Η περίπτωση του Final Fantasy XVI δεν είναι γρίφος για δύσκολους λύτες όσον αφορά στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ναι, μπορεί να μην κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το PlayStation 5 το καλοκαίρι του 2023, μπορεί να τέθηκαν -μάλλον άδικα- θέματα exclusivity, μπορεί ο ίδιος ο Yoshida να βροντοφώναζε ότι η έλευση ενός port για τους υπολογιστές βρισκόταν στη σφαίρα της φαντασίας και ότι ήταν ένα project που απαιτούσε πάρα πολύ χρόνο… αλλά τελικά το Final Fantasy XVI κυκλοφόρησε με δόξα και τιμή για να ταξιδέψει τους παίκτες των υπολογιστών σε έναν νέο κόσμο, διαφορετικού σχεδιασμού και προσέγγισης στην επική φαντασία, με νέους χαρακτήρες και μια ιστορία που τελικά μας άφησε θετικό πρόσημο.
Την ίδια στιγμή, βέβαια, ως δημιούργημα αποκλειστικά για ένα μηχάνημα της τρέχουσας γενιάς, το Final Fantasy XVI είναι ένας τίτλος που δείχνει τα δόντια του όσον αφορά στον τεχνικό του τομέα, αν και η Square Enix φαίνεται πως μάλλον έχει ακόμα να μάθει πολλά όσον αφορά στην μεταφορά ενός τίτλου κονσολών.

Στο αρχικό μας κείμενο, ο Οδυσσέας Γιαννιώτης δεν κατέθεσε απλώς την άποψή του για το παιχνίδι. Μας έδωσε μια πλήρη, παρασκηνιακή ανάλυση για το τι μεσολάβησε πριν τη σύλληψη και την έναρξη της ανάπτυξης του τίτλου, αναλύοντας και εξετάζοντας προσεκτικά τις ζυμώσεις που οδήγησαν στο μεγάλο, εξελικτικό βήμα από το Final Fantasy XV τόσο στο κομμάτι της αφήγησης, όσο και στο κομμάτι του gameplay. Αν βγάλουμε από τη συζήτησή μας το Final Fantasy XΙV και σταθούμε να παρατηρήσουμε για λίγο το setting των Final Fantasy XIII & XV, το Final Fantasy XVI έκανε πολλά και σημαντικά βήματα στο να μας δώσει έναν κόσμο πραγματικά αντάξιο της κληρονομιάς των τίτλων που χαράχτηκαν έντονα στην καρδιά και τη συνείδηση των παικτών από τα γεννοφάσκια της σειράς μέχρι και σήμερα.
Το αναφέραμε στο αρχικό μας κείμενο και θα το επισημάνουμε για ακόμα μια φορά εδώ: το Final Fantasy XVI είναι ένας ενδιαφέρων τίτλος, που καταφέρνει να αφήσει πολύ μακριά τις «αμαρτίες» των προκατόχων του (ειδικά του FF XV) και να προσφέρει μια απαράμιλλη εμπειρία επί της οθόνης.

Ήδη έχουμε μιλήσει αρκετά για το Final Fantasy XVI στο αρχικό μας κείμενο και δεν αποτελεί πρόθεσή μας να μιλήσουμε ξανά λεπτομερώς για αυτό. Αυτό που οφείλουμε να πούμε είναι πως το Final Fantasy XVI αφηγείται μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη Valisthea, έναν κόσμο γεμάτο βάθος και συμβολισμούς, όπου οι κοινωνικές ανισότητες, η καταπίεση και η πολιτική εξουσία διασταυρώνονται πολύ συχνά με την έννοια της μαγείας και την προσωπική τραγωδία.
Στον κόσμο που η μαγεία φαίνεται να παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και με τους κατοίκους του να προσπαθούν να την τιθασεύσουν, να την ελέγξουν και να την χρησιμοποιήσουν σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς τους, δεν δικαιολογείται το μίσος και η απέχθεια σε όσους είναι, εκ φύσεως, εκείνοι που μπορούν να την ελέγξουν χωρίς τους Mothercrystals ή κάποιο άλλο μέσο. Αυτοί είναι γνωστοί ως Bearers. Οι Bearers, με την ικανότητά τους να χρησιμοποιούν μαγεία χωρίς τους προαναφερθέντες κρυστάλλους, είναι τα τραγικά θύματα ενός συστήματος που τους εκμεταλλεύεται στην καλύτερη των περιπτώσεων, ή τους εξοντώνει στην χειρότερη.

