Το Tiny Thor αν μη τι άλλο ξεκινάει με τις καλύτερες προδιαγραφές για τη δημιουργία μίας νοσταλγικής επιστροφής στα platforms της εποχής του Amstrad, μέσα από μία σύγχρονη ματιά, συνοδευόμενη από μία ενδιαφέρουσα προσθήκη στο gameplay. Η προσήλωση της Asylum Square σε μία παλιότερη εποχή δισδιάστατων platform είναι εμφανής και από την πολύ συγκεκριμένη γραμματοσειρά των τίτλων που συνοδεύουν κάθε διακριτό επίπεδο, δημιουργώντας στον γραφών αναμνήσεις από το Gods της Bitmap Brothers, μεταξύ πολλών άλλων.
Στην παραπάνω αίσθηση συνάδει και η midi επένδυση της μουσικής, με pop υφή από τις αρχές των 90s. Εννοείται πως η pixel art συμβάλει στα μέγιστα στη συνολική ρετρό αισθητική, αποτελώντςα μάλιστα ένα από τα δυνατά στοιχεία του τίτλου, καθώς είναι σχεδιασμένη με λεπτομέρεια, φέρνοντάς μας εικόνες από το παραγνωρισμένο Owlboy, ανεξάρτητα αν δεν το φτάνει ποιοτικά.
Από τα παραπάνω μπορεί να δημιουργείται η εντύπωση ότι έχουμε να κάνουμε με μία σίγουρη επιλογή για όσους θέλουν ένα ταξίδι στον χρόνο αλλά και μία καλή σύγχρονη εμπειρία στο είδος. Εντούτοις, η αλήθεια είναι ότι το Tiny Thor σκοντάφτει αρκετές φορές σε σημείο όπου η αρχική, ελκυστική εικόνα αρχίζει να φθίνει γρήγορα. Ο μικρός Thor αποτελεί τον ιδανικό, μικροκαμωμένο ήρωα για την περιπέτεια, έχοντας παράλληλα και το απαραίτητο σφυρί του, το Mjolnir, το οποίο αξιοποιείται αρκετά καλά ως ένα εργαλείο που μπορεί να προσδώσει την αναγκαία προσωπικότητα στο gameplay.
Το σενάριο είναι σαφέστατα παιδικό και καλοδεχούμενα αφελές, παρακολουθώντας τον Thor μαζί με τα δύο κοράκια, Hugin και Munin, να προσπαθεί να βάλει ένα τέλος στις σκανταλιές του Loki. Δεν θα ασχοληθεί κανείς με το Tiny Thor για το σενάριό του αλλά και πάλι δημιουργεί μία ευχάριστη αφορμή και εικόνα για το “ντύσιμο” της περιπέτειας.
Το σφυρί αποτελεί τον βασικό πρωταγωνιστή στο gameplay έχοντας τη δυνατότητα να το εκτοξεύουμε προς όλες τις κατευθύνσεις, κάνοντας αλλεπάλληλα γκελ σε διάφορες επιφάνειες προτού το επαναφέρουμε με το πάτημα ενός κουμπιού στα χέρια του Thor. Δεν θα αργήσουμε να πάρουμε και μία εξτρά ικανότητα που θα μας επιτρέπει να εκτοξεύουμε και να ακινητοποιούμε το σφυρί, ώστε να κρατάμε πιεσμένους ορισμένους μοχλούς.
Η χρήση του σφυριού, εκτός από μία ισχυρή επιθετική κίνηση, μας επιτρέπει να συλλέγουμε απομακρυσμένα αντικείμενα αλλά και να το χρησιμοποιούμε για πλειάδα περιβαλλοντικών γρίφων. Συχνά φτάνουμε σε σημεία όπου πρέπει να στοχεύσουμε κατάλληλα προκειμένου, μέσα από πολλαπλά γκελ, να ενεργοποιούμε μοχλούς ή να μετακινούμε αντικείμενα από απόσταση. Το σφυρί αξιοποιείται σε αρκετά καλό βαθμό αποτελώντας μία ωραία σύλληψη από τους δημιουργούς, πάνω στην οποία ουσιαστικά “δικαιολογείται”, μπορούμε να πούμε, η ύπαρξη του Tiny Thor ανάμεσα από δεκάδες platform.
