Πριν από μερικές εβδομάδες, είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε μια πρώτη, πολύ αρχική γεύση από το Hades II και να μοιραστούμε μαζί σας τις εντυπώσεις μας. Σήμερα, βουτώντας ακόμα πιο βαθιά στο μεγαλειώδες βασίλειο του Κάτω Κόσμου που δημιούργησε η SuperGiant Games, μέσω της early access του τίτλου, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας μεταφέρουμε ακόμα περισσότερα πράγματα από όσα είδαμε και παίξαμε στην πολυαναμενόμενη επιστροφή μιας εκ των κορυφαίων εμπειριών στο είδος των roguelite.
Το πρώτο Hades είχε τραβήξει πολλά φώτα επάνω του, με διθυράμβους και ένα καράβι βραβεία και διακρίσεις – από BAFTA εως και Nebula (!)-, ενώ αγαπήθηκε ιδιαίτερα λόγω του καλοδουλεμένου gameplay του, της ευρηματικής γραφής του και των πρωτότυπων ιδεών του σε αρκετούς τομείς.
Toν Δεκέμβριο του 2022, κατά τη διάρκεια των Game Awards εκείνης της χρονιάς, όπου και πρωτοανακοινώθηκε η συνέχεια της σειράς, κοντά στην έκπληξη, τη χαρά και την προσμονή για το νέο κεφάλαιο, δημιουργήθηκε στο μυαλό μας και μια εγγενής απορία, κάτω από την οποία υπέβοσκε μια αμφιβολία : “Πώς στο καλό θα το κάνουν καλύτερο;”. Ευτυχώς, η απορία και η αμφιβολία που την συνόδευε απαντήθηκαν με τον πιο εμφατικό τρόπο.
Στα γρήγορα, για όσους δεν είναι ήδη στο κλίμα από το προηγούμενο κείμενο μας ή από κάποιο trailer, στο Hades 2 αναλαμβάνουμε τον ρόλο της Μελινόης, της μικρής αδελφής του αρχικού πρωταγωνιστή Zagreus, και βρίσκουμε τον αρχαιοελληνικό κόσμο του προηγούμενου τίτλου σε μεγάλες ταραχές, καθώς ο τιτάνας Κρόνος έχει καταλάβει το παλάτι του πατέρα της Μηλινόης, Άδη και πολιορκεί τον Όλυμπο και την υπόλοιπη θεϊκή οικογένεια της πρωταγωνιστριας μας.
Σκοπός μας, να διεισδύσουμε στα ενδοτερα του Κάτω Κόσμου και να βάλουμε ένα τέλος στα σχέδια του αδίστακτου θείου-παππού μας. Για να το πετύχουμε αυτό, καλούμαστε να περάσουμε μέσα από μια σειρά διαδοχικών επιπέδων με ένα συγκεκριμένο αριθμό τυχαία παραγόμενων δωματίων το κάθε ένα, επικρατώντας των διαφόρων εχθρών που βρίσκονται στο διάβα μας. Αν χάσουμε τη ζωή μας κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς μας αυτής, γυρνάμε στην αφετηρία και ξεκινάμε όλη την προσπάθεια από την αρχή.
Εντελώς “από την αρχή”; Οχι ακριβώς, καθώς καθ’όλη τη διάρκεια των run μας στα επίπεδα αυτά, συλλέγουμε πόρους, μιλάμε με npcs και ξεκλειδώνουμε νέες αναβαθμίσεις για τον χαρακτήρα που έχουμε και αφού ξαναγυρίσουμε στο αρχικό μας hub.
H LG παρουσίασε την τεχνολογία webOS Cloud Gaming
Το περίπτερο PAX West της εταιρείας παρουσιάζει τις δυνατότητες παιχνιδιών webOS….
Ας ξεκινήσουμε, όμως, να εξετάζουμε το παιχνίδι από τον σκελετό του. Τη βασική του δομή. Γενικά, η SuperGiant Games, στη συνέχεια της σειράς, έχει υιοθετήσει τη λογική του “όσο μεγαλύτερο τόσο το καλύτερο”, και ως επί το πλείστον αυτή η επιλογή της “έχει βγει”. Έτσι, στο Hades 2 έχουμε τέσσερα βασικά levels πλέον, πριν φτάσουμε στο τελευταίο boss, και δύο ακόμα (τουλάχιστον για την ώρα), στα οποία δεν κατερχόμαστε στον Κάτω Κόσμο αλλά ανεβαίνουμε στον Όλυμπο.