Οι μοναδικοί που τυγχάνουν μιας διαφορετικής αντιμετώπισης είναι οι Dominants, άνθρωποι που, μαζί με την ικανότητα της μαγείας, κατέχουν την ισχύ των πανίσχυρων Eikons – όντων γνώριμων από προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, τα οποία και αποτελούν τον συνδετικό κρίκο με το παρελθόν της σειράς. Λόγω της ανυπέρβλητης δύναμης που κατέχουν, οι Dominants είναι εκείνοι που προσπαθούν να διατηρήσουν τις ισορροπίες σε αυτήν την κοινωνία που παραπαίει, ανάμεσα σε εκείνους που τους θαυμάζουν αλλά και σε εκείνους που θα ήθελαν όσο τίποτα να τους εξαφανίσουν από τον κόσμο, αν και υποκρίνονται πως είναι ευγνώμονες για την παρουσία τους.
Η ιστορία αρχίζει φέρνοντας σε πρώτο πλάνο το φαινόμενο του Μαρασμού (Blight), το οποίο νεκρώνει από τα βάθη ό,τι βρεθεί στον δρόμο του, αρχίζοντας από τα σύνορα της Valisthea και προχωρώντας προς το κέντρο της ηπείρου.

Κανένα, ωστόσο, από τα κραταιά έθνη της ηπείρου δεν προτίθεται να προβεί σε δραστικές αλλαγές για τον περιορισμό του φαινομένου, μιας που ο Μαρασμός προκαλεί την εξάντληση του αιθέρα (aether), της ενέργειας του κόσμου και την πηγή που αντλούν ανεξέλεγκτα οι Mothercrystals για να μπορούν να λειτουργούν απρόσκοπτα, με τις περιοχές του κόσμου να νεκρώνονται με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει και σε όσους Bearers αναγκάζονται να κάνουν υπερβολική χρήση των δυνάμεών τους. Έτσι, ολόκληρες περιοχές αναγκάζονται να εγκαταλειφθούν από τους κατοίκους, οι οποίοι γίνονται πρόσφυγες που αναζητούν καταφύγιο στα κέντρα των βασιλείων, κοντά στους Mothercrystals που προσφέρουν προστασία.
Και μέσα σε αυτόν τον κόσμο που βρίσκεται σε μια μόνιμη διαταραχή και αποσύνθεση, έναν κόσμο όπου τα πάντα αλλάζουν και που η ίντριγκα αποτελεί μόνιμο αντικείμενο στην καθημερινή ατζέντα, ο παίκτης θα κληθεί να αναλάβει το ρόλο του Clive Rosfield, ενός χαρακτήρα που θα κληθεί να αφήσει τη δική του σφραγίδα στα γεγονότα.

Μέσα από τα μάτια του Clive, οι παίκτες θα βιώσουν ένα προσωπικό ταξίδι εκδίκησης, λύτρωσης και αναγέννησης, μέσα από τρεις διαφορετικές φάσεις της ζωής του πρωταγωνιστή του τίτλου. Υποτίμηση, πόνος, οργή, απόγνωση είναι μόνο μερικές λέξεις που σηματοδοτούν την πορεία του Clive στον κόσμο αλλά και σε πιο προσωπικό επίπεδο, με την ομάδα ανάπτυξης να μας παραδίδει έναν καλογραμμένο και «ζωντανό» χαρακτήρα, ο οποίος περιβάλλεται από εξίσου καλογραμμένους gameplay συντρόφους.
Δεν πρόκειται να μιλήσουμε περισσότερο για αυτό το κομμάτι, έτσι ώστε να αποφύγουμε το οποιοδήποτε ατόπημα όσον αφορά στα spoilers. Μπορούμε, όμως, να πούμε πως το Final Fantasy XVI δίνει απόλυτη προτεραιότητα στην αφήγηση και προσφέρει μια επική ιστορία, ανάλογη του υποβάθρου και απόλυτα ταιριαστή με την εποποιία φαντασίας – ακριβώς ό,τι αξίζει να ειπωθεί από έναν Final Fantasy τίτλο και παρασάγγας διαφορετική απ’ ό,τι έχουμε δει στους πιο πρόσφατους τίτλους της σειράς.

