των Mario and Luigi τίτλων που κυκλοφόρησαν στο Nintendo DS. Ίσως, πάλι, έπρεπε να περάσει λίγος χρόνος για να κατακάτσει ο κορνιαχτός των αλλεπάλληλων Mario and Luigi κυκλοφοριών, οι οποίες κόστισαν πολύτιμους πόρους στην AlphaDream, αλλά χωρίς να προσφέρουν τα ανάλογα έσοδα που θα της επέτρεπαν να συνεχίσει να δημιουργεί και να ρίχνει νέες ιδέες στη σειρά.
Έτσι, η ανακοίνωση ενός νέου Mario and Luigi τίτλου μάλλον έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς ήταν φανερό πως η Nintendo δεν σκόπευε να επιτρέψει στη σειρά να αναπαυθεί εν ειρήνη. Αυτή τη φορά χρειάστηκε ένα νέο στούντιο, η ACQUIRE, γνωστή για τη σειρά τίτλων Tenchu, αλλά και πιο πρόσφατα για τη δουλειά της πάνω στα Octopath Traveler. Οι πόροι της ACQUIRE, αλλά και το ταλέντο πολλών από των δημιουργών της σειράς Mario and Luigi που βρήκαν επαγγελματικό καταφύγιο στους κόλπους του εν λόγω στούντιο, οδήγησε στο Mario and Luigi: Brothership.
Το Mario and Luigi: Brothership είναι ο πρώτος RPG τίτλος Mario and Luigi της σειράς που έρχεται στο Nintendo Switch, πάνω στη δύση της ζωής του και περίπου έναν χρόνο μετά από το remake του Super Mario RPG, του τίτλου που τα ξεκίνησε όλα. Είναι ένας τίτλος που περιμέναμε, σχεδόν από την αρχή της ζωής της κονσόλας, και που δεν μας απογοήτευσε που κυκλοφόρησε τη δεδομένη στιγμή. Δεν μας απογοήτευσε, αλλά σαφώς μας άφησε μια περίεργη αίσθηση, 40 και πλέον ώρες μετά, καθώς κοιτάζαμε τους τίτλους τέλους. Το Mario and Luigi: Brothership είναι μια γενναία απόπειρα για τη σειρά να αποτινάξει το γνώριμο στυλ απεικόνισης των προηγούμενων τίτλων, που – ειλικρινά- έμοιαζε να έχει βγει από καρμπόν.
Ταυτόχρονα, κάνει μια εξίσου γενναία απόπειρα να προσφέρει ένα ανανεωμένο gameplay, χωρίς ωστόσο να μπορεί να ξεπεράσει το παρελθόν της και το πως το gameplay της σειράς έχει χτιστεί μέσα σε αυτά τα χρόνια. Μπορεί να μην το καταφέρνει απαραίτητα. Όμως καταφέρνει να αφηγηθεί μια πολύ όμορφη ιστορία, που αναδιπλώνεται σταδιακά, όσο τα δύο αδέρφια Mario συνεχίζουν το ταξίδι τους και συνειδητοποιούν το πόσο καλά λειτουργούν μαζί, σαν ομάδα.
Αυτή η σχέση των δύο αδερφών είναι ο πυρήνας που ξεκλειδώνει μια απίστευτη περιπέτεια, που μάλλον θα απολαύσουν οι παίκτες – με τα καλά και τα κακά της.
To Mario and Luigi: Brothership μεταφέρει τους παίκτες σε έναν νέο κόσμο, αυτόν της Concordia. Σε έναν κόσμο όπου θα έπρεπε να επικρατεί ομόνοια και σύμπνοια, επικρατεί ένα χάος. Αυτό που ήταν κάποτε μια ενιαία ήπειρος, τώρα είναι νησιά που έχουν αποκοπεί και ταξιδεύουν στις θάλασσες της Concordia, χωρίς να έχουν έλεγχο του που ακριβώς θα βρεθούν.
