Ωραία η δράση, τα πιστολίδια των FPS, τα επικά bosses των soulsborne, τα γκάζια των racing games και οι αγώνες των sports games. Μερικές φορές όμως ένας gamer επιθυμεί να δοκιμάσει την εξυπνάδα και τη σκέψη του αντί για τα αντανακλαστικά του. Αυτή την ανάγκη εξυπηρετούν τα puzzle και adventure games. Το The Inheritance of Crimson Manor, που θα εξετάσουμε στο παρόν κείμενο, ανήκει στην εν λόγω κατηγορία.
To studio πίσω από το παιχνίδι, η Mediacity Games, έχει κυκλοφορήσει κι άλλα παιχνίδια με τον τίτλο Crimson Manor, ένα για υπολογιστές και δύο mobile games. Το Inheritance όμως είναι το πρώτο παιχνίδι που κυκλοφορεί και για τις κονσόλες PlayStation και Xbox, τρέχουσας και προηγούμενης γενιάς.
Στο παιχνίδι υποδυόμαστε το βοηθό ενός αινιγματικού μεγιστάνα των σιδηροδρόμων. Όταν αυτός και η οικογένειά του πεθαίνουν σε ένα μυστηριώδες ατύχημα, λαμβάνουμε ένα μήνυμα να μεταβούμε στην έπαυλη της οικογενείας και να διεκπεραιώσουμε τη διαθήκη του εκλιπόντα. Κατά την άφιξή μας στην έπαυλη, θα βρούμε έναν φάκελο με περίεργες οδηγίες και σιγά σιγά θα ανακαλύψουμε ότι η κληρονομιά της οικογένειας ίσως δεν περιορίζεται σε υλικά αγαθά και ότι από πίσω κρύβεται κάτι πολύ πιο τρομακτικό…
Η ιστορία γενικά, αν και καλογραμμένη, δεν θα λέγαμε ότι διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας. Κάνει τη δουλειά της, δημιουργεί την απαραίτητη ατμόσφαιρα μυστηρίου και κρατά το ενδιαφέρον του παίκτη, αλλά περισσότερο λειτουργεί ως αφορμή για το gameplay παρά ως αυτοσκοπός.
Υπάρχουν πολλά κείμενα που θα φωτίσουν σιγά σιγά το μυστήριο πίσω από την οικογένεια, αλλά η τελική κατάληξη είναι τέτοια που δεν καταφέρνει να προξενήσει έκπληξη και μάλλον δεν θα μείνει αλησμόνητη στον παίκτη. Ένα παράπονό μας είναι ότι τα κείμενα σε πολλές περιπτώσεις είναι δυσδιάκριτα και η ανάγνωσή τους κουράζει. Θα θέλαμε μεγαλύτερη γραμματοσειρά και ένα καλύτερο πλαίσιο, ώστε όποιος θέλει να ασχοληθεί με το lore να μην κοπιάζει αχρείαστα.
Όπως όμως προαναφέραμε, το gameplay έχει σαφώς μεγαλύτερο βάρος και εδώ τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Το παιχνίδι είναι πρώτου προσώπου και περιλαμβάνει ένα σεβαστό αριθμό από puzzles που κυμαίνονται από inventory puzzles σε λογικά puzzles, γρίφους που βασίζονται στην παρατηρητικότητά μας καθώς και μηχανικά puzzles.
Μπορούμε ως ένα βαθμό να περιπλανηθούμε ελεύθερα σε μεγάλο τμήμα της έπαυλης, με πολλά δωμάτια να είναι στην αρχή κλειδωμένα και να πρέπει να βρούμε το κατάλληλο κλειδί για να τα ανοίξουμε. Ευτυχώς κάθε κλειδί και αντικείμενο εξαφανίζεται από το inventory μας μόλις σταματήσει να μας είναι χρήσιμο, ενώ υπάρχουν γρίφοι που λύνονται με οποιαδήποτε σειρά και άλλοι που είναι πιο γραμμικοί, καθώς, για παράδειγμα, ένα κλειδί θα ανοίξει ένα δωμάτιο στο οποίο θα βρούμε άλλο κλειδί και ούτω καθεξής.