Οι τέσσερις πυλώνες του παιχνιδιού—η ιστορία, οι χαρακτήρες, το σύστημα μάχης και ο οπτικοακουστικός τομέας—υπηρετούν την αφήγηση πάνω από όλα, ενώ είναι απόλυτα σίγουρο πως θα αφήσουν μια γλυκιά αίσθηση ικανοποίησης στους παίκτες, όταν όλα θα έχουν πια τελειώσει. Να σημειώσουμε, επίσης, πως οι κεντρικές αποστολές στο Final Fantasy XVI βρίσκονται πρωτίστως εκεί για να υπηρετούν όσο καλύτερα γίνεται το κομμάτι της αφήγησης.
Ανάμεσα στις τρεις κατηγορίες αποστολών του παιχνιδιού, ο παίκτης μπορεί να βρει εκείνες που εμπλουτίζουν τον κόσμο της Valisthea και αναδεικνύουν τις παραδόσεις και τους θρύλους του, και τέλος, αυτές που εμβαθύνουν τους κεντρικούς NPCs, παρέχοντας σημαντικές δευτερεύουσες ιστορίες και πρόσθετες πληροφορίες. Μια ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι το Active Time Lore, που επιτρέπει στον παίκτη να ανατρέχει σε πληροφορίες για χαρακτήρες και τοποθεσίες σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια των ποικίλων cutscenes.

Το State of the Realm, μια άλλη λειτουργία που γίνεται διαθέσιμη αργότερα, προσφέρει λεπτομερείς χάρτες και διαγράμματα που δείχνουν τις σχέσεις και τις κινήσεις των βασικών παικτών της Valisthea. Και όλα αυτά έρχονται να τοποθετηθούν σωστά και αριστοτεχνικά μέσα στο παιχνίδι, έτσι ώστε το συνολικό lore να συνδυάζεται άριστα με την πλοκή και την αφήγηση.
Παρόλο που το παιχνίδι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως open-world, οι περιοχές που γίνονται διαθέσιμες είναι μεγαλύτερες και προσφέρουν περισσότερη ελευθερία καθώς εξελίσσεται η ιστορία. Στις πρώτες ώρες, η ένταση είναι ασταμάτητη, και όταν επιτέλους έρχεται μια παύση στη δράση, υπάρχει μια αίσθηση ανακούφισης. Από αυτό το σημείο, το παιχνίδι βρίσκει έναν πιο ισορροπημένο ρυθμό, δίνοντας χρόνο για ανάπτυξη χαρακτήρων και οικοδόμηση του κόσμου.

Ωστόσο, παρά την όμορφη αισθητική των περιοχών, η εξερεύνηση δεν έχει βάθος. Τα τοπία είναι καλά σχεδιασμένα, αλλά λίγα πράγματα μπορεί να κάνει ο παίκτης σε αυτά. Πολλά σπίτια και πόρτες παραμένουν κλειστά, εκτός αν η ιστορία απαιτεί την πρόσβαση σε αυτά. Η δράση είναι περιορισμένη και τα σεντούκια που βρίσκει ο παίκτης περιέχουν κυρίως χρήματα και υλικά για crafting, ενώ σπάνια μπορεί να βρει κάτι πραγματικά πολύτιμο. Ωστόσο, ακόμα και αν ο μηχανισμός του looting δεν ανταποδίδει στο βαθμό που θα θέλαμε, το παιχνίδι δεν μας απογοητεύει.
Στο Hideaway, το κρησφύγετο που λειτουργεί ως κεντρικό σημείο του παιχνιδιού, ο παίκτης θα βρει έναν ζωντανό και εξελισσόμενο χώρο γεμάτο χαρακτήρες. Ο Blackthorne αναβαθμίζει τον εξοπλισμό του Clive, ενώ η Charon προσφέρει φίλτρα και αντικείμενα. Ο χώρος του κρησφύγετου (Hideaway) εμπλουτίζεται με νέες λειτουργίες καθώς προχωρά η ιστορία, βοηθώντας τον Clive στο ταξίδι του, αλλά και αναπληρώνοντας το κομμάτι του εξοπλισμού με τον πιο σωστό τρόπο.