Σε αυτόν τον κόσμο της Concordia θα βρεθούν ξαφνικά τα αδέρφια Mario, η Peach, τα Toads, ο Bowser μετά του υιού του και ένα σωρό γνώριμοι χαρακτήρες από το Μανιταροβασίλειο που είτε έχουμε συναντήσει σε παιχνίδια της σειράς Mario and Luigi, είτε έχουμε συναντήσει σε παλαιότερα Mario παιχνίδια. Αυτό το συναπάντημα χαρακτήρων, που πολλές φορές θυμίζει έντονα reunion, είναι ένα από τα ευχάριστα σημεία του Mario and Luigi: Brothership, καθώς εξυπηρετεί αρκετά ικανοποιητικά τη γενικότερη γραφή και το σενάριο, αλλά την ίδια στιγμή δίνουν και αυτό το αίσθημα συνοχής με το σύμπαν των τίτλων Mario που δεν είχαν καταφέρει να δώσουν άλλοι τίτλοι της σειράς Mario and Luigi – με εξαίρεση, ίσως, το Partners in Time.
Ο Mario και ο Luigi θα συναντούν αυτούς τους χαρακτήρες καθώς θα ταξιδεύουν στις θάλασσες, ανακαλύπτοντας τα χαμένα νησιά και ενώνοντάς τα με το Shipshape Island, το πλοίο-νησί, το οποίο και λειτουργεί ως το κεντρικό hub του τίτλου. Τα νησιά που ενώνονται θα ξεκλειδώνουν σημεία που ο παίκτης θα μπορεί να συλλέξει ένα ειδικό νέκταρ, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί αργότερα μέσα στο παιχνίδι, με τρόπο που θα φανεί χρήσιμος στον παίκτη. Και όσο προχωρά η ιστορία, τα δύο αδέρφια θα έρθουν σε επαφή με τους villains του τίτλου, θα μάθουν περισσότερα για τα κίνητρά τους και, φυσικά, θα κάνουν τα πάντα για να τους βγάλουν από τη μέση και να επαναφέρουν την ειρήνη σε έναν ενιαίο κόσμο.
Σε γενικές γραμμές έχουμε να κάνουμε με μια πλοκή που ταιριάζει απόλυτα με το γενικότερο ύφος της σειράς. Δεν έχουμε, δηλαδή, να κάνουμε με ένα πολύ δυνατό σενάριο, με έντονες, δραματικές στιγμές – αν και δεν λείπουν ορισμένες σκηνές που μάλλον θα συγκινήσουν ελαφρά τους παίκτες. Η πεμπτουσία της σειράς είναι το γέλιο, οι αστείες στιγμές και τα κωμικά συμβάντα που προκαλούν το γέλιο – και εδώ το Mario and Luigi: Brothership τα πάει εξαιρετικά καλά, τόσο από άποψη γραφής, όσο και από τεχνικής άποψης. Η γραφή του παιχνιδιού, οι ατάκες και οι διάλογοι καταφέρνουν σχεδόν αβίαστα να χαράξουν το χαμόγελο στο πρόσωπο του παίκτη, ενώ ορισμένα σημεία εντός του τίτλου μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν γέλιο.
Η γραφή, ωστόσο, είναι μόνο το ένα τμήμα του Mario and Luigi: Brothership. Τη μεγάλη διαφορά έρχεται να κάνει ο τεχνικός τομέας του τίτλου. Η νέα μηχανή γραφικών που χρησιμοποιείται, δημιουργημένη πάνω στην Unreal Engine, καταφέρνει να αποδώσει τους χαρακτήρες με μια διαφορετική, αλλά ταυτόχρονα φρέσκια ματιά. Τα animations των χαρακτήρων, οι εκφράσεις των προσώπων, η κίνηση συγκεκριμένων σημείων του σώματος αυτή τη φορά αφήνει μια διαφορετική αίσθηση στο πως ο παίκτης αντιλαμβάνεται και προσεγγίζει τους πρωταγωνιστές του τίτλου. Για πρώτη φορά σε τίτλο της σειράς μπορούμε να πούμε πως η απόδοση των χαρακτήρων καταφέρνει και υπερτονίζει ακόμα περισσότερο την κωμικότητα που αποπέμπει ολόκληρο το παιχνίδι, κάτι που λειτουργεί εξαιρετικά και σωστά και που απολαύσαμε κάθε λεπτό της ενασχόλησής μας με το παιχνίδι.
