Δεν είναι κακό να το παραδεχτείτε από τη στιγμή που ξεκινάτε να διαβάσετε το παρόν κείμενο. Άλλωστε, σίγουρα θα έχει περάσει αυτή η σκέψη κάποια στιγμή από το μυαλό σας, στα σχεδόν 30 χρόνια που η σειρά Pokémon μάς ταξιδεύει και μας διασκεδάζει. Έχοντας δει ένα επεισόδιο από τη δημοφιλή anime σειρά, εκεί γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’90, και πιάνοντας στα χέρια σας το θρυλικό “τούβλο”, σίγουρα θα μπήκατε στη διαδικασία να αναλογιστείτε για το πώς θα ήταν να παίζατε ένα παιχνίδι της σειράς Pokémon, με τις μάχες να αντικατοπτρίζουν αυτό που παρακολουθήσατε πριν από λίγο στην οθόνη.
Τα Pokémon να κινούνται ελεύθερα στον χώρο, να σχεδιάζουν την επόμενη επίθεσή τους ενώ την ίδια στιγμή αποφεύγουν την επίθεση του αντιπάλου του, με τις επιθέσεις να αφήνουν το αποτύπωμά τους στον χώρο της μάχης και να μην αντικαθίστανται από μια απλή πρόταση και ένα ταπεινό γραφικό. Και ενώ η σειρά Pokémon έκανε μεγάλα άλματα εξέλιξης, το turn-based στοιχείο ήταν αυτό που θα παρέμενε για πάντα αμετάβλητο, χωρίς να φαίνεται κάποιο στοιχείο αλλαγής στον ορίζοντα.
Επομένως, όταν οι πρώτες πληροφορίες για το Pokémon Legends Ζ-Α άρχισαν να εμφανίζονται στον ορίζοντα, το γεγονός του ότι ένα παιδικό όνειρο φάνηκε να εκπληρώνεται επιτέλους, θα δικαιολογήσει τα χιλιάδες ανοικτά στόματα θαυμασμού και έκπληξης στο άκουσμα για τις real-time μάχες. Ίσως, βέβαια, να ήταν και αυτή η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Στο πέρασμα των χρόνων, τα Pokémon απέκτησαν χρώμα, κίνηση, μοντέλα αντί για sprites, καλύτερα animations κίνησης και επιθέσεων…και, πλέον, την ελευθερία που τους αναλογεί να συμπεριφέρονται πολύ πιο ελεύθερα στη μάχη.
Από όλες τις καινοτομίες που δημιούργησε η Game Freak στην προσπάθειά της να προσφέρει μια φρέσκια εμπειρία σε παιχνίδι της σειράς, το Pokémon Legends Ζ-Α φέρνει δικαιωματικά τα σκήπτρα του νικητή. Είναι ένας τίτλος απολαυστικός και απίστευτα διασκεδαστικός, όπου ο παίκτης θα πρέπει να αναθεωρήσει όλα όσα ήξερε και να σχεδιάσει νέες, πιο αποτελεσματικές στρατηγικές για να επικρατήσει νικητής.
Είναι, όμως, και ένας τίτλος που εξακολουθεί να υποφέρει από τα κατάλοιπα του παρελθόντος, ειδικά από τους τίτλους που έκαναν το ντεμπούτο τους στην υβριδική κονσόλα της Nintendo. Με τα Pokémon Sun / Moon να είναι τα τελευταία αξιόλογα παιχνίδια της ιστορίας της σειράς, το franchise παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα στην ποιότητα και τις λανθασμένες πρακτικές – και το Pokémon Legends Z-A δεν φαίνεται να ξεφεύγει εντελώς από αυτήν την κατάρα. Φαίνεται, ωστόσο, να κάνει κάποια θετικά βήματα, έστω και αν πρόκειται για spin-off τίτλο. Και αυτά τα βήματα εμείς πρέπει να τα αναγνωρίσουμε, καθώς περιμένουμε να μάθουμε περισσότερα για το μέλλον της σειράς στο Nintendo Switch 2.
Από τα γεννοφάσκια του ήδη, το Pokémon Legends Z-A έρχεται με μια περίεργη κληρονομιά: εκείνη των τίτλων της 6ης γενιάς Pokémon, με τον παίκτη να ταξιδεύει στην πανέμορφη περιοχή Kalos, γνωρίζοντας νέα πλάσματα και κάνοντας μια συμμαχία με τα θρυλικά Pokémon της Ζωής και της Καταστροφής, στην προσπάθειά του να σταματήσει ένα θρυλικό όπλο. Ένα όπλο που κάποτε κατέστρεψε τον κόσμο πριν από 3000 χρόνια και που απειλούσε να το κάνει ξανά.
