Το Nine Sols αφηγείται την ιστορία του Yi, μιας ανθρωπόμορφης γάτας που εκτελείται από μια μυστηριώδη φιγούρα και αργότερα ανασταίνεται από ένα παιδί, με το οποίο αναπτύσσει μια σχέση αδελφικής αγάπης. Σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι λατρεύουν τα εξωγήινα όντα ως θεούς, οι θεοί (Sols) απαιτούν ανθρωποθυσίες. Ο Yi ξεκινά μια πορεία εκδίκησης ενάντια στους εννιά Sols που απαρτίζουν την ηγετική ομάδα των εξωγήινων.
Η δομή του παιχνιδιού επικεντρώνεται στην εξόντωση των Sols, οδηγώντας τον παίκτη από περιοχή σε περιοχή, περιορίζοντας την ανάγκη για backtracking. Το παιχνίδι διαθέτει γνωστά platforming στοιχεία και εξελιγμένες κινήσεις, με έμφαση στις μάχες που απαιτούν στρατηγικά parries, εμπνευσμένα από το Sekiro. Παρά τις υψηλές προκλήσεις, οι μάχες είναι απολαυστικές και δίκαιες, με κάθε ήττα να αποδίδεται σε λάθη του παίκτη. Το Nine Sols προσφέρει μια πλούσια εμπειρία metroidvania με καλοσχεδιασμένο level design και μοναδικό σύστημα μάχης.
Η Red Candle Games, εκ της Ταιβάν, επανέρχεται έπειτα από το Detention και το (ιδιαίτερα αδικημένο) Devotion με το Nine Sols, κάνοντας μία μεγάλη στροφή από το είδος του ψυχολογικού horror, με αφηγηματικού τύπου gameplay, προσφέροντας μία καθαρόαιμη metroidvania εμπειρία. Πραγματικά δεν ξέρουμε σε ποιο από τα δύο είδη είναι πιο δύσκολο να καταφέρει να κάνει τη διαφορά ένας indie developer προκειμένου να αναδειχθεί ανάμεσα από δεκάδες άλλες αντίστοιχες δημιουργίες. Εντούτοις, η συγκεκριμένη ομάδα ανάπτυξης καταφέρνει -και αυτήν τη φορά- να προσφέρει μία αξιοπρόσεκτη εμπειρία.
Το Nine Sols εξαρχής είναι σε θέση να τραβήξει το βλέμμα χάρη στην όμορφη οπτική του εικόνα, με γραφικά που δίνουν την εντύπωση ότι είναι σχεδιασμένα στο χέρι, δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι βλέπουμε ένα κόμικ εν κινήσει. Έτερο στοιχείο που τραβάει την προσοχή είναι η αισθητική του. Η Red Candle Games αναφέρεται στην εικαστική επένδυση ως “taopunk”, αντλώντας έμπνευση από τον Ταοϊσμό, διανθισμένο με έντονα φουτουριστικά στοιχεία. Το αποτέλεσμα είναι η σύνθεση ενός όμορφου κόσμου με τη δική του ταυτότητα.
Η ιστορία ξεκινάει βρίσκοντας τον Yi, μία ανθρωπόμορφη γάτα (υποθέτουμε) να εκτελείται από μία μυστηριώδη φιγούρα. Φυσικά, αυτό δεν είναι το τέλος του πρωταγωνιστή καθώς, πολύ καιρό μετά, θα τον δούμε να επανέρχεται στη ζωή αφότου τον εντοπίσει τυχαία ένα παιδάκι, με το οποίο θα αναπτυχθούν σχέσεις μικρού-μεγάλου αδελφού.
Σύντομα γίνεται εμφανές ότι σε αυτό το σύμπαν οι άνθρωποι συνυπάρχουν με αυτά τα όντα, τα οποία λατρεύουν ως θεούς. Δεν θα αργήσει να έρθει η στιγμή όπου θα φανεί πως αυτοί οι θεοί (“Sols”, όπως τους ονομάζει το παιχνίδι) είναι αδίστακτοι, απαιτώντας ανθρωποθυσίες, για λόγους που διασαφηνίζονται στη συνέχεια.
Ο Yi θα βρεθεί από τα πρώτα λεπτά σε μία πορεία εκδίκησης απέναντι από τους πρώην συμπολεμιστές του, επιδιώκοντας να εξοντώσει τους εννιά Sols που απαρτίζουν την ηγετική ομάδα των εξωγήινων όντων. Σταδιακά, θα μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για τον λόγο που επιζητά την εκδίκηση καθώς και τους πραγματικούς στόχους των Sols, αλλά και τον λόγο της υποτέλειας των ανθρώπων.