Ο τεχνικός τομέας του τίτλου καταφέρνει και κάνει κάτι επιπλέον: να μας πάρει μακριά από το παρωχημένο εικαστικό των προηγούμενων τίτλων της σειράς και να μας μεταφέρει σε έναν νέο, φωτεινό κόσμο, με ζωντανά χρώματα και όμορφο σχεδιασμό. Οι κάτοικοι της Concordia δεν φέρνουν κάτι διαφορετικό στον σχεδιασμό τους, με τα μοντέλα των χαρακτήρων πολλές φορές να είναι συντριπτικά όμοια μεταξύ τους, με μόνη διαφορά τις χρωματικές παλέτες που χρησιμοποιούνται, πιθανόν για να τονίζουν ακόμα περισσότερο τη διαφορά ανάμεσα σε εκείνους και τους κατοίκους του Μανιταροβασιλείου.
Αλγεινή εντύπωση μας προκάλεσε επίσης ο σχεδιασμός των πλασμάτων που συναντάμε στα νησιά και αναμετρόμαστε μαζί τους. Από ένα σημείο και μετά, η σχεδιαστική ικανότητα των developers φαίνεται ότι έχει μειωθεί δραματικά, καθώς συνεχίζουμε να ερχόμαστε σε επαφή είτε με ισχυρότερες εκδοχές τεράτων που συναντήσαμε στα πρώτα νησιά, είτε με εκδοχές που φέρουν διαφορετικά χρώματα πάνω τους, διατηρώντας ωστόσο την ίδια συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της μάχης.
Σε αντίθεση, ευτυχώς, με τους κατοίκους και τα τέρατά τους, όμως, τα νησιά της Concordia (μεγάλα και μικρά) έχουν σχεδιαστεί από την ομάδα ανάπτυξης με ιδιαίτερη προσοχή και λεπτομέρεια, με σκοπό να αποδώσουν μια αίσθηση μοναδικότητας, αλλά και στοιχεία που δεν θα συναντήσει κάπου αλλού ο παίκτης. Υπάρχουν νησιά που είναι σχεδιασμένα με πιο απλό τρόπο, αλλά και νησιά που θα ταλαιπωρήσουν λίγο τους παίκτες όσον αφορά στο κομμάτι της εξερεύνησης. Υπάρχουν νησιά που αποτελούν εξ’ ολοκλήρου παρθένα εδάφη, χωρίς το παραμικρό κτίριο πάνω τους, αλλά και νησιά που θυμίζουν μεγαλουπόλεις, με πάρα πολλά (και κρυφά) σημεία που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Χρώματα και φωτισμοί εναλλάσσονται όταν και όποτε πρέπει, καταφέρνοντας ακόμα περισσότερο να τονιστεί το στοιχείο της μοναδικότητας σε κάθε σημείο του περιβάλλοντος.
Οφείλουμε, επίσης, να τονίσουμε το κομμάτι των γρίφων. Αν και τα παιχνίδια της σειράς Mario and Luigi έχουν φιλοξενήσει γρίφους στο παρελθόν, θεωρούμε πως το Mario and Luigi: Brothership καταφέρνει και πηγαίνει το κομμάτι των γρίφων ένα σκαλί πιο πάνω. Υπάρχουν οι μικροί γρίφοι, που είναι απαραίτητοι για την ανακάλυψη πολύτιμων αντικειμένων. Υπάρχουν, ωστόσο, και εκείνοι οι γρίφοι που σχεδόν είναι απαραίτητοι για την εξέλιξη της ιστορίας σε συγκεκριμένα νησιά και που -λίγο πολύ- απαιτούν από τον παίκτη να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στο περιβάλλοντα χώρο, ή να συντονίσει τις κινήσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών.
