Ο τίτλος του παιχνιδιού -“A Perfect Day”- είναι και ένα άμεσο ερώτημα στον παίκτη, αλλά και σε κάθε άνθρωπο εκεί έξω. Τι σημαίνει για κάποιον η «τέλεια» ημέρα; Τι ή ποια είναι τα στοιχεία που την απαρτίζουν; Τι θα μπορούσε κάποιος να κάνει μέσα σε μια μέρα, έτσι ώστε αυτή να είναι πραγματικά πλήρης, μοναδική και αξέχαστη; Αν και οι ερωτήσεις είναι πολύ συγκεκριμένες, οι απαντήσεις που μπορούμε να πάρουμε δεν είναι. Για κάθε άνθρωπο που ζει και αναπνέει στον πλανήτη Γη, μια τέλεια ημέρα θα είχε τη δική της, μοναδική περιγραφή, σε συνάρτηση με όλα όσα ονειρεύεται και θέλει να έχει στη ζωή του.
Αρκούν, ωστόσο, 24 ώρες για να γίνει αυτό; Καμιά φορά, ίσως. Ειδικά όταν κάποιος δεν κυνηγά το άπιαστο, αλλά αυτό που είναι απόλυτα εφικτό να συμβεί, αυτό που έχει τις βάσεις και τις πιθανότητες να διαδραματιστεί και που απλώς δεν έτυχε να εμφανιστεί αυτό το ερέθισμα που θα δώσει το έναυσμα για να ξετυλίξει το κουβάρι των γεγονότων. Για τον μικρό Chen Liang, όμως, ο χρόνος αυτός είναι παραπάνω από αρκετός για να μπουν όλα σε μια τάξη και να μπορέσει να απολαύσει μια πραγματικά τέλεια ημέρα. Ακόμα και αν χρειαστούν αρκετά playthroughs μέχρι τη στιγμή που ο παίκτης συνειδητοποιήσει απόλυτα τι χρειάζεται να συμβεί τη δεδομένη χρονική στιγμή μέσα στο παιχνίδι, έτσι ώστε να προβεί στις κατάλληλες ενέργειες και να προσφέρει στον μικρό πρωταγωνιστή το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αναγκαστικά αυτό θα συμβεί αρκετές φορές. Καθώς το πρώτο playthrough το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργήσει μια υποψία για το τι συμβαίνει πραγματικά στη ζωή του μικρού πρωταγωνιστή, ο παίκτης θα αναγκαστεί να μπει στη λούπα που απαντάται στο είδος των visual novels για να ανακαλύψει την αλήθεια. Και από αφηγηματικής άποψης, το A Perfect Day είναι αρκετά πλούσιο. Με τέσσερις ξεχωριστές ιστορίες που συνυφαίνονται αριστοτεχνικά και αποκαλύπτονται σταδιακά μέσα από τα μάτια του μικρού Chen Liang, ο παίκτης θα μπορέσει να γίνει μέλος του μικρόκοσμου ενός αγοριού στην Κίνα, λίγο πριν την εκπνοή της χιλιετίας.
Και όλα ξεκινούν την τελευταία ημέρα του εικοστού αιώνα. Η 31η Δεκεμβρίου 1999 ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς, καθώς το σχολείο τελειώνει νωρίτερα εκείνη την ημέρα και οι μαθητές της τάξης μπορούν να απολαύσουν στο έπακρο αυτήν την τελευταία ημέρα, μια μέρα που θα έπρεπε να είναι τέλεια από κάθε άποψη. Όχι, όμως, για τον μικρό Chen Liang, ο οποίος θα αναγκαστεί να βιώσει όλα εκείνα που απασχολούν (ή μπορεί να απασχολούν) ένα αγόρι της ηλικίας του.
Άλλωστε, θέματα όπως οι συναναστροφές και οι διαπροσωπικές σχέσεις με συνομηλίκους, οι μαθητικοί έρωτες, ακόμα και η ενδοοικογενειακή βία είναι ζητήματα που δεν έχουν σύνορα ή κουλτούρες. Και αυτά είναι παραδείγματα ζητημάτων τα οποία το παιχνίδι διαχειρίζεται άψογα, δοσμένα με όμορφο τρόπο, έτσι ώστε κάθε βήμα προς την επίλυσή τους να είναι ένα βήμα που φέρνει τον παίκτη ένα βήμα πιο κοντά στην τέλεια ημέρα του Chen Liang.
Η όμορφη ιστορία και η καλά δομημένη αφήγηση συμπληρώνεται από ένα εξίσου ιδιαίτερο εικαστικό. Περιβάλλοντα και χαρακτήρες είναι σχεδιασμένα με χρωματισμένα κραγιόνια, προσδίδοντας ένα ιδιαίτερο οπτικό αποτέλεσμα. Το εικαστικό, μάλιστα, έδειχνε υπέροχο καθ’ όλη τη διάρκεια ενασχόλησής μας με το παιχνίδι στην οθόνη του Switch OLED και κατάφερε να μας ταξιδέψει νοερά σε μια άλλη εποχή -την εποχή που και εμείς οι ίδιοι ήμασταν στην ηλικία του Chen Liang, ή έστω, λίγο μεγαλύτεροι.