Όπως μαθαίνουμε στις πρώτες ώρες, ο πλανήτης των Sols βρισκόταν στα πρόθυρα της καταστροφής, απαιτώντας να βρεθούν ριζικές λύσεις προκειμένου να διασωθεί. Η ιστορία μεταφέρει την περίπτωση της ύβρις που προκύπτει κατά την προσπάθεια των Sols να σώσουν τον πολιτισμό τους. Αποτελεί έναν στόχο που ξεκινάει με ταπεινές προθέσεις, οι οποίες σταδιακά αλλοιώνονται από αισθήματα ανωτερότητας, έναντι άλλων ειδών (των ανθρώπων, μεταξύ άλλων).
Μεγάλο τμήμα της θεματικής αυτής αφορά και στο θέμα της τεχνολογίας και τον καταστρεπτικό τρόπο με τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Αμυδρά θα λέγαμε ότι θυμίζει την περίπτωση του πρώτου Bioshock, αναφορικά με τον ολικό εκφυλισμό μία κοινωνίας που προκύπτει από τις ενέργειες της ιθύνουσας τάξης κατά τη δημιουργία μίας ουτοπίας. Η γραφή συνολικά κυμαίνεται σε καλά επίπεδα, υποστηρίζοντας αυτή τη θεματική, με την τραυματισμένη (ψυχολογικά και σωματικά) κατάσταση του Yi να αποδίδεται ικανοποιητικά.
Υπάρχουν αρκετοί διάλογοι, αλλά ευτυχώς έρχονται με καλό ρυθμό, συνήθως έπειτα από κορυφώσεις με boss fights, οδηγώντας σε καλοδεχούμενα διαλείμματα. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα δείτε κάτι πραγματικά ρηξικέλευθο στο θέμα της υπόθεσης, αλλά τουλάχιστον η Red Candle Games μεταφέρει ένα προσεγμένο σενάριο, που είναι σε θέση να τραβήξει την προσοχή για το lore και τις σχέσεις μεταξύ φίλιων και εχθρικών χαρακτήρων.
Η συνολική δομή του παιχνιδιού αφορά ουσιαστικά στην εύρεση και εξόντωση των εννιά Sols, κάτι που πρακτικά μας οδηγεί σε ξεχωριστές περιοχές. Αν και ο κόσμος του Nine Sols ανοίγει αρκετά και προσφέρεται για εξερεύνηση, ο τρόπος που ξετυλίγεται η ιστορία δημιουργεί την αίσθηση ότι πηγαίνουμε από πίστα σε πίστα. Το παιχνίδι μάς στέλνει ευλαβικά από τον ένα Sol στον επόμενο, ζητώντας σπανίως να γυρίσουμε σε κάποια περιοχή που έχουμε ήδη επισκεφτεί (φυσικά με εξαίρεση το κεντρικό hub).
Με αυτόν τον τρόπο αποδίδεται μία συγκροτημένη δομή, που περιορίζει την ανάγκη του backtracking, δίχως όμως να έρχεται εις βάρος του σκέλους της εξερεύνησης. Κάθε επιμέρους περιοχή χωρίζεται σε 2-4 υποπεριοχές, με γεμάτες εκτάσεις, επιτρέποντάς τους να συμπεριλαμβάνουν διάφορα μυστικά και προαιρετικά τμήματα.
Ως είθισται ανακαλύπτουμε νέες ειδικές ακροβατικές ικανότητες, δίνοντάς μας πρόσβαση σε, προηγουμένως, απροσπέλαστα κομμάτια. Ωστόσο, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, σε κάθε “πίστα” έχουμε τη δυνατότητα να εντοπίσουμε το 100% των εξτρά αντικειμένων και περιοχών δίχως να απαιτείται να επιστρέψουμε αργότερα.
Παρά την περιορισμένη δυνατότητα για fast travel στην -περίπου- μισή διάρκεια του παιχνιδιού, η δομή που ακολουθείται τελικά αποφεύγει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η έλλειψη του fast travel είναι τροχοπέδη. Αναμφίβολα είναι κάτι που υποδεικνύει την προσοχή που έδωσε η Red Candle Games στο level design.
Από την άλλη πλευρά, η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξε και ιδιαίτερη έμπνευση στο θέμα του platforming, καθώς δεν υπάρχει κάτι που να μην έχουμε ξαναδεί πολλάκις στο είδος. Αρκεί να πούμε ότι η ικανότητα για double jump έρχεται αρκετά αργά στην περιπέτεια, κάτι που σίγουρα δεν μπορεί να δημιουργήσει οποιοδήποτε αίσθημα ενθουσιασμού.
Οι συνήθεις ύποπτοι δηλώνουν το παρόν, όπως η κίνηση του dash στον αέρα και το χτύπημα σε στοιχεία του περιβάλλοντος, που μας επιτρέπουν εκ νέου να χρησιμοποιήσουμε το dash ενώ είμαστε στον αέρα. Παρόλα αυτά, ο καλοφτιαγμένος χειρισμός και τα δουλεμένα platforming τμήματα αξιοποιούν σε πολύ καλό βαθμό αυτές τις κινήσεις, ώστε παρά την προβλεψιμότητα του θέματος, η περιήγηση να καθίσταται ευχάριστη.