Κάποιοι από αυτούς είναι εξαιρετικά απλοί, ενώ κάποιοι άλλοι απαιτούν πιο προσεκτικές κινήσεις όσον αφορά στην επίλυσή τους, γεγονός για το οποίο είμαστε μάλλον ευγνώμονες απέναντι στους δημιουργούς του τίτλου.
Εκεί που θα θέλαμε η κατάσταση να είχε εξελιχθεί πολύ πιο σημαντικά είναι ο τομέας της μάχης. Για αρχή, να αναφέρουμε τα μάλλον αδικαιολόγητα loading times που μας μεταφέρουν από τον χάρτη στην οθόνη μάχης. Η κάποτε άμεση μετάβαση τώρα απαιτεί μερικά δευτερόλεπτα για να μας φέρει αντιμέτωπους με τα εκάστοτε πλάσματα που βρίσκονται στο δρόμο μας. Αν και τα δευτερόλεπτα αυτά είναι ελάχιστα, εν τούτοις καταφέραμε να πέσουμε σε μια non-boss αναμέτρηση, η οποία χρειάστηκε σχεδόν δέκα δευτερόλεπτα για να φορτώσει.
Σαφώς και θα υπάρχουν εκείνοι οι παίκτες που δεν θα σταθούν στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά θεωρούμε πως είναι κάτι που «χαλάει» την γενική εικόνα του παιχνιδιού και που σαφώς καταδεικνύει την ηλικία και τις πραγματικές, αλλά περιορισμένες δυνατότητες του Nintendo Switch. Είναι επίσης αλήθεια πως το Mario and Luigi: Brothership δεν απέχει από την παράδοση των RPG τίτλων με πρωταγωνιστή τον Mario και συνεχίζει να διατηρεί τη γνώριμη, turn-based συνταγή μάχης. Για ακόμα μια φορά ο Mario και ο αδερφός του θα συνεχίσουν να μάχονται με τα γνώριμα άλματα, τα σφυριά και τα Bros. Attacks, κάτι που συμβαίνει παραδοσιακά σε όλα τα παιχνίδια της σειράς από το Super Mario RPG μέχρι και σήμερα.
Η αλήθεια είναι πως έχουν γίνει αλλαγές στα αντικείμενα που χρησιμοποιούνται στις συνδυασμένες επιθέσεις, ενώ ο βελτιωμένος οπτικός τομέας του τίτλου αφήνει την ψευδαίσθηση πως το σύστημα μάχης έχει φρεσκαριστεί, λόγω των animations επίθεσης και των κινήσεων των δύο πρωταγωνιστών. Ο βασικός πυρήνας του συστήματος μάχης εξακολουθεί και παραμένει αναλλοίωτος μέσα στο χρόνο, γεγονός που αποτελεί χαμένη ευκαιρία για το Mario and Luigi: Brothership να προσφέρει μια πιο γερή δόση ανανέωσης σε αυτόν τον τομέα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ωστόσο, πως η σειρά κατά καιρούς αρέσκεται στο να προσθέτει μερικές πινελιές διαφοροποίησης. Είδαμε τον τρόπο με τον οποίο ο παίκτης μπορούσε να αλληλοεπιδράσει με τον Luigi στο Dream Team, ή τον ρόλο που διαδραμάτισε η παρουσία του Paper Mario τόσο στο overworld gameplay, όσο και σαν μια πρόσθετη παρουσία στη μάχη. Το Mario and Luigi: Brothership δεν θα μπορούσε παρά να μην συνεχίσει την παράδοση στη διαφοροποίηση στου gameplay, δίνοντας έναν πιο ενεργό ρόλο…στον Luigi. Καθώς ο Mario δεν μπορεί να είναι αυτός που θα κάνει όλη τη δουλειά, ο Luigi προσπαθεί να είναι χρήσιμος βοηθός όταν και όπου μπορεί.
