Neon ray tracing.
Έφτασε λοιπόν αυτή η εποχή. Αυτή που συμβαίνει κάθε μερικά χρόνια και αποτελεί σημαντικό γεγονός για τον δικό μας gaming μικρόκοσμο. Η εποχή των νέων κονσολών. Αφού λοιπόν ανοίξουμε τα κουτιά μας, μυρίσουμε τα πλαστικά μας, σετάρουμε τις συσκευές μας και κάνει ο καθένας την ιεροτελεστία του τελοσπάντων, έρχεται και η ώρα του παιχνιδιού. Η συγκεκριμένη γενιά βέβαια, είναι λίγο παράξενη. Πιο παράξενη απ’ ό,τι συνήθως για την ακρίβεια, καθώς, ούτως ή άλλως, κανένα launch κονσόλας, δεν έμεινε στην ιστορία για τον ονειρικό του line-up.
Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, έχουμε μάλλον το φτωχότερο launch που έγινε ποτέ σε ποσότητα νέων τίτλων, αλλά από την άλλη, έχουμε και τα αναβαθμισμένα παιχνίδια προηγούμενων γενιών. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και το Observer: System Redux, και μάλλον θα ακολουθήσουν πολλές αντίστοιχες με τους ρυθμούς που δείχνει να κινείται η βιομηχανία εν μέσω launch και παγκόσμιας πανδημίας. Μετά την αρχική του κυκλοφορία του 2017 λοιπόν, το κυβερνοπάνκ ψυχολογικό θρίλερ φτάνει αναβαθμισμένο για Xbox Series S/X, PS5 και PC.
Δημιούργημα του πολωνικού στούντιο Bloober Team, που έγινε ευρύτερα γνωστό με ΑΑ τίτλους όπως τα δύο Layers of Fear, Observer και Blair Witch, ενώ μέσα στο 2021, μετά από καθυστέρηση στον αρχικό προγραμματισμό, αναμένεται και το Xbox exclusive, The Medium. Αν μη τι άλλο, αρκετά δραστήριο στούντιο αν αναλογιστεί κανείς ότι όλα αυτά κυκλοφόρησαν μέσα σε τέσσερα περίπου χρόνια. Για την System Redux έκδοση τώρα, δεν θα χρειαστεί εις βάθος ανάλυση, καθώς όλο το παιχνίδι καλύπτεται στο αρχικό μας review και οι μόνες αλλαγές που υπάρχουν έχουν να κάνουν αποκλειστικά και μόνο με τον τεχνικό τομέα.
Με μια πολύ σύντομη ματιά επομένως, να αναφέρουμε πως πρόκειται για έναν interactive drama τίτλο, όπου εμείς αναλαμβάνουμε τον ρόλο του ερευνητή Daniel Lazarski , τον οποίο και υποδύεται ο Rutger Hauer, σε μία από τις τελευταίες του δουλειές καθώς απεβίωσε τον Ιούλιο του 2019. Σε ένα κλίμα που διατηρεί όλα τα προαπαιτούμενα για ένα δυστοπικό κυβερνοπάνκ σύμπαν λοιπόν, μεταφερόμαστε στην Κρακοβία του 2084. Ένας ιός που μαστίζει άτομα με augmentations και ένας μεγάλος πόλεμος, έχουν αφανίσει τεράστια μερίδα του πληθυσμού και την διακυβέρνηση της χώρας έχει αναλάβει η εταιρία Chiron, υπό την σκέπη της οποίας εργάζεται και ο ντετέκτιβ Lazarski.
Όλη η gameplay εξέλιξη του Observer συνοψίζεται στο τρίπτυχο: μιλάω, σκανάρω, συνδέομαι. Η ιστορία μας θα ξεκινήσει με ένα αινιγματικό τηλεφώνημα από τον γιό του πρωταγωνιστή, το τηλεφώνημα αυτό θα μας οδηγήσει σε ένα κακόφημο σύμπλεγμα κατοικιών, όπου θα συνομιλούμε με τους ένοικους, θα συλλέγουμε στοιχεία σε σκηνές εγκλήματος μέσα από ειδικά φίλτρα (σαν το detective mode του Batman Arkham Origins), και όπου επιτρέπεται, μέσω του ειδικού augmentation μας, θα συνδεόμαστε στο μυαλό θυμάτων για να ανασύρουμε μνήμες και να βρούμε απαντήσεις.
