Έχουν περάσει ακριβώς δύο μήνες από το κείμενο των πρώτων εντυπώσεων για το Astro Bot, το οποίο είχαμε ετοιμάσει μετά από ένα σύντομο ταξίδι που είχαμε κάνει στα τέλη Ιουνίου, στα κεντρικά γραφεία του PlayStation. Από εκείνο το preview δανειζόμαστε την επόμενη παράγραφο, μιας και, επί της ουσίας, αυτή εμπεριέχει όλα όσα πρέπει να γνωρίζει κάποιος για το παρελθόν και το ιστορικό αυτής της σειράς παιχνιδιών και των χαρακτήρων που πρωταγωνιστούν εντός της, προτού περάσουμε σε μια ανάλυση όσων είδαμε στην τελική έκδοση του παιχνιδιού, την οποία ολοκληρώσαμε πριν από μερικές ημέρες.
Σε εκείνο το κείμενο είχαμε γράψει: “Δημιουργία της Team Asobi πίσω στο 2013, από μια ομάδα που είχε καταγράψει χιλιόμετρα με το hardware Eye Toy του PS2, το -ή, πιο σωστά, τα- ρομποτάκια αυτά εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο δωρεάν παιχνίδι The Playroom του PS4, ως ένα δείγμα augmented reality. Από τότε φαινόταν η ιδιαιτερότητα και ο ξεχωριστός σχεδιασμός αυτών των χαρακτήρων, στοιχεία που συνεχίστηκαν στο The Playroom VR και θα λέγαμε ότι απογειώθηκαν με το Astro Bot: Rescue Mission. Και με το λανσάρισμα του PlayStation 5 το 2020, η επίσης δωρεάν διάθεση του Astro’s Playroom έδειξε όχι μόνο το «appeal» αυτών των χαρακτήρων, αλλά και το τεράστιο ταλέντο της Team Asobi, που -όπως όλα δείχνουν- θα ξεδιπλωθεί εντελώς στο επερχόμενο Astro Bot.”.
Το πού θα πήγαινε το πράγμα με το Astro Bot φαινόταν, λοιπόν, από μακριά. Όχι μόνο από το ελπιδοφόρο παρελθόν της ομάδας που το ανέπτυξε, αλλά και από εκείνο το πρώτο δείγμα που είχαμε δει στην Ισπανία το καλοκαίρι. Και ευθύς εξ αρχής, τώρα που είδαμε το παιχνίδι στο σύνολό του, πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι δεν είχαμε πέσει έξω στις εκτιμήσεις μας.
Το Astro Bot, η πιο πρόσφατη δημιουργία της Team Asobi – ενός στούντιο που, επί της ουσίας, ξεπήδησε σαν φοίνικας μέσα από τις στάχτες του Japan Studio – είναι ένα κορυφαίο platformer, φτιαγμένο από ανθρώπους που όχι μόνο δείχνουν να γνωρίζουν την κατηγορία σαν την παλάμη τους, αλλά που – κατά πάσα πιθανότητα – μεγάλωσαν παίζοντας τα σημαντικότερα 3D (και όχι μόνο) platformers από τη γέννησή τους πίσω στα μισά της δεκαετίας του 1990, μέχρι και σήμερα.
Το Astro Bot, πιστό στις επιταγές της κατηγορίας που ανήκει, δεν μπαίνει στον κόπο να χτίσει κάποιον πλούσιο κόσμο, με lore, σενάρια κλπ. Πολύ απλά, το παιχνίδι ξεκινά με τα ρομποτάκια να ταξιδεύουν στο διάστημα μέσα σε ένα… PS5, όταν κάποια στιγμή μια καρτουνίστικη εξωγήινη οντότητα τους επιτίθεται, κλέβει από το mothership PS5 τα πιο σημαντικά components του (μνήμη, επεξεργαστή, SSD κ.λπ.) και εξαφανίζεται.