Τα Pokémon Χ/Υ αποτελούν και τα μοναδικά παιχνίδια της σειράς που δεν υποδέχθηκαν ποτέ μια βελτιωμένη, τρίτη έκδοση, που υπό άλλες συνθήκες θα προσέφερε και τα δύο θρυλικά Pokémon της γενιάς, μια νέα ιστορία και αρκετές αλλαγές. Η φημολογούμενη Pokémon Ζ δεν κυκλοφόρησε ποτέ, με τη Game Freak να συνεχίζει με τα remakes των τίτλων της 3ης γενιάς, αφήνοντας τους οπαδούς της σειράς με ερωτηματικά – ειδικά όσον αφορά στη ύπαρξη του θρυλικού Pokémon Zygarde και των διαφορετικών μορφών με τις οποίες εμφανίζεται.
Κάποια από αυτά απαντήθηκαν στην anime σειρά, κάποια άλλα απαντήθηκαν στα παιχνίδια της 7ης γενιάς, αλλά η νοσταλγία για μια επιστροφή στην περιοχή Kalos ήταν πάντα παρούσα. Σε αυτό το πλαίσιο η Game Freak αποφασίζει να εισάγει ξανά τον παίκτη στην περιοχή Kalos, σε μια περιπέτεια που θεωρείται άμεσο sequel των τίτλων της 6ης γενιάς.
Με τη δράση να τοποθετείται πέντε χρόνια μετά από τα αρχικά γεγονότα και με ένα πλήθος γνώριμων χαρακτήρων να τοποθετούνται εντός του αφηγηματικού πλαισίου με σκοπό να κλείσουν τρύπες και να ολοκληρώσουν τη saga της περιοχής Kalos, οι παλιοί παίκτες έχουν πολλούς λόγους να χαίρονται για την επιστροφή αυτή. Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν γίνεται στο βαθμό και στην έκταση που θα θέλαμε. Αντί να μας δίνεται μια επιστροφή σε ολόκληρη τη… Γαλλία του κόσμου των Pokémon, αυτό που παίρνουμε είναι ένα ταξίδι στη Lumiose City – την πρωτεύουσα δηλαδή.
Πρόκειται για μια πόλη που εξακολουθεί να φέρει πάνω της τα σημάδια των γεγονότων πριν από πέντε χρόνια, οδηγώντας τις αρχές να εκπονήσουν ένα σχέδιο ολικής ανάπλασης και επαναφοράς και να δημιουργήσουν μια πόλη όπου οι άνθρωποι και τα Pokémon θα συνυπάρχουν ομαλά. Η ιδανική Lumiose City θα ήταν ένα μέρος όπου οι άνθρωποι θα κάθονταν στα καφέ, δίπλα στις πλακόστωτες boulevards, παραγγέλνοντας τον καφέ και το κρουασάν τους, με το Fennekin να κάθεται ξαπλωμένο δίπλα τους, το Froakie να παίζει με τα νερά των σιντριβανιών και το Chespin να κοιτά με δέος ένα ταξί Gogoat.
Όμως αυτό δεν υφίσταται. Πολλά άγρια Pokémon υποφέρουν από τη Rogue Mega Evolution, μια μορφή εξέλιξης που προκύπτει από μόνη της, χωρίς να απαιτείται η χρήση ενός Mega Ring, του εργαλείου δηλαδή που επιτρέπει στον παίκτη να πραγματοποιήσει Mega Evolution κατά τη διάρκεια της μάχης. Αυτά τα Pokémon οφείλονται για πολλές ζημιές εντός της πόλης, αναγκάζοντας τις αρχές να τα περιορίσουν σε ισχυρά φυλασσόμενους χώρους, υψώνοντας έτσι τείχη ανάμεσα στους ανθρώπους και τα Pokémon.
