Το 2025 αναδεικνύεται σε μια από τις καλύτερες χρονιές των τελευταίων ετών για το είδος των survival horror παιχνιδιών. Κυκλοφορίες όπως τα Cronos: The New Dawn και Silent Hill f αναβίωσαν την παλιά σχολή τρόμου, προσφέροντας νέες εμπειρίες που άλλοτε επένδυσαν στη νοσταλγία και άλλοτε στην ανανέωση των μηχανισμών. Προς το τέλος του έτους, όμως, το Tormented Souls 2 κάνει την εμφάνισή του για να αποδείξει ότι υπάρχει ακόμη χώρος για παιχνίδια που τολμούν να μείνουν πιστά στις ρίζες τους, χωρίς να προδίδουν το πνεύμα των 90s.
To πρώτο Tormented Souls είχε παρουσιαστεί ως μια ειλικρινής προσπάθεια αναβίωσης του παραδοσιακού survival horror, με στατικές κάμερες, προσεκτική διαχείριση αποθηκευτικού χώρου και έναν έντονο συνδυασμό αγωνίας και μυστηρίου. Το Tormented Souls 2 συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, αλλά με σαφώς πιο ώριμη προσέγγιση.
Η ιστορία ξεκινά μετά τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού, βρίσκοντας την ηρωίδα Caroline να ταξιδεύει με την αδελφή της, την Anna, προς μια απομονωμένη εκκλησία, αναζητώντας τρόπο να τη θεραπεύσει από οράματα και εφιάλτες που τη βασανίζουν. Από την αρχή, το παιχνίδι επιβεβαιώνει ότι δεν σκοπεύει να στηριχθεί σε περίπλοκα σεναριακά twists· το σενάριο θυμίζει ταινίες τρόμου τύπου b-movie, αλλά διαθέτει επαρκές lore για όσους θέλουν να ψάξουν βαθύτερα μέσα από σημειώσεις, ημερολόγια και χειρόγραφα.
Στο gameplay, η πρώτη εντύπωση είναι γνώριμη αλλά ταυτόχρονα πιο στιβαρή. Οι δημιουργοί δείχνουν πως έμαθαν από τα λάθη του προκατόχου: ο νέος χάρτης είναι λειτουργικός και κατανοητός, σημειώνοντας αυτόματα τις κλειδωμένες πόρτες, τα puzzles και τα σημεία ενδιαφέροντος με κόκκινο μαρκαδόρο – ένα χαρακτηριστικό που θυμίζει τα Silent Hill 2 και 3. Ο σχεδιασμός των περιοχών είναι προσεγμένος, με την εκκλησία να αποτελεί έναν πολυεπίπεδο λαβύρινθο γεμάτο συμβολισμούς, ενώ η εξερεύνηση αποζημιώνει τον παίκτη με ανακαλύψεις και αντικείμενα ουσίας, όχι απλώς fillers.
Το Tormented Souls 2 δεν φοβάται να δείξει τον παλιομοδίτικο χαρακτήρα του, αλλά ταυτόχρονα ενσωματώνει μηχανισμούς που βελτιώνουν τον ρυθμό. Τα shortcuts τεσσάρων αντικειμένων μειώνουν την ανάγκη συνεχούς εισόδου στο inventory, ενώ η αίσθηση χειρισμού της Caroline είναι πιο «δεμένη», λιγότερο άκαμπτη.
Ο τίτλος εξακολουθεί να χρησιμοποιεί στημένες κάμερες, όμως η τοποθέτησή τους είναι πιο μελετημένη, αποφεύγοντας τις ενοχλητικές γωνίες που δυσκόλευαν την ορατότητα στον πρώτο τίτλο. Η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αγχωτική, με τον φωτισμό να παίζει καθοριστικό ρόλο – εδώ το σκοτάδι είναι κυριολεκτικά εχθρός, και ο αναπτήρας μετατρέπεται στον σημαντικότερο σύμμαχο του παίκτη.
Σταδιακά, το παιχνίδι ανοίγει και αποκαλύπτει ποικιλία θεματικών περιοχών: υπόγειες κατακόμβες, εγκαταλελειμμένα μοναστήρια και περιοχές που μοιάζουν να ανήκουν σε άλλη διάσταση. Η δομή του θυμίζει έντονα το Resident Evil 1 Remake – με κεντρικό hub, διακλαδώσεις, εχθρούς που αλλάζουν ανάλογα με την πρόοδο και ανακύκλωση περιοχών μέσω νέων εργαλείων. Ταυτόχρονα, η επιρροή του Silent Hill είναι κάτι περισσότερο από αισθητική. Όταν η Caroline βυθίζεται στην “άλλη πλευρά”, το περιβάλλον μετατρέπεται σε μια κόλαση από σκουριασμένο μέταλλο, βιολογικές επιφάνειες και σάρκες που πάλλονται. Το αποτέλεσμα είναι ένα “tribute” στον “otherworld” της Konami, που καταφέρνει να προκαλεί πραγματική δυσφορία χωρίς να βασίζεται σε φθηνά jump scares.
Οι γρίφοι του τίτλου είναι κλασικοί, αλλά έξυπνα σχεδιασμένοι. Απαιτούν παρατηρητικότητα, χρήση αντικειμένων σε σωστά σημεία και συνδυασμό στοιχείων που μαζεύονται από έγγραφα ή αντικείμενα. Σε κάποιες περιπτώσεις, χρειάζεται να μεταβείτε στην εναλλακτική διάσταση για να βρείτε την απάντηση – κάτι που δίνει ενδιαφέροντα ρυθμό στην εξερεύνηση.