Είτε έχει να κάνει με τη συλλογή νέκταρ, είτε με την εξαφάνιση συγκεκριμένων εμποδίων, με το πάτημα ενός κουμπιού ο Luigi μπορεί να εκτελέσει όλες τις διεργασίες που του ζητείται, αποδεικνύοντας πως δεν είναι απλώς ένα… βαρίδι, αλλά ένας πολύτιμος σύμμαχος. Εκεί, ωστόσο, που ο Luigi δείχνει πραγματικά την αξία του είναι όταν καλείται να ενεργοποιήσει τις ικανότητές του στη λογική, μέσω του μηχανισμού Luigi’s Logic. Βρίσκουμε κάποιο εμπόδιο στον χάρτη; Ο Luigi και η λογική του θα ανακαλύψουν τον τρόπο για να προχωρήσουμε, είτε υποδεικνύοντας το που θα πρέπει να πάμε, είτε ξεκλειδώνοντας μία από τις τρεις ειδικές ικανότητες (Bros. Moves), που μας δίνουν τη δυνατότητα να «μεταμορφώσουμε» τα αδέρφια σε αντικείμενα που θα κάνουν εφικτή τη μετάβαση σε ένα νέο σημείο του κόσμου.
Φυσικά, για τους θιασώτες της σειράς, αυτό εξακολουθεί να αποτελεί έναν ακόμα γνώριμο μηχανισμό – μηχανισμό που έχουμε συναντήσει ξανά σε παλαιότερα παιχνίδια της σειράς και που επιστρέφει με διαφορετικό τρόπο και διαφορετική ονομασία. Για εμάς, η χρήση του Luigi Logic είχε μεγαλύτερη αξία κατά τη διάρκεια των boss fights, όπου ο Luigi μπορεί να εκμεταλλευτεί συμβάντα που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων και να τα χρησιμοποιήσει για να βγάλει νοκ-αουτ το boss για έναν γύρο, επιτρέποντας στα δύο αδέρφια να πετύχουν σημαντικά περισσότερη ζημιά με τις επιθέσεις τους και μειώνοντας αρκετά τους πόντους ζωής του αντιπάλου.
Ενδιαφέρον; Θα μπορούσε, αν το Luigi Logic θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και στις αναμετρήσεις με κανονικούς αντιπάλους. Από τη στιγμή που αυτό δεν συμβαίνει, επί της ουσίας έχουμε να κάνουμε με scripted γεγονότα του overworld και της μάχης, με τη διαφορά ότι στη μάχη ο παίκτης θα πρέπει να δείξει ακρίβεια κινήσεων και να πατήσει το σωστό πλήκτρο τη σωστή στιγμή. Αυτό καθιστά το Luigi Logic σαν έναν μηχανισμό που απλά εξυπηρετεί την εξέλιξη του σεναρίου, καθώς μια αποτυχημένη χρήση του σε ένα boss fight δεν θα κάνει τη διαφορά στην εξέλιξή της.
Στο τέλος, τα δύο αδέρφια θα επικρατήσουν ενάντια στους αντιπάλους τους, ακόμα και αν αυτό χρειαστεί να πάρει λίγο παραπάνω χρόνο. Και εκεί που ακόμα μια προσπάθεια της ACQUIRE να ανανεώσει λίγο το ενδιαφέρον μας πέφτει στο κενό, μια τελευταία προσθήκη είναι τελικά και αυτή που αλλάζει λίγο τα δεδομένα της μάχης προς το καλύτερο. Πρόκειται για τον μηχανισμό των Plugs, ο οποίος χρησιμοποιείται αποκλειστικά κατά τη διάρκεια της μάχης, ανεξάρτητα από το είδος αντιπάλων που αντιμετωπίζουμε και έρχεται να εμπλουτίσει τη μάχη με ιδιότητες και εφέ που ποικίλουν και που σίγουρα λειτουργούν προς όφελος του παίκτη.