Αυτή είναι η κατάσταση που θα αντιμετωπίσει ο παίκτης, καθώς εισέρχεται για πρώτη φορά στη Lumiose City. Από πολύ νωρίς θα πρέπει να τιθασεύσει τα Rogue Mega Evolved Pokémon, ενώ την ίδια στιγμή εκπαιδεύει τη δική του ομάδα και συμμετέχει στο τουρνουά Ζ-Α Royale. Ένα μοναδικό τουρνουά όπου οι συμμετέχοντες ξεκινούν από την τελευταία κατηγορία (Ζ) και καλούνται να υπερνικήσουν τους αντιπάλους τους για να φτάσουν στην κορυφή (Α). Και όσο διαρκεί η προσπάθεια του τουρνουά, τόσο περισσότερο θα ανακαλύπτουν νέα πράγματα για την πόλη, θα γνωρίζουν πρόσωπα της κεντρικής ιστορίας και θα φτάσουν στο ιδιαίτερα εντυπωσιακό φινάλε, το οποίο θα θέλαμε να είχαμε δει σε έναν core Pokémon τίτλο και όχι σε ένα spin-off.
Ίσως, όμως, η ιστορία του τίτλου και το γεγονός ότι πρόκειται για ένα άμεσο sequel είναι το δέλεαρ για όλους εκείνους τους σκεπτικούς παίκτες που μάλλον θα δίσταζαν να επιστρέψουν – και δεν γνωρίζουν για τις χάρες του συγκεκριμένου τίτλου. Όταν, μάλιστα, το Pokémon Legends Z-A καταφέρνει να κλείσει το story arc που ξεκίνησε με τα παιχνίδια της 6ης γενιάς με τον πιο εντυπωσιακό και γλυκόπικρο τρόπο, όσοι αγάπησαν αυτά τα παιχνίδια δύσκολα θα βρουν λόγους να προσπεράσουν το τελικό κεφάλαιο αυτής της ιστορίας.
Όπως αναφέρθηκε ήδη, το Pokémon Legends Z-A φέρνει έναν μηχανισμό μάχης που ονειρευόμασταν για καιρό. Αν υπάρχουν κάποιοι που βρήκαν ενδιαφέρον το Pokémon Legends: Arceus και το survival ταξίδι στην αρχαία Sinnoh, δεν βρίσκουμε τον λόγο για τον οποίο δεν θα ενθουσιαστούν με το Legends Z-A. Από τη μια έχουμε έναν άκρως διασκεδαστικό και πλήρως εθιστικό μηχανισμό ελεύθερης μάχης. Στις τριάντα ώρες που μας πήρε να δούμε τους τίτλους τέλους και να ασχοληθούμε και λίγο με το postgame περιεχόμενο, δεν υπήρξε ούτε μια αναμέτρηση που να θεωρήσουμε ότι είναι ανέμπνευστη ή ανιαρή.
Κάθε μάχη, από το πιο αδύναμο άγριο Pokémon, μέχρι τις έντονες αναμετρήσεις με τα Rogue Mega Evolved Pokémon και το μεγάλο boss στο φινάλε του παιχνιδιού, ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Το γεγονός ότι οι μάχες δεν περιορίζονται, πλέον, από PP (Power Points) που καθορίζουν το πόσο συχνά θα μπορέσει ένα Pokémon να εκτελέσει μια κίνηση ή από στατιστικά που καθορίζουν την ευστοχία της, είναι τουλάχιστον απελευθερωτικό. Απελευθερωτικό με την έννοια του ότι ο παίκτης μπορεί, επιτέλους, να χρησιμοποιήσει όλες εκείνες τις κινήσεις που ονειρευόταν στα κυρίως παιχνίδια και που δίσταζε για πολλούς λόγους. Τώρα, αρκεί να υπολογίσει τον cooldown χρόνο που απαιτεί μια κίνηση, για να μπορεί να εξαπολυθεί για ακόμα μια φορά, και ποιες άλλες κινήσεις μπορούν να πλαισιωθούν για να καλύψουν αυτό το κενό.
Ακόμα και αυτός ο μηχανισμός, όμως, δεν είναι τόσο απλός όσο φαίνεται. Με τον παίκτη να κινείται ελεύθερα μέσα στον χώρο, και το Pokémon που ελέγχει να τον ακολουθεί από πίσω, θα πρέπει να λαμβάνονται και άλλες παράμετροι υπόψη.