Αρχικά, δεν κρύβουμε ότι σαν ιδέα μάς προβλημάτισε. Η roguelite φύση του τίτλου, εκ των πραγμάτων, περιορίζει τις διαστάσεις που μπορεί να έχει ο κόσμος του – δεδομένου ότι μιλάμε για πολλαπλά, επαναλαμβανόμενα runs. Έτσι, προέκυψε και η υποψία ότι η μεγαλύτερη έκταση και διάρκεια του playthrough μπορεί να το έκανε υπερβολικά δύσκολα επιτεύξιμο.
Ωστόσο, η ομάδα υπολόγισε σωστά και εξισορροπεί τον κίνδυνο. Κατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας, όσο περισσότερο προχωράμε, τόσο περισσότερο σωρεύουμε αναβαθμίσεις, και κατά συνέπεια γινόμαστε δυνατότεροι, άρα και τόσο δυσκολότερα χάνουμε.
Επιπλέον, οι φορές που μπορούμε να αψηφήσουμε τον θάνατο και να επιστρέψουμε (death defiances), από τον μέγιστο αριθμό των 3 στο πρώτο παιχνίδι πλέον μπορούν να φτάσουν μέχρι και 7. Συνεπώς, ναι μεν το καθε run είναι σημαντικά μεγαλύτερο σε διάρκεια, αλλά αντίστοιχα και το παιχνίδι μάς εφοδιάζει με τα κατάλληλα εργαλεία για να ανταπεξέλθουμε και η εμπειρία να παραμείνει ευχάριστη.
Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η μόνιμη αναβάθμιση του χαρακτήρα μας. Όλα έχουν αυξηθεί, τα in game shops, τα currencies που συλλέγουμε στα runs μας, τα διαθέσιμα long term objectives κοκ. Η βασική προσέγγιση της ομάδας αναπτυξης είναι ότι κράτησε βασικά collectibles στοιχεία του πρώτου τίτλου, όπως η λίστα που δίνουν οι Μοίρες με τα επιτεύγματα ή τα boons που δωρίζουν οι npcs, αλλά προσέθεσε και νέα στοιχεία – όπως για παράδειγμα τις κάρτες Arcana που ξεκλειδώνουν νέες perma δυνατότητες ή το καζάνι των ευχών που διευρύνει τον κόσμο του τίτλου, ξεκλειδώνοντας περιοχές, npcs και διευκολύνσεις.
Στην αρχή, η όλη ξαφνική εισροή πληροφορίας είναι λίγο χαώδης, αλλά η εμπειρία εξομαλύνεται όσο περισσότερο χρόνο δώσετε στον τίτλο. Σύντομα, ο γράφων είχε εξοικειωθεί πλήρως με τη χρήση του κάθε συναλλακτικού μέσου στο παιχνίδι (ψυχές, στάχτες, κόκκαλα κ.α.) και στόχευε κάθε run ανάλογα με τις ανάγκες του για επόμενες αγορές. Εμπειρικά, έχοντας ολοκληρώσει το προηγούμενο κεφάλαιο της σειράς στο 100% του, θα δώσουμε μια εκτίμηση ότι στο full release του τίτλου το συνολικό περιεχόμενο θα ξεπεράσει τις 200 ώρες…
Από εκεί και πέρα, τα πράγματα στον γνωστό “κύκλο” του παιχνιδιού παραμένουν όπως τα γνωρίζουμε λίγο-πολύ. Στο τέλος κάθε δωματίου υπάρχουν 2-3 διαφορετικές έξοδοι που οδηγούν στο επόμενο, οι οποίες – βάσει του σήματος που φέρουν στην πρόσοψή τους – προϊδεάζουν για την ανταμοιβή που θα δώσει το δωμάτιο όταν καθαριστεί. Είτε αυτή θα είναι κάποιο currency είτε κάποια αναβάθμιση των stats και των abilities μας για τη διάρκεια του run.