Ορισμένα plugs επιτρέπουν στον παίκτη να χρησιμοποιήσει αυτόματα κάποια αντικείμενα, αντί να περιμένει να το κάνει μέσω του μενού μάχης, θυσιάζοντας έτσι το γύρο του χαρακτήρα. Άλλα plugs προκαλούν πρόσθετη ζημιά στους αντιπάλους, ή αρνητικές επιδράσεις που μπορούν να τους καθυστερήσουν. Τέλος, άλλα plugs έρχονται να βοηθήσουν τους παίκτες στην άμυνα, επιτρέποντας υψηλότερα άλματα ή δημιουργώντας υπερμεγέθη σφυριά που δεν επιτρέπουν σε τίποτα να περάσει πέρα από την εμβέλειά τους.
Το Mario and Luigi: Brothership προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία από plugs, το κάθε ένα με διαφορετική επίδραση και αποτελέσματα. Είναι ένας μηχανισμός που μπορεί πολύ εύκολα να αλλάξει το ρου της μάχης, ή το πόσο εύκολα μπορούμε να την ολοκληρώσουμε. Τα plugs δεν παραμένουν επ’ αόριστον, ωστόσο. Μετά από κάποιον συγκεκριμένο αριθμό χρήσεων, χρειάζεται να απομακρυνθούν από τη φορητή βάση τους για να επαναφορτίσουν, με τον παίκτη να τα αλλάζει εκτός αλλά και εντός μάχης, χωρίς να θυσιάζει το γύρο του Mario ή του Luigi.
Από εκεί και πέρα, το πως και ποια plugs θα χρησιμοποιηθούν εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο τον παίκτη και τη στρατηγική που επιθυμεί να ακολουθήσει. Το μόνο που θα πρέπει να κάνει ο παίκτης είναι να βρίσκει περισσότερο νέκταρ στα νησιά, καθώς όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, το νέκταρ που συλλέγουμε στα νησιά είναι το βασικό συστατικό δημιουργίας νέων plugs. Με τη συλλογή του νέκταρ να γίνεται τόσο φυσικά όσο συμβαίνει και η εξερεύνηση των νησιών, είναι θέμα χρόνου οι παίκτες να έχουν επενδύσει σε αυτόν τον μηχανισμό όσο χρειάζεται, αποκτώντας τα plugs που ταιριάζουν απόλυτα στον τρόπο παιχνιδιού και φέρνοντας τη μάχη στα δικά τους μέτρα. Πρόκειται για έναν μηχανισμό ευπρόσδεκτο, που λειτουργεί ακριβώς όπως πρέπει, με εμάς να θέλουμε να βλέπουμε κάτι αντίστοιχο πολύ πιο συχνά σε μελλοντικούς τίτλους της σειράς.
Καθώς η ιστορία συνεχίζεται, και καθώς τα δύο αδέρφια ταξιδεύουν μέσα στις πέντε θάλασσες και τα νησιά της Concordia, προσπαθώντας να ολοκληρώσουν την κεντρική ιστορία του τίτλου, θα συναντήσουν πολύ συχνά κατοίκους της Concordia που θα τους αναθέτουν δευτερεύουσες αποστολές, με σημαντικές ανταμοιβές κατά την ολοκλήρωσή τους. Τα side quests δεν είναι κάτι καινούριο στη σειρά, ενώ για ακόμα μια φορά θα θέλαμε να δούμε κάτι πιο αξιόλογο, πέρα από τα πολύ κλασσικά quests εύρεσης αντικειμένων ή χαρακτήρων, τα οποία πολύ συχνά καταλήγουν σε μάχη με κάποιον αντίπαλο που παραμονεύει στο εκάστοτε νησί.
Έχοντας ασχοληθεί με πολλά από αυτά, θεωρούμε πως η προσθήκη τους είναι -για ακόμα μια φορά- χάσιμο χρόνου, καθώς οι ανταμοιβές είναι, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, αντικείμενα που μπορούμε να προμηθευτούμε σε οποιοδήποτε κατάστημα. Οφείλουμε να σημειώσουμε, ωστόσο, πως ενδιαφέρον έχουν τα side quests που έχουν προθεσμία ολοκλήρωσης και που απεικονίζονται με διαφορετικό χρώμα στο μενού και τον χάρτη. Τα εν λόγω quests, για όποιον ενδιαφέρονται, προσφέρουν μια διαφορετική ματιά στους κατοίκους της Concordia, και δίνουν τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε κάτι νέο για αυτούς – από τον απλό νησιώτη, μέχρι και τον μεγάλο αντίπαλο του παιχνιδιού.