Τα ρομποτάκια, μαζί με ό,τι απέμεινε από το PS5, συντρίβονται σε έναν ερημικό πλανήτη, και ο Astro Bot, η φιγούρα που ξεχωρίζει από τον πληθυσμό των υπολοίπων ρομπότ, αναλαμβάνει να ταξιδέψει επάνω σε ένα χειριστήριο Dual Sense, με στόχο να εξερευνήσει το διάστημα, να πολεμήσει τα τσιράκια του μεγάλου κακού που τους έκλεψε τα components του σκάφους, και, εν τέλει, να συναρμολογήσει εκ νέου το σκάφος της παρέας του για να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Θυμίζοντας κλασικά παιχνίδια του είδους, όπως το Super Mario Galaxy (ετοιμαστείτε για αρκετές αναφορές σε ιστορικά franchises του είδους), το Astro Bot έχει στηθεί επάνω στη λογική των κόσμων. Κατά την έναρξη του παιχνιδιού, εμφανίζεται ένας χάρτης που απεικονίζει τον πλανήτη όπου συνετρίβη το PS5 και διαμένουν προσωρινά τα ρομποτάκια (ο οποίος λειτουργεί ως βάση και hub για το παιχνίδι), καθώς και πέντε γαλαξίες (με τον κάθε ένα να έχει τη μορφή του εκάστοτε final boss).
Με τη σειρά του, κάθε γαλαξίας αποτελείται από 4 ή 5 πλανήτες, οι οποίοι έχουν τον ρόλο των επιπέδων κάθε γαλαξία. Όπως καταλαβαίνετε, ο κόσμος του παιχνιδιού δεν είναι ενιαίος, αλλά τμηματοποιημένος, με συνεχείς αποκαλύψεις νέων μυστικών. Στόχος των δημιουργών ήταν να παραδώσουν ένα παιχνίδι με κλιμακούμενη δυσκολία, κάτι που το καταφέρνουν στο έπακρο, αφού χάρη στον αριστοτεχνικό τρόπο που έχουν απλώσει τα επίπεδα, τις ειδικές δυνατότητες που γίνονται διαθέσιμες σταδιακά, τις προκλήσεις και τα bosses, εκπαιδεύουν, τρόπο τινά, τον παίκτη βήμα βήμα. Αυτό θα λέγαμε ότι έχει σαν αποτέλεσμα μια ιδανική καμπύλη αύξησης της δυσκολίας, που ποτέ δεν ρίχνει “τοίχο” στη ροή.
Ο σχεδιασμός των επιπέδων στο Astro Bot ακολουθεί γραμμική λογική, με αρχή, μέση και τέλος, όπου ενδιάμεσα κρύβονται μυστικά που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι η γραμμική φύση δεν επιτρέπει (στις περισσότερες των περιπτώσεων) πλήρη ελευθερία κινήσεων και επιστροφή στην αρχή του επιπέδου, όμως αυτό δικαιολογείται από τη σχεδιαστική λογική του τίτλου, που στηρίζεται εντόνως επάνω στο replayablity, την επιστροφή δηλαδή στα επίπεδα ξανά και ξανά για αποκάλυψη μυστικών.
Μιλώντας για επίπεδα και κόσμους, αν κάνατε έναν πρόχειρο υπολογισμό (5 γαλαξίες επί 4 ή 5 πλανήτες ο κάθε ένας, έχουμε 20 με 25 επίπεδα), βιαστήκατε. Το Astro Bot είναι ένα από τα μεγαλύτερα σε διάρκεια και πλουσιότερα platformers που έχουμε δει μέχρι σήμερα. Και αυτό διότι, πέρα από τους 4 ή 5 αρχικούς πλανήτες που εμφανίζονται στο άνοιγμα κάθε γαλαξία, υπάρχουν κρυφοί πλανήτες, κρυφά επίπεδα, επιπρόσθετα challenges που ανοίγουν μόνο αν κόβει το μάτι σου και ψάχνεις τον χάρτη, ακόμα και ένας κρυφός γαλαξίας με 10 κρυμμένους πλανήτες ξεκλειδώνει σχετικά νωρίς (ο γαλαξίας, όχι οι πλανήτες, τους οποίους πρέπει να ανακαλύψεις ως μυστικό εντός άλλων επιπέδων).