Η αλλαγή του millennium ήταν πραγματικά μια άλλη εποχή: μια εποχή μετάβασης και αλλαγής – και, για τον γράφοντα, μια εποχή ωρίμανσης. Εικάζουμε ότι το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και στους ανθρώπους της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, οι οποίοι είχαν ξεκινήσει σιγά-σιγά να γνωρίζουν μια αλλαγή στην καθημερινότητά τους, καθώς η Κίνα είχε ήδη ξεκινήσει μια πορεία ανάπτυξης και μεταμόρφωσης από τις πληγές του παρελθόντος. Και, πιστεύουμε ακράδαντα, πως αυτή είναι και η σημαντικότερη αιτία για να ασχοληθεί κάποιος με το A Perfect Day.
Καλώς ή κακώς, δεν έχουμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε συχνά με τίτλους που προέρχονται από την Κίνα και που προσπαθούν να απεικονίσουν, όσο το δυνατόν περισσότερο και στο σημείο που επιτρέπεται, την καθημερινότητα των ανθρώπων της. Για εκείνους που δεν είχαν την ευκαιρία να ταξιδέψουν και να ζήσουν σε αυτή την αχανή χώρα και που έχουν αποκτήσει μια εικόνα όπως (πιθανόν λανθασμένα) έχει προσφερθεί από χολυγουντιανά μπλοκμπάστερ και άλλα παρόμοια μέσα, το A Perfect Life αποτελεί ένα παράθυρο που ανοίγει σε έναν παράξενο, μα συνάμα αληθινό κόσμο.
Η οργάνωση των σχολείων, η συμπεριφορά των κατοίκων, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και οι αντιθέσεις μέσα στην κοινωνία απεικονίζονται ορθά και γλαφυρά μέσα σε αυτές τις ώρες ενασχόλησής μας με το παιχνίδι. Η Κίνα, για όσους ξέρουν, είναι μια χώρα τρανταχτών αντιθέσεων και ανομοιοτήτων, πολύ συχνά και στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο – και το γεγονός του ότι μπορέσαμε να διακρίνουμε τέτοια στοιχεία εντός του παιχνιδιού ήταν παραπάνω από θετικό. Ακόμα και η ύπαρξη συγκεκριμένων δραστηριοτήτων και mini-games εντός του τίτλου συνηγορούν απόλυτα σε αυτήν την κατανόηση και εμβάθυνση στην κινεζική κουλτούρα – και για αυτό το λόγο είμαστε ευγνώμονες απέναντι στους δημιουργούς.
Ωστόσο, το A Perfect Day αποφασίζει πως πρέπει να ξεμπερδεύει αρκετά νωρίς με τα θετικά του στοιχεία, οδηγώντας μας γρήγορα στο σημείο που αρχίζουμε τις ενστάσεις μας. Για αρχή, να αναφέρουμε το ότι ο τίτλος ακόμα ψάχνει να ανακαλύψει τι πραγματικά είναι. Αν και κατά βάση είναι ένα visual novel, που επικεντρώνεται σε μια προσεκτικά αναδιπλούμενη αφήγηση, εν τούτοις καταλήγει να είναι και ένα puzzle game, ενώ την ίδια στιγμή έρχεται και παρουσιάζει στοιχεία που πραγματικά αποπροσανατολίζουν τον παίκτη.
Από ένα σημείο και μετά, το παιχνίδι θέτει ενώπιον του παίκτη διάφορες gameplay επιλογές, που σε τίποτα δε θυμίζουν την προσέγγιση τίτλων του είδους. Θα επιλέξει ένα gameplay που θα συνεχίζει να βασίζεται στα puzzles, ή στην αφήγηση; Θα συνεχίσει να στηρίζεται στις επιλογές που θα κάνει ο παίκτης, ή θα τον φέρει ενώπιον ενός mode που θα του ανοίξει όλες τις διαθέσιμες επιλογές από την αρχή; Οι ιθύνοντες της Perfect Day Studio, στην προσπάθειά τους να δώσουν έναν τίτλο που θα μπορεί να προσεγγιστεί από ένα ενδεχομένως μεγαλύτερο κοινό, προέβησαν σε επιλογές που, εν τέλει, περισσότερο προσανατολίζουν τον παίκτη ως προς το τι πρέπει να κάνει, παρά του προσφέρουν το δικαίωμα της επιλογής.
