Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυσή μας για το Once Alive, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι δημιουργήθηκε από ένα μόνο άτομο μέσα σε 3 χρόνια. Το σενάριο, τα γραφικά, οι διάλογοι είναι όλα πόνημα του Cem Boray Yildirim, με ελάχιστη βοήθεια από τρίτους σε τομείς όπως το voice-over – για ευνόητους λόγους. Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να αγνοήσουμε το παραπάνω γεγονος, καθώς και τους περιορισμούς που ένα τέτοιο εγχείρημα ενέχει, προχωρώντας στο review μας για το Once Alive, έναν post-apocalyptic walking simulator.
Το setting του παιχνιδιού δεν ξεφεύγει ιδιαίτερα από τα τυπικά του είδους: ο κόσμος καταστράφηκε λόγω ενός virus outbreak. Εμείς αναλαμβάνουμε τον ρόλο του Jim, ο οποίος – μαζί με τον αδερφό του, τον Daniel – θεωρούν για χρόνια ότι πιθανότατα είναι οι μόνοι άνθρωποι που επέζησαν από την θανατηφόρα ίωση.
Μια πληροφορία όμως που λαμβάνει ο Daniel, ότι υπάρχει μια κοινότητα με επιζώντες και η ελπίδα ότι ο πατέρας τους μπορεί να ζει ακόμα, προκαλεί ρήξη ανάμεσα στα δύο αδέρφια. O Jim θεωρεί ότι η εν λόγω κοινότητα, καθώς και η επιβίωση του πατέρα τους, είναι αδύνατον να αποτελούν πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα αυτής της διαμάχης είναι ότι ο Daniel θα εγκαταλείψει χωρίς καμία προειδοποίηση τον Jim για να βρει τον πατέρα τους. Ως φυσικό επακόλουθο, όπως καταλαβαίνετε, το ίδιο κάνουμε και εμείς ως Jim, για να βρούμε τον αδερφό μας.
Το σενάριο είναι απλό με ένα ενδιαφέρον twist που αποκαλύπτεται στην πορεία των 3 ωρών που διαρκεί ο τίτλος. Η ιστορία εξελίσσεται μέσα από ημερολόγια και σημειώσεις που βρίσκουμε στο περιβάλλον, αλλά και μέσω expositions που γίνονται από «φαντάσματα» ατόμων που ζούσαν στο κάθε μέρος. Η τελευταία αυτή επιλογή θεωρούμε ότι δεν κολλάει ιδιαίτερα στην όλη ατμόσφαιρα του τίτλου και θα μπορούσε να μην έχει συμπεριληφθεί.
To gameplay είναι απλό, αφού πρόκειται όπως προαναφέραμε για έναν walking sim, ενώ η αλληλεπίδραση με τον χώρο και τα αντικείμενα είναι περιορισμένη. Στον τεχνικό τομέα, το παιχνίδι βασίζεται στην Unreal Engine 5 με το οπτικό αποτέλεσμα είναι σε γενικές γραμμές καλό και το art direction να κάνει φανερές τις επιρροές του developer από το The Last of Us. Το animation και τα μοντέλα των χαρακτήρων δεν θα λέγαμε ότι είναι και ό,τι καλύτερο, αποτελώντας ίσως το μεγαλύτερο αγκάθι του τίτλου. Βέβαια, δεν λείπουν και κάποια bugs, όπως περιστασιακό stuttering, αλλά θεωρούμε ότι λύνονται εύκολα με ένα patch.
Και εδώ ερχόμαστε στο δίλημμα που αντιμετωπισαμε γράφοντας την κριτική μας. Γνωρίζοντας ότι όλο αυτό που παίξαμε είναι αποτέλεσμα ενός και μόνο ατόμου και τριών χρόνων δουλειάς, προστέθηκε μια ακόμα δυσκολία στο πώς να αξιολογήσουμε έναν τέτοιο τίτλο.
Από τη μία η διάρκειά του είναι υπερβολικά μικρή και το gameplay σχεδόν ανύπαρκτο. Από την άλλη, το Once Alive διαθέτει αρκετά στοιχεία που θεωρούμε ότι δείχνουν πως ο developer έχει την ικανότηταω – με μεγαλύτερο budget και ένα team – να παραδώσει μελλοντικά ένα καλό game στο post apocalyptic είδος. Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, θα προτείναμε τον τίτλο μόνο σε περίπτωση μειωμένης τιμής και πάντα γνωρίζοντας ότι η διάρκεια είναι το μέγιστο γύρω στις 3 ώρες.
Το Once Alive κυκλοφορεί από τις 18/11/24 για PC. Το review μας βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τον δημιουργό.