Το σύστημα μάχης του παιχνιδιού προσανατολίζεται ξεκάθαρα προς τη ζωντανή δράση επί της οθόνης, εγκαταλείποντας τους γνώριμους turn-based και pause-action μηχανισμούς που έχουμε γνωρίσει σε τίτλους της σειράς. Παρόλο που όμως είναι αρκετά απλοποιημένο, προσφέρει πολλές δυνατότητες πειραματισμού με διαφορετικές ικανότητες. Ο Clive μπορεί να αναβαθμίζει τις ικανότητές του και να πειραματίζεται με διαφορετικούς συνδυασμούς, ενώ το σύστημα μάχης προσφέρει μια ικανοποιητική αίσθηση ροής και έντασης στις συγκρούσεις με πιο ισχυρούς αντιπάλους.
Αν και οι «απλοί» εχθροί δεν παρουσιάζουν μεγάλη πρόκληση, οι πιο δύσκολες μάχες, ειδικά με τα bosses, ανεβάζουν το επίπεδο έντασης. Το παιχνίδι παρέχει κάποιες ευκολίες, όπως το να επιτρέπει στον παίκτη να ξεκινά από τη φάση που έχασε σε μια μάχη με πλήρη τον εξοπλισμό βοηθητικών αντικειμένων, αλλά το σημαντικό είναι ότι δεν θα τον αφήσει να «κολλήσει» πουθενά, επιτρέποντας πάντα την πρόοδο.

Θα σταματήσουμε σε αυτό το σημείο το κομμάτι που αφορά στην περιγραφή των μηχανισμών του τίτλου, καθώς το αρχικό μας κείμενο, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, παρουσιάζει όλα όσα έχουμε ήδη αναφέρει με περισσότερες λεπτομέρειες. Σε αυτό το σημείο θα αναφερθούμε στα ειδικά σημεία της κυκλοφορίας του τίτλου για τους υπολογιστές. Το Final Fantasy XVI για υπολογιστές προσφέρει ήδη τη δυνατότητα αγοράς των δύο διαθέσιμων πακέτων επέκτασης, για όλους εκείνους που θα ήθελαν να επεκτείνουν την εμπειρία τους με τον τίτλο και τον κόσμο του.
Η απόδοση του τίτλου στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ωστόσο, δεν λειτουργεί το ίδιο ιδανικά όσο θα θέλαμε. Στο μεγαλύτερο κομμάτι του, η απόδοση του τίτλου λειτουργεί παραπάνω από ικανοποιητικά στο μηχάνημα όπου έγινε και η δοκιμή. Παρατηρήσαμε, ωστόσο, πως σε ορισμένες πολύβουες και γεμάτες δράση σεκάνς, το παιχνίδι δεν κατάφερε να περιορίσει το εκάστοτε stuttering, ακόμα και με το DLSS ενεργοποιημένο. Μιλάμε για στιγμές μετρημένες στα δάχτυλά, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πως ίσως ο κώδικάς και η μηχανή γραφικών δεν μεταφέρθηκαν όπως ίσως θα περιμέναμε.
Το σημείο, ίσως, που μας ενόχλησε παραπάνω ήταν η εναλλαγή από τα 60+ καρέ του gameplay στα 30 καρέ των cutscenes, με τη διαφορά να είναι παραπάνω από αισθητή, αναγκάζοντάς μας να χρησιμοποιήσουμε μια… εναλλακτική μέθοδο για να επιλύσουμε το εν λόγω ζήτημα. Αν και η δουλειά που έχει γίνει βρίσκεται σε ικανοποιητικά επίπεδα, θεωρούμε πως η Square Enix θα πρέπει να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τη μηχανή γραφικών που χρησιμοποιεί, αλλά και τις διαδικασίες μεταφοράς των τίτλων σε υπολογιστές, για να πετύχει ένα αρτιότερο αποτέλεσμα.
Καταληκτικά, το Final Fantasy XVI για υπολογιστές καταφέρνει να προσφέρει μια συναρπαστική εμπειρία παιχνιδιού, εφάμιλλη (και σε σημεία καλύτερη) της έκδοσης για PlayStation 5, χωρίς ωστόσο να είναι εντελώς απαλλαγμένο από τεχνικές αδυναμίες που επηρεάζουν την απόλαυση του τίτλου σε ορισμένα σημεία. Η ιστορία, οι χαρακτήρες και το σύστημα μάχης αποτελούν τα μεγαλύτερα προσόντα του τίτλου, κάνοντάς το μια αξιομνημόνευτη προσθήκη στη θρυλική σειρά.
Όλο το πρόσθετο περιεχόμενο είναι επίσης διαθέσιμο για αγορά, με τους παίκτες να μπορούν να εξερευνήσουν κάθε κρυμμένη πτυχή του τίτλου. Το ταξίδι στη Valisthea αναμένεται εντυπωσιακό σε κάθε περίπτωση, αντάξιο των προσδοκιών των κατόχων υπολογιστών, δικαιώνοντας σε μεγάλο βαθμό την αναμονή για την έλευση στο οικοσύστημα.
Το Final Fantasy XVI κυκλοφορεί για PC από τις 17/9/24. To review μας βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τη CD Media.