Συνολικά, θα λέγαμε ότι τα επίπεδα στο Astro Bot, από τα πιο μικρά που ενδεχομένως να διαρκέσουν λίγα δευτερόλεπτα, μέχρι τα ευρύτερα, με διάρκεια πολλών λεπτών, είναι άνω των 50. Υπάρχει και κάτι ακόμα, που όμως δεν θα το γράψουμε, διότι είναι spoiler. Αυτό το “κάτι”, τα μυστικά επίπεδα που δεν θέλουμε να αποκαλύψουμε, αποτελούσαν μια τεράστια, ευχάριστη έκπληξη, που δεν την περιμέναμε και είμαστε βέβαιοι ότι θα τη λατρέψετε.
Και τι ακριβώς κάνουμε σε αυτά τα πολλά και ποικίλα επίπεδα (να σημειωθεί το ποικίλα, έχουμε 50+ επίπεδα, αλλά επανάληψη στη χάραξη, το εικαστικό και τη δομή δεν σημειώνεται πουθενά…); Ο στόχος είναι απλός: Ξεκινάμε από το σημείο Α (έναρξη) με σκοπό να φτάσουμε στο σημείο Β (λήξη), συλλέγοντας στην πορεία νομίσματα και άλλα καλούδια, αλλά με απώτερο στόχο τη διάσωση των ρομπότ που βρίσκονται διάσπαρτα (και καλά κρυμμένα) εντός των επιπέδων. Απλά πράγματα, ναι.
Αλλά το πώς θα φτάσεις από το Α στο Β και το πώς είναι υλοποιημένο το gameplay για να γίνει αυτό στο εκάστοτε επίπεδο, είναι άλλη υπόθεση. Το Astro Bot είναι ένα σεμινάριο στο level design των platformers και στην χάραξη των επιπέδων, αλλά και στους μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται κάθε φορά. Αντλώντας έμπνευση και με σαφείς επιρροές από όλα τα Mario (3D και 2D), τα Sonic, τα Crash Bandicoot, τα Ratchet & Clank, τα Spyro, ακόμα και τα Pikmin (μεταξύ πολλών άλλων), το Astro Bot παντρεύει αριστοτεχνικά όλες τις ιδέες που δημιουργούν ένα ποικίλο, απολαυστικό και με πρόκληση platformer.
Αυτό το αποτέλεσμα ενισχύεται τα μάλα από τη χρήση του Dual Sense, του κατά κοινή ομολογία καλύτερου χειριστηρίου που έχει δημιουργήσει η Sony μέχρι σήμερα και ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών. Ο χειρισμός στο Astro Bot δεν είναι απλώς τέλειος, προσφέροντας απόλυτη ακρίβεια στις κινήσεις του παίκτη, αλλά απογειώνεται από όλες αυτές τις τεχνολογικές παραμέτρους που διαθέτει.
Haptic feedback για να νιώθεις στα χέρια σου ακόμα και τις αλλαγές από τον βηματισμό του χαρακτήρα σου σε διαφορετικές επιφάνειες, adaptive σκανδάλες για να αντιλαμβάνεσαι τη διαφορά στην πίεση ανάλογα με την ειδική ικανότητα που χρησιμοποιείς, λειτουργία αισθητήρα κίνησης για πλοήγηση του σκάφους. Και ναι, φύσημα στο μικρόφωνο για κάποιες ιδιαίτερες στιγμές… Όλα αυτά συνθέτουν ένα μαγευτικό σύνολο, που δίνουν στον παίκτη όχι μόνο τέλειο έλεγχο επάνω στο ρομποτάκι του, αλλά και την αίσθηση ότι αυτό που βλέπει στην οθόνη του είναι προέκταση των χεριών του. Εξαιρετικά πράγματα.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι δεν πρέπει να ξεγελαστείτε από τη “χαριτωμενιά” του εικαστικού. Το Astro Bot ξεκινά ως ένα παιχνίδι που θα μπορεί να το παίξει και ένα παιδί 6-7 ετών. Όμως η δυσκολία αυξάνεται σταδιακά, ενώ όταν φτάσει η ώρα για τα κρυμμένα challenges, ετοιμαστείτε για άπειρα reloads και εκμάθηση patterns που παίζουν με το pixel και με το δευτερόλεπτο. Ευτυχώς ο χειρισμός είναι σύμμαχος σε όλο αυτό.