Το ρεπερτόριο του μικροκαμωμένου πρωταγωνιστή συμπληρώνουν οι συνήθεις ύποπτοι των dash, διπλού άλματος και άλματος από κάθετο σε κάθετο τοίχο, ικανότητες που αποκτούμε σταδιακά. Φυσικά διάφοροι εχθροί δηλώνουν το παρόν, παρουσιάζοντας μία σχετικά καλή ποικιλία και διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης που αξιοποιούν τη χρήση του σφυριού, όπως π.χ. οι ασπιδοφόροι εχθροί οι οποίοι μπορούν να εξοντωθούν αποκλειστικά και μόνο αν καταφέρουμε να πετάξουμε το σφυρί με τέτοιο τρόπο ώστε να τους πετύχει στην πλάτη. Καλή δουλειά έχει γίνει και στα bosses, τα περισσότερα εκ των οποίων έρχονται ως γιγάντια τέρατα, φέρνοντάς μας στα άκρα μέσα από τις ρουτίνες επιθέσεών τους.
Όλα τα παραπάνω ακούγονται σαφέστατα θετικά, επομένως που σκοντάφτει το Tiny Thor θα ρωτήσετε εύλογα. Ο βαθμός δυσκολίας σε συνδυασμό με τον χειρισμό, που παρουσιάζει ορισμένα ελαττώματα, αποτελούν και δύο από τα σημαντικότερα τμήματα που κρατάνε αρκετά πίσω την εμπειρία. Ο χειρισμός, αν και όχι απαγορευτικά προβληματικός, δεν έχει και την κατάλληλη απόκριση που να δικαιολογεί ορισμένα ιδιαίτερα απαιτητικά platforming σημεία, ιδίως όταν αυτά τοποθετούνται σε φάσεις κυνηγητών όπου πρέπει να κάνουμε γρήγορες ενέργειες. Σε αυτό δεν βοηθάει και η αντοχή του πρωταγωνιστή όπου αρκεί ένα και μόνο χτύπημα για να επιστρέψει στο checkpoint.
Υπάρχει βέβαια η δυνατότητα να βρούμε κάποιες καρδιές ως power ups, που προστατεύουν από ένα και μόνο χτύπημα, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει ιδιαίτερα την εύθραυστη φύση του ήρωα. Στην όλη κατάσταση δεν βοηθάνε και τα αρκετά απομακρυσμένα checkpoints, ωθώντας μας συχνά στην επανάληψη αρκετά απαιτητικών σημείων. Τα παραπάνω έχουν βέβαια επίπτωση στο θέμα της διασκέδασης που θα μπορούσε να αποκομίσει κανείς καθώς συχνά νοιώθουμε ότι χάνουμε με άδικο τρόπο, από τη μία λόγω χειρισμού και από την άλλη λόγω του υπερβολικά εύθραυστου χαρακτήρα που σπανίως συγχωρεί και το παραμικρό λάθος.
Επιπλέον, δεν είναι και η σοφότερη επιλογή από πλευράς δημιουργών να τοποθετήσουν ορισμένους ξαφνικούς κινδύνους έπειτα από αλλεπάλληλα δύσκολα σημεία. Εν ολίγοις δηλαδή, αν και δεν αρκούσε ο υψηλό βαθμός δυσκολίας έρχονται και ορισμένα trial and error τμήματα που δυσχεραίνουν την όλη προσπάθειά μας να “περάσουμε καλά”, φέρνοντάς μας διαρκώς μπροστά από ένα rage quit.
Το Tiny Thor μπορεί να είναι ένα αρκετά όμορφο παιχνίδι, όσον αφορά στην εφαρμογή της λεπτομερούς pixel art, και να περιέχει ορισμένες έξυπνες gameplay ιδέες με τη χρήση του σφυριού, αλλά την ίδια στιγμή υποπίπτει στο παράπτωμα της -αχρείαστα- υψηλής δυσκολίας απλά για να είναι δύσκολο, δίχως παράλληλα να έχει τα απαραίτητα στοιχεία για να δικαιολογήσει την αρκετά απότομη αύξηση δυσκολίας.
Παρόλο που έχειτα συστατικά για μία ευχάριστη platform εμπειρία, τελικά σκοντάφτει μόνο του μέσα από την προσπάθειά του να προσεγγίσει το είδος μέσα από τη “σαδιστική” φύση που χαρακτηρίζει διάφορα δείγματά του, καταλήγοντας τελικά ως μία εμπειρία που είναι πιθανό να εκνευρίσει ακόμα και τους πιο σκληροπυρηνικούς fans.
Το Tiny Thor κυκλοφορεί από τις 5/06/23 για PC. To review code μας παραχώρησε η UberStrategist.