Την ίδια στιγμή, ενστάσεις έχουμε τόσο ως προς τον γενικότερο σχεδιασμό του τίτλου, όσο και ως προς τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αλληλοεπιδρά ο παίκτης μαζί του. Δεδομένων των διάφορων γρίφων, θα έπρεπε να συγχωρήσουμε τα πολλά και διαφορετικά items που προστίθενται στο inventory μας, αν και θα θέλαμε το παιχνίδι να προσφέρει έναν πιο ευέλικτο τρόπο διαχείρισης των αντικειμένων και των σημειώσεων.
Το A Perfect Day φωνάζει από μακριά πως επιδέχεται σοβαρών βελτιώσεων στο κομμάτι του UI, γεγονός που επιβεβαιώνεται σε άλλα τμήματα του παιχνιδιού. Η έλλειψη ενός πιο περιεκτικού tutorial, που θα βοηθούσε περισσότερο τον παίκτη στο να καταλάβεις τους διάφορους μηχανισμούς αυτού του όχι και τόσο ξεκάθαρου τίτλου είναι ένα ακόμα ζήτημα που μας απασχόλησε. Την ίδια στιγμή, προβλήματα αντιμετωπίσαμε και με τον χειρισμό.
Για παράδειγμα, η οθόνη μετακίνησης από σημείο σε σημείο πολύ συχνά δείχνει πως δεν ανταποκρίνεται στην κίνηση του μοχλού του Joycon, ενώ η επιμονή του παιχνιδιού να κάνει highlight άσχετα αντικείμενα και interactable αντικείμενα, άσχετα με το τι ασχολούμασταν έως και εκείνη τη στιγμή εξακολουθεί να εκνευρίζει – και όχι, δεν τίθεται θέμα drifting σε αυτή την περίπτωση.
Η παρουσία των οποιωνδήποτε voice-overs είναι από τα στοιχεία που θα έδιναν μια διαφορετική νότα στην όλη εμπειρία, αν φυσικά υπήρχε. Δυστυχώς, όμως, δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα εδώ. Αν και σε γενικές γραμμές δεν έχουμε ιδιαίτερη τάση στο να αποζητάμε voiced characters σε ένα visual novel, εν τούτοις αυτό είναι περισσότερο αποδεκτό σε έναν τίτλο όπου περνάμε περισσότερο χρόνο με τους χαρακτήρες του και έχουμε την ευκαιρία να τους μάθουμε και να τους κατανοήσουμε καλύτερα κατά τη διάρκειά του.
Το A Perfect Day, όμως, είναι ένα μικρό παιχνίδι. Ακόμα και μετά από έναν αριθμό loops, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε, οδηγώντας σε ταχύτερες αλληλοεπιδράσεις από μεριάς μας… τη στιγμή που οι χαρακτήρες του τίτλου εξακολουθούν να λένε και να κάνουν τα ίδια πράγματα. Αν υπήρχαν χαρακτήρες που μιλούσαν, πόσο μάλλον την Απλοποιημένη Κινεζική, αυτοί θα μπορούσαν να προσφέρουν ένα μεγαλύτερο βάθος στο development τους, κάτι που θα ταίριαζε απίστευτα και με το μοναδικό setting του τίτλου.
Έτσι, μερικές ώρες μετά, καταλήξαμε στο να νιώθουμε αδιαφορία απέναντι στους περισσότερους χαρακτήρες που εμφανίζονται στην ιστορία, με μια ελαφρά συμπάθεια μόνο προς το πρόσωπο του Chen Liang, κάτι που συνιστά αποτυχία και στεναχώρια όσον αφορά στο visual novel κομμάτι.
Εν τέλει, όμως, το A Perfect Day όσο και αν στενοχωρεί, δεν απογοητεύει εντελώς. Οι παίκτες που είναι διατεθειμένοι να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό, είναι μάλλον βέβαιο πως θα περάσουν καλά μαζί του – και αν μη τι άλλο, θα μάθουν και θα κατανοήσουν πράγματα για αυτή τη μακρινή χώρα της Άπω Ανατολής που πιθανότατα θα αγνοούσαν. Και ακόμα και αν δεν μπορεί να αγγίξει την ποιότητα και το βάθος άλλων, πολύ καλύτερων visual novels, με εξελίξεις και εκπλήξεις που εδώ δεν συναντάμε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το A Perfect Day καταφέρνει και αυτό να αφηγηθεί μια όμορφη ιστορία.
Μια ιστορία γλυκόπικρη, ενίοτε συγκινητική, αλλά διαδραματισμένη σε ένα υπόβαθρο άκρως αληθινό, που μπορεί και εμείς να γνωρίζουμε. Ίσως, έτσι, μπορούμε καλύτερα να κατανοήσουμε τη ζωή του μικρού πρωταγωνιστή του παιχνιδιού – και με το σωστό ending, να φτάσουμε και εμείς στη δική μας Τέλεια Ημέρα.
To A Perfect Day κυκλοφορεί από τις 26/10/23 για PS5, PS4, PC, Switch και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Switch, με review code που λάβαμε από την PR Outreach.