Οι αναβαθμίσεις αυτές, όπως και στον πρώτο τίτλο, διαχωρίζονται από το είδος του elemental damage που δίνουν στις επιθέσεις μας και κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το ποιος θεός τις προσφέρει (πχ. Ο Δίας δίνει κεραυνό, η Δήμητρα δίνει ψύχος κ.ο.κ.) Παράλληλα, με κάθε αναβάθμιση οι npcs δίνουν μαζί και μερικές γραμμές διαλόγου, που προχωρούν την υπόθεση και τις εξελίξεις του τίτλου.
Αν υπήρχε ένα μικρό τύποις παράπονο από το πρώτο Hades, αυτό ίσως είχε να κάνει με τα περιβάλλοντά του και την ποικιλία τους. Παρά το γεγονός ότι σχεδιαστικά ήταν πανέμορφα, ίσως ήταν λίγο φτωχά σε ποικιλία, και δη ως κομμάτι μιας λούπας που ο παίκτης έπαιζε εκατοντάδες φορές. Στο Hades 2, όμως, όπως είπαμε, όλα είναι μεγαλύτερα, περισσότερα, καλύτερα.
Τα biomes στα οποία θα περιηγηθεί ο παίκτης είναι περισσότερα (διπλάσια για την ακρίβεια), διαφορετικά μεταξύ τους, τόσο σε σχεδιασμό όσο και σε φιλοσοφία (π.χ. το δεύτερο επίπεδο του Ωκεανού αποτελείται από μικρά, κλειστοφοβικά δωμάτια γεμάτα περιβαλλοντικούς κινδύνους, ενώ το επόμενο, τα Πεδία της Θρηνωδίας, αποτελείται από αχανείς εκτάσεις που πρέπει να βρούμε την έξοδο μετά από πολλή περιπλάνηση).
Ο σχεδιασμός είναι αισθητικά άρτιος, μένοντας πιστός στη μίξη του cartoonιστικου στύλ με την Αρχαία Ελλάδα. Πολύ όμορφη και πλούσια και η χρωματική παλέτα του τίτλου, με τις αποχρώσεις να “δένουν” αρμονικά με τα περιβάλλοντα και την αίσθηση που επιδιώκουν να χαρίσουν.
Στα ίδιους ρυθμούς κινείται και η ποικιλία των εχθρών, με το κάθε επίπεδο να περιλαμβάνει μια πλειάδα mobs, διαφορετικής τακτικής προσέγγισης. Μιας μικρής αναφοράς αξίζει και το κομμάτι των bosses / minibosses, καθώς νιώθουμε ότι και στον τομέα αυτό έχει γίνει ένα βήμα παραπάνω, και σταματάμε εδώ προς αποφυγή τυχόν spoiler.
Ολικό επανασχεδιασμό έχουν δεχθεί και τα όπλα του παιχνιδιού. Παρά το γεγονός ότι ο αριθμός τους δεν έχει αυξηθεί σε σχέση με τον προκάτοχό τους, σχεδιαστικά απέχουν από αυτόν και παρουσιάζουν διαφορετικές ιδιότητες και playstyles για να δοκιμάσουμε. Είτε tanking είτε ευέλικτη rogue είτε ranged, θα δείτε την Μελινόη να αναλάσει τον τρόπο μάχης της αρκετές φορές ανά run.
Παράλληλα με τη βασική επιλογή όπλων, έχει προστεθεί και η βασική επιλογή εργαλείου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο παίκτης έχει στη διάθεσή του μια επιλογή από κάποια αντικείμενα, που του επιτρέπουν να συλλέγει πόρους κατά τη διάρκεια των playthroughs του. Αν έχουμε την αξίνα, μπορούμε να συλλέξουμε πετρώματα, αν έχουμε το φτυάρι μπορούμε να συλλέξουμε πόρους κ.ο.κ. Όλα τα παραπάνω, με σκοπό να χρησιμοποιηθούν σε κάποιον vendor ή σε κάποια γενικότερη αναβάθμιση στο αρχικό hub. Για την ώρα, σε early access επίπεδο, δεν φαίνεται τόσο σημαντικός ως μηχανισμός, για να έχει αυτή την περίοπτη θέση δίπλα από το βασικό μας οπλοστάσιο, αλλά αναμένουμε την πλήρη κυκλοφορία του τίτλου πριν βγάλουμε συμπεράσματα.
