“Souldiers”… ένας τόσο ανέμπνευστος τίτλος (με αμήχανα εξόφθαλμη την αναφορά του σε γνωστό είδος με το οποίο δεν έχει σχέση), η ανάγνωση του οποίου και μόνο ίσως δημιουργήσει μία αυθόρμητη αποστροφή. Πώς άλλωστε να θεωρήσει κανείς ότι ένας δημιουργός μπορεί να έχει δώσει όλο του το μεράκι, όταν έχει κατασταλάξει σε μία τόσο άγαρμπη ονοματοδοσία;
Κι όμως, το βασικότερο ατόπημα ετούτου του metroidvania τελικά είναι το όνομά του, καθώς από εκεί και ύστερα η μόλις εξαμελής ομάδα ανάπτυξης Retro Forge παραδίδει έναν από τους πιο προσεγμένους και ογκώδεις τίτλους των τελευταίων ετών για το είδος. Πέρα από το εκτενέστατο υλικό, το οποίο από μόνο του αξίζει τα εύσημα, το Souldiers καταφέρνει να ξεχωρίσει από τα δεκάδες metroidvania χάρη στη λεπτομερέστατη pixel art, η οποία ιδίως σε τεχνικό επίπεδο είναι χάρμα οφθαλμών.
Ο “άχαρος” τίτλος του θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι στάχτη στα μάτια, καθώς, κατά κάποιον τρόπο, φέρνει την έκπληξη από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Ήδη από την εισαγωγή προξενεί ενδιαφέρον ακόμα και για το σενάριο, παρακολουθώντας μία ομάδα πολεμιστών που οδεύει προς τη μάχη, μόνο για να μεταφερθεί σε έναν διαφορετικό κόσμο έπειτα από μία εκτυφλωτική έκρηξη.
Μία βαλκυρία θα εμφανιστεί για να τους πληροφορήσει ότι βρίσκονται στην Terragaya, ουσιαστικά τον κόσμο όπου μεταφέρονται οι νεκροί, κάτι όμως που θα προξενήσει την έκπληξη στους ήρωές μας καθώς –ορθώς- πιστεύουν ότι δεν σκοτώθηκαν. Σταδιακά θα γίνουν γνωστοί οι λόγοι που οι συμπολεμιστές μας και –κυρίως- ο ήρωάς μας έχουν έρθει σε αυτόν τον κόσμο, μέσα από μία καλογραμμένη αν και απλοϊκή ιστορία, που πλαισιώνει αρμονικά το gameplay, αποφεύγοντας εκτενείς φλυαρίες και συνεχείς διακοπές της δράσης.
Ο κόσμος της Terragaya λειτουργεί ως ένα χωνευτήρι πλασμάτων από διαφορετικούς πλανήτες και διαστάσεις, φέρνοντας έτσι τους χαρακτήρες μας μπροστά από μία σχετικά ποικιλόμορφη κοινωνία νοημόνων όντων, όπως ξωτικά, αμφίβια πλάσματα με όψη ψαριού, διαστημικούς πειρατές κ.α. Η εξαιρετική διαχείριση της pixel art είναι βέβαια αυτή που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του όλου δημιουργήματος, αποδίδοντας πανέμορφα την ποικιλομορφία των πλασμάτων και των περιοχών της Terragaya.
Η δεξιοτεχνία και η εμμονή στη λεπτομέρεια της Retro Forge μπορεί να φανεί σε διάφορες λεπτομέρειες, που θα μπορούσαν να είναι και αχρείαστες, όπως το αντίστοιχο animation του χαρακτήρα όταν επιλέγουμε να δούμε τον χάρτη ή την ταλάντωση των διαφόρων βάζων όταν περνάμε από δίπλα τους. Λεπτομέρειες δηλαδή, αλλά από αυτές που δείχνουν το πάθος ενός δημιουργού για το πόνημά του.