Σαν γενική ιδέα, παρότι όχι κάτι το πρωτότυπο, ακούγεται ευχάριστο και σε μεγάλο βαθμό είναι. Σε αυτό βοηθάει η υπέροχη ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, που αποδίδει άψογα τη βρομιά και τα συντρίμμια που έχει αφήσει πίσω της η παρακμή που έχει επέλθει στην περιοχή, ενώ συνδυάζει άψογα την κλασική cyberpunk αισθητική με στοιχεία της ανατολικής Ευρώπης σε διάφορες λεπτομέρειες μέσα στα σπίτια. Εκεί, όμως, που το Observer στραβοπατά, είναι μεμονωμένα στα επιμέρους τμήματα του συνολικού gameplay.
Οι συζητήσεις και τα κείμενα που θα διαβάζουμε σε διάφορους υπολογιστές, δεν θα λέγαμε ότι βρίθουν ενδιαφέροντος και πρωτοτυπίας, ενώ το voice acting ακούγεται λίγο στεγνό και άχρωμο. Ιδίως από την μεριά του Rutger Hauer, που κουβαλάει στην ουσία όλο το εγχείρημα στις πλάτες του. Στα μεγαλύτερο μέρος των συζητήσεων, ο Hauer ακούγεται σαν να ηχογράφησε μόνος του ατάκες, διαβάζοντάς τις από μια λίστα, και χωρίς συνομιλητή παρόντα.
Στο τμήμα της εξερεύνησης τώρα, όπου και θα ερευνούμε χώρους και σκηνές εγκλήματος μέσω σκαναρίσματος, συναντάμε ένα πρόβλημα που φτάνει στα όρια του πολύ ενοχλητικού bug. Τα αντικείμενα που μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε και θα έπρεπε να εμφανίζουν μια φωτεινή ένδειξη για αυτό, τις περισσότερες φορές δεν το κάνουν όταν φέρνουμε πάνω τους την τελεία/οδηγό που εκτελεί χρέη κέρσορα, ενώ πολλές φορές θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να εξετάσουμε ένα αντικείμενο και θα στριφογυρνάμε γύρω του περιμένοντας και προσπαθώντας να ενεργοποιηθεί η ένδειξη.
Το τμήμα που θα συνδεθούμε στον εγκέφαλο των εκάστοτε θυμάτων από την άλλη, λειτουργεί άψογα, αποδίδει απόλυτα την παράνοια που αποσκοπεί το παιχνίδι, προσφέρει εκτός από την ατμόσφαιρα και την εξιστόρηση, και στο gameplay, καθώς περιέχει στοιχεία γρίφων αλλά και stealth σε κάποιο σημείο (κι ας δείχνει λίγο εκτός κλίματος το τελευταίο). Άλλωστε αυτά τα τμήματα είναι κάτι που η Bloober έδειξε ότι ξέρει να κάνει καλά και στο παρελθόν με τα Layers of Fear. Μέσα σε αυτές τις εφιαλτικές και ψυχοτρόπες διαδρομές λοιπόν, αλλά και σε ολόκληρο τον σχεδιασμό της ρημαγμένης πόλης, είναι που κάνουν την εμφάνισή τους και τα βελτιωμένα στοιχεία των νέων κονσολών, που αποτελούν και τον λόγο ύπαρξης της νέας αυτής έκδοσης.
Με όλες τις επιφάνειες και τους φωτισμούς να δίνουν νέα πνοή και εικόνα σε ένα τίτλο μόλις τριών ετών, αρκούν μόνο λίγα λεπτά που θα βάλει κάποιος τις δύο εκδόσεις δίπλα δίπλα, ή έστω, ένα συγκριτικό βίντεο, για να καταλάβει πόσο έχουν εξελιχθεί και αναδειχθεί τα πάντα.
Από τα textures των επιφανειών σε τοίχους και αντικείμενα, μέχρι τις αντανακλάσεις του φωτός και τα κρυφά σημεία που μέχρι πρότινος ήταν απλά σκοτεινές επιφάνειες, ενώ τώρα πλέον, ω του θαύματος, φαίνεται ότι κρύβονταν αντικείμενα και περιεχόμενο σε αυτά τα σημεία. Σίγουρα, το Observer δεν αποτελεί benchmark τίτλο για να μετρήσει και να μελετήσει κάποιος τα χαρακτηριστικά της νέας γενιάς κονσολών, ούτε οι οπτικές αναβαθμίσεις σε έναν ΑΑ τίτλο δικαιολογούν την εκ νέου αγορά – σε καμία περίπτωση-, δεν παύει όμως να είναι μια ευπρόσδεκτη επιλογή για κάποιον που θα θελήσει να παίξει σήμερα το παιχνίδι.
To Observer: System Redux κυκλοφορεί από τις 15/11/20 για PS5, Xbox Series και PC. To review βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox Series με review code που λάβαμε από τον developer.