Το Dual Sense συνεισφέρει στην όλη εμπειρία και με έναν ακόμα τρόπο, με το ηχείο του. Κυριολεκτικά ο μισός ήχος από το παιχνίδι πηγάζει από το χειριστήριο, κάτι που συνεισφέρει περαιτέρω στην όλη ψευδαίσθηση του ότι το ρομποτάκι είναι κομμάτι του παίκτη. Ηχητικά το παιχνίδι διαπρέπει γενικώς, με ανάλαφρα και ευχάριστα μουσικά θέματα, χιούμορ που πηγάζει από τις ομιλίες και τα επιφωνήματα των χαρακτήρων και, φυσικά, από τα προαναφερθέντα ηχητικά εφέ που έρχονται μέσα από το χειριστήριο.
Εξίσου άψογα σχεδιασμένο είναι και το εικαστικό του τίτλου, με πανέμορφα γραφικά, ρυθμό ανανέωσης στα 60fps, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα (στις 15 και πλέον ώρες που παίξαμε για το review μας, δεν συναντήσαμε ούτε ένα κόλλημα, crash ή άλλο τεχνικό θέμα- πέρα από λίγα προβλήματα με την κάμερα σε ορισμένα σημεία) και τεράστια ποικιλία στα περιβάλλοντα, με πολλές θεματικές (έρημος, νησιά, βουνά με χιόνια, στοιχειωμένα τοπία κ.ο.κ.) και ευφάνταστο σχεδιασμό.
Θα ακολουθήσει μια παράγραφος που θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί spoiler από εκείνον που δεν θέλει να γνωρίζει τίποτα από το παιχνίδι. Νομίζουμε ότι πρέπει να αναφερθεί το μεράκι και η αγάπη των δημιουργών προς το brand PlayStation μέσα από τα μυστικά που περιέχει. Δεν είναι μόνο η αναζήτηση, συλλογή και εμφάνιση 170 ρομπότ που είναι δανεισμένα από δεκάδες ιστορικά παιχνίδια των τελευταίων 30 χρόνων, αλλά έχουμε και τα Hero Robots, εμβληματικές φιγούρες του PlayStation, που εκτός από την εμφάνισή τους, προσφέρουν και κάτι πολύ σπουδαίο και σημαντικό για το παιχνίδι. Επίσης έχουμε το hub, όπου εκεί συμβαίνουν… “πράγματα και θάματα”. Και καλύτερα να μην μιλήσουμε για το τέλος του παιχνιδιού…
Εν κατακλείδι, δεν θα λέγαμε ότι εκπλαγήκαμε από το αποτέλεσμα που πήραμε από το Astro Bot. Το πράγμα φαινόταν από μακριά, αφού ό,τι είχε δώσει το στούντιο μέχρι σήμερα (με αποκορύφωμα το Rescue Mission) το είχαμε λατρέψει και καταδείκνυε το ταλέντο των δημιουργών. Είναι ένα πλούσιο, μεγάλο σε διάρκεια, φτιαγμένο με μεράκι, χιούμορ και με απολαυστικό gameplay, platformer, που πέρα από όλα αυτά, είναι και ένα υπέροχο love letter στο brand PlayStation – το οποίο φέτος κλείνει τα 30 χρόνια του – αλλά και στο gaming γενικότερα. Team Asobi, έχεις την προσοχή μας…
Το Astro Bot κυκλοφορεί από τις 6/9/24 για το PlayStation 5. Το review μας βασίστηκε σε review code που λάβαμε από το PlayStation Greece.