Για παράδειγμα, το εύρος της επίθεσης του αντιπάλου και το σημείο όπου ο παίκτης και το Pokémon του θα πρέπει να βρίσκονται, για να αποφύγουν τη ζημιά. Ο παίκτης θα πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι επιθέσεις όπως το Electroweb παραμένουν στην αρένα για κάποιο χρονικό σημείο, με το Pokémon να δέχεται μείωση στατιστικών ή ζημιά αν έρθει σε επαφή μαζί τους. Αυτό που επίσης ισχύει στο παιχνίδι είναι πως μια ισχυρή επίθεση δεν σημαίνει ότι μια αναμέτρηση θα είναι και νικηφόρα.
Στα 8 δευτερόλεπτα, για παράδειγμα, που θα χρειαστεί να επαναφορτίσει μια ισχυρή επίθεση που εξαπολύσαμε, το αντίπαλο Pokémon μπορεί να έχει εξαπολύσει τρεις πιο αδύναμες επιθέσεις, η οποίες ωστόσο μπορούν να έχουν τρομακτικά αποτελέσματα λόγων της υπεραποτελεσματικότητάς τους (super effective moves), ή του υψηλότερου επιπέδου που μπορεί να έχει το αντίπαλο (ή τα αντίπαλα) Pokémon.
Σε ορισμένες άγριες περιοχές (Wild Areas), τις οποίες μπορεί ο παίκτης να επισκεφθεί την ημέρα για να πιάσει άγρια Pokémon, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη η επίθεση από τρία ή και περισσότερα άγρια Pokémon ταυτόχρονα, γεγονός που μπορεί πολύ εύκολα να προκαλέσει προβλήματα. Με αυτά τα δεδομένα κατά νου, ο παίκτης καλείται πολύ συχνά να προσαρμόσει τις διαθέσιμες κινήσεις των πλασμάτων, κάτι που γίνεται πολύ γρήγορα και εύκολα, όπως ακριβώς γινόταν και στον προκάτοχο του – τα Pokémon Scarlet/Violet. Κυρίως, όμως, καλείται να μελετήσει τη συμπεριφορά των αντιπάλων του και να φροντίσει ώστε η κίνηση στο χώρο και το στήσιμο στη μάχη να γίνει όσο το δυνατόν περισσότερο αποτελεσματικά.
Από τη μια, χαιρόμαστε που βλέπουμε ότι το στοιχείο της στρατηγικής παραμένει στο προσκήνιο για ακόμα μια φορά. Από την άλλη, χαιρόμαστε που όλα στο παιχνίδι γίνονται τόσο γρήγορα και τόσο απλά. Το UI της επιλογής Pokémon και κινήσεων έχει δουλευτεί σε τέτοιο βαθμό που μοιάζει τόσο απλό και τόσο φυσικό στη χρήση του, που μας φαίνεται μάλλον παράξενο.
Οι ίδιες οι μάχες δεν χρονοτριβούν. Απαιτείται προσοχή, μελέτη κινήσεων και λίγο από το ένστικτο του παίκτη για να ολοκληρωθούν γρήγορα και αποτελεσματικά, κάνοντάς μας να ξεχνάμε το παρελθόν της σειράς και δίνοντάς μας την αίσθηση πως ασχολούμαστε με ένα action adventure. Και κάπως έτσι περνούν οι μέρες μας πιάνοντας (και πολεμώντας) άγρια Pokémon, με τις νύχτες μας να αφιερώνονται στους αγώνες του τουρνουά Ζ-Α, καθώς ερχόμαστε σε επαφή με πολλούς νέους εκπαιδευτές και τις ομάδες τους – ομάδες που δεν θυμίζουν την υπερβολική απλοϊκότητα των αντίστοιχων της περιοχής Paldea.
Οφείλουμε, ωστόσο, να ομολογήσουμε ότι από δυσκολία και πρόκληση, το Pokémon Legends Z-A εξακολουθεί να πάσχει. Ένα στοιχειώδες farming που αφορά στην ολοκλήρωση των προκλήσεων Pokedex που μας αναθέτει…η καθηγήτρια της πόλης μπορεί από πολύ νωρίς να μας δώσει πρόσβαση σε ισχυρότερες κινήσεις. Ένα boost στην κλίμακα του τουρνουά, κάτι που οφείλεται στην ιστορία του τίτλου, μπορεί ίσως να φανεί δύσκολο, μιας που το επίπεδο των αντιπάλων εκτινάσσεται ξαφνικά, αν και δεν πρόκειται για κάτι εξαιρετικά τραγικό.