Η μάχη παραμένει «τελετουργική»· δεν είναι γρήγορη ούτε φρενήρης, αλλά απαιτεί ακρίβεια και υπομονή. Το nail gun, η καραμπίνα και το πιστόλι λειτουργούν ως βασικά εργαλεία, ενώ κάθε εχθρός έχει τη δική του συμπεριφορά. Οι συγκρούσεις με τα bosses είναι σκληρές, απαιτούν σωστή διαχείριση πυρομαχικών και συχνά περιλαμβάνουν μηχανισμούς ή αδύναμα σημεία που πρέπει να εκμεταλλευτείτε.
Η δυσκολία διαρθρώνεται σε τρία επίπεδα: Easy, Normal και Hard (που ξεκλειδώνεται μετά την πρώτη ολοκλήρωση). Η επιλογή της Normal είναι αυτή που προτείνεται, καθώς προσφέρει σωστή ισορροπία πρόκλησης και επιβίωσης. Τα περιορισμένα saves μέσω κασετών, τα λιγοστά πυρομαχικά και η ανάγκη σωστής στρατηγικής δίνουν ακριβώς τη γεύση που πρέπει να έχει ένα survival horror. Για όσους θέλουν απλώς να απολαύσουν την ατμόσφαιρα χωρίς εκνευρισμό, η Easy δυσκολία παρέχει άπειρα saves και περισσότερα healing items.
Σε επίπεδο διάρκειας, το Tormented Souls 2 ολοκληρώνεται σε περίπου εννέα ώρες, με ρυθμό που δεν κουράζει. Υπάρχουν δύο διαφορετικά φινάλε, τα οποία ενεργοποιούνται ανάλογα με τις πράξεις του παίκτη, ενώ η ύπαρξη new game plus δίνει κίνητρο για δεύτερο playthrough. Το σύστημα προόδου παραμένει απλό αλλά αποτελεσματικό – δεν υπάρχουν περιττά side quests ή filler moments, παρά μόνο καθαρόαιμη, αγνή επιβίωση.
Ωστόσο, το παιχνίδι δεν είναι άμοιρο προβλημάτων. Ο ηχητικός τομέας είναι αδύναμος· τα voice overs ακούγονται επίπεδα και σε ορισμένες σκηνές τεχνητά, ενώ τα ηχητικά εφέ θυμίζουν άλλες εποχές. Ίσως αυτό να είναι σκόπιμο, στο πλαίσιο της “ρετρό” αισθητικής, όμως σε σημεία αφαιρεί από την ένταση.
Όμως, εκεί που το παιχνίδι πραγματικά πληγώνεται είναι στα bugs. Από flickering σε σκιές, κολλήματα στα boss fights, μέχρι γρίφους που δεν αναγνωρίζονται ως λυμένοι και παγώνουν την πρόοδο, τα τεχνικά θέματα είναι πολυάριθμα και σε ορισμένες περιπτώσεις καταστροφικά.
Πολλοί χρήστες στον επίσημο Discord server του παιχνιδιού έχουν αναφέρει ότι μετά από patches η πρόοδός τους χάθηκε ή τα saves κατέρρευσαν – κάτι που σε ένα παιχνίδι με περιορισμένα saves είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Για αυτόν τον λόγο, συνίσταται στους νέους παίκτες να ξεκινήσουν στην Easy δυσκολία, ώστε να έχουν εφεδρικά saves μέχρι να επιδιορθωθούν τα προβλήματα.
Τεχνικά, το Tormented Souls 2 τρέχει ομαλά στις κονσόλες νέας γενιάς, με σταθερό framerate και καλή ανάλυση φωτισμών. Το art direction είναι εξαιρετικό – τα περιβάλλοντα είναι γεμάτα λεπτομέρειες, τα εφέ φωτός και σκότους χτίζουν ένταση, και ο σχεδιασμός των εχθρών κινείται ανάμεσα στο αποκρουστικό και το μακάβριο. Ορισμένα textures φαίνονται ξεπερασμένα, όμως η συνολική παρουσίαση καταφέρνει να μεταδώσει εκείνο το νοσταλγικό, σχεδόν «βιντεοκασέτας» ύφος που οι fans του είδους αγαπούν.
Εν κατακλείδι, το Tormented Souls 2 είναι ένα παιχνίδι φτιαγμένο με αγάπη και σεβασμό για το είδος που υπηρετεί. Δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει με νεωτερισμούς, αλλά να αναβιώσει μια αίσθηση τρόμου που στηρίζεται στην ατμόσφαιρα, τη μνήμη και τη δεξιοτεχνία.
Αν και τα τεχνικά του θέματα το κρατούν μακριά από την κορυφή, αποτελεί μια εμπειρία που κάθε φίλος του old-school horror οφείλει να ζήσει. Με λίγη υπομονή και μελλοντικά patches, θα μπορούσε να σταθεί ισάξιο δίπλα στα κλασικά παιχνίδια που το ενέπνευσαν.
Το Tormented Souls 2 κυκλοφορεί από τις 23/10/25 για PS5, PC και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από την PQube.