Αυτό στο οποίο η SuperGiant φαίνεται να δίνει περισσότερη έμφαση, όμως, είναι το κομμάτι του σεναρίου και της πλοκής. Από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο της σειράς, ειδικές μνείες γίνονταν για την ικανότητά της ομάδας να ενσωματώσει σε έναν τέτοιου είδους τίτλο μια τόσο στρωτή ροή ιστορίας. Κάθε κομμάτι της ιστορίας, κάθε γραμμή διαλόγου έμοιαζε να έχει τοποθετηθεί μαεστρικά ώστε να κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον του παίκτη.
Ακριβώς στα ίδια μονοπάτια βαδίζει και η συνέχεια της σειράς. Κάθε διάλογος με κάποιον npc έχει κάτι να προσφέρει. Ένα λιθαράκι στο ξετύλιγμα του πλεγμένου κουβαριού της ιστορίας. Η γραφή παραμένει ανάλαφρη και χιουμοριστική, βέβαια, αλλά η γενικότερη πλοκή φαντάζει πιο σύνθετη, με περισσότερες σκοτεινές πτυχές να φωτίσετε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Φυσικά, αυτό δεν θα ήταν εφικτό χωρίς ένα απο τα δυνατότερα σημεία του παιχνιδιού, δηλαδή το καστ του.
Από την μια όλοι οι αγαπημένοι χαρακτήρες από το πρώτο Hades είναι εδώ. Από εκεί και πέρα όμως, η ομάδα ανάπτυξης – εντρυφώντας ακόμα περισσότερο στην αρχαιοελληνική μυθολογία – έχει ανασύρει από τα μυθολογικά και ιστορικά συγγράμματα ακόμα περισσότερες αναφορές, από τις οποίες εμπνεύστηκε για να δημιουργήσει χαρακτήρες. Χαρακτήρες και πρόσωπα που ακόμα και ένας Ελληνας, που εκ των πραγμάτων έχει μεγαλώσει μέσα σε αυτην την κουλτούρα και ιστορία, ίσως δυσκολευτεί σε σημεία να αναγνωρίσει.
Και έχοντας βγάλει από τη μέση όλα τα παραπάνω, μπορούμε να εστιάσουμε στο σημαντικότερο ίσως κομμάτι του Hades 2, που δεν είναι άλλο από τη μάχη του. O διαμαντένιος πυρήνας του πονήματος της SuperGiant Games συνεχίζει και στο δεύτερο κεφάλαιο της σειράς να λαμπει αυτόφωτα και πιο δυνατά από οτιδήποτε άλλο, αποτελώντας από μόνος του έναν πόλο έλξης για οποιονδήποτε gamer.
PlayStation Portal | Εντυπώσεις από το “φορητό σύστημα” της Sony
Τι ακριβώς προσφέρει η “πύλη” προς το PlayStation 5;…
Ένα μεστό, καλοδουλεμένο σύστημα μάχης, με εξαιρετική ροή, βασιζόμενο τόσο στην τακτική όσο και στα οξεία και αιχμηρά ανακλαστικά, εγγυάται φρέσκιες και διασκεδαστικές εμπειρίες σε κάθε νέο run, χωρίς να φοβάται οποιαδήποτε φθορά επανάληψης. Με 3 βασικές επιθέσεις και 3 επιπλέον “ενισχυμένες” εκδόσεις τους, που χρησιμοποιούν μια μπάρα μαγείας αντίστοιχη με αυτή της υγείας μας, μια κίνηση αποφυγής, πολλούς και διαφορετικούς εχθρούς και εναλλασσόμενες αναβαθμίσεις να διανθίζουν τη στρατηγική στην προσέγγιση κάθε μάχης, το combat gameplay του Hades 2 αποτελεί μια πολυεπίπεδη, αυθεντική και συναρπαστική εμπειρία.
H εμβαθυνση που χρειάζεται η μάχη για να είστε αποτελεσματικοί και να καταφέρετε να προχωρήσετε στο παιχνίδι, θυμίζει κάτι από rts moba games. Ο σωστός συνδυασμός και χρονισμός των επιθέσεών σας, για να πετύχετε το μέγιστο αποτέλεσμα damage στα κύματα εχθρών και παράλληλα την αποφυγή οποιουδήποτε χτυπήματος από αυτά, φέρνει στο μυαλό μηχανισμούς και λογικές DOTA 2 και League of Legends, χωρίς βέβαια να υπάρχει καμία πραγματική σύγκριση με αυτού του είδους τα παιχνίδια.