Γενικότερα η ποιότητα των animations και των κάθε λογής οπτικών εφέ βρίσκονται στην κορυφή της συγκεκριμένης τεχνοτροπίας, κάτι που αποκτάει ακόμα μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστεί κανείς τον τεράστιο κόσμο του παιχνιδιού και το πλουσιότατο bestiary (η διάρκεια ξεπερνάει τις 30 ώρες). Αν κάπου υστερεί ελαφρώς είναι στην εικαστική επένδυση, και αυτό γιατί δεν προσφέρει κάτι πραγματικά φρέσκο. Αναμφίβολα μας μεταφέρει διαρκώς σε ιδιαίτερα όμορφες περιοχές, αλλά του λείπει η έκδηλη φαντασία που υπήρχε, για παράδειγμα, στο Hollow Knight. Εννοείται πως δεν είναι τυχαία η άμεση σύγκριση με το καλύτερο -κατά τη γνώμη μας- metroidvania, καθώς το Souldiers ακολουθεί από κοντά για μία περίοπτη θέση στο είδος.
Επιστρέφοντας στα του κόσμου του παιχνιδιού, η Terragaya χωρίζεται σε πολυάριθμες, επιμέρους θεματικές περιοχές, όπως υπόγεια λατομεία, δάση αλλά και σε πιο ιδιαίτερους χώρους όπως αεροσκάφη και πυραμίδες. Η ποικιλία είναι τεράστια και από ένα σημείο και έπειτα δημιουργείται μία ευχάριστη έκπληξη όταν, εκεί που νομίζαμε ότι φτάνουμε στους τίτλους τέλους, συνειδητοποιούμε ότι ανοίγεται ακόμα μία εκτενέστατη περιοχή, διαφορετικού εικαστικού ντυσίματος, με νέους τύπους εχθρών κ.λπ.
Το σύνολο της περιπέτειας συνοδεύει κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά το σύστημα μάχης και τη γενικότερη λειτουργικότητα του ελέγχου του χαρακτήρα μας. Με ιδιαίτερα έξυπνο τρόπο (και σχετικά καινοτόμο θα έλεγε κανείς για το είδος) η Retro Forge επιτρέπει στην αφετηρία της περιπέτειας να επιλέξουμε μία από τις τρεις ιδιαίτερα διαφορετικές κλάσεις μεταξύ των scout, archer και caster. Ο scout έρχεται ως ο πλέον προβλέψιμος χαρακτήρας για platform, οπλισμένος με σπαθί και ασπίδα∙ ο archer φυσικά έχει το τόξο του και ο caster είναι ο μάγος της υπόθεσης. Κάθε κλάση έχει το δικό της skill tree, αισθητά διαφορετικό, οδηγώντας τελικά σε διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης της μάχης.
Για παράδειγμα, ο scout μπορεί να εκτελεί το parry, ο archer να πετάγεται στην πλάτη του εχθρού -γεμίζοντάς τον παράλληλα με βέλη- και ο μάγος έχει την ικανότητα να δημιουργεί ένα ομοίωμα στη θέση του, που μπορεί να ανατιναχθεί. Αυτές είναι απλά οι αρχικές ειδικές ικανότητες, οι οποίες εμπλουτίζονται όσο ανεβαίνουμε level. Το αποτέλεσμα της διαφορετικότητας μεταξύ των κλάσεων είναι να εκτινάσσεται το replayability.
Στα παραπάνω προστίθενται και οι ειδικές επιθέσεις που αποκτούμε σταδιακά και αφορούν διάφορα στοιχεία της φύσης με τα οποία μπορούμε να δυναμώσουμε το όπλο μας (φωτιά, αέρας, νερό κ.λπ.), τα οποία δίνουν ένα εξτρά βοήθημα στη μάχη (πέρα από τη χρήση τους σε ευχάριστους περιβαλλοντικούς γρίφους). Την πληρότητα του συστήματος μάχης συμπληρώνουν τα βοηθητικά όπλα, όπως μαχαίρια, βόμβες και διάφορα άλλα, που έρχονται σε μία ανέλπιστα μεγάλη ποικιλία. Ο τεράστιος αριθμός από βοηθητικά όπλα, πανοπλίες, εξαρτήματα κ.λπ. που μπορούμε να εντοπίσουμε στο περιβάλλον, οδηγούν και σε μία άκρως απολαυστική αίσθηση εξερεύνησης.