Κάποια άλλα δίνουν τη δυνατότητα στους κατοίκους της Concordia να αλληλοεπιδράσουν πιο στενά με οντότητες του Μανιταροβασιλείου, φέρνοντας σεναριακά τους δύο κόσμους ακόμα πιο κοντά και προσφέροντας μια διαφορετική προσέγγιση στον τρόπο που εκτυλίσσεται η περιπέτεια. Η ολοκλήρωσή τους, φυσικά, δεν οδηγεί σε εντυπωσιακές ανταμοιβές, αλλά η ενασχόλησή των παικτών μαζί τους μπορεί να ενισχύσει περισσότερο το ενδιαφέρον τους με όλα όσα έχει να προσφέρει το παιχνίδι.
Και κάπου εδώ καλούμαστε να βγάλουμε τα τελικά μας συμπεράσματα για τον πρώτο -και πιθανόν τελευταίο- τίτλο της σειράς Mario and Luigi για το Nintendo Switch. Το Mario and Luigi: Brothership είναι ένας τίτλος που χρησιμοποιεί το νέο artwork για να καλύψει ορισμένους παλαιωμένους μηχανισμούς του και να δώσει την ψευδαίσθηση ότι φέρνει κάτι πιο φρέσκο, πιο ανανεωμένο. Με εξαίρεση, όμως, τον μηχανισμό των Plugs, οτιδήποτε άλλο παραμένει άρρηκτα δεμένο με το παρελθόν της σειράς – όσο άρρηκτοι είναι και οι δεσμοί ανάμεσα στα δύο αδέρφια.
Μετά από πολλά χρόνια απουσίας της σειράς από τις κονσόλες της Nintendo, θα θέλαμε να δούμε πολλά και γενναία βήματα μπροστά, σε μια ολική ανανέωση των μηχανισμών του. Αυτό δεν μας το έδωσε η ACQUIRE – τουλάχιστον όχι στο βαθμό που θέλαμε. Μας έδωσε, ωστόσο, έναν τίτλο στιβαρό και αξιοπρεπή, που τιμά το παρελθόν της σειράς και προσφέρει μια εμπειρία που δεν θα απογοητεύσει. Παρά τα όποια προβλήματα στα οποία και αναφερθήκαμε, το Mario and Luigi: Brothership είναι ένα παιχνίδι που προσφέρει, ίσως ακόμα περισσότερο, άφθονο χιούμορ και γέλιο.
Κυρίως, όμως, είναι ένας τίτλος-ωδή στην αγάπη και τη στενή σχέση που έχουν τα δύο αδέρφια, ο Mario και ο Luigi. Δύο ήρωες που, όταν πορεύονται μαζί, θα μπερδευτούν σε αστείες και δύσκολες καταστάσεις, αλλά στο τέλος θα καταφέρουν να βγουν αλώβητοι. Αυτή η σχέση, αυτές οι αντιδράσεις, αυτό το χαοτικό μπέρδεμα που μπορεί να οδηγήσει σε γέλιο και χαμόγελα είναι τα στοιχεία που ζητάμε από τη σειρά. Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία της σειράς, το Mario and Luigi: Brothership καταφέρνει και το επικοινωνεί πιο άμεσα στον παίκτη, και τον παρασύρει πολύ πιο εύκολα. Και με αυτό το στοιχείο, ως βάση, περιμένουμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα στο μέλλον.
Το Mario & Luigi: Brothership κυκλοφορεί από τις 7/11/24 για το Nintendo Switch. Το review μας βασίστηκε σε revidew code που λάβαμε από τη CD Media.