Γενικά οι γρίφοι είναι ισορροπημένης δυσκολίας και μόνο ένας-δύο μας ζόρισαν. Χρειάζεται όμως καλή παρατηρητικότητα του χώρου και πολύ καλή μνήμη, ώστε να θυμόμαστε τα clues που ίσως συναντήσαμε αρκετή ώρα πριν.
Γενικά, ο παίκτης θα συναντήσει όπως είπαμε έναν μεγάλο αριθμό κειμένων, αλλά ευτυχώς τα κείμενα του lore ξεχωρίζουν σχετικά εύκολα από αυτά των clues. Στο σημειωματάριό μας συμπληρώνονται αυτόματα κάποια clues βασικών γρίφων, αλλά όχι όλα. Ευτυχώς το παιχνίδι περιλαμβάνει ένα εκτενές σύστημα από hints πατώντας το L3, το οποίο μπορεί να μας στρέψει προς τη σωστή κατεύθυνση χωρίς να λύνει με λεπτομέρεια όλους τους γρίφους.
Το hint σύστημα λειτουργεί στις περισσότερες περιπτώσεις ως βοήθημα της μνήμης μας, θυμίζοντάς μας σε τι clue βασίζεται ο κάθε γρίφος ή που υπάρχει ένα σεντούκι, το οποίο ανοίγει με το κλειδί που μόλις βρήκαμε. Αν κάποιος θέλει να παίξει χωρίς hints, θα προτείναμε την παλιά λύση των σημειώσεων με χαρτί και μολύβι ή να τραβάει πολλές φωτογραφίες με το κινητό του τηλέφωνο. Εδώ θα βόλευε αν το παιχνίδι κυκλοφορούσε για το Switch, όπου η λήψη φωτογραφιών και η άμεση εξέτασή τους είναι πιο απλή υπόθεση από ό,τι στο PlayStation.
Για να ολοκληρώνουμε τα περί gameplay, οι γρίφοι είναι όλοι έξυπνοι και θα ικανοποιήσουν σίγουρα τους φίλους του είδους. Ο χάρτης, δε, του παιχνιδιού συμπληρώνεται αυτόματα με όλους τους γρίφους που δεν έχουμε λύσει ακόμα. Ένα μειονέκτημα της console κυκλοφορίας είναι το γενικό θέμα της κίνησης του κέρσορα με το gamepad, καθώς το ποντίκι πάντα ενδείκνυται για τέτοια παιχνίδια.
Οπτικοακουστικά το The Inheritance of Crimson Manor τα πηγαίνει επίσης πολύ καλά. Τα γραφικά είναι καλοσχεδιασμένα, με πολλές λεπτομέρειες και με ζωηρά χρώματα. Η έπαυλη δίνει στον παίκτη την αίσθηση ότι είναι ένα γεμάτο, αληθινό μέρος και τα δωμάτια ταιριάζουν με το θέμα τους. Ο ήχος είναι σε δεύτερη μοίρα, καθώς οι δημιουργοί επέλεξαν το ρεαλιστικό δρόμο και δεν συμπεριέλαβαν εκτενή μουσικά θέματα. Τα ηχητικά εφέ όμως είναι πετυχημένα.
Εν κατακλείδι, το Inheritance of Crimson Manor είναι μια σύντομη αλλά μεστή και περιεκτική εμπειρία που δεν πρωτοτυπεί, αλλά εξυπηρετεί με συνέπεια και ποιότητα το είδος των puzzle/adventure games. Οι γρίφοι είναι έξυπνοι και η επίλυσή τους προσφέρει παικτική απόλαυση, απλά θα θέλαμε λίγη παραπάνω προσοχή στην γραμματοσειρά των κειμένων. Επίσης, θα ήταν καλό το παιχνίδι να περιλαμβάνει κάποιου είδους λειτουργία για screenshots για να μην καταφεύγουμε στη χρήση του κινητού μας. Παρ’όλα αυτά οι φίλοι της κατηγορίας θα βρουν εδώ έναν άξιο εκπρόσωπό της.
Το The Inheritance of Crimson Manor κυκλοφορεί από τις 31/01/25 σε physical έκδοση για PS5, PS4, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από την Enarxis Dynamic Media.