Η δυνατότητα χρήσης μόνο ενός αντικειμένου στις Wild Areas και στις αναμετρήσεις με τα Rogue Pokémon είναι ένα μάλλον επιθυμητό χαρακτηριστικό που αναγκάζει τον παίκτη να κάνει λίγο πιο προσεκτική διαχείριση. Οι μάχες, τώρα, με τα Mega Evolved Pokémon μπορούν πολύ συχνά να αποβούν μοιραίες, ειδικά καθώς φτάνουμε προς το τέλος, αν και ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει τη μάχη από εκεί που διακόπηκε – ένα χαρακτηριστικό που έρχεται από το Legends: Arceus και θα εκτιμούσαμε ίσως λίγο περισσότερο αν έλειπε. Είναι, ωστόσο, κατανοητό ότι το Pokémon Legends Z-A είναι ένας τίτλος φιλικός στην οικογένεια, όπως και όλοι οι τίτλοι της σειράς, αφήνοντας τον παίκτη να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσει το θέμα της πρόκλησης.
Η έλλειψη της πρόσθετης δυσκολίας έρχεται να προστεθεί στον κατάλογο ορισμένων σημαντικών παραπόνων που έχουμε σχετικά με τα τεχνικά ζητήματα του τίτλου. Δεν έχουμε να κάνουμε με θέματα απόδοσης – ούτε καν. Στο Switch 2, το παιχνίδι τρέχει απροβλημάτιστα, σε πλήρη ανάλυση και «καρφωμένο» στα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο.
Ακόμα και η έκδοση για το απλό Switch τρέχει ικανοποιητικά για τα δεδομένα της κονσόλας, μη θυμίζοντας σε τίποτα το τεχνικό χάλι των Pokémon Scarlet/Violet. Εκείνα τα παιχνίδια, όμως, ήταν παιχνίδια ενός μεγάλου, ανοικτού κόσμου. Το Pokémon Legends Z-A, ωστόσο, εκτυλίσσεται σε μία και μόνο πόλη. Ναι, η Lumiose City του τίτλου δεν θυμίζει σε τίποτα τη Lumiose των τίτλων του 3DS, αλλά και πάλι δεν παύει να είναι περιοριστική – πιθανότατα για να μπορούν να καλυφθούν οι αδυναμίες του πρώτου Switch.
Για να μπορέσουν να αντιστρέψουν την αίσθηση του μικρού κόσμου, οι δημιουργοί εργάστηκαν στο verticality του τίτλου. Εκτός του ότι οι αναβάσεις στις στέγες των κτιρίων μπορεί να αποτελέσει και έναν γρίφο από μόνο του, υπάρχουν πάντα πολλά πράγματα που περιμένουν τον παίκτη – από σπάνια αντικείμενα, μέχρι και ακόμα πιο σπάνια Pokémon. Την ίδια στιγμή, ξεκλειδώνεται και η πρόσβαση στις αποχετεύσεις της πόλης, όπου ακόμα περισσότερα Pokémon περιμένουν τον παίκτη να τα αιχμαλωτίσει και να προχωρήσει με τις προκλήσεις.
Είναι αρκετό όλο αυτό, όμως; Η αλήθεια είναι πως όχι. Η Lumiose City είναι ένα ενδιαφέρον μέρος προς εξερεύνηση και περιπλάνηση, με πολλά μυστικά και ενδιαφέροντα easter eggs να περιμένουν τον παίκτη να τα βρει. Όμως, η μαγεία αυτή κρατά για τις πρώτες ώρες. Από ένα σημείο και μετά, ο παίκτης ξέρει ακριβώς τι πρέπει να περιμένει σε κάθε λεωφόρο και κάθε στροφή. Όσο περισσότερο προχωρά με την κεντρική ιστορία και όσο περισσότερα side missions ολοκληρώνει, τόσο πιο γνώριμη θα γίνεται η πόλη. Και η έλλειψη κάτι νέου θα οδηγήσει στην κόπωση, όπου η μετακίνηση θα στηρίζεται πάντοτε στο Fast Travel και η μόνη ελπίδα θα είναι η επόμενη αναμέτρηση που θα βρει μπροστά του.
Είναι, επίσης, αλήθεια πως ο κόσμος, παρά το μέγεθός του, είναι όμορφος. Υπέροχα χρώματα και φωτισμοί, όμορφα μοντέλα χαρακτήρων και αρκετές δυνατότητες παραμετροποίησης των μοντέλων χαρακτήρων δίνουν μια υπέροχη αίσθηση περιπλάνησης στην Πόλη του Φωτός.