Γενικά, το νευραλγικό στοιχείο της εξερεύνησης αποδίδεται με μαεστρία, αξιοποιώντας ιδανικά το σταδιακό ξεκλείδωμα νέων ειδικών δυνάμεων, που θα μας επιτρέψει εν συνεχεία να αποκτήσουμε πρόσβαση σε ως πρότινος απροσπέλαστες και ανεξερεύνητες τοποθεσίες. Στο παραπάνω δεν θα μπορούσε παρά να βοηθάει και ο λειτουργικός και ευανάγνωστος χάρτης, που σημαδεύει κατάλληλα τα ποικίλα σημεία ενδιαφέροντος.
Η κάθε υποπεριοχή είναι συνήθως τεράστια σε μέγεθος, περιέχοντας ένα χορταστικό αριθμό από ευφυ΄ως τοποθετημένα μυστικά που “παρακαλούν” να τα εντοπίσουμε. Για να μην μακρηγορούμε, το Souldiers αποδίδει με υψηλότατη ποιότητα όλους τους επιμέρους τομείς που χαρακτηρίζουν ένα metroidvania. Εάν υπάρχει ένας σχετικά προβληματικός τομέας, στο συνολικά αρτιότατο οικοδόμημα, αυτός έχει να κάνει με τον βαθμό δυσκολίας, σε συνδυασμό με τα αρκετά απομακρυσμένα checkpoints. Στο normal επίπεδο το Souldiers ήδη βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα πρόκλησης, με τους εχθρούς να χτυπάνε και δυνατά και διαρκώς -αν και όχι με άδικο ή εκνευριστικά νευρικό τρόπο.
Ο εκνευρισμός όμως δεν γίνεται να αποφευχθεί, ελέω των απομακρυσμένων checkpoints που ενδέχεται να μας οδηγήσουν 10 και παραπάνω λεπτά πίσω, αναγκάζοντάς μας να επαναλάβουμε διάφορες κουραστικές ενέργειες (ξέρετε, πρέπει τα σεντούκια που είχαμε ανοίξει να ξανανοιχτούν, τα μυστικά περάσματα να ξαναεμφανιστούν κ.λπ.).
Όσον αφορά στα bosses, οι μάχες συνεχίζουν να είναι δίκαιες -ως προς την αντιμετώπιση της ποικίλης κινησιολογίας τους- αλλά μας φέρνουν και πάλι στα άκρα, συχνά με κάπως άδικο τρόπο. Εδώ ευτυχώς τα checkpoints βρίσκονται πάντα ακριβώς πριν τη μάχη, εντούτοις, θεωρούμε ότι η μπάρα ενέργειάς αυτών των εχθρών είναι υπερβολικά μεγάλη. Αν και πολλές φορές είχαμε μάθει επακριβώς πώς να τους αντιμετωπίσουμε, ακριβώς επειδή η σύγκρουση κατέληγε σε ένα τεστ αντοχής συχνά δεν μπορούσαν να αποφευχθούν αυτά τα 2-3 μοιραία λάθη που θα μας έφερναν στο “game over”.
Παρόλα αυτά, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το σύστημα της μάχης βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη και την ποικιλομορφία που προσφέρουν οι τρεις κλάσεις. Παραμένοντας στο θέμα της δυσκολίας, το platforming είναι σαφέστατα πολύ πιο βατό σε σχέση με τη μάχη, παρέχοντας παράλληλα ένα καλοσχεδιασμένο level design που οδηγεί στην ευχάριστη μετακίνηση και, κατ’ επέκταση, εξερεύνηση.
Το βασικότερα θέμα του παιχνιδιού τελικά είναι το ίδιο του το όνομα, που θα μας αναγκάζει να λέμε το εντελώς ανέμπνευστο και generic “Souldiers” προκειμένου να αναφερθούμε σε ένα από τα καλύτερα δείγματα του είδους σε μελλοντικές συγκρίσεις. Ανεξαρτήτως ονόματος πάντως (το οποίο εννοείται πως καθ’ υπερβολή το αναφέρουμε ως θέμα του παιχνιδιού), θεωρούμε ότι οι φίλοι της pixel art και των metroidvania παιχνιδιών θα βρουν έναν νέο τους αγαπημένο τίτλο.
Το Souldiers κυκλοφορεί από τις 2/6/22 για PS5, PS4, PC, Switch, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PC με review code που λάβαμε από την Dear Villagers.