Εκεί που επιθυμεί να διαφοροποιηθεί περισσότερο από τα συνήθη metroidvania είναι στον τομέα της μάχης, όπου αντλεί έμπνευση από το Sekiro. Τα parries αποτελούν μία αναγκαία κίνηση, απαιτώντας να μάθουμε καλά τις επιθετικές ρουτίνες ώστε την κατάλληλη στιγμή να πατάμε το κουμπί της απόκρουσης.
Είναι μία αναγκαία κίνηση όχι μόνο για την επιβίωση του χαρακτήρα μας αλλά και επειδή το επιτυχές parry προσθέτει πόντους στο Chi energy, που με τη σειρά του μας επιτρέπει να πραγματοποιήσουμε μία ισχυρή επίθεση.
H LG παρουσίασε την τεχνολογία webOS Cloud Gaming
Το περίπτερο PAX West της εταιρείας παρουσιάζει τις δυνατότητες παιχνιδιών webOS….
Το λεγόμενο reverse deflect παρουσιάζει ενδιαφέρον σχεδιασμό, καθώς όταν με αυτήν την κίνηση χτυπήσουμε έναν εχθρό, απαιτείται να κρατήσουμε πατημένο το κουμπί για περίπου ένα δευτερόλεπτο, προκειμένου να πραγματοποιηθεί μία έκρηξη στο σώμα του εχθρού.
Ενώ κρατάμε πατημένο το κουμπί, ο Yi παραμένει ακίνητος και -βέβαια- ανοιχτός σε εχθρικές επιθέσεις, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει σωστός χρονισμός για τη στιγμή που θα επιλέξουμε να εκτελέσουμε το reverse deflect.
Αυτός ο συνδυασμός parries και αντεπιθέσεων λειτουργεί ιδανικά ώστε να δοθεί βάθος στο σύστημα μάχης και ένταση. Επιπλέον, ο σχεδιασμός των εχθρών και των κινήσεών τους υποστηρίζουν πλήρως αυτό το σύστημα μάχης, καταφέρνοντας σε μεγάλο βαθμό να το καταστήσουν απολαυστικό παρά την υψηλή πρόκληση που προκύπτει. Συχνά οι εχθρικές επιθέσεις είναι αλλεπάλληλες, αλλά η ευκολία με την οποία μπορούμε, με τη σειρά μας, να κάνουμε αλλεπάλληλα parries, οδηγούν σε μάχες με μεγάλη νευρικότητα και ενέργεια.
Να προσθέσουμε εδώ ότι οι επιθέσεις των εχθρών πραγματοποιούνται με κατάλληλες οπτικές ενδείξεις ώστε να μπορούμε να τους “διαβάσουμε” και να ανταποκριθούμε εγκαίρως, αποφεύγοντας έτσι άδικες τακτικές. Αναμφίβολα το restart θα γίνει πάμπολλες φορές, αλλά κάθε φορά γίνεται κατανοητό ότι η ήττα έρχεται από δικό μας σφάλμα.
Μεγάλη προσοχή έχει δοθεί και στα ποικίλα boss fights, όλα εκ των οποίων είναι ξεχωριστά και φέρνοντάς μας σε απαιτητικές συγκρούσεις που θέλουν διαρκώς τα αντανακλαστικά μας να είναι σε εγρήγορση. Ίσως σε κάποιες από αυτές τις μάχες να υπάρχει υπερβάλλων ζήλος, με τη μπάρα ενέργειας του boss ή με το πόσες εξτρά φάσεις κρύβουν στο μανίκι τους, αλλά πάντα η νίκη έφερνε ένα μεγάλο αίσθημα κατορθώματος (ανεξάρτητα αν πιο πριν υπήρχαν περιπτώσεις όπου υπήρχε κίνδυνος να φύγει από το παράθυρο το gamepad…).
Το δίχως άλλο, η Red Candle Games αξίζει τα εύσημα που κατάφερε να εμπλουτίσει το Nine Sols με ένα σύστημα μάχης, το οποίο έχει πραγματικά τη δική του ταυτότητα, στοιχείο που σπανίζει ολοένα και περισσότερο στα metroidvania.
Εν κατακλείδι, το Nine Sols προσφέρει μία γεμάτη metroidvania εμπειρία (διάρκειας περίπου 20-25 ωρών) που σίγουρα θα εκτιμήσουν οι λάτρεις του είδους. Πατάει γερά στους κανόνες που διέπουν τα metroidvania, μεταφέροντας ωραία την αίσθηση της εξερεύνησης, περιορίζοντας το backtracking στο ελάχιστο δυνατό, αξιοποιώντας γνώριμες αλλά καλοφτιαγμένες platforming καταστάσεις και προσφέροντας ένα απαιτητικό σύστημά μάχης που σίγουρα θα εκτιμήσουν όσοι αρέσκονται στον μηχανισμό των parries.
Το Nine Sols κυκλοφορεί από τις 29/5/24 για PS5, PS4, PC, Switch, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PC, με review code που λάβαμε από τη Red Candle Games.