Αν πρέπει να ψάξουμε στα άχυρα των πλεονεκτημάτων του για να βρουμε μια αρνητική βελόνα, τότε ίσως άξιζε να σημειώναμε ότι το Hades 2 είναι ελαφρώς πιο “αυστηρό” και τιμωρητικό στην απροσεξία ή την αλαζονεία του παίκτη. Από τη μία, ο αριθμός των εχθρών είναι μεγαλύτερος σε κάθε δωμάτιο, οι χώροι στενότεροι και πιο κλειστοφοβικοί (στην πλειονότητά τους τουλαχιστον) και οι κινήσεις που θα μας επιτρέψουν ένα flawless run ακόμα πιο χειρουργικές.
Από την άλλη, η κίνηση της Μηλινόης είναι σαφώς πιο βαριά από του μεγάλου της αδελφού, με το gameplay να μετατοπίζεται αισθητά από το dash / dodge heavy προσανατολισμό του στο πρώτο παιχνίδι. Βέβαια, την έντονη χρήση του dash η SuperGiant προσπαθεί να υποκαταστήσει, με αμφισβητισιμη επιτυχία, με την χρήση του run (πατημένο το κουμπί της αποφυγής), το οποίο προσφέρει τις ίδιες αμυντικές ιδιότητες με την αποφυγή σε έναν βαθμό (και ορισμένες επιθετικές), αλλά ο γράφων συνεχίζει να διατηρεί αμφιβολίες μετά την παραπάνω επιλογή σχετικά με την τελική ισορροπία της δυσκολίας.
Μπορεί σε πρώτη ανάγνωση η απώλεια 5-10 πόντων υγείας να μοιάζει μικρό κακό, όμως όταν μπείτε στην φιλοσοφία του παιχνιδιού, θα καταλάβετε ότι το σημαντικότερο είναι η διαχείριση του χαρακτήρα και το σωστό “χτίσιμό” του, μέχρι να φτάσετε στο τελευταίο boss. Συνεπώς, η διατήρηση των HP σας θα σας επιτρέψει τη χρήση των currencies ή των πόρων σας (π.χ. τα coins που μαζεύετε) για αναβαθμίσεις και όχι για αναπλήρωση υγείας. Εξ ου και αναφερόμαστε τόσο έντονα στη στρατηγική και την τακτική προσέγγισης.
Το γεγονός ότι το Hades 2 είναι ακόμα σε early access μοιάζει κάπως ειρωνικό. Παρά το γεγονός ότι η ομάδα ανάπτυξης συνεχίζει να δουλεύει καθημερινά πάνω στον τίτλο και να τον υποστηρίζει με patches και αναβαθμίσεις, το μέγεθος του περιεχομένου όχι μόνο πιάνει το μέγεθος μιας κανονικής κυκλοφορίας, αλλά το υπερκαλύπτει κιόλας. Η ουσία όσων έκανε σωστά το πρώτο κεφάλαιο της σειράς, έχει μεταφερθεί στη συνέχειά της, ενώ νέα στοιχεία και ιδέες έχουν εμπλουτίσει και φρεσκάρει την όλη εμπειρία.
Παράλληλα, το περιεχόμενο του Hades 2 έχει αυξηθεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του, εξασφαλίζοντας την ήδη υψηλή αξία επανάληψης. Στο σύνολο, λοιπόν, τα προς τα εμπρός βήματα της SuperGiant Games στον σχεδιασμό και την εκτέλεση του τίτλου δεν φέρνουν απλά ένα νέο κεφάλαιο στη σειρά Hades, αλλά για το genre γενικότερα, εγκαθιδρύοντάς τους έτσι – με κάθε επισημότητα – σε ταγούς στον τομέα των roguelite παιχνιδιών.
Το Hades II βρίσκεται ήδη σε στάδιο early access για PC στο Steam, ενώ αναμένονται εκδόσεις του για τα PS5 και Xbox Series. Η δοκιμή μας βασίστηκε σε κωδικό που λάβαμε από τη SuperGiant Games.