Τα μοντέλα των Pokémon είναι εξίσου όμορφα σχεδιασμένα, ενώ βελτιωμένα animations που παρατηρούνται στις μάχες τα κάνουν ακόμα πιο φυσικά, ακόμα και στα μάτια των παλαιότερων και πιο έμπειρων παικτών. Ωστόσο, είναι μια πόλη που στηρίζεται στη μηχανή γραφικών και τις σχεδιαστικές επιλογές των τίτλων της 9ης γενιάς. Δεν υπάρχει, δηλαδή, η δυνατότητα να μπεις μέσα σε κάποιο κτίριο, εκτός και αν αυτό είναι κάποιο κατάστημα ή κάποιο κομβικό σημείο. Οι NPCs της πόλης εμφανίζονται με τα γνώριμα speech bubbles πάνω από το κεφάλι τους, χωρίς να προσφέρουν τη δυνατότητα ουσιαστικής αλληλοεπίδρασης μαζί τους.
Και μέσα σε όλα αυτά, έχουμε τον τραγέλαφο της έλλειψης voice acting. Όταν τα μεγαλύτερα IPs της Nintendo έχουν εισάγει voice acting, η Game Freak επιλέγει να αφαιρεί το voice acting Pokémon όπως των Pikachu και Eevee, ενώ συνεχίζει να δημιουργεί fully animated σκηνές, με εντυπωσιακό lip synch που ταιριάζει με τους υπότιτλους, αλλά χωρίς την παρουσία φωνής. Αυτό που κάποτε ξεκίνησε σαν αστείο λόγω του ύφους των παιχνιδιών, πλέον εξελίσσεται σε ένα ζήτημα που αφορά όλο και περισσότερους και δείχνουν την αδιαλλαξία της The Pokémon Company να προσφέρει έναν τίτλο με ακόμα πιο υψηλά standards, περισσότερο εναρμονισμένο με τα προϊόντα της σύγχρονης αγοράς.
Όλα αυτά, όμως, δεν είναι παρά η μία πλευρά ενός νομίσματος – ή, για να ακριβολογούμε, ένα τμήμα του. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που περιμένουμε να δούμε από έναν οποιονδήποτε τίτλο είναι το αν ολοκληρώνουμε το ταξίδι μαζί του με θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Αν περάσαμε υπέροχα μαζί του ή αν η ενασχόλησή μας ήταν δουλειά στα κάτεργα. Σαφώς και κλίνουμε προς την πρώτη επιλογή. Η Lumiose City κλείνει το κεφάλαιο των 3000 ετών περιπλάνησης του ΑΖ, ξεπλένει τα άσχημα του παρελθόντος και ολοκληρώνει το lore του θρυλικού Pokémon Zygarde ως προστάτη του οικοσυστήματος.
Οι παλιοί παίκτες θα καταλάβουν ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάμε, ενώ οι καινούριοι ίσως επιδιώξουν να μάθουν περισσότερα για την ιστορία των Pokémon Χ/Υ ακριβώς λόγω αυτής της περιπέτειας στην Lumiose. Την ίδια στιγμή, το απολαυστικό σύστημα μάχης δίνει μια νέα πνοή, μια βαθιά ανάσα ανανέωσης σε ένα franchise που τόσο πολύ επιδιώκει την ανανέωση, θέτοντας νέα θεμέλια για τη σειρά.
Δεν ξέρουμε πότε θα ανακοινωθεί η δέκατη γενιά παιχνιδιών, που θα υποστηρίζει το νέο hardware της εταιρείας. Περιμένουμε, όμως, πως οι μελλοντικοί τίτλοι θα πατήσουν πάνω σε αυτόν τον ανανεωμένο μηχανισμό μάχης και θα μας προσφέρουν περισσότερες, απολαυστικές στιγμές. Άλλωστε, όταν ένα spin-off καταφέρνει και κάνει τα πράγματα καλύτερα σε σχέση με έναν core τίτλο, τότε οι δημιουργοί οφείλουν να αφουγκράζονται τους παίκτες και να κρατούν σημειώσεις, διορθώνοντας τα κακέκτυπα των λανθασμένων στρατηγικών και επιλογών.
Το Pokemon Legends Z-A κυκλοφορεί από τις 16/10/25 για Switch και Switch 2. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Switch 2 με review code που λάβαμε από τη CD Media.
